bunlari bir erkek yapsaydi serefsiz pislik alcak der gecerdim ama bir kadina hele evli bir kadin sadece tuylerim diken diken oldu.bu rezilligi bir kadina yakistiramiyorum diyecek tek laf yok.allah sizi affetsin yargilamak haddimize mi.ama esinize cok acidim cooookkk yazik size ve sizin gibilere bu igrenclikle yaslnacksiniz. cocugunuz varsa veya olurda buyurse pnun yuzune nasil bakacaksiniz annes olarakArkadaşlar uzun süredir kendime karşı beslediğim derin bir nefretle yaşıyorum
4 yıldır evliyim, aşık olmadım ama çok sevdim, iyi biriydi, evlendim
ve 2 yıl sonra lisedeki sevgilim, 3 yılımı verdiğim adam, x diyelim internetten karşıma çıktı,
bir süre yazışmalardan sonra birkaç kez görüştük.
x'le de evlenme planları yapardık, ilk sevgilimdi ve yıllarca unutamamış, kahrolmuştum.
ayrılığımızın sebebi de ben sayılırım
ve kendimden tiksinerek söylüyorum ki birkaç kez birlikteliğimiz oldu
o esnada başka şeyler düşünemiyordum, büyülenmiş gibiydim
resmen hislerimin ve heyecanın oyuncağı olmuştum
yıllarca yasını tuttuğum adam karşımdaydı
duygusal anlarımız da oldu, ağladık, üzüldük
evliliğini bitir, her türlü kabul demeye başladı
hatta af edersiniz tuhaf bir şey ama beni eşimden çılgınca kıskanmaya başladı
gece yarısı içmiş bir gün, arıyor, mesajlar yazıyor
telefonu nasıl saklamaya çalışacağımı şaşırmıştım
ve hemen sabahında arayıp istemiyorum dedim
aklım başıma gelmişti o korkuyla (eşimin mesajları görmesi ya da aramaları fark etmesinin korkusuyla)
üstelik korktuğum
beni terk etmesi de değildi
onu kaybetmekti
nasıl da yıkılacak, kahrolacaktı yaptıklarımı anlayınca
x bir süre daha şansını zorladı (birkaç ay kadar)
sonra kararlı olduğumu anlayıp vazgeçti
tamamen susmadı tabii, zaman zaman yine mesaj atar, arar ya da şarkı felan gönderirdi
hiçbirine olumlu ya da olumsuz tepki vermedim, bitirdim.
benim gibi lanet olası birine aşık, her dileğimi gerçekleştirmeye çalışan, benim için çoğu insandan, yakınlarından vazgeçen bir kocam var...
bense inanmayacaksınız belki, başka birisiyle asla böyle şeyler yaşamadım, aklımdan bile geçirmedim
maalesef geçmişin yaraları, tutkusu, yarım kalmışlığıyla sarhoş oldum ve ilk kez böyle bir şey yaptım
aklımdan çıkmıyor, nasıl ve neden yaptım, her gün biraz daha nefret ediyorum kendimden
kendimi asla affedemedim, affetmicem de
bu utançla yaşamak zorundayım biliyorum
kimseye elbette ki anlatamam, sizlerle paylaşmak istedim
adi insanın tekiyim, istediğinizi söyleyebilirsiniz
konu sahibi açmış konuyu gitmiş. belkide yazmayacak bir şey.
ilginç olan 25 sayfa yorum olması. ama,konu sahibnin ortada olmaması.sırra kalem basması. aç konuyu, izle yorumları gibi gibi
anlamadınmı yok çok iyi anladım sen yanlışın başındasın lütfen kendini toparla demek istedim kısaca anlatmaya çalışınca böyle oluyor neyse zamanı gelince ne demek istediğimi anlarsın kardeşimiyi insanlarin durustlugunden her zaman faydalaniliyor maalesef. adama yazik saf saf geziyordur olanlardan habersiz. simdi soru su nasil bakacaksin sen onun yuzune bi omur?
yok yaaa bunu yazan bir bayan olamazz ne demek yaaa yazdığınız .aklınızı başınıza toplayın hayat bu ne gösterceği belli olmazBaşlık erotik hikaye tadında. Tadı damagimda hala gibisinden.
