zaten tek bıldıklerı budur baska kadınlar kac tane buyutmus
9aylık bır kıızım var ve evın ısı,yemek,cocoukla ılgılenmek tek gunumu alan seyler.....yanı erkekler ıcın ıstemek kolay ama bunun sıkıntısını bızler cekıyoruz.bence esının kafasna taktıgı bıseyler olmalı cocukla ılgılı altta baska sebep yatıyor olabılır.....hakkınızda hayırlısı olsun cıddı cıddı bır konusma yap derım eksısını artısını anlatırsın esıne ınsallah duzelır
Şimdi önce ben kendi fikrimi yazayım. Kardeş canın öte yarısıdır. Ben hiç tek çocuk düşünmedim. Kendimi de kardeşim olmadan hiç düşünemem. Dolayısıyla eşinizin fikri bana daha uygun.
AMA...
Ne olursa olsun bu konuda son karar sizindir. Hamileliği, doğumu sizin bedeniniz taşıyacak. Sonrasında bebeğin bakımı büyük ölçüde sizin üzerinizde kalacak. Üstelik de tedavi ile bebek sahibi olmanız gerekiyormuş, tedavinin olumlu olumsuz tüm etkilerine siz maruz kalacaksınız. Elbetteki söz hakkı sizindir.
Eşiniz isteyebilir, ama agresifleşmesi bunu tatsız bir konuşma ya da tartışmaya dönüştürmesi saygısızca.
AMA... İşte burada da bir ama var...
Belki de elbetteki son karar hakkı sizde olmak üzere, biraz farklı bir pencereden baksanız. Yani sanki tabi ki istekleriniz ve tercihleriniz var ama, bunlar konusunda siz de biraz inatlaşmaya girmiş gibisiniz. Farklı pencereden bakmaya çalışmak, "Acaba 2. bir bebek nasıl olur?" diye bir an hayal etmek size 2 şey sağlayacak.
- Belki de bütün o hengameyi ve yorgunluğu yeni baştan yaşamamaktan çok, "bir kez HAYIR dedim, artık fikrim değişmez" sabitinden sizi uzaklaştıracak ve fikriniz değişecek.
- Fikriniz değişmese de eşinizle daha rahat bir iletişim kurabileceksiniz. Yani bu kadar çocuk isteyen bir adama "Ben bütün bunları yaşayamam, bir daha konusunu açma." demektense; "Tamam canım biz bunu düşünelim." deyip enine boyuna beyin fırtınası yapmak daha ikna edici olacaktır. O konuşmada siz zaten ona kendinizi daha iyi ifade edeceksiniz. Kadınlar bu konuda beceriklidir, bir kadın sakin bir konuşmayı her zaman istediği yöne çekebilir. Konuşun bu şekilde, sonunda yine siz kararınızı kendiniz verin. ama bir an düşünün "Olabilir mi?" diye. Taktik olarka değil ama samimi olarak bunu hayal edin. Artılarını eksilerini bir daha gözden geçirin. Eşinize de samimi olduğunuzu hissettirin. Bunu karşılıklı konuşmak sizi küçültmez, yüceltir. Zaten yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla iyi bir evliliğiniz var, evliliğiniz bu konuşmayı bu bir anlık farklı bakışı hakediyor.
Ben size çocuk yapın demiyorum, ama çocuk yapmayı bir an farklı yönleri ile düşünüp son kararı gene kendiniz verin diyorum.
yok canım kayınvalidem af diliyo benden. haber gönderıyo affetsın buyukluk onda kalsın dıye.
hatırladınmı senın yanına geldıgımde de tedavı görüyodum beraber ıgne vurdurmustuk
dayısının oglunun 2. cocugu olcak onamı heveslenıyo acaba
ama nıye bu kadar kabalaştı onu anlamıyorum
bence eşinin 2. çocuk istemesi güzel birşey ..Eğer seni yıldıran şey yeni eklenecek sorumluluklarsa bunun için bir yardımcı tutmasını söyle eşine.bütün evin işine sen koşturma sadece çocuklarla ilgilen.kendini yıpratma.Bu maddi yükümlülüğü yerine getirebileceksen olur filan de ..ve de bence daha ılımlı yaklaş canım ya..kesinlikle olmaz yerine şu an hazır değilim diye oyala ,bir süre sonra iş inata dönüşüyor çünkü
ikrar canım sen "olmazsa annemlere söyliyecem" gibi bir cümle yazmışsın.
Acaba bu konuda annenlerden beklentin ne olabilir ki?
merak ettim.
merhaba ,öncelikle sahip olduğunuz çocuğunuzu Allah bağışlasın sağlıkla büyüsün,
çocuk konusu o kadar hassas ki çocuk sahibi değilim düşüncesi bile aklımda yok,
ama erkekler bu konularda biz gibi düşünmüyorlar malesef kendimden de biliyorum
nasıl dünyaya kendinden emin olmadan,hazır hissetmeden çocuk getirmek çok büyük sorumluluksa,
sırf kardeş olsun diye ikinci bir çocuk da bir o kadar da sorumluluk istiyor,
ve tek kişinin vareceği bir karar asla değil...
sadece doğmakla kalmıyor ki erkek çok anlayışlı olsa da yardımcı da olsada tüm yük annede...
