• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

eşimi öldürmek istiyorum....

evliliklerde dönem dönem eşler birbirinden soğuyabiliyorlar. açıkçası yazdıklarının, şikayetlerinin bir çoğunu okudum
eşinden soğuma hissinin geçici olduğunu düşünüyorum. eşin şimdi senden arayıp özür dilese yada dr. gitmeyi vs. kabul etse , eşine karşı iyi hisselerin tekrar geri gelecektir.

anlattığın eş profili benim eşimde dahil, pek çok erkeğin genel özellikleri. Benimde çok fazla sinirlendiğim, tepki gösterdiğim durumlar oluyor. ancak; sorunların ne zaman sinirle çözmeye çalışsam işler çığrından çıkıyor ve daha da karmaşık hal alıyor
sorunlara ne zaman sakin ve güler yüzle yaklaşırsam o kadar kolay çözebiliyoruz

sana tavsiyem; en azından birkaç ay çocuk düşüncesini ertele, bu konuda eşine baskı yapma
sorunlarınızı herşeyden önce sakin birşekilde çözmeye çalışın

evet haklısın..konuşacağım konuşayım ama hep beni suçluyo olması hiç bişeyi kabul etmemesi sinir ediyo beni bu akşam bir kez daha deneyeceğim ama bilemiyorum
 
içine ata ata ata sonunda patlamışsın canım...
olur böyle öfke patlamaları hele eşin inatçıysa...
daha düzgün bi dille konuşmalısın eşinle...
madem sinirli fln diyosun normal anlarından birinde konuş....
herşeyine katlanmak boyun bükmek zorunda tabiki değilsin..
tabiki senin isteklerinde çok önemli...
anne olmak senin en doğal hakkın..
ama bunu kavgayla çözemezsin...
tehditle fln da çözemezsin...
tatlı dil güleryüz herşeyi çözer inan bana...
bak sana şunu anlatayım..
eşim başlarda hiç çocuk istemiyordu kavga ediyodu benimleolmayacak hamile kalırsan aldırırsın...
hatta ben bi kere geciktim dedim belki hamileyimdir dedim..
eşim "ben kendimden eminim olamaz" dedi...
yani olsa bile ondan olamazmış onu anlatmaya çalışıyo...
heeeee dedim peki....
ondan sonra kendisi istemeye başladı ve olmuyo şu anda 1 yıldan fazladır uğraşıyoruz...
en son ağladı artık neden olmuyo diye....
ameliyat olayım ilaç kullanayım fln diye yalvarıyo...
 
evet haklısın..konuşacağım konuşayım ama hep beni suçluyo olması hiç bişeyi kabul etmemesi sinir ediyo beni bu akşam bir kez daha deneyeceğim ama bilemiyorum

konuşacaksın ama nasıl?
işte bu nasıl sorusu bence ilişkilerdeki iletişimin kilit noktası?
benim eşimde sinirli ve inatçı bir kişiliktir. hiçbir konuda hatasını kabul etmez
ben şimdi eşimin bu özelliklerini bile bile üzerine gidersem daha çıldırıyor
o nedenle elimden geldiğince güzel bir dille derdimi anlatmaya çalışıyorum
önceki mesajlarında eşinin söylediğiniz şeyleri yapmamasından bahsetmişsin
benim eşimde söylediğim hiçbirşeyi bir defa da yapmaz, bende beni önemsemediğini o yüzden yapmadığını düşünüyorum
ama ona kalırsa yapmaması için nedenleri var, ben onu yanlış değerlendiriyorum
işte bu konuşmaların sonunda onu anlamadığım için beni suçluyor, sonra bende onu suçluyorum vs.vs....

ama artık yavaş yavaş takdik değiştirmeye başladım. şöyleki;
bikaç aydır üst katımızın tuvaletinden çok hafif bir şekilde,duvardan temiz su sızıyor
eşime bu konuyu 10kez söyledim, üst kat komşunuz cep numarası kendisinde var, ara söyle diye
ama nerde... aramaz
senin konunu okuduğum sırada eşimi aradım ve canım senden ufacık birşey rica ediyorum. benimle konuştuktan sonra o güzel ellerinle üst kat komşumuzu arayıp tuvaletin akdığını söyler misi? dedim, tamam dedi
gayet şirin bir ses tonuyla, kapatırkende beni kırmadığın için teşekkür ederim dedim

