- 20 Ekim 2020
- 782
- 1.707
- 63
- Konu Sahibi Denizdeniz14
-
- #81
Psikolog eş ailesini hasta olarak kabul etmemi ve eşime odaklanmami sorunumuzu onunla birlikte aşmamizi önerdi. Lakin ben eşimle bir seyler yapamiyorum daha dogrusu istemiyorum. Gelecegimi yazan kalemin benim elimde oldugunu erken karar vermememi söyledi. Çok dinledi az konustu normal olarak.Psikolog ne dedi peki size?
Aradaki yorumlardan anladigim kadariyla az seyler yasatmamis size. Su anki halinizi ve sogumanizi hic abartili veya anormal bulmuyorum o yüzden. Annesi istedi diye bosanmak ne demek ya
Yerinizde olsam biraz daha zaman verir, psikolog ile seanslarima devam ederdim ama bir ise yaramiyorsa da yollari ayirmakta sakinca görmezdim.
Bize yasatilanlar iz birakiyor sonucta bizde, bazen sonrasinda insanlar degisse bile gecmis unutulamiyor ve gelecegi de etkiliyor.
Benim evliligimin çogu zamani böyle geçti zaten aylarca yalniz kaldim . Sonra varligini hissettirmeye calisti ama ben yokluguni özümsedim sanirim, anlami olmadi varliginin. 2 aydir da ayriyiz zaten mecburi sebeplerden dolayi , sadece telde iletisim kuruyoruz ve bu bile fazla geliyor bana keske hic aramasa diyorum bazen acmiyorum kendim zaten aramiyorumm .Eşinizi hayatınızdan tamamen çıkardığınızi hayal edin. Ne bileyim yaptığınız en ufak eylemde bile artık onun olmadığını, yalnız bir kadın olduğunuzu düşünün. Markete alışverişe giderken bile varlığını unutun bir an için, her şeyi onsuz yaptığınızı düşünün yani. İçinizde özgürlük duygusu mu oluyor yoksa yalnızlık mı? Ben insanlardan kolay sıkılan, tahammülsüz biri olarak kendimce bu yönteme başvuruyorum. Belki burçlara inanmıyor olabilirsiniz ama ben mesela tipik bir ikizler burcuyum ve bu bahsettiğiniz dönemleri hayatımda çok fazla yaşadım/yaşıyorum. Bu yüzden artık insanları bir kalemde kolayca silmek yerine, oluşabilecek yokluklariyla kendimi zihnen test ediyorum.
Sizinki de geçici bir süreç gibi duruyor. Biraz ayrı kalsanız eşinizi özleyeceksiniz bence.
Evlilik öncesi ne kadarlık beraberliğiniz olmuştu? Öncesinde de birlikte yaşama gibi durumlar var mıydı? Ben de birinden soğuyunca aynı böyle oluyorum telefonda konuşmaya bile tahammül edemiyorum. Asla düzelmeyecek bir durum değil ama şu an tahammülünüz epey azalmış. Sadece eşinizle ilgili olmayabilir bu, genel olarak yalnız kalmaya ihtiyacınız olan bir dönem de olabilir. Öyle olmadığına eminseniz de daha fazla zorlayıp kendinizi yıpratmayinBenim evliligimin çogu zamani böyle geçti zaten aylarca yalniz kaldim . Sonra varligini hissettirmeye calisti ama ben yokluguni özümsedim sanirim, anlami olmadi varliginin. 2 aydir da ayriyiz zaten mecburi sebeplerden dolayi , sadece telde iletisim kuruyoruz ve bu bile fazla geliyor bana keske hic aramasa diyorum bazen acmiyorum kendim zaten aramiyorumm .
Ayni çati altina evlendikten sonra girdik öncesinde yoktu. Evlilik öncesinde 1 seneden fazla olmustur tanisikligimiz. Tahammulum az degil hic yok . Yalniz kalmaktan kastiniz eşim disindaki insanlardan da uzak kalmaksa degil , konusuyorum arkadaslarimla paylasimlarim oluyor ama esime karsi istek yok.Evlilik öncesi ne kadarlık beraberliğiniz olmuştu? Öncesinde de birlikte yaşama gibi durumlar var mıydı? Ben de birinden soğuyunca aynı böyle oluyorum telefonda konuşmaya bile tahammül edemiyorum. Asla düzelmeyecek bir durum değil ama şu an tahammülünüz epey azalmış. Sadece eşinizle ilgili olmayabilir bu, genel olarak yalnız kalmaya ihtiyacınız olan bir dönem de olabilir. Öyle olmadığına eminseniz de daha fazla zorlayıp kendinizi yıpratmayin
Çok erken degil mi ama daha 1,5 senelik evlilik konserve kavanozlarina tikilip kalacak yazik .
Çok güzel bir anlatim olmuş. Ben aylarca böyle yaşadim . Hala eşimden çok kaynanami dusunuyorum sanki onunla evliyim. Kirginligim da kizginligim da gecmiyor. Böyle olunca da dogal olarak eş tepki veriyor elimden geleni yapiyorum senden de destek bekliyorum diyor. Benim parmagimi oynatacak mecalim kalmadi oysa.
