Anladığım kadarıyla siz gerçeklerden kaçıyorsunuz ve bunu üsteleyemiyorsunuz eşinize karşı.O böyle davradıkçça tepkinizi koyun,konuşmayın onunla gerekirse,oda yaptıgının farkına varıp,ne oldu? diye soracaktır size,en azından o zaman dökün içinizi
Yaşadığınız durum çok kötü ve sanırım hamilesiniz,duygularınız sizi bu dönemde daha da hassas bir konuma getirebilir.Hayatınızın tek odak noktası neden eşiniz ?Çıkın gezin hava alın,kız kardeşlerinize gidin,ama yalnız gidin..Kız kardeşinize kızmayın,ondan uzaklaşmayın.
Bir sorum daha olacak ? Benimde ablam var ve işi dolayısıyla senenin 7 ayı falan hep yurtdışındadır,bizde beraber yasıyoruz ama o çoğunlukla yok.Fakat aramızda ki bağ çok kuvvetli ve herşeyi konuşabiliyoruz.Kız kardeşinizi kenara cekip,onunla konuşmayı deneyin.İnanın o sizi rahatlatacaktır.
He bu arada ablamın nişanlısı da beni cok sever,aslında benden cok benim erkek arkadasımı sever.Bizim aramız da hiç böyle yanlış anlasılmalar olmaz,enişte baldızı tabiki sever ama dozu olmalı.Acaba diyorum hamilelik evresin de bazı seyleri yanlış anlıyor olabilir misiniz?
Yine söylüyorum ki,size kız kardeşinizle konuşmak çok iyi gelecek.:26: