Eşimin ailesi ile sorunlarım

Ya herkes kocayı suçlamış. Herkes kendi sınırını kendi çizecek ve kendisini ezdirmeyecek. Konu sahibi yetişkin bir kadın. Bir koca karışını el gibi gördüğü için ailesine ezdiriyor ve eziyorsa o zaman tamam öylr adamdan koca olmaz o adamı boşamak lazım AMA bir de şu var. Belki koca karışını el olarak değil de kendi parçası gibi görüyor. Kendisini ezdirdiği için, o babaya karşı kendisini korumayı bilmediği için karışının da ezilmesine ses çıkaramıyordur, koruyamıyordur. Zira bunu geline yapan kendi çocuğuna neler yapmıştır ve o çocuk hayatı boyunca doğduğu andan beri o travmalarla büyümüş. Öyle bir kocanın ise suçlanmaktan ziyade terapiye ihtiyacı var. Ama öyle durumda da kadın kendi sınırlarını çizmesini bilecek, kendini ezdirmeyecek. Adam kendini ezdiriyorsa bu adamın sorunu kadının değil, kadın kendini ezdirmeyecek. Bu adamın çürük geçmişini yuvam olarak benimsemeyecek, kendi yuvasını koruyacak, kendi sınırlarını çizerek.
 
Ya hala o ezik , o memeden kesilmesin kocayi koruyorsunuz ya hayret cidden. Aile yapısı gereği kendi karısına hakaret edenlerden nasıl kopamıyor? Kopamıyor değil, kopmak istemiyor , sizin hakarete ugramaniz o kadar önemli bir şey değil kocanız için. Net tavır sergiliyemiyor değil, sergilemek yemiyor. Siz ailesinin sizi aşalayici davranışlarına maruz kalsanız, bile tavır koyacak kadar sevdiği ve değer verdiği bir insan değilsiniz. Her istediği yapılmış o yüzden bırakamıyor diyorsunuz, yani adam sizi ailesinden para alma kesilmesin diye gerçekten aşalayici davranışlara hakarete maruz kalmanıza izin verdiğini kabul ediyorsunuz. Para > karım ve çocuğum. Ya kopmak bal gibi kolay ama sizin kocanız ezik ve sizi sevmiyor , size saygı duymuyor . Siz de daha 20 yıl daha katlanır, adama bahane bulursunuz . Yazık çocuğunuz büyüyecek ve babasının ailesinin, annesine köpek gibi davranmasını izleyecek.
Benim eşim de babası ile çalışıyodu bıraktı öyle aman aman da Bi kazançları yoktu zaten geçinemiyoruz diye bıraktı yok bu tipler ekonomik özgürlüğünü eline alınca da aynı manüpüle edilmek normalleri olmuş ben en son patladım gidicem dedim tutamazsın beni dedim anca gözü açıldı neden bu kadar bağımlı olduğunu hiç çözemedim üstelik hadi burda motivasyon para diyelim bizde o da yok evime alacağım koltuklara kadar herşeye karışmaya çalıştılar hala da yapıyolar izin vermiyorum canım istemez se gitmiyorum çok şeye sessiz kaldım şimdi benim de gözüm açıldı kırgınlıklarım var hatta hala yüzlerine haykıramaldıklarım ama baktım ki benim koca ben onu seviyorum aman bişey olmasın diye susarken benim oğlumun hakkını da yediriyor korkmuyorum çok seviyorum kocamı ama kalan ömrümü heba edemem şimdilik işe yaradı bu hala devam etmeye kalkarsa ya terapiste yada bana bay bay oğlumu da alır giderim vallaha anası babası ile mutluluklar dilerim
 
