Eşime saygımı yitirdim.

Genelde işleri hep başkası tarafından yapılan sorumluluğu olmayan çocuklar yetişkin dönemlerinde zora gelemeyen, çabuk pes eden, mücadele sevmeyen kişiler haline dönüşüyorlar. İşlerin hepsi mi kötüydü? Vizyonsuz gördüğü işte istediği gibi bir işi bulana kadar çalışabilirdi bence. Şartları iyi olmayabilir sizin çalışma şartlarınızın da çok iyi olmadığından bahsetmişsiniz. Şehzade hazretleri mi kendisi?

Güvencen vardır işyerinde artık duramıyorsun ağır mobbing görüyorsundur o zaman tamam çık evden iş ara, ama karın çalışırken senin aylarca karşına çıkan işlere burun kıvırman sanki bir elin yağda biri baldaymış gibi bencillik bana göre.
 
Yok böyle bir korkum açıkçası adamın parayla bir işi yok çünkü geçinebilecek kadar olsa yeter onun için. Derdi hiçbir zaman para ve ya daha iyi standartlar değil kendisi için.
size güveniyor çünkü
lap diye işten çıksanız ne halt edecek acaba?
bunu da yapmayacağınızı gayet iyi biliyor
 
Devamlı olarak şuan 5 ay. Ama genelde eşimin memnuniyetsiz bir tavrı olduğu için çalıştığı işlerde 3 senede toplam 6 yer değiştirdi. Aralarında da yine 1-2 ay boşluklar oldu. Asıl istikrarsızlığından kaynaklı bir tahammülsüzlük benim ki.
Eşiniz iş konusunda çalışkan değil. İstikrarsız biri iş bulsa bile devam edemez. Pozisyon açılmıyor demişsiniz sadece kendi mesleğinde iş ariyorsa zaten iyice zorlaşır bulması. İŞKUR da oldukca fazla iş ilanları oluyor, sezon açılacak restoranlar, oteller vb sürekli personel arayışı içinde.

Yani çalışmak isteyip iş bulunamaması bana çok tuhaf geliyor.
 
İş yeri mutlu olmak için gidilen bir yer değil eşiniz bu detayı kaçırıyor mu acaba? Beklentileri mi yüksek? Belki iyi bir eğitim almıştır aldığı eğitimin karşılığını alamadığını düşünerek iş değiştiriyordur ama burası türkiye yani çoğu kişi emeğinin karşılığını zaten alamıyor. Size ben bu konuda hak verdim. Sonuçta kadın ve erkek, yapısı gereği herkesin bir görevi var, taş devrinde erkek mızrakla avlanmaya çıkmışsa günümüzde de işe gitmesi şart. Günümüz erkeklerinin premses halleri desem çok ileri gitmiş olmam umarım. Bence İyi kötü demeden bir iş bulması lazım. Her iş ilk başta zor gelir zamanla rayına girer. Mühendis bir de yani adama taş taşıtmıyorlardır heralde.
 
çabasızlık ve geçmiş deneyimlerin birikimi çünkü hayatımızda hep bu şekilde oldu beğenmediği işlerden çıkıp daha kötülerine girip bir öncekine muhtaç oldu.

Yani. Ilk basta sadece 3 ay idare edemediniz gibi okunuyor, ama aslinda birikmisligi belli. Esinizle bunu komusmaniz lazim. Size güvenmese bunlari yapamazdi cünkü
 
delirmek üzereyim.

Merhaba,
Bunun öncesi de var daha anlaşılabilir olabilir diye bir önceki konumu üste editledim. Cinsellik mevzusunu aştık tamamen aştık.
Eşim işsiz toplam geçtiğimiz 5 ayda sadece 1 ay bir işe girip çıktı üstte ki konumda bahsettiğim gibi. Evin şuan maddi sorumluluğu üstümde benim maaşıma bakıyoruz. İş bakıyor ama piyasa çok kötü başvurularına geri dönüş olmasını geçtim pozisyon açıklığı bile yok dolayısıyla başvuru yapamıyor. Psikolojisi bitmiş durumda onun da benimde.Özgüvenini gitgide kaybediyor bana çok mahçup gözlerinin içinde öyle bir görüyorum ki o ezilişini çok üzülüyorum. Neşemizi kaybettik umudumuzu kaybettik artık ileriye dönük planlar yapamıyoruz,hayal kuramıyoruz hatta doğru düzgün konuşamıyoruz bile evimiz çok sessiz. İçimde bastıramadığım bir öfke var hep hazır ol da en ufak bir kıvılcıma dışarı çıkıyor.