önce annenin hazır olması lazım ,eşin biraz ağır konuşmuş annenin duymak istemeyeceği şeyler söylemiş,
ama bilerek söylememiştir belki bu boyuta geleceğini tahmin etmedi çünkü onu en iyi tanıyan ve bugüne kadar seni üzmediğini
bilen kişi sensin ...bunu da aşarsınız biraz zamana bırakın,sakinleşince kaygılarından bahsedersin anlayışla karşılıyacağını sanıyorum.
Çok zor bir durum...üzüldüm...insanı pek çok açıdan yıpratabilecek hatta eşinden evliliğinden soğutabilecek bir durum...
ancak konuşarak çözebilirsin bence de...yüzünü asmadan, asla ile başlayan cümleler kurmadan...
bak doğumu hatırlıyorsun ne sıkıntılar yaşadım,şimdi oğlumuz kardeş biz ikinci kez evlat sahibi olacağız diye oğlumu annesiz bırakma ihtimali korkutuyor beni(Allahım korusun) diyebilirsin...
ha 41 yaşında baba olmuşsun ha 45 ne farkeder biraz bekleyelim benim korkularım geçsin de...
asla 2. çocuğu düşünmesen de o kendinde bu hakkı görüyor malesef demek ki...çok büyük ihtimalle birilerinden etkilenmiştir...
halbuki ne kadar basit onlar için, herkes 4 çocuk büyütüyormuş...eee naapalım yani...
büyütmekten anladığın şeye göre değişir o...
çocuk her nekadar 2 kişininse de özünde annenindir...
sorumluluk da annenindir...
hiçbir baba annenin yerini tutamaz ama anlamıyorlar işte...
benim sezeryanıma girmişti eşim...çok kolaymış yaaa ne varki demişti:))) tabi onu kesmediler çünkü...
hemen toparlanmak için gösterdiğim çabayı kolay atlatılıyor arkası diye yorumlamıştı...tabi onun ayakları davul gibi şişmedi...o çekmedi o sancıları ki şükürler olsun ben en az sorun yaşayanlardandım...
karar senin canım...o bebebği asıl istemesi gereken sensin...ama bu krizi en az hasarla atlatmak için çaba gösterecek olan da yine sensin malesef...
Çok zor bir durum...üzüldüm...insanı pek çok açıdan yıpratabilecek hatta eşinden evliliğinden soğutabilecek bir durum...
ancak konuşarak çözebilirsin bence de...yüzünü asmadan, asla ile başlayan cümleler kurmadan...
bak doğumu hatırlıyorsun ne sıkıntılar yaşadım,şimdi oğlumuz kardeş biz ikinci kez evlat sahibi olacağız diye oğlumu annesiz bırakma ihtimali korkutuyor beni(Allahım korusun) diyebilirsin...
ha 41 yaşında baba olmuşsun ha 45 ne farkeder biraz bekleyelim benim korkularım geçsin de...
asla 2. çocuğu düşünmesen de o kendinde bu hakkı görüyor malesef demek ki...çok büyük ihtimalle birilerinden etkilenmiştir...
halbuki ne kadar basit onlar için, herkes 4 çocuk büyütüyormuş...eee naapalım yani...
büyütmekten anladığın şeye göre değişir o...
çocuk her nekadar 2 kişininse de özünde annenindir...
sorumluluk da annenindir...
hiçbir baba annenin yerini tutamaz ama anlamıyorlar işte...
benim sezeryanıma girmişti eşim...çok kolaymış yaaa ne varki demişti:))) tabi onu kesmediler çünkü...
hemen toparlanmak için gösterdiğim çabayı kolay atlatılıyor arkası diye yorumlamıştı...tabi onun ayakları davul gibi şişmedi...o çekmedi o sancıları ki şükürler olsun ben en az sorun yaşayanlardandım...
karar senin canım...o bebebği asıl istemesi gereken sensin...ama bu krizi en az hasarla atlatmak için çaba gösterecek olan da yine sensin malesef...
Şimdi önce ben kendi fikrimi yazayım. Kardeş canın öte yarısıdır. Ben hiç tek çocuk düşünmedim. Kendimi de kardeşim olmadan hiç düşünemem. Dolayısıyla eşinizin fikri bana daha uygun.
AMA...
Ne olursa olsun bu konuda son karar sizindir. Hamileliği, doğumu sizin bedeniniz taşıyacak. Sonrasında bebeğin bakımı büyük ölçüde sizin üzerinizde kalacak. Üstelik de tedavi ile bebek sahibi olmanız gerekiyormuş, tedavinin olumlu olumsuz tüm etkilerine siz maruz kalacaksınız. Elbetteki söz hakkı sizindir.
