Ayranım yok içmeye konusu.
Şu konuda da herkes kayınbiraderden kocana ne demiş, bu kadının eve giren para üzerinde hiç mi hakkı yok, o para sadece adamın parası mı? Madem kadın kazanmıyor diye söz hakkı yok, kadından da kimse evde yemek, çamaşır, ütü, temizlik, çocuk bakımı beklemesin. Hizmetçi bile ay sonu maaşını alıyor. Kardeşin kıçı çıplak evlenmeye kalkması ayrı bir başlığın konusu ama bu kadının güçleri orantısında kardeşine bişeylerde katkı sahibi olmak istiyor ise olmak da hakkı yani. Eve giren paranın ortağı çünkü. Her ay kendine harcayacak hiç mi parası olmasın çalımayan( şüpheli) kadının.Zaten buradaki bir kısım kadınları görünce medeni kanunu Allahtan kadınlar yazmamış diyorum. Evlilik içindeki mal paylaşımında kadının çalışma durumuna göre yüzde verirlerdi kesin. Çalışmıyorsa mallarda hiç hak yok, çalışıyorsa yarısını alabilir ancak derlerdi kesin
Her ne kadar düşüncelerimi geliştirmeye çalışsam da bazı konularda hala eski veya yanlış düşündüğümü fark ediyorum o yüzden kendimi de dahil ediyorum, biz kadınlar da hala ataerkil kafadayız, sistem de zaten bunu dayatıyor bize, Çilem Doğan davasını bilir misiniz? Elin pis pis cibilliyetsiz adamlarıyla yatmaya zorladığı için kocasını öldürdü, 15 yıla mahkum edildi kadın.Zaten buradaki bir kısım kadınları görünce medeni kanunu Allahtan kadınlar yazmamış diyorum. Evlilik içindeki mal paylaşımında kadının çalışma durumuna göre yüzde verirlerdi kesin. Çalışmıyorsa mallarda hiç hak yok, çalışıyorsa yarısını alabilir ancak derlerdi kesin
Ben de dedim eşin kayınbiradere para vermek zorunda değil diye ama eşlerin kendi ailelerine de gerçekten ihtiyaçları yoksa para gönderilmesine karşıyım, içinizden geçer ara sıra gönderirsiniz ama her ay zorunluluk gibi gönderilmemeli.
Ben çalışmasın demiyorum genel olarak bişeyleri yanlış düşünüyoruz diyorum, adam para vermek zorunda değil denmiş geçilmiş. Adam kuaför çanta kıyafet bir krş vermiyor kadına. O parada kadının da hakkı var. Eve yaptığı her temizlik alışveriş, o bu ile o eve katkı sağlıyor kadın. Ve gene de hak sahibi olamıyor. Ortak bütçeden kardeşine bi ablalık yapmak istiyor, o senin hakkın değil diyor herkes. Kazanılan para sadece adamın parasıysa herşey ayrılsın o zaman. Herkes kendi yemeğini kendi yapsın, erzağı adam aldı diye kadın yemesin ya da. Yaşamasına müsaade edecek kadarına mı izin veriyor koca kişisi. Ha maddi imkan yoktur, buna gene ortak karar verilir. Ama sen kimsin çalışmıyorsun, söz hakkın yok kafası kabul edilebilir bişet değil, bunu önce bizler değiştiricez kafada ki toplum değişsin.
Ekonomik şiddeti sizce çalışan kadınlarda hiç mi gören yok?
Evet kadın çalışmıyor diye kocasının kölesi olsun boğaz tokluğu neyine yetmiyoru savunuyorlar ciddi ciddi
Var tabiiki kim yok diyebilir ki?
Bu konuda zaten fikrimi en başta söyledim ben. Kendi işsizken bütçesi yokken nişan işlerine girmeyecek kardeşi. Ablasına eniştesine güvenmeyecek. Eş bu kadar finanse etmek istemiyorsa edemezler. Çalışda da çalışmasa da eşlerin bütçede fikir hakkı vardır.
Ben de diyorum ki vermek zorunda, haneye giren para ortaktır kadınında herşey de hakkı vardır ve olması gerken budur, ama konudaki koca vermiyor işte buna çözüm öneri nedir onu soruyorum aslında.