ben bu konuyu eşime sinirle şekildede söyledim, kaç gün oldu hala neden aramıyorsun, söylemiyorsun diye kızdım
noldu o da bana kızdı
bu konuda ben haksızmıyım asla değilim
ama erkekler anlamıyorlar işte
sonuç olarak sorunlara güzel bir şekilde yaklaşırken ne biz kendimizi üzmek, ne de ilişkimizi yıpraktam durumunda kalıyoruz
 
içine ata ata ata sonunda patlamışsın canım...
olur böyle öfke patlamaları hele eşin inatçıysa...
daha düzgün bi dille konuşmalısın eşinle...
madem sinirli fln diyosun normal anlarından birinde konuş....
herşeyine katlanmak boyun bükmek zorunda tabiki değilsin..
tabiki senin isteklerinde çok önemli...
anne olmak senin en doğal hakkın..
ama bunu kavgayla çözemezsin...
tehditle fln da çözemezsin...
tatlı dil güleryüz herşeyi çözer inan bana...
bak sana şunu anlatayım..
eşim başlarda hiç çocuk istemiyordu kavga ediyodu benimleolmayacak hamile kalırsan aldırırsın...
hatta ben bi kere geciktim dedim belki hamileyimdir dedim..
eşim "ben kendimden eminim olamaz" dedi...
yani olsa bile ondan olamazmış onu anlatmaya çalışıyo...
heeeee dedim peki....
ondan sonra kendisi istemeye başladı ve olmuyo şu anda 1 yıldan fazladır uğraşıyoruz...
en son ağladı artık neden olmuyo diye....
ameliyat olayım ilaç kullanayım fln diye yalvarıyo...

anladm cnm seninkinin de dilinin yarı yokmuş hepsi mi böle acaba bende zaten artık istemişyorum tavrına girmeyi düşünüyorum burdan okuduklarımla
 
sen genel olarak eşinden memnun değilsin sinirli inatçı dik başlı bir kocan var çekilmesi idare edilmesi zor bir tip biliyorum yerinde olsam çocuktan önce posikiyatra gidip ööfke kontrolü için tedavi olmasını isterdim .bu daha önemli bence.aranızdaki sorunları çözdükten sonra bebeği düşünün derim olmuyorsa da hala zıtlaşıyorsa da zorlamanın anlamı yok.mutlu değilsen huzurun yoksa karşı tarafda da bir çaba yoksa niye uğraşasın
 
evliliğin düzene girmeden bebek yapma derim ben sana. önce eşin düzelsin sende soğuduğunu söylüyorsun eşine oldukça sinirlisin hemde ne bir zaman sonra tahammülünde kalmayacak.bebek bile seni durduramayacak. önce eşini düzeltmelisin ama birde şu var can çıkar huy çıkmaz. Allah yardımcın olsun..
 
Bebek dusunen aileler once eliliginiz bu bebegi kaldirabilecek mi onu tartin.

Bebek oyuncak degil ki, onada yazik birbirine sevgisi saygisi azalan/biten bi ailede buyumeyi hak etmez.

Esinden soguyosun, belki de o da senden,
esin seni hirpaliyo itiyor kakiyor ( boyutunu bilmiyorum ama buda bi siddet)
Ama hala cocuk icin dertleniyosunuz,
Yanlis anlamayin beni rabbim her isteyene, her evlat dileyene nasip eder insallah,
Umarim gun gelir size bu duyguyu evlat sevgisi yasarsiniz.
Ama su durumda oncelik evliliginizin bir cocuk icin ne kadar yeterli olup olmadigini dusunun.




 
Bebek dusunen aileler once eliliginiz bu bebegi kaldirabilecek mi onu tartin.

Bebek oyuncak degil ki, onada yazik birbirine sevgisi saygisi azalan/biten bi ailede buyumeyi hak etmez.

Esinden soguyosun, belki de o da senden,
esin seni hirpaliyo itiyor kakiyor ( boyutunu bilmiyorum ama buda bi siddet)
Ama hala cocuk icin dertleniyosunuz,
Yanlis anlamayin beni rabbim her isteyene, her evlat dileyene nasip eder insallah,
Umarim gun gelir size bu duyguyu evlat sevgisi yasarsiniz.
Ama su durumda oncelik evliliginizin bir cocuk icin ne kadar yeterli olup olmadigini dusunun.





