- 27 Temmuz 2020
- 1.412
- 1.264
- 63
- 34
Başta okurken ne kadar da eşini düşünen ilgili biri dedim de okudukça öyle olmadığını gördüm gerçekten bu baskı içinde yaşamak zor ,aynı şeyleri sizde ona yapsanız bakalım ne yapıcak,anlıcak mı yaptığı şeyi
Başta okurken ne kadar da eşini düşünen ilgili biri dedim de okudukça öyle olmadığını gördüm gerçekten bu baskı içinde yaşamak zor ,aynı şeyleri sizde ona yapsanız bakalım ne yapıcak,anlıcak mı yaptığı şeyiMerhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Benim eşimde çok karışır bana. Evet bunaltıcı bir durum. Ben çok kavga ettim bu yuzden. Eskiye nazaran düzeldi ama huy iste tamamen geçmiyo.
Ben ilk zamanlar bosanmayı bile düşündüm bu yüzden.
Ilk evlendigimiz zamanlar üniversitedeki bir hocama birsey soracaktim. Mailmi atsam yaninami gitsem diye düşündüm sonra yanina gidip sormaya karar verdim. Esimde ısrar etti mail at diye. Neyse ben gittim hocanın odasina soru sordum baktim adam şaşkın şaşkın bakiyo bana. Kizim sabah mail attinya bende cevap yazdim niye tekrar soruyosun dedi. Esim atmis maili megerse. Benim agzimdan hocayla konusmus. O kadar kizdimki. Bu yaptigi bana göre buyuk saygisizlik. Ama o asla kabul etmiyo hata yaptığını.
Hicbir zaman sessiz kalmadım. Her seferinde kavga ettim. Ama kendini hep haklı gördü. Ben bosanmayi kafama koyup soguk davranmaya baslayinca mecburen düzeldi birazcık. Yoksa ciddi ciddi boşanacaktım.Tövbe bismillah ne değişikler yaa..
Aslında izin verdikce b.kunu çıkarıyorlar bence.
Onun aldığı kararları gözünün içine baka baka kabul etmemek lazım.
Bunların bir kısmını benimki de yapıyor,Allahtan yoğun calisiyor.Merhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Esiniz böyle buyutulmuş bence aşiri kontrolcu annenin kontrolcu oglu . Iki adet de ben de var bundan biri eş biri kayinvalide. Ne kadarlik evlisiniz bilemedim benim yola getirmem baya zaman aldi ve çok yipraticiydi . Kayinvalidenin yuzunu gordugum yok uzun zamandir, eş de baya duzeltti kendini. Senin iyiligini istyorum ,seni dusunmek de mi suç , sen iyilikten anlamazsin ,çok nankorsun , baya tanidik cumleler bana.Merhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
BunalticiMerhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Tabi ki dinlemiyorum onu ama sinirden içim içimi yiyo surat yapıyorum. artik ruh halimi etkiliyo sürekli mutsuzum sinirliyimŞunu şöyle yap deyince bırak, otur sen yap de kendisine.
Ne münasebet ayakkabına karışıyor, sen de kuzu kuzu değiştiriyorsan emir vermeye devam eder.
Başında emir veriyorsa çıkar odadan, otursun çocukla ilgilensin.
Yaşla hiç ilgisi yok eşimle aynı yaştayız o da yapar tamamen karakter meselesiSizden yaşça çok mu büyük
Bende oluşan ilk izlenim bu oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?