- 27 Temmuz 2022
- 4
- -15
-
- Konu Sahibi Kayanyildiz28
- #21
Ben size nerde hata yapıyorum diye soruyorum eşime karşı neden doldurayım. Bu konuyu nasıl silebilirim
Ben size nerde hata yapıyorum diye soruyorum eşime karşı neden doldurayım. Bu konuyu nasıl silebilirimYine aynı şey oluyor..
Milleti doldurup,eşim şunu yaptı,eşim bunu yaptı deyip laf veriyorsun.
Sonra bu kadınlar da esine hakli olarak tepkilenince inatmiscasina bize esini guzelliyorsun.
Ben bunda kasıt ararım.
Ya konun sahte ya kafan çalışmıyor.
Ben size nerde hata yapıyorum diye soruyorum eşime karşı neden doldurayım. Bu konuyu nasıl silebilirim
Ne karakter amaKüfür edilecek bir karakteri yok aksine ben zaten karakterini seviyorum.
Ben size nerde hata yapıyorum diye soruyorum eşime karşı neden doldurayım. Bu konuyu nasıl silebilirim
Sonra iste insanlar kavga olsa dahi aman biz karismayalim kari koca arasinda deyince kiziyoruz ama insanlar hakli boylelerinin ipiyle kuyuya inilirmiYasak maalesef..yoksa böyle kadinlari "sevgileri" ile kölelestirenlere bir cok kelime aklima geliyor.
Sonra iste insanlar kavga olsa dahi aman biz karismayalim kari koca arasinda deyince kiziyoruz ama insanlar hakli boylelerinin ipiyle kuyuya inilirmi
Merhaba arkadaşlar Denizli'den selam.kimseye anlatamadiklarim için burdayım. Öyle bir içimi dökesim var ki. Öncelikle eşimle birbirimizi çok severek evlendik. Birbirimizi hiç kırmazdık. Tartışsak bile iki dakika sürmezdi. Benim kendi ailemle bağlarım hiç iyi olmadığı için dünden hazırdım eşimin ailesini sahiplenmeye kendi ailem gibi görmeye. Nişandır düğündür derken ailem hiç birinde ne destek oldu nede varlığını hissettirdiler.Çeyizim bile yoktu. Düğüne misafir gibi geldiler. Eşimin de benden farklı bı tarafı yoktu her masrafı tek başına üstlendi Allah razı olsun hiç birşeyi eksik etmedi. Annesi dünya iyisi bir kadın. Ama durum gelin kaynana ilişkisine varınca her şey hayal kırıklığıydı. Sürekli kıskanıyordu dışarı çıkınca bize trip atıyordu vs. daha sayamadığım bir sürü şey. Eşime ister istemez yansıtıyordum annesiyle aramdaki anlaşmazlığı. Ama suçu hep bende aradı.Aradan çok zaman geçti ben annesinin yaptıklarını unutamadım o kadar zor zaman geçirdim ki kimsem yoktu yanımda. Bu arada eşim çok kıskançtır izinsiz sokağa bile çıkmam ne bir yalanım olmuştur ne gizlim saklım. Ehliyet almam olsun veya çalışmam olsun hiç birşeye izin yok bütün gün evde çocuk bak yemek yap temizlikle geçiyor. Tabiki yapayım yaparım da sorun o değil ama bu şekilde köreldim önceden çok akıcı konuşan ben şuan konuşurken saçmalıyorum. Sürekli evin içinde olan bir insan iki hafta da bir dışarı çıktığımızı varsayarsak nasıl körelmeyeyim nasıl unutkan olmayayım. Bana sorumluluk sahibi bir insan değilsin diyor. Ama sorumluluk alabileceğim bir ortam sunmuyor. Haklı olabilir dışarı çıktığımızda çocuğun eşyalarını unutuyorum ama elimde olan bişey değil. Neyse en son dışarı çıktık yine bişey unuttum ve kızdı bütün gece modum düştü tabi onunda isteksiz isteksiz dolaştık derken geri dönüş yolunda barıştık neyse eve geldik yine ufak bir sebepten tartışma çıktı ve bana senin yüzünü görünce şeytan görmüş gibi oluyorum dedi. O an benim başımdan kaynar sular döküldü. Çok