Merhaba,
Buraya yeni üye oldum ve üstesinden gelemediğim bir problemim var. Objektif davranacağınızı düşündüğüm için size yazıyorum.
3 yıldır evliyim. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşadık bu süre zarfında. Şu an iş sebebi ile benim ailemin yaşadığı şehire yerleşeceğiz ve 3 aydır benim ailemde kalıyoruz ve ev arıyoruz hala bulamadık.
Eşim kişilk olarak çabuk sinirlenen, haksızda olsa haksız olduğunu kabullenmeyen biri. İyi taraflarıda var ama eşim sert mizaçlı olduğu için iyi yönlerini resmen kamufle ediyor. ''Gözünün üstünde niye kaşın var'' tarzı sebeplerden dolayı devamlı sorun çıkarır, ve bu hergün mutlaka en az 2 kere olur. 3 yıldır yaşadıklarımı anlatsam roman olur. Herşeyede sorun çıkarıyor ve çok kaprisli. En basiti neden alışveriş yaptım diye ailesinin yanında beni çocuk gibi azarlayıp damacanayı yere fırlatmıştı. Neymiş daha uygun bir yerden alışveriş yapacakmışız. Yaptığım alışverişte 40 milyonluktu, ailesinin yanında azarlanıp beni ağlatmasına değmezdi. Ama kendine gelince marka ayakkabılar giysiler alır ses çıkarmam. Üstelik bende çalışan bir bayanım.Aileside bilir huysuz olduğunu o yüzden hep beni tutarlar. Iyı taraflarıda var takibide yoksa sabredemezdim. Dışarda gezip tozmak isteyen bir adam değil, evi sever, bir yere gitse ben evde yalnız kalsam 2 saatten fazla kalmaz dışarıda, ailesini her hafta ziyaret etmek ister ben gelmek istemediğimde beni zorlamaz asla, annesine veya ablasına temizlik konusunda yardım ettiğimde bu kızı çalıştırmayacaksınız diye kızar onlara vs vs. Yani beni tutar ve arkamda olduğunu çevresine hissettirir.
Gel gelelim soruna.
Kardeşim eşimi başından beri hiç sevmedi. Bu adam seni çok üzer diye defalarca uyardı beni. Neyse evlendik. Birgün eşimle şiddetli bir tartışma yaşarken o sıra kardeşim aradı bende telefonu açtım. Ağladığımı duyunca dayanamadı tabi. Keşke yansıtmasaymışım kardeşime ama oldu bir kere. O günden sonra eşime iyice gıcık oldu. Tembelliğine, sert mizacına, beni azarlar gibi konuşmasına, bana evde yardımcı olmayıp aksine sürekli yapılan yemeklere söylenmesine gıcık oluyor. Bu sebebten dolayıda eşim ne yapsa gözüne batıyor. Eşimde kardeşimin onu sevmediğinin farkındaydı ilk evlendiğimizden beri. Ama Allah var hiç terslemedi onu, hep yaklaştı ona güzel güzel. Hediye aldı kardeşime, iyi davrandı. Ama benimle ailemin yanında sudan sebeplerle tartışmaya devam ettiği için kardeşim kendisine yapılan iyilikleri görmek istemedi, bana değil sana iyi davransın dedi.
Kardeşim bazen eşime muhabbet arası laf çakar, eşim çoğu zaman alttan alır. Daha önce kardeşimi uyardım, seni seviyor dedim, senle bir sorunu yok dedim. Tamam diyor, sonra bir hareketine gıcık olup tekrar laf çakıyor. Normalde herşeyi herkesin yüzüne direkt söyler ama senin eşin olduğu için direkt söyleyemiyorum sinirimi yanlışta olsa bu yönden çıkarıyorum diyor. Ne yapsam sevemiyor eşimi.