Öncelikle merhaba. Kendimi anlatmak istiyorum hep iyi bir öğrenciydim, cok iyi bir bölüm okuyup mezun oldum, geleceği parlak görülen biriydim hep takdir gören beğenilen bir insandım. Çok itibarlı bir mesleğim var. Fakat evlilik çocuk derken işe ara vermek zorunda kaldım ve eşimin babası tarafından sürekli aşağılanmaya basladım. Şöyle anlatayım; eşimin babası sürekli her şeyi eleştiren ve akıl vermek adı altında aşağılayan biri; siz şöyle kötüsünüz, bunu beceremiyorsunu, o öyle yapılmaz böyle yapılır.. daima laf eden eleştiren sonra da gelin zaten alınmıyo diyip gülen bir insan. Ben aslında tavır koymak istemiyorum çünkü eşim huzursuz olsun istemiyorum ama artık dayanamıyorum. 30 yasına geldim ama hala her kararım sorgulanıyor ve aşağılanıyor, bir şey yaparken alırken sürekli babasına sormak zorundayız. Zaten cok yakın oturuyoruz haftada en az üç dört gün birlikteyiz, bakın en az diyorum. Geçen gün dışardaydık oğlum da ayaklandığı için sürekli peşindeydim of çok yoruldum dedim. Demez olsaydım başladı ‘ne yoruluyosun bütün gün evde yatıyosun, bak görümcen çalışıyo yükü ağır’ vs.. ben de benim de işim yoğun olsaydı bakıcıya bırakıp cıksaydım da öyle yorulsaydım çocuk bakmak daha zor dedim. Böyle devam edip gitti bu muhabbet. Neyse zaten dolmustum cunku surekli bu şekilde aşağılanıyorum hemen hemen her konuda. Namaz kılmamaktan müzik dinlememe ya da misafirlikteki oturma şeklime kadar eleştiriliyorum. Her neyse benim cocuk ayaklandı ve sürekli düşüyor sürekli de bir şey olmaz diyip duruyor, yine bir gün bi yeri acıdı ve morardı ben de buz koysak mı of cok kötü oldu diye söylenirken aman nolcak dedi ben de diğer torun olsa üzülüyosunuz ama dedim, der demez basladı hakaretler küfürler; eşime ya karın ya biz seç demeye basladı. Ben de tamam özür dilerm kızdırdıysam dedim geçiştirdim orda konu kapandı. Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil. Bir de doğumum sorunlu olduğu icin onla ilgili laf soktu sen cocugu harcıyordun doğuramadın gibisinden. Vallahi artık dayanamıyorum arkadaşlar ben bu hallere düşecek bir insan değildim. Evlendiğime cocuk yaptığıma her şeye pişman oldum hayatım ellerimden kayıp gidiyor; işe de baslayamıyorım cocuk cok kücük bakıcıya güvenemiyorum, ayrıca işe başlarsam ya asgari ücretle çalışacağım ya da kendi ofisimi açacağım bunun icin de 100bin tl lazım en az. Kafam cok karısık cok mutsuzum, bi insanı çıldırtıp çıldırtıp en ufak bi lafta ipleri koparmaya çalısıyor ben ne yapıcam biri akıl versin allah askına
Kayınpeder küfür ediyor siz özür diliyorsanız herşey müstehak size hiç kusura bakmayın
 
Yok yok o kadar kötü durumda değilim. Annem babam yanımda ama anlatmadım üzülmesinler diye. Eşimi de seviyorum boşanmak aklımın ucundan geçmez çünkü o da babasından çekmiş yıllarca hala da çekiyor malesef aile yapısı gereği de kopamıyor ya da çok net bir tavır sergileyemiyor. İkimiz de çekiyoruz, evet eşime bazen kızıyorum tepki koyması için ama onu da anlıyorum baskıyla büyüse de her istediği yapılmış ve bu yüzden kopamıyor ailesinden.. zaten kopmak da öyle kolay olmuyor malesef
Ay yazık adama siz en iyisi kendinizi dövdürün kocanız mutsuz olmasın diye hiç mi sevgi saygı görmediniz bu hayatta
 
Ay yazık adama siz en iyisi kendinizi dövdürün kocanız mutsuz olmasın diye hiç mi sevgi saygı görmediniz bu hayatta
of dövdürmekle ne ilgisi var 🤦🏻‍♀️ Bilmiyorum belki de dediğiniz gibi görmedim ya da gördüğüm zamanları unuttum. Ailem çok naifti düğünde bile bir şeye karışmadılar tam tersi karşı tarafta çok baskındı. Baskı altında kalıp çok yanlış kararlar verip içime kapandım bu süreçte. Şu an bile bunları yazarken mideme kramplar giriyor stresten, psikolojimi alt üst etti adam
 
of dövdürmekle ne ilgisi var 🤦🏻‍♀️ Bilmiyorum belki de dediğiniz gibi görmedim ya da gördüğüm zamanları unuttum. Ailem çok naifti düğünde bile bir şeye karışmadılar tam tersi karşı tarafta çok baskındı. Baskı altında kalıp çok yanlış kararlar verip içime kapandım bu süreçte. Şu an bile bunları yazarken mideme kramplar giriyor stresten, psikolojimi alt üst etti adam
Size hakaret etmiş hanımefendi sizde özür dilemissiniz bir sonrası ne bunun ?
 