üzüldüm o kadar üzüldüm ki topladım valizi gidicem. Tabi bu arada ailemle görüşmüyorduk. Ailemi aradım utana sıkıla ben gelicem dedim telefon konuşmasını duyunca girdi içeri çocuğu hazırla götürcem en ufak şeyde hemen gidiyorsun bilmem ne S***** G** (Defol) madem felan söyleniyor tabi. Çocuğu almak istedi vermedim o sırada hala tartışıyoruz bı süre sonra konuşmaya döndü tartışmamız sorumsuzlugumdan bahsetti kendini düzelt demeye getirdi sonra öptü barıştık falan derken sabah oldu ben hala bana söylediklerinde kaldım unutamıyorum. Onu çok seviyorum ama onun beni sevdiğine artık emin olamıyorum kızlar ben nerde hata yapıyorum. Biliyorum uzun oldu ama hakkınızı helal edin artık
cok uzuldum sizin adiniza, unutkanliginizin nedeni baska seyler olabilir. vitaminlerinize baktirin. bazen depresyon da unutkanlik yapabiliyor..Merhaba arkadaşlar Denizli'den selam.kimseye anlatamadiklarim için burdayım. Öyle bir içimi dökesim var ki. Öncelikle eşimle birbirimizi çok severek evlendik. Birbirimizi hiç kırmazdık. Tartışsak bile iki dakika sürmezdi. Benim kendi ailemle bağlarım hiç iyi olmadığı için dünden hazırdım eşimin ailesini sahiplenmeye kendi ailem gibi görmeye. Nişandır düğündür derken ailem hiç birinde ne destek oldu nede varlığını hissettirdiler.Çeyizim bile yoktu. Düğüne misafir gibi geldiler. Eşimin de benden farklı bı tarafı yoktu her masrafı tek başına üstlendi Allah razı olsun hiç birşeyi eksik etmedi. Annesi dünya iyisi bir kadın. Ama durum gelin kaynana ilişkisine varınca her şey hayal kırıklığıydı. Sürekli kıskanıyordu dışarı çıkınca bize trip atıyordu vs. daha sayamadığım bir sürü şey. Eşime ister istemez yansıtıyordum annesiyle aramdaki anlaşmazlığı. Ama suçu hep bende aradı.Aradan çok zaman geçti ben annesinin yaptıklarını unutamadım o kadar zor zaman geçirdim ki kimsem yoktu yanımda. Bu arada eşim çok kıskançtır izinsiz sokağa bile çıkmam ne bir yalanım olmuştur ne gizlim saklım. Ehliyet almam olsun veya çalışmam olsun hiç birşeye izin yok bütün gün evde çocuk bak yemek yap temizlikle geçiyor. Tabiki yapayım yaparım da sorun o değil ama bu şekilde köreldim önceden çok akıcı konuşan ben şuan konuşurken saçmalıyorum. Sürekli evin içinde olan bir insan iki hafta da bir dışarı çıktığımızı varsayarsak nasıl körelmeyeyim nasıl unutkan olmayayım. Bana sorumluluk sahibi bir insan değilsin diyor. Ama sorumluluk alabileceğim bir ortam sunmuyor. Haklı olabilir dışarı çıktığımızda çocuğun eşyalarını unutuyorum ama elimde olan bişey değil. Neyse en son dışarı çıktık yine bişey unuttum ve kızdı bütün gece modum düştü tabi onunda isteksiz isteksiz dolaştık derken geri dönüş yolunda barıştık neyse eve geldik yine ufak bir sebepten tartışma çıktı ve bana senin yüzünü görünce şeytan görmüş gibi oluyorum dedi. O an benim başımdan kaynar sular döküldü. Çok üzüldüm o kadar üzüldüm ki topladım valizi gidicem. Tabi bu arada ailemle görüşmüyorduk. Ailemi aradım utana sıkıla ben gelicem dedim telefon konuşmasını duyunca girdi içeri çocuğu hazırla götürcem en ufak şeyde hemen gidiyorsun bilmem ne S***** G** (Defol) madem felan söyleniyor tabi. Çocuğu almak istedi vermedim o sırada hala tartışıyoruz bı süre sonra konuşmaya döndü tartışmamız sorumsuzlugumdan bahsetti kendini düzelt demeye getirdi sonra öptü barıştık falan derken sabah oldu ben hala bana söylediklerinde kaldım unutamıyorum. Onu çok seviyorum ama onun beni sevdiğine artık emin olamıyorum kızlar ben nerde hata yapıyorum. Biliyorum uzun oldu ama hakkınızı helal edin artık
