- 12 Ocak 2010
- 16.671
- En iyi cevaplar
- 1
- 25.045
- 1.123
değil mi ama okurken darlandım bende ,
Yaşayınca bunaltıcı bir durum olabilir. Ilgili gibi görünse de...
ben 27 eşim 28 eşim boga burcuHic de kucuk bir problem gibi gelmedi bana. Durumunuz cok cok üzücü.
Aranizdaki yas farki nedir ve esinizin burcu ne
Tabi ki diyorum. beni bu yaşıma sen mi getirdin ben her şeyi tek başıma yapabilirim diyorum yapıyorum da ona asla boyun eğmiyorum ama içim de icimi yiyor sinirden.olabilir herkes farkli diye diye okuyordum,
taki pizzayi yedirdigini soylemenize kadar,
kusura bakmayin cok komik ya,
peki kendi yemegini yemiyor mu?
bir de mesela,
tartisma baslamis,
seye gelmis, ben senin iyiligini istiyorum demis,
o zaman siz de isteme, benim iyiligimi isteme, ben kendi iyiligimi dusunurum demiyor musunuz?
ayrica hata yapmaya hakkiniz var, bir yerde kayboldunuz, ya da atiyorum uzerinize yemek doktunuz, ne olacak ki...
cocuga da yazik olur bu sekilde devam ederse esiniz.
ben de musade etmiyorum tabi ki onu dinlemiyorum. duymazliktan geliyorum hatta bazen ayni karşılık veriyorum. mesela bana sunu ye diye israr ettiğinde ben de ona yemediği birseyi yedirmek icin zorluyorum. anlıyor rahatsiz olduğumu ama ertesi gun yine ayni. boyun eğmiyorum tabi ki ama boşu bosuna sinirlerim yıpranıyor. icim icimi yiyor. surat yapiyorum trip atiyorum .••Yerken, giyinirken, duş vb direkt özel alana müdahale cidden abartı ve bunalıma iter insanı, öte yandan; önce şu işi yap tarzı kontroller; o kadar çok kişinin yaşam tarzı ki; tabi ki de doğru bulmuyorum; demek istediğim toplum olarak sıkça duyduğumuz, maruz kalınan durum. Mesela benim eşim de mutfağa girdiğimde inceleyici şekilde bakışından bile rahatsız olurdum, kızardım da; (şimdi yapmıyor diyebilirim) çocuğun altını değiştirirken bile müdahale. Ne kadar zor olduğunu bizzat yaşadığımdan bilirim. Kendime şöyle dönüp baktığımda ailem de bana bu şekil davranırdı, davranıyor da maalesef. Çünkü hayatın nerdeyse her alanında becerim yok; ben ne kadar işe atılsam, belli etmesem de insanlar anlayıp müdahale ediyor; kendimi aynen; eşle bile büyük-küçük ilişkisi gibi, aileme karşı da afedersiniz mal gibi hissediyorum. Böyle davranmaya hangi sebeple olursa olsun kimsenin hakkı yok. Kısacası ben de bu dertten muzdaribim. Sizin eşiniz özel alanınıza müdahale etmiş resmen, çok daha zor bir durum ve ben o kadarına müsade etmem
Allah kolaylık versin ilk etapta eşinizin kesinlikle tedavi olması gerek bence. Ama ona bunu direk söylemeyin bence çift terapisine gidelim ve bunu bir şekilde kabul ettirinMerhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Sonra ne oldu hala böyle mi?Bu benim kocam.
Portakal suyu içmek istemiyorum çay içmek istiyorum diye bile kavga etmiştik. Sonuçta ben nankör ve kıymet bilmez olmuştum. Bayağı bi azalttı bir ara karşıdan geçerken de elimi tutup dur bekle, şimdi geç talimatları veriyordu ciddi ciddi.
Hala var evet. Az önce ayağına patik giy diye patik getirdi,istemiyorum diyince ne demek istemiyorum donacaksın diyor. Dışarı çıkarken hava derecesini söyler ona göre giyinmemi belirtir, düzgün ye, ıhlamur iç vs sürekli bitmeyen bir tavsiye listesi...Sonra ne oldu hala böyle mi?
Bir terapistten yardım almayı düşündünüz mü? Sizi sevdiği, önemsediği, iyiliginizi istediğine şüphe yok. Ama alan kalmamış size nefes alacak. Çok yıpratıcı bir durum. Bence tartışmak ve sürekli aşırı kontrolcü tutumuna reaksiyon vererek kendinizi, kimliğinizi korumak yerine birlikte bir psikologa gidin. Uzun vadede yıpranacaksınız böyle giderse. Bu arada bu sorun olmasa iyi bir çift olduğunuz izlenimi oluştu bende. Dilerim üstesinden gelirsinizMerhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Yorucu olmuyor mu böyle ben darlaniyordum . Eşim de eskiden böyleydi şimdi karismiyor cok sukur.Hala var evet. Az önce ayağına patik giy diye patik getirdi,istemiyorum diyince ne demek istemiyorum donacaksın diyor. Dışarı çıkarken hava derecesini söyler ona göre giyinmemi belirtir, düzgün ye, ıhlamur iç vs sürekli bitmeyen bir tavsiye listesi...
Gerçekren şımarıklık değil bu büyük bir sorun okurken bunaldım resmen. Bu adamdan bide çocuk yapmışsın üzüldüm açıkcası keşke sorunları çözdükten sonra düşünseydin çocuğu. Şuan ayrılmak istesen bile çocuk olduğu için zor olur umarım bir çözüm bulursunMerhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?