Iyi geceler arkadaşlar. Önceki konularımı bilen bilir. Bilmeyenler için ufak bir hatırlatma yapayım. Ben yaklaşık dört aydır eşimle boşanma süreci icerisindeyim. Ailem ile birlikde yaşıyorum ailem çok mutlu ben buradayım diye Çünkü eşim madde bagimlisiydi ve bana şiddet uyguluyordu severek evlenmiştik. 10 ay ayni evin içinde kaldık yasal olarak ise 1 sene 3 aydır evliyim.cocugumuz yok. Davayı ben açtım bosanmak istemiyor. Evliliğimiz süresince Kendisini iki kere Amateme götürdüm yatisi kabul etmedi ilaçları da kullanmadi. Bağımlılığı ileri derece... 10 ay boyunca direndim yalnız bırakmadım her şeye rağmen. Fiziksel şiddetin yani sıra psikolojik şiddeti ve güvensizliği vardı sürekli telefonumu karıştırır biliyorum sende gideceksin beni aldatacaksın çıkaracağım derdi sonra pişman olurdu. Annesi ile babasi ayrılmış babası başkasıyla evlenmiş annesi de başkasıyla evlendi. Geçmişten gelen ciddi güven eksikliğine bir de madde eklenince paranoya olmuştu artık. Her seferinde beni bırakmayacaksın değil mi ben senin için düzeleceğim maddeyi bırakacağım der yine içerdi ve bu kısır döngü böyle devam ederdi.En son dışarda tartıştık kafamda telefonumu kırdı ben hastanelik oldum kafama dikiş atıldı ve ailemin yanına döndüm. Dönüm noktası bu oldu. Ben gittikten sonra benle barışmak için yaşadığım şehire geldi bende kendisine güvenmediğim için barışmadım ,bana ve aileme büyük bir yanlış yaptı eski konumu okuyanlar bilir . Kendime olan saygımdan dolayı affedemedim onu. Ben barışmayınca daha da düşmüş maddeye hayaller falan görüyormuş Amateme götürmüşler. Detayları eski konumda var. Geçenlerde bana yine mesaj attı özüne dönmüşsün piersingler lensler topuklu ayakkabılar, seni kapatma çabasına girerken açılıp sacilmissin temiz olan bu kalbime sokayim ben diye. Profil fotoğrafımi atmış bana halbuki acik bile değil .Bende dedim ki senin mi kalbin temiz, her şey geçti piersinge lense mi taktın. Senin bana hiç bir zaman saygın olmadı ki bu yüzden kaybettin dedim. Sonra video atmış üç tane birinde masada pantolonum var. Diğerlerinde de pantolonum onun dizinde ,alkol içiyor müzik dinliyor. Seni hatırlatacak neler var neler yazmış video açıklamasına. 1 Ay oldu maddeyi bıraktım dön geri hep seni sevdiğimden öyle yazdım,attığım video bütün duygularıma tercüman, senden bana kalan tek şey bu pantolon yazmış. ( çeyizlerim ve eşyalarımın dağıtılmasını istemiştim) Bu kadar düştüğünü görünce çok üzüldüm ama bana yaptıklarını hatırlayınca da yüreğim buz oluyor. Tabiki inanmadım değiştiğine ki haklıymışım inanmamakda, Ertesi gün ise whatsapp web indir bana kodu gönder demiş. Bende dedim ki" Ne sıfatla benden bunu istiyorsun hala paranoya düşüncelerin var. Şu an ayrı yaşamasak bile ben sana whatsapp web kodunu vermezdim, benim kız kardeşimle özelim var kız arkadaşlarımla ozelim var, ayrıca onların özelini ben sana niye göstereyim? Babam istese yine yapmam bunu. Ustelik boşanma aşamasındayız. Sen bu yüzden kaybettin iste dedim. Sonra konuştuğun birisi olmasa verirdin yazmış. Tovbe dedim biriyle konuşmak mi tövbe ben karşı cinsten igrendim sayende. Ki gerçekten de yok ama niye vereyim whatsapp web imi.Hâlâ aynı paranoya. Evliykende böyle paranoyakti. Yaşadığı tuM güvensizlikleri bana mal ederdi. Bugünde boşanma davasının ekran görüntüsünü çekmiş e devletten " Çekişmeli çekişmeli al eline çekirdeğini yok oluşunu ızle yazmış altına da. dönmek gibi bir düşüncem yok ama ben onun bu hâline cidden üzülüyorum yaptıklarının ona normal gelmesine, kendisini rezil etmesine, geldiği duruma... Çünkü ben hayatımda ilk kez aşık oldum insanoğlu her şeyi sever kediyi köpeği bir eşyayı insanı ama aşk öyle değil. Hayatın boyunca bir kez yaşar bu duyguyu. Acaba aşk sandığım bu duygu merhamet mi.. bilemiyorum.. Bildiğim tek şey çok üzüldüğüm. Asla ona dönmem gül gibi ailemi arkama almam. Sadece üzülüyorum ve kafam karışıyor o kadar. Keşke bu kadar hassas olmasam. ( Beni kendime getirecek her eleştiye açığım )