Merhabalar herkese, degerli fikirlerinize ihtiyacım var. Esim yurt dışına ablasini getirdi. Bir oğlu var bekar 35 yasinda. Oda esimin yanında calisiyor. Ikisi kalacaklar annesiyle. Dil bilmiyor. Sabahları evde tek kalacak, ve bana surekli gelecek .Kadin sorunlu bir kadin ,kafa dengim değil. Tuvalet kullanmasını bile bilmiyor. Is yapmiyor. Daha 50 yasinda. Kendini hicbir konuda geliştirmemis. Surekli boş boş konuşuyor kirmak istemiyorum. Fakat benim tanımadığım insanlar hakkında konuşuyor. Tuhaf biri.Esimde Allah rızası için ona bakmam gerektiğini, ve ben ilgilenemeyecegimi oğlu ve kendinin ilgilenmesi gerektiğini söylediğimde beni kendimi ilah edilmekle, egolu olmakla suçluyor. Sizce kim haklı?