Pişman da ne yapıyor?
Hatasını anladı da değişen ne?
Size karşı boynu eğik durup özür dilerim, yanlış yaptım.
Keşke başa dönsek öyle davranmam demekle soğumuyor ki insanın içi.
Ailesi ne bedel ödedi mesela?
Bizim üzüldügümuzun çeyreği kadar üzüldüler mi?
Yoksa onlar aynı huzurla yaşamaya devam ediyor da olan bizim evliliğimize, masum duygularımıza mı oldu?
Hâlâ aşamiyorsak aşamayacaksak bu yüzden.
8 sene sonrasından bildiriyorum.
Onlar hala ailesi.
Nasılsın anne?
Üzülme anne.
Güzel kardeşim mutlu olsun.
Ayağına taş değmesin.
Bize gelince canım karım sen benim en kıymetlimsin.
Şükür kıymetli hissettiğimiz yer olmadı daha.
Içi boş lafa bakıp sırıtacak kadar da şuursuz olmadığım icin...
Intikam da aldım unutmuyorum.
Çocuğum oldu yine unutmadım.
4 çocuğum da olsa unutmayacağım.
Pek çok kişi eşi için canını verebilir mesela.
Ben elbette sağlıklı olsun isterim.
Kötülüğünü bile isteye istemem ama uğruna da ölmem.
Anası ya da kardeşi ölsün.
Ederi kadar herkese.
Cevremde gördüğüm 5te 1 kadın iyiki kocamla evlenmişim yine olsa yine onunla evlenirdim diyen.
Kalan 4 bizim gibi hayal kırıklığı yaşıyor.
Onu da farkettim.
Kimi boşar kimi devam eder.
Eden de benim gibi duygularla eder muhtemelen..
Aa ben Çok beğendim yazdığınızı. Aylarca bunu sorguladım. Tamam özür dilerim tşk. ama nedir yani? Faturayı kim ödedi? Var mı onur taraftan benim gibi acı çeken, senin siz bunu yaptınız diye cemkirdigin biri? Hani bana bağırmak kolaydı ya. Oraya da gösterdi mı aynı tavrı? Yok. Kuru kuru özür.
Ben bir kere daha dünyaya gelsem esimi seçerim. Çok aşık olarak evlendim. Beni çok yıprattı. Basta ailesi sonra kendisi. Ama birşeyler oldu. Allah yardım etti. Herşey düzeldi. Şu an kimse yok çok şükür. Sadece böyle yazan kadınlar olduğunda diyorum ki benim.ismim ayşe onunki fatma ama ne kadar aynı şeyleri yaşamışız. Gidip sarılmak istiyorum. Yaşamayan bilmez. Allah yardımcısı olsun hala çekenlerin.
Annem de aynı sizin gibi. Uysal tatlı kadın yok artık. Biri bise desin ağzının payını vereyim diye bekliyor. Şimdi de annem çok sınırlı asabi huysuz görünüyor ama ben biliyorum öyle değil. Benim şu kadar kısa zamanda yaşadıklarım bile hamileligimin başını çok etkiledi. Sizi tahmin edemiyorum. Ancak birsey sormak isterim. Neden çekiyorsunuz? Neden boşanmıyorsunuz? Annem bence babam olmasa tek yasasa çok daha mutlu bir kadın olurdu. Ne maddi problemi vardı ne elalem ne der diye basını yiyen bir çevresi. Ona da soruyorum ama bence maskeliyor. Senin için diyor ama yalan. Stolckhom sendromu gibi birşey mi bu?Ben de ailesine dair hiç bir şeyi uzun zamandır çekmiyorum.
Açık açık hepsinin haddini bizzat kendim bildiriyorum. Eşim de gik diyecek olsa kobra olurum bilir haklıyım pıs diye çekilir.
Ama neye yarar?
O günler yaşandı mı yaşandı.
Bitmiştir benim için.
Mutlu olmanız tekrar onu seçerim demeniz ne güzel. Ben bu aileye ve oğullarına sümüğümü bile atmazdım.
Ahah, durumun vehametini anlatmaya çalıştım. Yoksa yenilip yutulacak şey değil aldatılmak.Aldatan adam demişsin where is the adamlık bro?
birde profile tatlı koymuşsun Allah affetsin ama uzaktan bakınca bambaşka şeyler algıladım ödüm koptu xmmxmcmcmfmfm
Çocuk fikri var mı kafasında?Şöyle diyeyim artik ailesi önceligi degil , ailesi için beni ihmal etmiyor, yalniz birakmiyor , ailesi ile ters dustugumuz konularda benim dusuncelerimi önemsiyor . Benle zaman geciriyor etkinlikler planliyor kendince, cogunu bana soruyor ne istersin ya da ister misin diye. Kisaca geçmiste yaptigi seylerin tam tersini yapiyor.
