Her sabah namaza kalkarım onun iş için kalkmasına denk geliyor uykusu da ağırdır nasıl olsa kalkıyorsun beni de çağır der.Çok nadirdir biri çağırmadan kendi kalksın biri çağırsa bile uykusu öyle ağır ki narkozlu hasta gibi ancak erken yatarsa kendi uyanabilir.Bir kaç sabahtır ben çağırıyorum ama kavga gürültü kavga etmeyen biz kavga eder olduk sırf hadi kalk geç kalma dediğim için yanına alarmı açıp bırakıyorum onu dahi duymuyor ısrarla çağırmak zorunda kalıyorum sinirleniyor.Geçağırsam ayrı kızıyor erken çağırsam ayrı kızıyor ortasını bulamadım.Annesi bazen ışığımızı göremeyince arar uyanmadıysanız uyanın diye telefonu açıyor annesine bile bağırarak sen bizim ışığımızı mı gözetliyorsun amma meraklısın diyerek kapatıyor.Şu son 2 haftadır böyle eskiden böyle değildi her evden çıkışında beni ağlatarak çıkar sonra pişman olur özür diler uyku sersemliği der.Bir tek uyku sersemi olan o mu ya işe yeni girdi bir sıkıntı olmasın diye ısrar ediyorum yoksa geç kalsın bana ne o kadar bunaldım ki bu tavırlarından ne yapmalıyım ? 2 haftada canımdan bezdim sabah işe gidince yine yazmış özür dilerim diye aynı terane bu sefer ne yapmalıyım ki aynısını yapmasın ?