- 13 Kasım 2009
- 338
- 103
- 323
Eşimle iyi bir üniversiteden mezunuz. Aynı okulda okulduk, yaşça benden büyük ve iyi bir mesleği kariyeri var. Babam gözü çok yükseklerde olmayan biri olmasına rağmen, annemin gözü hep çook yükseklerdedir. El bebek gül bebek büyüdüm. Ablamla abime göre daha iyi şartlarda yetiştim, maddi sıkıntım hiç olmadı. Evlenme konusunu aileme açtım. Annemle dertleşirken zaten eşim hakkında konuşuyorduk ve hep olur verdi. Ailesi bizim bulunduğumuz şehirde yaşamıyor. Eşimin annesi eşim çok küçükken vefat etmiş, bunun üzerine babası başka biriyle evlenmiş fakat evlendiği bayan kendi annesiymiş gibi annelik yapmış. Ailesinin maddi durumu hiç iyi değil. Eşim küçük yardımlarda bulunuyor. Annem için herşey güzeldi taa ki tanışmaya gelene kadar. Kültür olarak bizden farklılar. Annem çok sosyal bir kadındır. Dernekler, balolar... Eşimin ailesi ise mütevazi bir hayat yaşıyorlar. Sen bunlarla yapamazsın dedi bana. Ama çocuğu beğendim dedi. 1 hafta sonra istemeye geldiler. Maddi durumları iyi olmadığı için nişan alışverişi vs istemediğimi söyledim. Annem buna tepki gösterdi. Kayınvalideme adetiniz neyse onu yapın dedi. Kayınvalidem Adanalı ve Adana'nın adetleri oldukça ağır. Nişanda alışveriş yapılmadı zaten ama ailesi sıradan bir bileklik bile takmadı. Uzakta oldukları için önemsemedim. Ama annem hiç susmadı. Bizden alttalar sen onlarla yapamazsın diyip diyip durdu. Abim evlenirken babam baştan aşağı herşeyini aldı. Çok lüks bir otelde çok lüks bir düğün yaptı çünkü imkanı vardı. Onların imkanı yok dediğimde hep onları savunuyor oldum. Nişanı atmaya kalktım engelledi. Böyle birşey için nişan mı bozulur aranızda bir sorun yok dedi. Ama hiç susmadı. Pikniğe gittik avam insanlar dedi hiç konuşmadı bile. Onların yanındayken laf soktu. Ev konusu sorun oldu. Eşim sık sık iş seyahatine çıktığı için ben evde yalnız kalıcaktım. Bizim eve yakın oturucaksın dedi. Şimdiden bu kadar çok karışırken evlenince neler olur diye düşündüm istemedim. Kayınvalidem geldiğinde herkesin içinde eşimi suçlayarak ben gelmiim diye uzak tutmaya çalışıyorsunuz hanginizden kaynaklanıyor bilmiyorum ama ben evinizin kapısından bile geçmem dedi. Boşu boşuna ortalık gerildi ama kayınvalidem ağzını açıp tek kelime söylemedi. Eşim laf taşıyan biri değildir. Elbetteki onun ailesinin de hoşnut olmadığı şeyler vardır. Ama bana hiç söylemedi. Kayınvalidem de bana ters bir davranışta bulunmadı. Etrafımdaki herkese karşı iyiniyetli davranırım, annemin dediğine göre aşırı saf salakmış. Hala herşeyden anlam çıkarıyor. Özellikle eşimin ailesi geldiğinde. Annemden uzak durmaya çalışıyorum ama ailesiyle bile geçinemiyor desinler istemiyorum. Eşimle her evlilikte olan tartışmalar dışında birşeyimiz yok. Ben ne yapıcam bilemiyorum. Konuşmayı çok denedim olmuyor olmuyor. Eşim mi annem mi diyorum. Çok bunaldım ve bu derdimi anlatabileceğim tek bir arkadaşım dahi yok.