Adam hasta mı sadece size karşı mı böyle 😳 artı eşiniz ne dedi bu laflara. Bi yerde tavır koymak lazım. Yada gitmeyi yavaş yavaş azaltıp yavaş yavaş tavır koyun. Ama eşiniz bi yerde dur demesi lazım
 
Öncelikle merhaba. Kendimi anlatmak istiyorum hep iyi bir öğrenciydim, cok iyi bir bölüm okuyup mezun oldum, geleceği parlak görülen biriydim hep takdir gören beğenilen bir insandım. Çok itibarlı bir mesleğim var. Fakat evlilik çocuk derken işe ara vermek zorunda kaldım ve eşimin babası tarafından sürekli aşağılanmaya basladım. Şöyle anlatayım; eşimin babası sürekli her şeyi eleştiren ve akıl vermek adı altında aşağılayan biri; siz şöyle kötüsünüz, bunu beceremiyorsunu, o öyle yapılmaz böyle yapılır.. daima laf eden eleştiren sonra da gelin zaten alınmıyo diyip gülen bir insan. Ben aslında tavır koymak istemiyorum çünkü eşim huzursuz olsun istemiyorum ama artık dayanamıyorum. 30 yasına geldim ama hala her kararım sorgulanıyor ve aşağılanıyor, bir şey yaparken alırken sürekli babasına sormak zorundayız. Zaten cok yakın oturuyoruz haftada en az üç dört gün birlikteyiz, bakın en az diyorum. Geçen gün dışardaydık oğlum da ayaklandığı için sürekli peşindeydim of çok yoruldum dedim. Demez olsaydım başladı ‘ne yoruluyosun bütün gün evde yatıyosun, bak görümcen çalışıyo yükü ağır’ vs.. ben de benim de işim yoğun olsaydı bakıcıya bırakıp cıksaydım da öyle yorulsaydım çocuk bakmak daha zor dedim. Böyle devam edip gitti bu muhabbet. Neyse zaten dolmustum cunku surekli bu şekilde aşağılanıyorum hemen hemen her konuda. Namaz kılmamaktan müzik dinlememe ya da misafirlikteki oturma şeklime kadar eleştiriliyorum. Her neyse benim cocuk ayaklandı ve sürekli düşüyor sürekli de bir şey olmaz diyip duruyor, yine bir gün bi yeri acıdı ve morardı ben de buz koysak mı of cok kötü oldu diye söylenirken aman nolcak dedi ben de diğer torun olsa üzülüyosunuz ama dedim, der demez basladı hakaretler küfürler; eşime ya karın ya biz seç demeye basladı. Ben de tamam özür dilerm kızdırdıysam dedim geçiştirdim orda konu kapandı. Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil. Bir de doğumum sorunlu olduğu icin onla ilgili laf soktu sen cocugu harcıyordun doğuramadın gibisinden. Vallahi artık dayanamıyorum arkadaşlar ben bu hallere düşecek bir insan değildim. Evlendiğime cocuk yaptığıma her şeye pişman oldum hayatım ellerimden kayıp gidiyor; işe de baslayamıyorım cocuk cok kücük bakıcıya güvenemiyorum, ayrıca işe başlarsam ya asgari ücretle çalışacağım ya da kendi ofisimi açacağım bunun icin de 100bin tl lazım en az. Kafam cok karısık cok mutsuzum, bi insanı çıldırtıp çıldırtıp en ufak bi lafta ipleri koparmaya çalısıyor ben ne yapıcam biri akıl versin allah askına
Bütün bunlar olurken eşiniz ne yapıyor peki? Siz hala o insanların evine neden adım atıyorsunuz? Hiç kimse sizinle böyle konuşamaz siz üstüne birde özür dilemişsiniz😑
 
Son düzenleme:
Bütün bunlar olurken eşiniz ne yapıyor peki? Siz hala o insanların evine neden adım atıyorsunuz? Hiç kimse sizinle böyle konuşamaz siz üstüne birde özür dinlemişsiniz😑
gerçekten psikolojim mahfolmuş durumda.. stabil olmayan bir şey gerçekleştiğinde hemen kalp atısım hızlanıyor stres oluyorum başım uğulduyor sanki kötü bir şey olacakmış her şeyin sebebi benmişim gibi hissediyorum ve bunu durduramıyorum. Özür dilememin sebebi de anlık bir panik durumuna girmem ve stres olmam olay kapansın diye elimden geleni yapıyorum böyle durumlarda malesef
 