Tövbe tövbe, asabım bozuluyor artık. Bir de hala adamın karakterini savunuyorsunuz. Siz de haklısınız, belli ki olması gereken normal bir hayata hiç sahip olmamışsınız. Yine de geç değil, kendinizi ve mutluluğunuzu böyle hafife almayın.Merhaba arkadaşlar Denizli'den selam.kimseye anlatamadiklarim için burdayım. Öyle bir içimi dökesim var ki. Öncelikle eşimle birbirimizi çok severek evlendik. Birbirimizi hiç kırmazdık. Tartışsak bile iki dakika sürmezdi. Benim kendi ailemle bağlarım hiç iyi olmadığı için dünden hazırdım eşimin ailesini sahiplenmeye kendi ailem gibi görmeye. Nişandır düğündür derken ailem hiç birinde ne destek oldu nede varlığını hissettirdiler.Çeyizim bile yoktu. Düğüne misafir gibi geldiler. Eşimin de benden farklı bı tarafı yoktu her masrafı tek başına üstlendi Allah razı olsun hiç birşeyi eksik etmedi. Annesi dünya iyisi bir kadın. Ama durum gelin kaynana ilişkisine varınca her şey hayal kırıklığıydı. Sürekli kıskanıyordu dışarı çıkınca bize trip atıyordu vs. daha sayamadığım bir sürü şey. Eşime ister istemez yansıtıyordum annesiyle aramdaki anlaşmazlığı. Ama suçu hep bende aradı.Aradan çok zaman geçti ben annesinin yaptıklarını unutamadım o kadar zor zaman geçirdim ki kimsem yoktu yanımda. Bu arada eşim çok kıskançtır izinsiz sokağa bile çıkmam ne bir yalanım olmuştur ne gizlim saklım. Ehliyet almam olsun veya çalışmam olsun hiç birşeye izin yok bütün gün evde çocuk bak yemek yap temizlikle geçiyor. Tabiki yapayım yaparım da sorun o değil ama bu şekilde köreldim önceden çok akıcı konuşan ben şuan konuşurken saçmalıyorum. Sürekli evin içinde olan bir insan iki hafta da bir dışarı çıktığımızı varsayarsak nasıl körelmeyeyim nasıl unutkan olmayayım. Bana sorumluluk sahibi bir insan değilsin diyor. Ama sorumluluk alabileceğim bir ortam sunmuyor. Haklı olabilir dışarı çıktığımızda çocuğun eşyalarını unutuyorum ama elimde olan bişey değil. Neyse en son dışarı çıktık yine bişey unuttum ve kızdı bütün gece modum düştü tabi onunda isteksiz isteksiz dolaştık derken geri dönüş yolunda barıştık neyse eve geldik yine ufak bir sebepten tartışma çıktı ve bana senin yüzünü görünce şeytan görmüş gibi oluyorum dedi. O an benim başımdan kaynar sular döküldü. Çok üzüldüm o kadar üzüldüm ki topladım valizi gidicem. Tabi bu arada ailemle görüşmüyorduk. Ailemi aradım utana sıkıla ben gelicem dedim telefon konuşmasını duyunca girdi içeri çocuğu hazırla götürcem en ufak şeyde hemen gidiyorsun bilmem ne S***** G** (Defol) madem felan söyleniyor tabi. Çocuğu almak istedi vermedim o sırada hala tartışıyoruz bı süre sonra konuşmaya döndü tartışmamız sorumsuzlugumdan bahsetti kendini düzelt demeye getirdi sonra öptü barıştık falan derken sabah oldu ben hala bana söylediklerinde kaldım unutamıyorum. Onu çok seviyorum ama onun beni sevdiğine artık emin olamıyorum kızlar ben nerde hata yapıyorum. Biliyorum uzun oldu ama hakkınızı helal edin artık