evet sürekli aynı şeyler söyleniyo..bu aramızda ki sorunun bir parçası bir boyutu zaten..bu tutumu değişmeyecekse elbette bebek yapmayacağım aklımı o kadar kaçırmadım
sorun iletişim bozukluğu aramızdaki
evliliği onun tekeline girmiş olması o isterse yapar istemezse yapmaz konumuna gelmiş olması
sıkıltığım dertlendiğim durum bu
evet bebek olursa düzelirmi die düşünmedim değil düşündüm ama olmadı oda bir sorun oldu çıktı karşımıza
 
Öncelikle sen tamamen haklisin, ve kesinlikle özür dilemeni gerektircek bisey görmedim, asil esin senden özür dilesin.
Tamam kirici konusmus olabilirsin ama hangimiz o durumda kirici konusmazdiki ?
2bucuk senedir sabir sabir sabir,
bir söyledigini en az yüz kere hatta bin kere söylemissindir, ama esin hala yapmiyor ve yanasmiyor, inat ediyor, kapris yapiyor,
Sende bunalmis ve patlamissin, cokta haklisin.
Esinin ne kizmaktan bagirmaktan, nede tatli dille anlatmaktan anliyacagini sanmiyorum,
cocuk olmuyor ve bir ihtimal sorun esinde oldugu icin (bunuda kendisi bildigi icin) doktora gitmeye yanasmiyor,
Niye? Cünkü doktor ona sorun sende diyecek..
Erkeklik gururuna dokunacak.. Sanki sorun kadinda oldummu rahatliyor bu tür erkekler, sinir oluyorum bu düsünceye, neyse..

Yasin 30 olmus cocuk istemende cok hakli buluyorum seni bu senin en dogal hakkin,
esininde hazir olmadigini düsünmüyorum, sadece sorunun kendisinde oldugunu kabul etmek istemiyor,
hala bekle hamile kalinca göreceksin vs vs diyor, bende sorun yok göreceksin diyor..

Allah yardimcin olsun arkadasim, sen yeterince cabalamissin,
aksama tekrar konusmayi deneyebilirsin ama dedigim gibi ise yariyacagini sanmiyorum
 
Öncelikle sen tamamen haklisin, ve kesinlikle özür dilemeni gerektircek bisey görmedim, asil esin senden özür dilesin.
Tamam kirici konusmus olabilirsin ama hangimiz o durumda kirici konusmazdiki ?
2bucuk senedir sabir sabir sabir,
bir söyledigini en az yüz kere hatta bin kere söylemissindir, ama esin hala yapmiyor ve yanasmiyor, inat ediyor, kapris yapiyor,
Sende bunalmis ve patlamissin, cokta haklisin.
Esinin ne kizmaktan bagirmaktan, nede tatli dille anlatmaktan anliyacagini sanmiyorum,
cocuk olmuyor ve bir ihtimal sorun esinde oldugu icin (bunuda kendisi bildigi icin) doktora gitmeye yanasmiyor,
Niye? Cünkü doktor ona sorun sende diyecek..
Erkeklik gururuna dokunacak.. Sanki sorun kadinda oldummu rahatliyor bu tür erkekler, sinir oluyorum bu düsünceye, neyse..

Yasin 30 olmus cocuk istemende cok hakli buluyorum seni bu senin en dogal hakkin,
esininde hazir olmadigini düsünmüyorum, sadece sorunun kendisinde oldugunu kabul etmek istemiyor,
hala bekle hamile kalinca göreceksin vs vs diyor, bende sorun yok göreceksin diyor..

Allah yardimcin olsun arkadasim, sen yeterince cabalamissin,
aksama tekrar konusmayi deneyebilirsin ama dedigim gibi ise yariyacagini sanmiyorum

bakacaz cnm yarayacağı konusunda benimde umudum yok ama elimden geleni yapayım yoksa herkes damındanki öküzünü bilir
 
ya gelibe biraz yanlış anlaşıldı ..bu dünkü mesele değil...2,5 yıllık bir mevzu
ve ben ona başından beri baskı yapmıyorum...hep onun kendiliğinden bişeyler yapmasını bekledim...
hadi doktora gitmiyo bitksel krlerden bişeyler yapalım dedim ama yok....
ayrıca benim eşimden uzaklaşmamımın tek sebebei bebek değil kırıcı sinirli olması
yaşınız kaç bilyorum ama benim yaşım 30...ayrıa maalesef bizim ailede kadınlar erken menopoza giriyo annem 35 ,halam 38 yaşında menopaza girdi..endişelenmem biraz normal galiba

ben de diyorum ki eşim in hep kırıcı bir yapısı varken benim bebeğimde yokken beni bu evliliğe bağlayıcı ne olabilr...hep evimin işini yaparım hem dayağımı yerim hemde kocamın gönlünü yaparım hemde eşşek gibi işe gidrim paramı kazanırım dyen kadın konumuna mı geçeyim


Canım çok haklısın yaşın itibariyle çocuk sahibi olmayı istemen çok normal erken menopoza girmesende yaşın 30 bebek sahibi olmak için sınır yaşlar sonuçta. Ama eşinle problem yaşıyorsan madem çocugunda yok ona göre değerlendir bence.
 
