Ben bundan 7 ay önce babamı kaybettim. O zamana kadar melek sandığım eşimin bir anda değişmesini izlemek zorunda kaldım. Babamdan bir ay öce doğum yapmıştım. Bebeğim bir aylıkken babamı kaybettim, ama eşim hiç yanımda olmadı. Bebeğimle beni cenaze evinde bırakmak istemedi. Ondan sonraki günlerde de hep yalnız bıraktı. Şu an pişman ama ben kırgınlığımı bir türlü atamıyorum. Sürekli onu suçluyorum, bu arada eksik yönlerini de görmeye başladım. Ben sevgi dolu bir evlilik istiyorum ama o bana sevgisini yeterince gösteremiyor. Mutlu olamayacağımızı düşünüyorum. çok negatifim her şeye karşı, belkide depresyondayım bilmiyorum ama insanın sevdiğini yanında hissedememesi kadar kötü bir şey yok. Hiç mutlu değilim