Geçen gün çok kötü tartıştılar. Meselede ben bir iş buldum, eşim işi beğenmedi. Kardeşimde eşime yanlış anlamada sen hep iş beğenmemezlik yapıyorsun, şu an mecbur çalışmaya ne iş olursa yapmak zorunda dedi. Eşimde bu kez alttan almadı. Eşim bir kaç kez iş değiştirdi, uzun zaman işsiz kaldı. Zor işlerde çalıştı ama sabretseydi iyi bir yere gelmilşti şimdi.Etmedi. Kardeşime bir zamanlar demişki ilahi adalet mi üniv mezunu olarak bu isi yapıyorum. Kardeşimde o gün tartışma esnasında ''ilahi adalet mi sen çalışmadın ablam çalıştı sabrettı'' gibi birşey söyleyince ipler iyice koptu. Annem kardeşimi tutuyor. Babam ise her iki tarafında hatalı olduğunu söylüyor ama eşimin kendisine emanet olduğunu düşündüğü için ondan yana gözüküyor. Şu an kardeşim ile eşim konuşmuyorlar. Annemle eşimin arasıda soğuk çünkü annemde kardeşimi tuttuğunu belli ediyor. Ve şu an herkes en ufak şeyden kıl kapıyor. Yok içeri girdim selam vermedi, yok yemekte afiyet olsun denmedi, eline sağlık denmedi vs vs. Eşim ile kardeşim dışarıda da tek başına konuşmuşlar ve eşim demişki ben burda sadece babana saygı duyuyorum onun hatrı icin sesimi çıkarmıyorum sana. Kardeşimde bunu anneme anlatmış, annem bana neden saygı duymuyor ben naptım diyor şimdi. Bunu eşime sorduğumda annene saygı duymuyorum demedimki, babana daha çok saygı duyuyorum diyor. Git anneme yaklaş gönlünü almaya çalış dedim, annenden o sıcaklığı göremiyorum artık diyor.
Ortada kaldım.Ev arıyoruz ev yok çıkamıyoruz bir türlü. Bir an önce ev bulmam lazım. Çok korkuyorum sorunlar büyüyecek diye.
Annemi ve kardeşimi uyardım eşimle aramızdaki soruna karışmamalarını, çok büyük bir sorun olursa zaten benim onlara bunu söyleyeceğimi yumuşak bir dille ifade ettim. Babamda aynı şekilde uyardı onları. Ama dedimya bir kere huzursuzluk çıktı şimdi en ufak şeyler göze batıyor.
Arkadaşlar kim haklı kim haksız? Ben babam gibi düşünüyorum iki tarafında hataları var. Ama kardeşim ve annemin benim hatrım için biraz daha uysal davranmaları gerektiğini düşünüyorum. Kardeşim senin eşin teşekkürü bilen bir insan değil diyor. Eşimide uyardığım konular var, ama iki tarafta adım atmak istemiyor.
Ben ne yapmalıyım? Benim hatalarım ne? Kime nasıl davranmalıyım?
Buraya yeni üye oldum ve üstesinden gelemediğim bir problemim var. Objektif davranacağınızı düşündüğüm için size yazıyorum.
3 yıldır evliyim. Eşimin ailesi ile aynı şehirde yaşadık bu süre zarfında. Şu an iş sebebi ile benim ailemin yaşadığı şehire yerleşeceğiz ve 3 aydır benim ailemde kalıyoruz ve ev arıyoruz hala bulamadık.
Eşim kişilk olarak çabuk sinirlenen, haksızda olsa haksız olduğunu kabullenmeyen biri. İyi taraflarıda var ama eşim sert mizaçlı olduğu için iyi yönlerini resmen kamufle ediyor. ''Gözünün üstünde niye kaşın var'' tarzı sebeplerden dolayı devamlı sorun çıkarır, ve bu hergün mutlaka en az 2 kere olur. 3 yıldır yaşadıklarımı anlatsam roman olur. Herşeyede sorun çıkarıyor ve çok kaprisli. En basiti neden alışveriş yaptım diye ailesinin yanında beni çocuk gibi azarlayıp damacanayı yere fırlatmıştı. Neymiş daha uygun bir yerden alışveriş yapacakmışız. Yaptığım alışverişte 40 milyonluktu, ailesinin yanında azarlanıp beni ağlatmasına değmezdi. Ama kendine gelince marka ayakkabılar giysiler alır ses çıkarmam. Üstelik bende çalışan bir bayanım.Aileside bilir huysuz olduğunu o yüzden hep beni tutarlar. Iyı taraflarıda var takibide yoksa sabredemezdim. Dışarda gezip tozmak isteyen bir adam değil, evi sever, bir yere gitse ben evde yalnız kalsam 2 saatten fazla kalmaz dışarıda, ailesini her hafta ziyaret etmek ister ben gelmek istemediğimde beni zorlamaz asla, annesine veya ablasına temizlik konusunda yardım ettiğimde bu kızı çalıştırmayacaksınız diye kızar onlara vs vs. Yani beni tutar ve arkamda olduğunu çevresine hissettirir.
Gel gelelim soruna.