Niye hiç demezler ki ya bu kadin neyi sorun etti bana gore önemli degilse de ilgileneyim dikkat edeyim
Kusura bakmayın lütfen ama bencil dusunçesiz bir es vak a si daha ( benimki gibi)
 
akşam eve baya geç geldim mesai yapmak zorunda kaldım
eve geldim bana yüzün gülmüyo diyen adam sallamış suratını oturuyo
konuşma istiyorum dedim
anlattım içimde beni rahatsız eden herşeyi
tabiki kabul etmedi
başladı bağırmaya..sözde oda içindekileri dokuyormuş
bende bağırmadan anlat anlyabiliyorum dedim
bağırdı çağırdı..küfür etti
beni suçladı
aynı aynı öküz öküz yani
yani kızlar kısaca elimde kocaman bir sıfır var
 
bu konuyu yaşamayan bilmez ..ben de benzer şeyler yaşamıştım bebeğimiz olmuyordu ve tedavi sürecine başlamaya karar verdik eşim beni götürmediği dr. kalmadı ama bişey çıkmadı kendisinden tahlil istenir surat asar deli etti beni sanki çocuğu sadece ben istiyordum ..denilen hiçbir şeyi yapmamaya başlamıştı..baktık ki sizin gibi günlük kavga ediyoruz ağzımızdan çıkanı kulağımız duymuyor,hayatımızın merkezinde tek şey var çocuk düşüncesi oturup konuştuk o kavgaların ardından 6 ay sonra yaz dönemiydi o döneme kadar bebek konusunu açmayacaktık ve yaz dönemi bir tüp bebek merkezine gidecektik...
bu süre içinde birbirimize daha çok anlayışlı yaklaştık 2 aya kalmadan eskisi gibi mutlu olmaya başladık sonra bir baktım adetim gecikti tahlil yaptım ve hamileyim ..stres yapıncada olmuyor inanın ..öncelikle bu konuyu kapatın ve artık herşeyin bir çaresi var.birbirinizi seviyorsanız şans verin
 
bu konuyu yaşamayan bilmez ..ben de benzer şeyler yaşamıştım bebeğimiz olmuyordu ve tedavi sürecine başlamaya karar verdik eşim beni götürmediği dr. kalmadı ama bişey çıkmadı kendisinden tahlil istenir surat asar deli etti beni sanki çocuğu sadece ben istiyordum ..denilen hiçbir şeyi yapmamaya başlamıştı..baktık ki sizin gibi günlük kavga ediyoruz ağzımızdan çıkanı kulağımız duymuyor,hayatımızın merkezinde tek şey var çocuk düşüncesi oturup konuştuk o kavgaların ardından 6 ay sonra yaz dönemiydi o döneme kadar bebek konusunu açmayacaktık ve yaz dönemi bir tüp bebek merkezine gidecektik...
bu süre içinde birbirimize daha çok anlayışlı yaklaştık 2 aya kalmadan eskisi gibi mutlu olmaya başladık sonra bir baktım adetim gecikti tahlil yaptım ve hamileyim ..stres yapıncada olmuyor inanın ..öncelikle bu konuyu kapatın ve artık herşeyin bir çaresi var.birbirinizi seviyorsanız şans verin

mutlaka oyledir
ama bizim sorunumuzun adı kondu...eşim de sperm harketlliliğinde problem var
spermegram testini vardi onda sıkıntı yapmadı
sonuçları alınca doktor hareket çok az bunun yerinde ve hızlı hareketlinin toplam %65 olması lazım dedi bizimki %15
ilaçlarla tedavi olacak ama yok zaten bu tek sorun sorunumuz eşimin bakış açısı
 
Nasıl bir konu başlığıdır bu ya?

'Eşimi öldürmek istiyorum'...Ne duruyorsunuz,öldürün o zaman..Burda durmanız zaman kaybı.
 
Back
X