Kızlar merhaba.. ben eşimin ailesi ile bi iki sokak aralıklı oturuyorum. Eşim kardeşi ile buraya yakın bi yerde iş yapıyo. Ve büyük ihtimalle bi ömür de böyle olacak Allah tan bi mani olmazsa. 1 yıllık evliyim henüz ama kendi evimde diken üstündeyim. Kayınvalidem çok karışmamaya çalışır bize. Ama kayınpederim karakteri gereği her şeyi kontrolü altında tutmayı seven biri. Çok ii niyetli ve duygusal bi insandır. Ama ben artık yorulmaya başladım. İki gün gitmesek 3. Gün çok özledik görüşemedik v.s der. Her gün mutlaka arar napıyosun kızım sıkılma gel istersen v.s.. kendi öğretmen ben de öğretmenim. O da evde bütün gün ben de şimdi. Malum tatil. Bi gün Hayır diyorum işim var diyorum v.s diyorum iki gün diyorum üçüncü gün kötü gelin olmayım diye he diyorum. Ama yoruldum. Tel çalsa ay yine çağırcak ne desem de hayır desem diye fenalık geliyor bana. Eve alışveriş yapılıyor çoğu bozuluyor evde yediğimiz gün sayılı olduğu için. Eşim bi tek pazar izinli onda bile bi bahçeleri var oraya gidiyoruz çoğunlukla çünkü oranın işleri eşimin elinden geliyo. Ben eşime de bu pazar günü mevzusunu söyledim. Kendimize vakit ayıralım filan diye ama bi hafta oluyo sonra eskiye dönüyo. Kimseyle kötü olmak istemiyorum ne eşimle ne ailesiyle ama çok muhabbetin tez ayrılık getirmesinden korkuyorum. .. kendi ailem başka şehirde onları anca iki ayda bi görüyorum. Eşimin geldiği ztn sayılıdır işinden dolayı... napmalıyım nası davranmalıyım bilmiyorum. . Çok ii insanlar onları da kırmak istemiyorum ama yeni evli bi çift olarak bu ilk yılların tadını çıkarmak da istiyorum. . Giden zaman bi daha gelmiyo çünkü..