Normal şeyler yaşamadigimi anlamissinizdir. Eşim annesinin istegiyle benden bosanmaya karar verdi . Ikinci bosanma kararini ise gorumcem ile tartistigimiz icin vermisti. Öncesinde beni yalniz birakti aylarca eve gelmedi ailesinde kaldi vs ... Son bosanma kararinin ardindan baristik ve yavas yavas duzelmeye basladi. Gecmiste hata yaptigini söyledi ve duzeltmek icin çok çabaladi. Ama bende tukenmislik var.Valla Esine de baglı Sen de cabalamalısın Ne yasadıgı nı bilmiyorum Ama gecmiş İnsanı biraz etkiler
Okadar guzel ifade etmisinizki. Aynende oyle oluyor cogu kadin malesef bu hisleri tatmak zorunda kaliyorEvlilige inanc derken sunu demek istedim.Mesela evlenene kadar hersey o kadar toz pembeki.ayni evi paylasmak ayni yatakta uyumak ya da sabah uyaninca ilk sevdigini gormek.Ama es ailesi sorun cikarinca insan surekli dislerini sıkmaya basliyo.olmayanlari bile kafanda kuruyosun.sabah gozunu ilk actiginda esine bakmak sarilmak yerine aklina kaynanan geliyo.ya da gun boyu kocandan cok kaynanani dusunmeye basliyosun.bu da insanin hayatinda evlendikten sonra tadilan cok tuhaf bi his.evlenmeyen insan asla bilmez mesela ne demek istedigimi.
Ailesinin bizim iyiligimiz için ugrastigini , benim ise ailesini kucuk görüp disladigimi dusunmus. Ben ailemi taniyamamisim dedi bana.Peki neden öyle davrandığını da söyledi mi? Ne dusunuyomus motivasyonu neymiş?
Belirttiginiz gibi korona zamani mümkün degil , korona olsa da eşimin meslegi buna müsait degil şu an icin. Aileden zaten uzagim bir suredir 2 ayda bir defa gordum.Tam da korona zamanı ne kadar mümkün olur bilmiyorum ama eşinizle tatile çıksanız veya birlikte bi yerlere seyahat etseniz. Farklı ve keyifli bir ortamda ailelerden uzak olmak iyi gelir belki.
Eş ailesi ile olan sorunlara girersem çikamam çok uzun. Eşimin tavri başlarda hep ailesinden tarafti beni çok yipratti . Sonradan dengeyi kurdu ama geç olmuş anlasilan.Esinizin ailesiyle ne gibi sorunlariniz vardi esinizin tavri nasildi
Yorulmuş olabilirsiniz. Enerjiniz tükenmiştir. Esiniz kendisini duzeltmeye calisiyor. Hepimizin hatalari var. Karsi tarafın hatasinda bile doğru iletişim kanalini ya da dogru duygu frekanslarini yakalayamadigimiz icin hatalar ortak oluyor. Size tavsiyem imkanınız varsa biraz ayri evlerde vakit geçirin. Ailenizin evi olabilir baska bir yerlere gidin. Guvenilir tatil beldeleri (pandemi) varsa bir yer ayirtin ve iliskinizi+duygularinizi ölçüp bicin. Ve bir psikologa danışın.Merhaba.
1,5 seneye yakin evliyim. Evliligimin ilk aylari eş ailesi ve eş sorunlari ile geçti. Defalarca boşanma eşigine gelip o eşikten geri döndük. Uzun zamandir aramizda ciddi bir sorun yok aksine aramiz düzeldi. Lakin ben de bir tükenmişlik var evliligime ve eşime karşi hicbir duygu ve sorumluluk hissetmiyorum. Kendimi evli gibi hissetmiyorum, eşimi eş gibi hissetmiyorum. Kisacasi her anlamda hissizlik yasiyorum. Bu gecici bir durum mu, kalici mi bilmiyorum , aylardir bu duygusuzlukla bogusuyorum , ne yapacagimi düşünüyorum ama düşüncelerimi de toparlayamiyorum. Yorumlariniz aklimdaki karisikligi giderebilir farkindalik olusturabilir belki.