Annem de aynı sizin gibi. Uysal tatlı kadın yok artık. Biri bise desin ağzının payını vereyim diye bekliyor. Şimdi de annem çok sınırlı asabi huysuz görünüyor ama ben biliyorum öyle değil. Benim şu kadar kısa zamanda yaşadıklarım bile hamileligimin başını çok etkiledi. Sizi tahmin edemiyorum. Ancak birsey sormak isterim. Neden çekiyorsunuz? Neden boşanmıyorsunuz? Annem bence babam olmasa tek yasasa çok daha mutlu bir kadın olurdu. Ne maddi problemi vardı ne elalem ne der diye basını yiyen bir çevresi. Ona da soruyorum ama bence maskeliyor. Senin için diyor ama yalan. Stolckhom sendromu gibi birşey mi bu?
Hayattaki en büyük pişmanlığım evliligimdir.
Eşim elime boşanmak için çok ciddi sebepler de verdi hep. Ailesine de uyuz oluyorum.
Memursun.
Düzenli gelirin var çok şükür.
Ben de öyleyim.
Maddi olarak bagimliligim yok.
Kendime de evladıma da paşalar gibi bakacak gücü kendimde buluyorum.
Çok düşündüm ben bu konuyu.
Bu şartlara rağmen bırakmadıysam, bırakmıyorsak, pişman olur muyuz acabası yasıyorsak bırakamadığımız iyi şeyler de var demektir.
Emin mısınız hiç bir iyi yönü yok mu eşinizin ?
Ben yok diyemem.
Siz rahatlıkla yok diyorsanız.
Hiç düşünmeden gidin.
Pişman olacak sebebiniz de yoktur emin olun.
Sevgim bitmedi.
Bana da çok iyi davranır.
Çocuğuma da. Babalık görevini yapar.
Ev işlerine yardımcıdır, hizmetçi hissettirmez.
Düzenlidir. Ben daha dağınığım hatta.
Ben daha agresifim o çok daha sakindir.
Ben onun ailesine ne kadar buz dursam da o benimkilere karşı daha sıcak durabilir.
Ama yapılmayacak şeyler de yapar.
Yalandan nefret ettiğimi bile bile yalan söyler mesela.
Gibi gibi.
Yani özleyeceğim çok şey de olur diye düşünmüşümdür hep.
Ayrılığı da denedim. 3 ay ayrı kaldık. Onsuzlugu da deneyimlemis biri olarak bırakamadım neticede.
Sanırım erkek cinsinin kusurlarla dolu olduğunu biliyorum ve kendi yamugumla uğraşayım bari duygusu var.
Evliliğin başlarında çiftlerin tecrubesizliginden kaynakli araya girebilen güya es dost aile üyesi kişileri çoğu zaman sona götürebiliyor...Merhaba.
1,5 seneye yakin evliyim. Evliligimin ilk aylari eş ailesi ve eş sorunlari ile geçti. Defalarca boşanma eşigine gelip o eşikten geri döndük. Uzun zamandir aramizda ciddi bir sorun yok aksine aramiz düzeldi. Lakin ben de bir tükenmişlik var evliligime ve eşime karşi hicbir duygu ve sorumluluk hissetmiyorum. Kendimi evli gibi hissetmiyorum, eşimi eş gibi hissetmiyorum. Kisacasi her anlamda hissizlik yasiyorum. Bu gecici bir durum mu, kalici mi bilmiyorum , aylardir bu duygusuzlukla bogusuyorum , ne yapacagimi düşünüyorum ama düşüncelerimi de toparlayamiyorum. Yorumlariniz aklimdaki karisikligi giderebilir farkindalik olusturabilir belki.
Ben bu adamın adam olduğuna hiç inanmıyorum. Keşke siz de vaktiyle bu adama donmeseydiniz. Hala bişeyleri gözden geçirmek için geç değilSon cumleniz aklima takildi. Belki de dediginiz gibi aklimda oturtamadim bir şeyleri o yüzden böyleyimdir. Hatirliyor musun eşim bana annem istedigi için degil , ben kendim istedigim icin burda kaliyorum demisti bana. Belki de dogruydu bilerek isteyerek yapmisti her seyi ailesinin de etkisi vardi elbet. Zihnimi toparlayamiyorum çok dusunuyorum ve ihtimaller beni çok yoruyor. Ailesine sucu atmak daha kolaydi sanki benim icin de. Sanirim sorunlar bitince geçmiste yasananlarin uzerindeki sis kalkti ve ben gerceklerle yuzlesiyorum.
Önümü göremiyorum güvensizlikte var belki de bunlarin verdigi duygulardir.Bence hala eşinize tam anlamıyla güvenmiyorsunuz. Her an herşeyin eski haline dönebilme ihtimaliyle tekrar yumuşamıyor eşinize duvarsız ve en saf içten halinizle yaklaşamıyorsunuz.. yani ben sizde korku görüyorum bunalmaktan toparlanamamaktan çok. Toparlanmak için ha gayret deseniz ve tekrar dünyanız başınıza yıkılsa bir kere daha kendinizi toparlayamamaktan korkuyorsunuz. Yani kısaca eşinizden emin olduğunuzda bu duygu durumunuz da geçecek..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?