) 
aslında her ikimizin de bakış açısında da bana göre yanlışlık yok :)
bu yazdıklarının hepsini ben onaylıyorum zaten.
sadece birine farz olan ibadetle ilgili onu böyle yapıyorsan hiç yapma daha iyi diyemem.
neden böyle bir sorumluluğu alayım ki?
yada sen şimdi benim kalbimi kırdın ya, ibadetin olmadı diyemem.
olmuştur, olmamıştır, orasını allah bilir.
kalbi kırılan bensem benimle olan hesabı ayrıdır, ibadeti ayrıdır.
ibadet etti diye benim kalbimi kırmadı.
ibadetinin hakkını veremediği için benim kalbimi kırdı.
eğer verebilseydi, beni de kırmazdı.
ama şimdi ben kırıldım diye denemekten vaz mı geçsin? daha doğrusu o ne yaparsa yapsın da, ben ona denemekten vazgeç mi diyeyim?
hidayete erecek belki adam bir noktada.
bir yerde halden anlayacak?
yada ibadetini yapmadığında zannediyor musun ki yine kalp kıran biri olmayacak.
aynen dediğin gibi, bu yapılabilecek bir ibadet.
adam oruçluyum ayağına istediği gibi davranıp bunu suistimal ediyor.
ama bu niyette biri zaten iyi biri değildir :)
bu adam öyle yada böyle kul hakkına zaten girecekse, en azından orucunu tutsun, belki kendini ondan kurtarır.
ben de ona bunu yapma daha iyi demeyeyim de ben de onun hakkına girmeyeyim.
ve evet hepimizin dini/görevleri/ hassasiyetleri anladığımız şekilde ölçülerimiz var.
bence bunda yanlışlık yok.
sana göre tutmasa daha iyi kararı o adamın lehine verilmiş gibi görünüyor, bu doğru da olabilir,
ben ise bunun yönlendirmesinin benim ağzımdan çıkıyor olmasını, lehime görmüyorum
ve dediğin gibi dini yükümlülük bireyseldir.
ben farz bir ibadet için yapmasan daha iyi diyemiyorum.
ayrıca her gunahın, hakkın, önüne geçilebileceğini, geçilmesi gerektiğini de düşünmüyorum. her şey zıttı ile kaimdir.
ama benim dine bakış açım, bildiklerimin, gördüklerimin okuduklarımın haricinde enteresan :) bazılarının reddettiği, dinde yeri yoktur dediği bazılarının kabul ettiği, dini bütünler dediği bazı şeylere inancım var.
her zaman terazinin kefelerinde gunahlar, sevaplar, kul hakkı olmaz.
yada ben allah ın o kadar seveceği bir şey yaparım ki, senin bana hakkını helal etmen için sana daha fazlası vaad edilir, hakkına girilenin rızası da alınır, affedilir.
bu nasılsa böyle olur diyip gelişi güzel yaşayalım anlamına gelmiyor. bu belki hiç kimseye nasip olmaz, belki çok kişiye nasip olur.
(ama örneği vardır, köpeğe kuyudan su veren fahişenin gunahlarının affedilmesi. merhamet edene, merhamet edilir
neyse demem o ki bunlar benim haddim değil.
tanrıcılık oynayıp,
yapma daha iyi bre gafil dersem de şirk olabilir.
belki de o yüzden bu bilinmezlikte dolaşmamak gerekir
kendimize bakıp, iyi insan olup, belki örnek olup, bize zararı dokunanlardan uzakta durmak çözüm olabilir
bir yanlış görüyorsanız elinizle, dilinizle düzeltin, gücünüz yetmiyorsa bugz edin.
bu düzeltme kısmı için bile yetkili kimse o diye yorumlayan var
valla bir toplanıp uzun uzun konuşalım. böyle hem dağılıyorum, hem karşılıklı olmuyor.
hem de muhtemelen banları yedik
Şşş görmediniz bunları okumadınız aslında biz yohuz
Kurallara göre ikimiz de sallantıdayız ya, çaktırmazlarsa, kib filan olmazsa yırtarız inş.
Teşekkür ederim kuzum.