Aynen en yakınınıza bile anlatmayın. Eğer elinizden ayrılmak istemiyorsanız ve anlattığınızda iyice yüzgöz olacaksınız. Yada sen bilirsin eşiniz kindar ise ona da anlatmayın. Bence susun.Allah'tan af dileyin hicbir arkadasiniza anlatmayin ya da ailenize . Kararinizi verin , ya esinize itiraf edip ayrilacaksiniz ya da itiraf edip tekrar bir sans isteyeceksiniz ya da hic bahsetmeden vicdan azabi ile yasayip esinizin gonlunu hep hos tutmaya calisacaksiniz
zararın neresinden dönersen kardır yaptıgının zaten hata oldugunu bilip pişman olmussun Artık kendini suclama.tel numaranı degiş o insan seni bir daha arayamasın.gecmişe bir cizik cek.esine yuvana daha sıkı tutun.imkanın varsa o sehirden baska yere gidin tayin durumunuz varsa.affetmek Allaha mahsustur bol bol dua et tövbe et.Arkadaşlar uzun süredir kendime karşı beslediğim derin bir nefretle yaşıyorum
4 yıldır evliyim, aşık olmadım ama çok sevdim, iyi biriydi, evlendim
ve 2 yıl sonra lisedeki sevgilim, 3 yılımı verdiğim adam, x diyelim internetten karşıma çıktı,
bir süre yazışmalardan sonra birkaç kez görüştük.
x'le de evlenme planları yapardık, ilk sevgilimdi ve yıllarca unutamamış, kahrolmuştum.
ayrılığımızın sebebi de ben sayılırım
ve kendimden tiksinerek söylüyorum ki birkaç kez birlikteliğimiz oldu
o esnada başka şeyler düşünemiyordum, büyülenmiş gibiydim
resmen hislerimin ve heyecanın oyuncağı olmuştum
yıllarca yasını tuttuğum adam karşımdaydı
duygusal anlarımız da oldu, ağladık, üzüldük
evliliğini bitir, her türlü kabul demeye başladı
hatta af edersiniz tuhaf bir şey ama beni eşimden çılgınca kıskanmaya başladı
gece yarısı içmiş bir gün, arıyor, mesajlar yazıyor
telefonu nasıl saklamaya çalışacağımı şaşırmıştım
ve hemen sabahında arayıp istemiyorum dedim
aklım başıma gelmişti o korkuyla (eşimin mesajları görmesi ya da aramaları fark etmesinin korkusuyla)
üstelik korktuğum
beni terk etmesi de değildi
onu kaybetmekti
nasıl da yıkılacak, kahrolacaktı yaptıklarımı anlayınca
x bir süre daha şansını zorladı (birkaç ay kadar)
sonra kararlı olduğumu anlayıp vazgeçti
tamamen susmadı tabii, zaman zaman yine mesaj atar, arar ya da şarkı felan gönderirdi
hiçbirine olumlu ya da olumsuz tepki vermedim, bitirdim.
benim gibi lanet olası birine aşık, her dileğimi gerçekleştirmeye çalışan, benim için çoğu insandan, yakınlarından vazgeçen bir kocam var...
bense inanmayacaksınız belki, başka birisiyle asla böyle şeyler yaşamadım, aklımdan bile geçirmedim
maalesef geçmişin yaraları, tutkusu, yarım kalmışlığıyla sarhoş oldum ve ilk kez böyle bir şey yaptım
aklımdan çıkmıyor, nasıl ve neden yaptım, her gün biraz daha nefret ediyorum kendimden
kendimi asla affedemedim, affetmicem de
bu utançla yaşamak zorundayım biliyorum
kimseye elbette ki anlatamam, sizlerle paylaşmak istedim
adi insanın tekiyim, istediğinizi söyleyebilirsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?