- 11 Aralık 2018
- 41.582
- 258.449
- 598
- Konu Sahibi cansuerdemir
-
- #121
At gibi olan kız zaten akıllım
At gibi olan kız zaten akıllımKarı kız eti de olabilir
Çok açık ettin şimdi. Şifre çözüldüKarı kız eti de olabilir
At gibi olan kız zaten akıllım
Çok açık ettin şimdi. Şifre çözüldü
Seni çok üzerler tatlı kısSaf ben
Benim yorumu yapmisin kizzKırmak istemiyorum ama bu kadar her şey üzerindeyken ve eşin hiç yardım yapmıyorken neden 2. Bebek ?
Ben sizlerde ki cesareti anlayamıyorum. Allah yardımcın olsun diyeceğim sadece. Çünkü belli ki bir otorite kuramayacaksın.
Pazar günü yolda kalmamışsınız demek ki hiç.
Ya çok kırıcı şu söz kocası da onu takmıyor.. hamile ve çocuklu bir kadın belki tekrar girememiştir foruma. Lütfen mesajınız çok kırıcı .Bu konuya hala niye yazıyorsunuz kızlar belli ki takan yok kocasıda onu takmiyor o bizi sallayın
Hiç bir konusuna cevap vermiyor bakabilirsiniz bizi takmiyorsa bence takmiyorum maalesef dalga gecmesin insanlarlaYa çok kırıcı şu söz kocası da onu takmıyor.. hamile ve çocuklu bir kadın belki tekrar girememiştir foruma. Lütfen mesajınız çok kırıcı .
Hatta ben aldattigini dusundumBenzer bir konuyu daha önce de açmıştınız. Eşinizin sizin yanınıza gelesi yok bence yazmıştım. Arkadaşlar yorumumu beğenmemeşti ve hatta sizi de anlayışsızlıkla suclamıslardı. Keşke gelip tekrar yorum yazsalar ne diyecekler çok merak ediyorum.
Ben iddiamın arkasındayim. Eşinizin eve gelesi yok. Sizi sevdiğini ve anladığını düşünmüyorum.
Bi insanın hayalinin sanayide dükkan açmak olduğunu ve hatta bu hayal? Icin ev sattığını da ilk defa duyuyorum. Çocuğu olan bir baba için fazlaca hayalperest bir atılım olmuş.
Keşke 2.çocuğa hamile olmasaydınız.. yani çok mu lazımdı kocanıza 2.bir evlat? üzgünüm sizin icin ama eşiniz böyle bir adam.
Sitemle , ağlamakla üzülmekle düzelmez.
Kızlar moralim çok bozuk içimi dökmek için yazıyorum. Eşim çok güzel bir işi varken maaşı çalışma saatleri vs. çok iyiyken sanayide dükkan açmaya karar verdi. Altınları bozdurup evimizi satıp sırf onun hayali diye böyle bir işe kalkıştık. 2 yıllık evliyiz, daha ilk evime evliliğe yeni alışmaya çalışırken başka bir ev başka düzene alışmak zorunda kaldım. Evimizi satmış olmak altınları bozdurmak falan hiç umrumda değil inanın. Ama 9 aylık bir bebeğimiz var ve şuan da 3 aylık hamileyim. Ve eşim yaklaşık 8-9 aydır yani işi kurduğundan beri 11-12 den aşağı gelmiyor. Benim söylenmemle kızmamla nadiren 9 gibi geldiği olsa da her gün cumartesi pazar dahil sabah 8 akşam 12 hatta bazen 1 bazen 2 ye kadar yok. Aylardır mutfakta masada karşılıklı oturup yemek yiyemiyoruz gece 12 de o geldiğinde işte anca bir yarım saat oturabiliyorsak odur. Evin alışverişi, genel olarak ev hersey benim üzerimde. Çocuk konusunda zaten hiç yardımcı değil, bir de üstüne yeni hamilelik. Çok yorgun hissediyorum kendimi, bu konuyu ailemle konuşup dertleştigimde ne yapsın çalışıyor adam diyorlar, eşime kendimi anlatmaya kalksam anlayışsızsın diyip kızıyor. Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki sabah 8 den akşam 12 ye kadar inanın kafayı yicem artık. Annemle de babamla da gorussem yetmiyor ben eşimi istiyorum yanımda. Bugün yemek hazırladım mesaj attım erken gel diye yine gecikicem dedi. Gecikicem lafından o kadar bıkmışım ki bir anda ağlamaya başladım eşime yazdım döktüm birsuru sen bunu kendin seçtin, bundan yıllar sonra en güzel zamanlarımızı birlikte geciremedik diye pişman olucaksin iş işten geçmiş olacak yanında bizi bulamıcaksın diye. Sonradan pişman oldum ama gerçekten o kadar bitkinim yorgunum ki her gün ağlıyorum ona ihtiyacım var ama yok hiç vakit ayırmıyor hayatı sadece iş oldu. Güzellikle söylesem fayda etmiyor kavga etsem fayda etmiyor. Kalakaldım öyle. Siz yerimde olsanız ne yapardınız? Ne yapmalıyım bana fikir verirseniz sevinirim