Aslında tartışılacak konu da değil, doğrusu-eğrisi, sınırı belli şeyler. Turuncu, hoşgörü noktasında benden daha iyi, o açıdan yorumluyor, ben daha keskin yaradılışlıyım herhal, hakkını alma-geçirmeme kısmından gidiyorum. Farklı iki bakış sadece. :)
Daha araştırıp, okuyup düşünecek yollarım var, bunu da ilave edeyim. Yani çok hakimim konuya, şahane biliyorum gibi algılanmasın; kendi okuduklarımca, yorumlarca mukayese etmeye anlamaya, geliştirmeye çalışıyorum sadece.
Şşş görmediniz bunları okumadınız aslında biz yohuz
Kurallara göre ikimiz de sallantıdayız ya, çaktırmazlarsa, kib filan olmazsa yırtarız inş.
Teşekkür ederim kuzum.
Aslında tartışılacak konu da değil, doğrusu-eğrisi, sınırı belli şeyler. Turuncu, hoşgörü noktasında benden daha iyi, o açıdan yorumluyor, ben daha keskin yaradılışlıyım herhal, hakkını alma-geçirmeme kısmından gidiyorum. Farklı iki bakış sadece. :)
Daha araştırıp, okuyup düşünecek yollarım var, bunu da ilave edeyim. Yani çok hakimim konuya, şahane biliyorum gibi algılanmasın; kendi okuduklarımca, yorumlarca mukayese etmeye anlamaya, geliştirmeye çalışıyorum sadece.
ama görmemesini umarak etiketlemiyorum 
Ah ah ayni sehirde olsaydik da toplasip saatlerce konussaydik , ne cok isterdimkeskinlik iyidir aslında bakmayın bana.
insanın kendinden daha emin olduğunu gösterir bir yerde. ben kendimi dik tutamadığım için bir başkasına da diklenemiyorum :))
bazı şeyler için bu konularda günlerce konuşmaya ihtiyacım var. biraz ağlamaya, biraz bağlanmaya, biraz unutmaya :)
değişik durumlar :)
ve evet mune bizi yiyecek
hadi kalkin bana gelin 
Her ramazan ayni senaryo. Sinir stres tavan. Mumkunse ezana kadar muhattap olmamaya calisiyorum. Ezana son 1 saat kala mutfaga giricekmisim hazir yemeklerin ustune daha ne yapacaksam oturmami cekemiyo vakitte geciremiyo yerinden kalkicak mecalide olmuyo. Son 15 dk da sofra kuruyo
sonra soguk soguk yiyoruz sagolsun
gangsta inan bana bazen nereden tutsan elde kalacak gibi hissediyorum. böyle olunca bazı şeylere karşı toleransım artıyor çünkü bu toleransa benim de çok ihtiyacım var :)
evet munafıklık, evet riyakarlık, evet hak edene hak ettiği gibi muamele etmek, bazen sert uyarmak, bazen sarsmak gerekir.
bazen hoşgörü fazladır, bazen mucize beklemek aptallıktır :)
ama ben de akıl sağlığımı ve ruh halimi böyle koruyabiliyorum.
bir şekilde af var, yanlışta olsa gidecek başka kapı yoksa, o kapı bana kapalı değil. bana değilse ben bir başkasına da kapatamam yada bir başkası için kapansın istemem.
her bir insan kadar her bir inanç şekli var.
eğer o orucu tutan kişinin de buysa varsın böyle yapsın. evet bu şekilde dine zarar da verecek. belki bir başkasını soğutacak ama o da o kişinin misyonu demek
o yüzden birine neye inandığı yada inandığını nasıl yaşadığı ile ilgili bir şey söyleyemiyorum.
o daha sevap bu daha gunah, sen onun hakkına gireceğine hiç yapma demek doğru gelmiyor ama doğru olmadığı için degil, bu haddi kendimde görmediğim için. çünkü bunun sonu yok. bu bir başlarsa bir çok müdahelenin ve insanların kafasına göre yargılamasının önünü açar.
o yüzden teraziler, dengeler, yargılar, fetvalar, fıkıh üzerine değilse bana sorarsan öte tarafın meselesi.