Öncelikle merhaba. Kendimi anlatmak istiyorum hep iyi bir öğrenciydim, cok iyi bir bölüm okuyup mezun oldum, geleceği parlak görülen biriydim hep takdir gören beğenilen bir insandım. Çok itibarlı bir mesleğim var. Fakat evlilik çocuk derken işe ara vermek zorunda kaldım ve eşimin babası tarafından sürekli aşağılanmaya basladım. Şöyle anlatayım; eşimin babası sürekli her şeyi eleştiren ve akıl vermek adı altında aşağılayan biri; siz şöyle kötüsünüz, bunu beceremiyorsunu, o öyle yapılmaz böyle yapılır.. daima laf eden eleştiren sonra da gelin zaten alınmıyo diyip gülen bir insan. Ben aslında tavır koymak istemiyorum çünkü eşim huzursuz olsun istemiyorum ama artık dayanamıyorum. 30 yasına geldim ama hala her kararım sorgulanıyor ve aşağılanıyor, bir şey yaparken alırken sürekli babasına sormak zorundayız. Zaten cok yakın oturuyoruz haftada en az üç dört gün birlikteyiz, bakın en az diyorum. Geçen gün dışardaydık oğlum da ayaklandığı için sürekli peşindeydim of çok yoruldum dedim. Demez olsaydım başladı ‘ne yoruluyosun bütün gün evde yatıyosun, bak görümcen çalışıyo yükü ağır’ vs.. ben de benim de işim yoğun olsaydı bakıcıya bırakıp cıksaydım da öyle yorulsaydım çocuk bakmak daha zor dedim. Böyle devam edip gitti bu muhabbet. Neyse zaten dolmustum cunku surekli bu şekilde aşağılanıyorum hemen hemen her konuda. Namaz kılmamaktan müzik dinlememe ya da misafirlikteki oturma şeklime kadar eleştiriliyorum. Her neyse benim cocuk ayaklandı ve sürekli düşüyor sürekli de bir şey olmaz diyip duruyor, yine bir gün bi yeri acıdı ve morardı ben de buz koysak mı of cok kötü oldu diye söylenirken aman nolcak dedi ben de diğer torun olsa üzülüyosunuz ama dedim, der demez basladı hakaretler küfürler; eşime ya karın ya biz seç demeye basladı. Ben de tamam özür dilerm kızdırdıysam dedim geçiştirdim orda konu kapandı. Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil. Bir de doğumum sorunlu olduğu icin onla ilgili laf soktu sen cocugu harcıyordun doğuramadın gibisinden. Vallahi artık dayanamıyorum arkadaşlar ben bu hallere düşecek bir insan değildim. Evlendiğime cocuk yaptığıma her şeye pişman oldum hayatım ellerimden kayıp gidiyor; işe de baslayamıyorım cocuk cok kücük bakıcıya güvenemiyorum, ayrıca işe başlarsam ya asgari ücretle çalışacağım ya da kendi ofisimi açacağım bunun icin de 100bin tl lazım en az. Kafam cok karısık cok mutsuzum, bi insanı çıldırtıp çıldırtıp en ufak bi lafta ipleri koparmaya çalısıyor ben ne yapıcam biri akıl versin allah askına
Allah aşkına kendinizi ezdirmeyin bu ne böyle , eşiniz bostan korkuluğumu, eşimin ailesi bana bunu yapsa eşimi sırf tepki vermediği için kapıya koyardım en başta, pasif olmayın gerekirse kıyamet kopsun..
 
gerçekten psikolojim mahfolmuş durumda.. stabil olmayan bir şey gerçekleştiğinde hemen kalp atısım hızlanıyor stres oluyorum başım uğulduyor sanki kötü bir şey olacakmış her şeyin sebebi benmişim gibi hissediyorum ve bunu durduramıyorum. Özür dilememin sebebi de anlık bir panik durumuna girmem ve stres olmam olay kapansın diye elimden geleni yapıyorum böyle durumlarda malesef
Koskoca insansınız çocuk değilsiniz. Kimsenin kölesi olmayın, had bilmeyen sınır bilmeyen insanların evine haftanın yarısı gidilmez. Size bunlar yapılırken susan kocayı da kendinizden çok düşünmeyi bırakın. Çocuğunuz sizin nasıl ezildiğinizi görerek mi büyüsün? Bazı şeylerin düzelmesi için bazen kırıp dökmek gerekiyor. Herkesin anladığı dilden konuşulması taraftarıyım ben. Size saygı duymayana höst demeyi bilmeniz lazım.
 