Kızlar moralim çok bozuk içimi dökmek için yazıyorum. Eşim çok güzel bir işi varken maaşı çalışma saatleri vs. çok iyiyken sanayide dükkan açmaya karar verdi. Altınları bozdurup evimizi satıp sırf onun hayali diye böyle bir işe kalkıştık. 2 yıllık evliyiz, daha ilk evime evliliğe yeni alışmaya çalışırken başka bir ev başka düzene alışmak zorunda kaldım. Evimizi satmış olmak altınları bozdurmak falan hiç umrumda değil inanın. Ama 9 aylık bir bebeğimiz var ve şuan da 3 aylık hamileyim. Ve eşim yaklaşık 8-9 aydır yani işi kurduğundan beri 11-12 den aşağı gelmiyor. Benim söylenmemle kızmamla nadiren 9 gibi geldiği olsa da her gün cumartesi pazar dahil sabah 8 akşam 12 hatta bazen 1 bazen 2 ye kadar yok. Aylardır mutfakta masada karşılıklı oturup yemek yiyemiyoruz gece 12 de o geldiğinde işte anca bir yarım saat oturabiliyorsak odur. Evin alışverişi, genel olarak ev hersey benim üzerimde. Çocuk konusunda zaten hiç yardımcı değil, bir de üstüne yeni hamilelik. Çok yorgun hissediyorum kendimi, bu konuyu ailemle konuşup dertleştigimde ne yapsın çalışıyor adam diyorlar, eşime kendimi anlatmaya kalksam anlayışsızsın diyip kızıyor. Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki sabah 8 den akşam 12 ye kadar inanın kafayı yicem artık. Annemle de babamla da gorussem yetmiyor ben eşimi istiyorum yanımda. Bugün yemek hazırladım mesaj attım erken gel diye yine gecikicem dedi. Gecikicem lafından o kadar bıkmışım ki bir anda ağlamaya başladım eşime yazdım döktüm birsuru sen bunu kendin seçtin, bundan yıllar sonra en güzel zamanlarımızı birlikte geciremedik diye pişman olucaksin iş işten geçmiş olacak yanında bizi bulamıcaksın diye. Sonradan pişman oldum ama gerçekten o kadar bitkinim yorgunum ki her gün ağlıyorum ona ihtiyacım var ama yok hiç vakit ayırmıyor hayatı sadece iş oldu. Güzellikle söylesem fayda etmiyor kavga etsem fayda etmiyor. Kalakaldım öyle. Siz yerimde olsanız ne yapardınız? Ne yapmalıyım bana fikir verirseniz sevinirim
Siz cok haklisiniz hemde hamilesiniz bu donem de esiniz in buyuk destegine ihtiyaciniz var bir kere patlarsiniz icinizi doker siniz ama sorunlar cozulur bence esinizle bu konuyu ayrintili konusun bir cozume kavusturun insallah duzelirKızlar moralim çok bozuk içimi dökmek için yazıyorum. Eşim çok güzel bir işi varken maaşı çalışma saatleri vs. çok iyiyken sanayide dükkan açmaya karar verdi. Altınları bozdurup evimizi satıp sırf onun hayali diye böyle bir işe kalkıştık. 2 yıllık evliyiz, daha ilk evime evliliğe yeni alışmaya çalışırken başka bir ev başka düzene alışmak zorunda kaldım. Evimizi satmış olmak altınları bozdurmak falan hiç umrumda değil inanın. Ama 9 aylık bir bebeğimiz var ve şuan da 3 aylık hamileyim. Ve eşim yaklaşık 8-9 aydır yani işi kurduğundan beri 11-12 den aşağı gelmiyor. Benim söylenmemle kızmamla nadiren 9 gibi geldiği olsa da her gün cumartesi pazar dahil sabah 8 akşam 12 hatta bazen 1 bazen 2 ye kadar yok. Aylardır mutfakta masada karşılıklı oturup yemek yiyemiyoruz gece 12 de o geldiğinde işte anca bir yarım saat oturabiliyorsak odur. Evin alışverişi, genel olarak ev hersey benim üzerimde. Çocuk konusunda zaten hiç yardımcı değil, bir de üstüne yeni hamilelik. Çok yorgun hissediyorum kendimi, bu konuyu ailemle konuşup dertleştigimde ne yapsın çalışıyor adam diyorlar, eşime kendimi anlatmaya kalksam anlayışsızsın diyip kızıyor. Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki sabah 8 den akşam 12 ye kadar inanın kafayı yicem artık. Annemle de babamla da gorussem yetmiyor ben eşimi istiyorum yanımda. Bugün yemek hazırladım mesaj attım erken gel diye yine gecikicem dedi. Gecikicem lafından o kadar bıkmışım ki bir anda ağlamaya başladım eşime yazdım döktüm birsuru sen bunu kendin seçtin, bundan yıllar sonra en güzel zamanlarımızı birlikte geciremedik diye pişman olucaksin iş işten geçmiş olacak yanında bizi bulamıcaksın diye. Sonradan pişman oldum ama gerçekten o kadar bitkinim yorgunum ki her gün ağlıyorum ona ihtiyacım var ama yok hiç vakit ayırmıyor hayatı sadece iş oldu. Güzellikle söylesem fayda etmiyor kavga etsem fayda etmiyor. Kalakaldım öyle. Siz yerimde olsanız ne yapardınız? Ne yapmalıyım bana fikir verirseniz sevinirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?