Kardeşim eşimi başından beri hiç sevmedi. Bu adam seni çok üzer diye defalarca uyardı beni. Neyse evlendik. Birgün eşimle şiddetli bir tartışma yaşarken o sıra kardeşim aradı bende telefonu açtım. Ağladığımı duyunca dayanamadı tabi. Keşke yansıtmasaymışım kardeşime ama oldu bir kere. O günden sonra eşime iyice gıcık oldu. Tembelliğine, sert mizacına, beni azarlar gibi konuşmasına, bana evde yardımcı olmayıp aksine sürekli yapılan yemeklere söylenmesine gıcık oluyor. Bu sebebten dolayıda eşim ne yapsa gözüne batıyor. Eşimde kardeşimin onu sevmediğinin farkındaydı ilk evlendiğimizden beri. Ama Allah var hiç terslemedi onu, hep yaklaştı ona güzel güzel. Hediye aldı kardeşime, iyi davrandı. Ama benimle ailemin yanında sudan sebeplerle tartışmaya devam ettiği için kardeşim kendisine yapılan iyilikleri görmek istemedi, bana değil sana iyi davransın dedi.
Kardeşim bazen eşime muhabbet arası laf çakar, eşim çoğu zaman alttan alır. Daha önce kardeşimi uyardım, seni seviyor dedim, senle bir sorunu yok dedim. Tamam diyor, sonra bir hareketine gıcık olup tekrar laf çakıyor. Normalde herşeyi herkesin yüzüne direkt söyler ama senin eşin olduğu için direkt söyleyemiyorum sinirimi yanlışta olsa bu yönden çıkarıyorum diyor. Ne yapsam sevemiyor eşimi.
Geçen gün çok kötü tartıştılar. Meselede ben bir iş buldum, eşim işi beğenmedi. Kardeşimde eşime yanlış anlamada sen hep iş beğenmemezlik yapıyorsun, şu an mecbur çalışmaya ne iş olursa yapmak zorunda dedi. Eşimde bu kez alttan almadı. Eşim bir kaç kez iş değiştirdi, uzun zaman işsiz kaldı. Zor işlerde çalıştı ama sabretseydi iyi bir yere gelmilşti şimdi.Etmedi. Kardeşime bir zamanlar demişki ilahi adalet mi üniv mezunu olarak bu isi yapıyorum. Kardeşimde o gün tartışma esnasında ''ilahi adalet mi sen çalışmadın ablam çalıştı sabrettı'' gibi birşey söyleyince ipler iyice koptu. Annem kardeşimi tutuyor. Babam ise her iki tarafında hatalı olduğunu söylüyor ama eşimin kendisine emanet olduğunu düşündüğü için ondan yana gözüküyor. Şu an kardeşim ile eşim konuşmuyorlar. Annemle eşimin arasıda soğuk çünkü annemde kardeşimi tuttuğunu belli ediyor. Ve şu an herkes en ufak şeyden kıl kapıyor. Yok içeri girdim selam vermedi, yok yemekte afiyet olsun denmedi, eline sağlık denmedi vs vs. Eşim ile kardeşim dışarıda da tek başına konuşmuşlar ve eşim demişki ben burda sadece babana saygı duyuyorum onun hatrı icin sesimi çıkarmıyorum sana. Kardeşimde bunu anneme anlatmış, annem bana neden saygı duymuyor ben naptım diyor şimdi. Bunu eşime sorduğumda annene saygı duymuyorum demedimki, babana daha çok saygı duyuyorum diyor. Git anneme yaklaş gönlünü almaya çalış dedim, annenden o sıcaklığı göremiyorum artık diyor.
Ortada kaldım.Ev arıyoruz ev yok çıkamıyoruz bir türlü. Bir an önce ev bulmam lazım. Çok korkuyorum sorunlar büyüyecek diye.
Annemi ve kardeşimi uyardım eşimle aramızdaki soruna karışmamalarını, çok büyük bir sorun olursa zaten benim onlara bunu söyleyeceğimi yumuşak bir dille ifade ettim. Babamda aynı şekilde uyardı onları. Ama dedimya bir kere huzursuzluk çıktı şimdi en ufak şeyler göze batıyor.
Arkadaşlar kim haklı kim haksız? Ben babam gibi düşünüyorum iki tarafında hataları var. Ama kardeşim ve annemin benim hatrım için biraz daha uysal davranmaları gerektiğini düşünüyorum. Kardeşim senin eşin teşekkürü bilen bir insan değil diyor. Eşimide uyardığım konular var, ama iki tarafta adım atmak istemiyor.
Ben ne yapmalıyım? Benim hatalarım ne? Kime nasıl davranmalıyım?
Son düzenleme:
