5 yıllık evlilik, 6 yıldır birlikteyiz ben 49 yaşımdayım eşim 46. Pandemi öncesi sorunumuz yoktu takılıyorduk köyde şehirde orada burada, gerek birlikte gerek ayrı ayrı. Diş için gittiğimizde eşim kalalım deseydi kalırdık aslında. Hatta ilk gittiğimizde kaldık iki gün; daha da kalırdık. Eskiden eşim kalabalığı severdi de pandemi yüzünden o da aslında rahatsız oluyor kalabalıklarda maske takmayan insanlardan. Sizin de daha önce covid konusunda söylediğiniz gibi şehire gitmemiz benim gevşememe yardımcı oldu. yani korun korun nereye kadar. Dişçiden çıktığımızda eşim yumuşak gıda yemesi gerekitği için dışarıdan patates aldık ve ben bir dakika bekletmeden aldım patatesleri ve o kadar insan içine girip eşim maskesiz halde diş hekiminin önünde ağzını açtıktan sonra patatesleri sabunla yıkamak bana çok komik geldi. Hatta güldüm kendi kendime "ya ben eskiden olsaydı bunları bir gün bekletip sonra sabunla kırtlardım" diye. Tüp bitmiş tüp alıp taktık gayet normal şekilde, ellerimi sabunladım sadece. Eşim de yorulmuştu tabi eve gelince ellerini yıkadı sonra dişçide giydiği kıyafetle oturdu rahat rahat. Ben de herşey normalmiş gibi davrandım karışmadım hiç. Bir de tansiyon için doktora gittiğimizde doktor güzelce konuştu benimle, bıraktım sonra o koronofobik takıntılarımı.
Ev satış ve arsa konusunda sorunlar çıktı, hala onlarla boğuşuyoruz maalesef. Ev benim üstüme ama eşimle ortak karar veriyoruz bu gibi meseleleri. Arsayı ileriye yönelik yatırım şeklinde düşünmüştük. Başka türlü de değerlendirebiliriz eşimle bunları konuşuyoruz.
haksızsın diyemeyiz
bak hepimiz bunalıyoruz
hatta kendimi yazayım aylardır evdeyim çünkü çocuğum var
ilk aylarda çocuklara sokağa çıkma yasağı varken ben evden hiç çıkmadım çöp dahi atmadım
zira ona yasakken ben ona nispet yapar gibi dolaşamadım
sonra biraz gevşedi
işe ya da kursa gittim ama gezmeye tozmaya gitmedim
okul açıldı tam gevşedik deyip aylar sonra kuaföre bile gitmiştim, eve temizlik için yardımcı almıştım ki Kasım kapanması yaşandı
iki hafta önce okullar açıldı oğlum okula gitti ama eşim beni evde bırakıp işe gitti
sonra bana dönüp sen de çık azıcık dedi
oysa ki ben ondan önce beni eve kapattı diye oturup ağlıyordum evde
o benim evde oturmaktan memnun, kendimi koruduğum için mutlu olduğum kanaatinde
oysa ben kendimi değil çocuğumun psikolojisinin derdindeyim
eksiklik hissetmesin modundayım
doğru mu belki de yanlış
ama işe gittim, yemek yedim dışarıda, günde binlerce insanın girdiği kuruma gittim, orada insanlarla sohbet bile ettim vs
bu arada eskiden iş saatlerinde dışarıdan bir şey yemeyelim evden götürürdük ama artık cidden bunaldık ev modundan
gidin şehirdeki evinize diyeceğim de bahar da geliyor kalın
ama eşine karışma yani çıkmasın dışarı otursun koltukta ama istiyorsa da gitsin annesine onlar iki aşısını da oldu ise
ben şahsen gitmiyorum anne babama
aşılarının ikincisini yarın olacaklar
benden daha fazla dışarıda takılıyorlar aktif hayatları var siyasetle vs iç içeler ama ya benden kaynaklanırsa deyip gitmiyorum