gerçekten psikolojim mahfolmuş durumda.. stabil olmayan bir şey gerçekleştiğinde hemen kalp atısım hızlanıyor stres oluyorum başım uğulduyor sanki kötü bir şey olacakmış her şeyin sebebi benmişim gibi hissediyorum ve bunu durduramıyorum. Özür dilememin sebebi de anlık bir panik durumuna girmem ve stres olmam olay kapansın diye elimden geleni yapıyorum böyle durumlarda malesef
Buradaki herkes boşuna yazıyor sana sen dayağını bile yer oturursun. Ben bundan %1500 eminim. Kocan napiyor tüm bunlara diyenleri de geçiştiriyorsun. Dayağını, küfrünü ye otur oturduğun yerde. Ben cevaplarına bakınca zaten daha iyi bir davranışı hakkettiği düşünmüyorum. Eşin ve ailesi sana tam hakkettiğin gibi davranıyorlar.
 
Yanlis anlama ama burdaki asil Problem esiniz... size sahip cikmiyor anladigim kadariyla bukadar olmasada kp bende sorun yasadim ama cikardim hayatimdan ayda 1 bayramdan bayrama gorusuyorum. Esimde arkamda . Kp degil esinize bisey soyleyin. O Kplede gorusmeyin
 
Öncelikle merhaba. Kendimi anlatmak istiyorum hep iyi bir öğrenciydim, cok iyi bir bölüm okuyup mezun oldum, geleceği parlak görülen biriydim hep takdir gören beğenilen bir insandım. Çok itibarlı bir mesleğim var. Fakat evlilik çocuk derken işe ara vermek zorunda kaldım ve eşimin babası tarafından sürekli aşağılanmaya basladım. Şöyle anlatayım; eşimin babası sürekli her şeyi eleştiren ve akıl vermek adı altında aşağılayan biri; siz şöyle kötüsünüz, bunu beceremiyorsunu, o öyle yapılmaz böyle yapılır.. daima laf eden eleştiren sonra da gelin zaten alınmıyo diyip gülen bir insan. Ben aslında tavır koymak istemiyorum çünkü eşim huzursuz olsun istemiyorum ama artık dayanamıyorum. 30 yasına geldim ama hala her kararım sorgulanıyor ve aşağılanıyor, bir şey yaparken alırken sürekli babasına sormak zorundayız. Zaten cok yakın oturuyoruz haftada en az üç dört gün birlikteyiz, bakın en az diyorum. Geçen gün dışardaydık oğlum da ayaklandığı için sürekli peşindeydim of çok yoruldum dedim. Demez olsaydım başladı ‘ne yoruluyosun bütün gün evde yatıyosun, bak görümcen çalışıyo yükü ağır’ vs.. ben de benim de işim yoğun olsaydı bakıcıya bırakıp cıksaydım da öyle yorulsaydım çocuk bakmak daha zor dedim. Böyle devam edip gitti bu muhabbet. Neyse zaten dolmustum cunku surekli bu şekilde aşağılanıyorum hemen hemen her konuda. Namaz kılmamaktan müzik dinlememe ya da misafirlikteki oturma şeklime kadar eleştiriliyorum. Her neyse benim cocuk ayaklandı ve sürekli düşüyor sürekli de bir şey olmaz diyip duruyor, yine bir gün bi yeri acıdı ve morardı ben de buz koysak mı of cok kötü oldu diye söylenirken aman nolcak dedi ben de diğer torun olsa üzülüyosunuz ama dedim, der demez basladı hakaretler küfürler; eşime ya karın ya biz seç demeye basladı. Ben de tamam özür dilerm kızdırdıysam dedim geçiştirdim orda konu kapandı. Ama duydugum lafları coğu kisi duysa kaldırmazdı yani öyle böyle laflar değil. Bir de doğumum sorunlu olduğu icin onla ilgili laf soktu sen cocugu harcıyordun doğuramadın gibisinden. Vallahi artık dayanamıyorum arkadaşlar ben bu hallere düşecek bir insan değildim. Evlendiğime cocuk yaptığıma her şeye pişman oldum hayatım ellerimden kayıp gidiyor; işe de baslayamıyorım cocuk cok kücük bakıcıya güvenemiyorum, ayrıca işe başlarsam ya asgari ücretle çalışacağım ya da kendi ofisimi açacağım bunun icin de 100bin tl lazım en az. Kafam cok karısık cok mutsuzum, bi insanı çıldırtıp çıldırtıp en ufak bi lafta ipleri koparmaya çalısıyor ben ne yapıcam biri akıl versin allah askına
Niye özür diliyosun? O sayıyo madem, sen de say ağzına geleni. Özür dilenek ne yaaa??? canından bezdirmişler daha özür diliyosun. Sen böyle yaptıkça daha çok tepene binerler, kliniklik olursun en sonunda. Bırak aranız bozulsun. Görüşmezsin bu sayede, bi de bozulmayalım diye özürler filan...
 