he direkt olarak bu adam benim kocam olsa, ve bu benim hayatımı direkt etkilese, onun hesaplarına düşeceğime,
elimle dilimle düzeltebiliyorsam düzeltir, olmuyorsa uzaklaşırım
çünkü bir insanın riyakarlığını değiştirecek gücüm olduğunu düşünmüyorum
keskinlik iyidir aslında bakmayın bana.
insanın kendinden daha emin olduğunu gösterir bir yerde. ben kendimi dik tutamadığım için bir başkasına da diklenemiyorum :))
bazı şeyler için bu konularda günlerce konuşmaya ihtiyacım var. biraz ağlamaya, biraz bağlanmaya, biraz unutmaya :)
değişik durumlar :)
ve evet mune bizi yiyecek
Ah ah ayni sehirde olsaydik da toplasip saatlerce konussaydik , ne cok isterdim ❤ hadi kalkin bana gelin
)
Ben de söylemesem, haksızlık ve zarar gördüğüme müdahil olmazsam içime içime deliririm Turuncu. Yoksa varlığımın yoldaki taştan ne farkı var, o taş bile zamanı gelir de birinin musibet yolunda ayağına takılır, onu düşürür de fayda sağlar diye düşünürüm. Biraz da kısasçı biri olduğum doğrudur, tokat atana tokat atarım yani, belki benim misyonum da budur, ondan böyle bi huyla yaratılmışımdır, yolu bana çıkana sert tecrübeyimdir ya da o kişi bana tecrübe olacaktır huyum değişecek törpülenecektir filan. :)
Bir kötülüğü hoş görmem demek, onu bu davranışta desteklemem demektir.
Başını sonunu bilemem, bileti cennet mi cehennem mi bilemem hüküm veremem ama o anki davranışları üzerinden sorgularım, "O anki halde" hükmünü veririm, tırnak içinde yazıyorum "O anki durum"u yargılarsın, insansın, bunu dilinle yapmasan dahi beyninin ücra köşelerinde yaparsın, kendini bu kişiden geri çekme sebebin de aslında içindeki yargının sonucudur. İnsanın kendini koruması-hakkını gözetmesi için bu dürtü var ve gayet insani Turuncum. Kiminde daha fazladır, keskindir, eline diline, cümlelerine de sirayet eder sadece.
Konu nereye geldi ya :/
ben oldum diye dolaşacağım ortalarda neredeyse. bütün felsefeyi, tasavvufu çözdüm 
kafayı sıyırmadıysam durum bu. 
ya madem geldi buraya iki lafın belini kıralım müdür gelene kadar.
hiç bir şeye susmaz, acımasız yargılardım.
aynen böyle senin kurduğun cümleyi kurduğumu hatırlıyorum. benim misyonum bu diye.
kırıp döktüğümü umursamadan konuşurdum. ikiyüzlülük gördüm mü direkt yüzüne vururdum muhatabımın.
sonra aynı yargılamayı kendime yapmaya başladım. 4-5 yıl oldu bitmedi. biteceğinden de umudumu kestim. kendime karşı daha acımasız oldum sanırım.
asıl komedi ne biliyor musun?
bu yargılamanın ilk safhası şöyle oldu,
ben daha olmadım, eksiklerim var falan dedimZ
kendimde düzelttim, iyilik yapmaya daha çok okumaya falan çalıştım
sonra ayyy utanıyorum söylerken ama nasıl bir kibir sardı
neyseki uzun sürmedi daha dibe battığımı görmek.her zaman aklımla, zekamla övünürdüm içten içe. daha aptal hisseden var mıdır bilmiyorum.
zaman zaman değişiyor ruh halim.
ama mümkün olduğu kadar gönlümü geniş tutmaya ve birilerinin kusurlarını, gunahlarını aramamaya, kötülük yaptıklarında görmemeye çalışıyorum .
ve zaman zaman bu beni aptal yerine koymalarını sağlıyor. fark ediyorum, ama o aklıma güveniyor olmanın gururunun kırılması gerektiğini düşünüyorum.
o kendimi bir halt zannetme benden giderse,
başka şeylere geçecekmişim gibi geliyor.
biraz benim benden geçmem lazım
ofh!
www.kadinlarkulubu.com