Eşiniz isteyebilir, ama agresifleşmesi bunu tatsız bir konuşma ya da tartışmaya dönüştürmesi saygısızca.
AMA... İşte burada da bir ama var...
Belki de elbetteki son karar hakkı sizde olmak üzere, biraz farklı bir pencereden baksanız. Yani sanki tabi ki istekleriniz ve tercihleriniz var ama, bunlar konusunda siz de biraz inatlaşmaya girmiş gibisiniz. Farklı pencereden bakmaya çalışmak, "Acaba 2. bir bebek nasıl olur?" diye bir an hayal etmek size 2 şey sağlayacak.
- Belki de bütün o hengameyi ve yorgunluğu yeni baştan yaşamamaktan çok, "bir kez HAYIR dedim, artık fikrim değişmez" sabitinden sizi uzaklaştıracak ve fikriniz değişecek.
- Fikriniz değişmese de eşinizle daha rahat bir iletişim kurabileceksiniz. Yani bu kadar çocuk isteyen bir adama "Ben bütün bunları yaşayamam, bir daha konusunu açma." demektense; "Tamam canım biz bunu düşünelim." deyip enine boyuna beyin fırtınası yapmak daha ikna edici olacaktır. O konuşmada siz zaten ona kendinizi daha iyi ifade edeceksiniz. Kadınlar bu konuda beceriklidir, bir kadın sakin bir konuşmayı her zaman istediği yöne çekebilir. Konuşun bu şekilde, sonunda yine siz kararınızı kendiniz verin. ama bir an düşünün "Olabilir mi?" diye. Taktik olarka değil ama samimi olarak bunu hayal edin. Artılarını eksilerini bir daha gözden geçirin. Eşinize de samimi olduğunuzu hissettirin. Bunu karşılıklı konuşmak sizi küçültmez, yüceltir. Zaten yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla iyi bir evliliğiniz var, evliliğiniz bu konuşmayı bu bir anlık farklı bakışı hakediyor.
Ben size çocuk yapın demiyorum, ama çocuk yapmayı bir an farklı yönleri ile düşünüp son kararı gene kendiniz verin diyorum.
inşallah konunuz tatlıya bağlanır anlattıklarınıza göre eşinizde çok anlayışlı biri umarım orta yolu bulursunuz birbirinizi daha fazla kırmadan
bende ikinci bir çocuğu hiç bi zaman istemedim çünki hastaydım hem psikolojik destek alıyordum hemde troit problemim vardı ameliyatımda ölümden döndüm
benimde eşim o hasta olduğum zamanlarda çocuk istedi ama benim hem gücüm yoktu hemde doktorlar ikimizinde öleceğini sölemişti eşimde ikinciyi istiyordu ama konuşarak ikna etmeyi başardım hatta çok istiyorsan boşanalım senin önünü kesmiyim sağlıklı bi kadınla evlenip çoğalırsın demiştim hala o lafımı hatırlar
aradan seneler geçti şimdi kızım 16 yaşında tek istediği eksikliğini duyduğu şey bi kardeşi olması
bir senedir bende ikinci için uğraşıyorum zaman çok fazla geçmeden şansımı bir daha denemek istiyorum yaşlanınca keşkem olmasın diye düşünüyorum
merhaba herkese,
bilen arkadaslar bılır, bilmeyenler için anlatayım,
7 senelık evlıyım, eşinmle cok ıyı anlasırız,
2 yasında dondurulmuş embıryo ile sahıp oldugum yaramazlar yaramazı dunya tatlısı bı oglum var
eşimle 3 gundur konusmuyoruz, hiç huyu degıldır ama kustu
sebeb 2. cocuk ıstemesi
doktora gıdelım gerekırse gene tüp bebek yapalım bıdaha, 1 tane daha cocugumuz olsun benım yasım gecıyo vs vs
kac kez guzellıkle anlattım benım 2. kez cocuk yapacak bakacak gucum yok dıye ama anlamadı bı turlu
3 gun oncede buyuk bı tartısma yasadık oylekı alt komsum kapıya geldı ne oldu dıye
bana mıllet kac cocuk buyutuyo rahatından odun vermek ıstemıyosun,
1 cocuk bakıyosun aksam yoruldumların öflemelerın pöflemelerın bıtmıyo,
ben zaten senın boyle yapıcagını bılıyordum,
eziksın sen (proplem bende oldugu ıcın soyledı sanırım)
ben ıstıyorum olucak(nası boyle hale geldı anlamadım)
sacından tutup surukleye surukluye götürürüm gerekırse
sen manyaklastın ıyıce dedım bende cok ısıtyosan gıt baskasında yap kımı surukluyceksın sen bakalım bı dene bakalımdedım
7 senede boyle saygısızca bı tartısma olmadı asla
eşimi tanıyamadım resmen
şimdi konusmuyoruz ne yapmam lazım hıc bılmıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?