Atamiyorum ki aklimdan eşimle bir arada olmak rahatsiz edici geliyor. Konusmalari bile kisaltiyorum konusmak bile gelmiyor artik icimden.Evliliğin ilk yılları böyle uyumsuzluklar olabiliyor. Çünkü 2 farklı ailenin yetiştirdiği insan aynı evde yaşamaya başlıyor. Birde ailelerin evli çiftler üzerinde baskıları olabiliyor. Zamanla hem siz hem aileler yeni kurduğunuz yuvaya adapte olacaktır. Eşinizle aranızın düzelmesi için iyi bir fikir mı bilmiyorum ama soğudum düşüncesini kafanızdan atın, kendi kendinize de söylemeyin. Beraber vakit geçirin. Güzel yanlarını görmeye çalışın . Elinden geleni yapıyormuş sizde ona adım atın. Fikriniz zamanla değişir inşallah
Disa vurmak lazim.Ben herseyi zamani gelince okkali bi sekilde caktim.o gunden beri kafam muthis rahat.asla gecmisi dusunmuyorum.en buyuk pismanligimda esim altta kalma dedigi halde ayip olur diye susmam.Okadar guzel ifade etmisinizki. Aynende oyle oluyor cogu kadin malesef bu hisleri tatmak zorunda kaliyorortalik durulmus olsa bile hani mutfakta balik pisirirsin gorunurde tertemiz yaparsin mutfagi ama hala balik kokar ya onun gibi hersey temiz gozuksede o yasananlar pis bir koku gibi kaliyor insanin icinde
Ortak olarak keyif aldığınız bişeyler yapmak belki sizi tekrar yakınlaştırır. Sizin mutlu olmaya da ihtiyacınız var öyle hissettim.Belirttiginiz gibi korona zamani mümkün degil , korona olsa da eşimin meslegi buna müsait degil şu an icin. Aileden zaten uzagim bir suredir 2 ayda bir defa gordum.
Boşan o zamanMerhaba.
1,5 seneye yakin evliyim. Evliligimin ilk aylari eş ailesi ve eş sorunlari ile geçti. Defalarca boşanma eşigine gelip o eşikten geri döndük. Uzun zamandir aramizda ciddi bir sorun yok aksine aramiz düzeldi. Lakin ben de bir tükenmişlik var evliligime ve eşime karşi hicbir duygu ve sorumluluk hissetmiyorum. Kendimi evli gibi hissetmiyorum, eşimi eş gibi hissetmiyorum. Kisacasi her anlamda hissizlik yasiyorum. Bu gecici bir durum mu, kalici mi bilmiyorum , aylardir bu duygusuzlukla bogusuyorum , ne yapacagimi düşünüyorum ama düşüncelerimi de toparlayamiyorum. Yorumlariniz aklimdaki karisikligi giderebilir farkindalik olusturabilir belki.
Çabaliyor da bana mi yeterli gelmiyor geçmişten mi kurtulamiyorum çözemedim. Kendimi dinliyorum aylardir ve hep ayni yerdeyim ilerleyemedim.Yorulmuş olabilirsiniz. Enerjiniz tükenmiştir. Esiniz kendisini duzeltmeye calisiyor. Hepimizin hatalari var. Karsi tarafın hatasinda bile doğru iletişim kanalini ya da dogru duygu frekanslarini yakalayamadigimiz icin hatalar ortak oluyor. Size tavsiyem imkanınız varsa biraz ayri evlerde vakit geçirin. Ailenizin evi olabilir baska bir yerlere gidin. Guvenilir tatil beldeleri (pandemi) varsa bir yer ayirtin ve iliskinizi+duygularinizi ölçüp bicin. Ve bir psikologa danışın.
Bazikarimiz gecmiste takili kalir. Icimizdeki yaralar oyle kolay geçmez. Hayatta hepimizin hatalari oluyor, olacak... Eşiniz hatalarını telafi etmeye çalışıyor. Önce birlikte etkinlikler yapmaya çalışın eger hala duygu durumunuz degismezse birazcik uzaklasin birbirinizden.Çabaliyor da bana mi yeterli gelmiyor geçmişten mi kurtulamiyorum çözemedim. Kendimi dinliyorum aylardir ve hep ayni yerdeyim ilerleyemedim.
Biz eşimle çok koptuk. Ilk aylar kavgalarla eş ailesi sorunlariyla geçti . Sonrasi ise bendeki tükenmişlikle. Bende heyecan yok . Eşim kendince planlar yapti bana sordu ne istersin diye ama bende heves yoktu nasil istersen öyle yap deyip ciktim hep. Onunla bir etkinlik bana keyif vermiyor. En sevdigim seyleri bile eşimle yapasim gelmiyor .Ortak olarak keyif aldığınız bişeyler yapmak belki sizi tekrar yakınlaştırır. Sizin mutlu olmaya da ihtiyacınız var öyle hissettim.
Yorumunuz icin tesekkur ederim.Boşan o zaman
Gercekten bosluktayim. Önümü göremiyorum. Ne yaparsa yapsin o kadar önemsiz geliyor ki boşuna çabaliyor sanki . Evliligimin benim icin bir anlami yok .Ben sana sunu da demek istedim aslinda.insan yazarak cok anlatamiyo.bi sorun yasarken beyin kendini ona endeksliyo ve mucedele gucu geliyo.ama o sıkıntilar gecmeye baslayinca arkasindan psikolojik sorunlar bas gosteriyo bu da kendini genelde boslukta olma hissiyle gosteriyo.Yani hayat anlamsiz ve bos geliyo.suan sen o bunalima ve bosluga dusmussun bence.