Buradaki herkes boşuna yazıyor sana sen dayağını bile yer oturursun. Ben bundan %1500 eminim. Kocan napiyor tüm bunlara diyenleri de geçiştiriyorsun. Dayağını, küfrünü ye otur oturduğun yerde. Ben cevaplarına bakınca zaten daha iyi bir davranışı hakkettiği düşünmüyorum. Eşin ve ailesi sana tam hakkettiğin gibi davranıyorlar.
Sen niye bu kadar öfkelisin ben anlayamadım? Herkes düzgünce öneri tavsiye veriyor sen iyice aşağı çekme peşindesin. Kadın cinayetlerine kurban gidenlere de hak ettiler diyorsundur sen Allah bilir
 
Manipülasyon kurbanı olduğumu düşünüyorum. Çünkü sürekli kendimi suçluyorum, fevri olduğumu düsünüyorum bana yanlıs yapılsa dahi. Gerçekten özsaygımı yitirmiş durumdayım kendimi bir hiç gibi görüyorum. Mesela onlardayken yine laf etmeye başlasa her şeyi eleştirse ben kalkıp eve gitsem bana terbiyesiz derler yine arkamdan ben fevri düşüncesiz olurum. Bazen diyorum keşke cazgır bir gelinleri olsaydı dünya kaç bucak görselerdi. Mesela tüm aileyi yemeğe çağırıyorum 10-15 kişiyi yine de yaranamıyorum yemekler eleştiriliyor. Bir kere eline sağlık kızım cok güzel olmus demedi, varsa yoksa o şöyle yapılmaz böyle yapılır. Sanki kayınpeder değil kaynana ya
Yap da yiyelim o zaman, konuşmakla olmaz beybaba diyeceksin. Pis moruk yaaaaa. Götündeki kıl ağarmış ama dil papuç.
 
Sen niye bu kadar öfkelisin ben anlayamadım? Herkes düzgünce öneri tavsiye veriyor sen iyice aşağı çekme peşindesin. Kadın cinayetlerine kurban gidenlere de hak ettiler diyorsundur sen Allah bilir
Burda insanlar tavsiye veriyor, sana gerçeği de söylüyor. Bu davranışlara karşı koy , gerekeni yap diyorlar. Sen ben yapamam , aman huzurumuz bozulmasın, ben mağdurum. Insanin ilk önce kendine saygısı olacak. Ben kendine saygı duymayan , kendini değerli görmeyen, kendine köpek gibi davrananlara özür dileyen , kendini aşağılık gören sadece kadın değil tüm insanların saygıyı haketmedigini düşünürüm. Çünkü dünyaya ve çevrenize verdiğiniz ben böyle bir insanım diyorsunuz ama çevreden başka bir davranış bekliyorsunuz. Kadın cinayetleri ile sana hakaret eden kayinperine ezilmen aynı şey değil. Kadınlar olum tehlikesi altında olsalardı karşı koyup bosanip yeni hayat kurmayı deniyorlar , senin yaşadıkların ile karsilastirimqz . Kendi ezikliğini, hayatı boyunca erkekler tarafından şiddet görmüş kadınlarla karıştırma ben o kadınların avukatlığını yapıyorum. Sen onlardan değilsin, onlar bir yerde yeter artık ben de insanım diyorlar. Öyle başlarına ağrı girip , ezilmiyorlar senin gibi .
 
Back
X