Linçlenmeye hazırım, ona belki destek olmam gerekti motive etmem gerekti yaptım da ilk 3 ay.Güveniyordum da ona niyetim kendine olan saygısını kalan şu kadarcık özgüvenini de kaybetmemesiydi. Ama artık yapamıyorum birşeyler sürekli üst üste geldikçe çenemi kapatamaz,söylenmeden duramaz oldum. Halbuki eşimi çok seviyorum çok merhametli bir adam gözümün içine baktı senelerdir. Ben çok mutsuzum o çok mutsuz. Biz bu hayatta herşeyi bir başımıza yaptık kimseye yük olmadık kendi yükümüzü kendi sırtımıza aldık her zaman.
Ama şuan bu tükenmişlik bizi mahvediyor. Ne yapacağım ben?
3 ay çok kisa olmamış mi? Eşiniz de iş ariyormus üstelik.Benim arkadaşımın eşi tam 4 sene çalışmadi da bu seviyeye anca geldiler
ki o adam sırf keyfinden çalışmıyordu.

Bence bı silkelenin.Yarin bir gün iş bulup, ,dönüp geriye bakarsa bunu sindiremeyebilir.Bosanmak isteyen o olabilir
 
3 ay çok kisa olmamış mi? Eşiniz de iş ariyormus üstelik.Benim arkadaşımın eşi tam 4 sene çalışmadi da bu seviyeye anca geldiler
ki o adam sırf keyfinden çalışmıyordu.

Bence bı silkelenin.Yarin bir gün iş bulup, ,dönüp geriye bakarsa bunu sindiremeyebilir.Bosanmak isteyen o olabilir
Adam iş beğenmeyip sürekli iş değiştiriyormuş.
 
Yok böyle bir korkum açıkçası adamın parayla bir işi yok çünkü geçinebilecek kadar olsa yeter onun için. Derdi hiçbir zaman para ve ya daha iyi standartlar değil kendisi için.
Mirası mı var? Bu devirde çalışmamak için miras vs olması lazım
Yani bu yaşlar iyi ama 60yaşıjda ne yapacak ? Çocuk yapamaz mesela çalışmazsa filan
 
delirmek üzereyim.

Merhaba,
Bunun öncesi de var daha anlaşılabilir olabilir diye bir önceki konumu üste editledim. Cinsellik mevzusunu aştık tamamen aştık.
Eşim işsiz toplam geçtiğimiz 5 ayda sadece 1 ay bir işe girip çıktı üstte ki konumda bahsettiğim gibi. Evin şuan maddi sorumluluğu üstümde benim maaşıma bakıyoruz. İş bakıyor ama piyasa çok kötü başvurularına geri dönüş olmasını geçtim pozisyon açıklığı bile yok dolayısıyla başvuru yapamıyor. Psikolojisi bitmiş durumda onun da benimde.Özgüvenini gitgide kaybediyor bana çok mahçup gözlerinin içinde öyle bir görüyorum ki o ezilişini çok üzülüyorum. Neşemizi kaybettik umudumuzu kaybettik artık ileriye dönük planlar yapamıyoruz,hayal kuramıyoruz hatta doğru düzgün konuşamıyoruz bile evimiz çok sessiz. İçimde bastıramadığım bir öfke var hep hazır ol da en ufak bir kıvılcıma dışarı çıkıyor.

Linçlenmeye hazırım, ona belki destek olmam gerekti motive etmem gerekti yaptım da ilk 3 ay.Güveniyordum da ona niyetim kendine olan saygısını kalan şu kadarcık özgüvenini de kaybetmemesiydi. Ama artık yapamıyorum birşeyler sürekli üst üste geldikçe çenemi kapatamaz,söylenmeden duramaz oldum. Halbuki eşimi çok seviyorum çok merhametli bir adam gözümün içine baktı senelerdir. Ben çok mutsuzum o çok mutsuz. Biz bu hayatta herşeyi bir başımıza yaptık kimseye yük olmadık kendi yükümüzü kendi sırtımıza aldık her zaman.
Ama şuan bu tükenmişlik bizi mahvediyor. Ne yapacağım ben?
Belli ki siz kötü gün insanı değilsiniz..

Daha 3 ay sabretmişsiniz..

Karşınızdaki insanın elinde olsa mutlaka sizin gibi bir karakterin karşısında ezilmek istemezdi.
 
Ne mühendisi ki eşiniz zaten kendini geliştiremedikten sonra özel de mühendislerde çok iyi kazanamıyor diye biliyorum malesef ki kurumsal ancak büyük firmalara başvuru yapsın birde yaşadığınız şehir neresi büyük bir yerse İstanbul Ankara gibi illaki bulunur.Bulana kadar ama başka işlere bakabilir .
 
Yok böyle bir korkum açıkçası adamın parayla bir işi yok çünkü geçinebilecek kadar olsa yeter onun için. Derdi hiçbir zaman para ve ya daha iyi standartlar değil kendisi için.
biz buna azimsiz diyoruz. açgözlülük gibi değil de daha iyisi için insan çabalamalı, eldekiyle yetinmek doğru gelmiyor bana hele sizin durumunuzda. maalesef günümüzün en büyük sorunlarından bir tanesi de ekonomik sorunlar. Allah kolaylık versin.
 
Eşiniz tembel gibi ya. Zırt pırt iş değiştirmesi normal değil bir kere. Onca işten biri bile mi iyi değildi.
 
X