Ben bu duyguyu aylardir yasiyorum. Birlikte etkinlikte yaptik ayri da kaldik degismiyor duygularim. Bir arada oldugumuz hicbir andan keyif almiyorum. Buraya yazma sebebim de bu aslinda , bu ruh halim gecer diye bekledim gecmiyor.Bazikarimiz gecmiste takili kalir. Icimizdeki yaralar oyle kolay geçmez. Hayatta hepimizin hatalari oluyor, olacak... Eşiniz hatalarını telafi etmeye çalışıyor. Önce birlikte etkinlikler yapmaya çalışın eger hala duygu durumunuz degismezse birazcik uzaklasin birbirinizden.
Bana kalırsa bu hiç samimi olarak verilmiş bı cevap değil, baktınız elden gidiyosunuz eyvallahiniz da yok, eşiniz davranışlarından vazgeçmiştir ama gerçekten hatasını anladığını hiç sanmıyorum. Onunla.hic alakası yok mu yani yaptıklarının, vah vah, ailesi iyiliğini düşündüğü için 7/24 onların dizinin dibinde otursun istemiş o da tamam demiş. Eşiniz hala.kendi hatasını dürüstlükle kabul etmiyor ve suçun büyük kısmını ailesine atıyor, günün sonunda istismar edilmiş, kandırılmış taraf kendisi, onun iyi niyetini sömüren de ailesi olmuş yani güya. Hangi sağlıklı kafa yapısındaki insan, eşi kendisiyle biraz baş başa vakit geçirmek istiyo diye eşinin onun ailesini disladigini düşünür ki? Bence aklınıza yatmayan biseyler var, onun tedirginliğini yaşıyo olabilirsinizAilesinin bizim iyiligimiz için ugrastigini , benim ise ailesini kucuk görüp disladigimi dusunmus. Ben ailemi taniyamamisim dedi bana.
Son cumleniz aklima takildi. Belki de dediginiz gibi aklimda oturtamadim bir şeyleri o yüzden böyleyimdir. Hatirliyor musun eşim bana annem istedigi için degil , ben kendim istedigim icin burda kaliyorum demisti bana. Belki de dogruydu bilerek isteyerek yapmisti her seyi ailesinin de etkisi vardi elbet. Zihnimi toparlayamiyorum çok dusunuyorum ve ihtimaller beni çok yoruyor. Ailesine sucu atmak daha kolaydi sanki benim icin de. Sanirim sorunlar bitince geçmiste yasananlarin uzerindeki sis kalkti ve ben gerceklerle yuzlesiyorum.Bana kalırsa bu hiç samimi olarak verilmiş bı cevap değil, baktınız elden gidiyosunuz eyvallahiniz da yok, eşiniz davranışlarından vazgeçmiştir ama gerçekten hatasını anladığını hiç sanmıyorum. Onunla.hic alakası yok mu yani yaptıklarının, vah vah, ailesi iyiliğini düşündüğü için 7/24 onların dizinin dibinde otursun istemiş o da tamam demiş. Eşiniz hala.kendi hatasını dürüstlükle kabul etmiyor ve suçun büyük kısmını ailesine atıyor, günün sonunda istismar edilmiş, kandırılmış taraf kendisi, onun iyi niyetini sömüren de ailesi olmuş yani güya. Hangi sağlıklı kafa yapısındaki insan, eşi kendisiyle biraz baş başa vakit geçirmek istiyo diye eşinin onun ailesini disladigini düşünür ki? Bence aklınıza yatmayan biseyler var, onun tedirginliğini yaşıyo olabilirsiniz
Daha çok yeni bir evlilik , büyük ihtimalle geçicidir. Bazen sizin dışınızda gelişen hadiseler çok üst üste gelince insan yorulabiliyor , düzelecektir diye tahmin ediyorum.Merhaba.
1,5 seneye yakin evliyim. Evliligimin ilk aylari eş ailesi ve eş sorunlari ile geçti. Defalarca boşanma eşigine gelip o eşikten geri döndük. Uzun zamandir aramizda ciddi bir sorun yok aksine aramiz düzeldi. Lakin ben de bir tükenmişlik var evliligime ve eşime karşi hicbir duygu ve sorumluluk hissetmiyorum. Kendimi evli gibi hissetmiyorum, eşimi eş gibi hissetmiyorum. Kisacasi her anlamda hissizlik yasiyorum. Bu gecici bir durum mu, kalici mi bilmiyorum , aylardir bu duygusuzlukla bogusuyorum , ne yapacagimi düşünüyorum ama düşüncelerimi de toparlayamiyorum. Yorumlariniz aklimdaki karisikligi giderebilir farkindalik olusturabilir belki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?