- Konu Sahibi sevgideniz
-
- #41
Ben insanları anlamıyorum, ya da herkes normal de bir ben anormalim...
Arkadaş hissettiklerini anlatmış, paylaşmış ve bunları yaşayanlardan yorum istemiş. Yazılanlara inanamıyorum! Bizim milletimiz ne kadar meraklı ne olduğunu bilmediği şeyler hakkında akıl vermeye, yagılamaya...Herkes birbirinin düşündüğü gibi düşünsün istiyor. Yok böyle birşey! Yargılar, insanın kendini suçlamasından başka hiçbir halta yaramaz...Karşındakini anlamak, onun gibi düşünmeye çalışmak gerek doğru iletişim için.
Bende nefret ederim eşimin ailesine gitmekten. Şartlarımız farklı sizinle, biz yıllık iznimizi geçiririz onun memleketinde. Ama yaşadıklarımız aynı. Evet bende sevmedim, sevemedim, ne yaptımsa ısınamadım eşimin tarafından olanlara. Kimi zaman "oluyor galiba, bak düzeliyor..buzlar eriyor" dediğim olur..ama çoook kısa sürer bu, kaybolup gider. Olumsuz şeyler yapmam, üstüme düşen neyse onu yerine getiririm. Ama asla isteyerek ve içimden gelerek olmaz bunlar. Ve tabi bunu karşımdakilerde ço iyi bilir.
Ben "böyle yaparsam eşimde benim aileme böyle yapar, gitmez vs." leri kabul etmiyorum. Yani eşimin benim aileme gidip gitmemesi, onları sevip sevmemesi hiiç önemsediğim bir şey değil. Hatta herkes keşke kendi ailesine gitse izinlerde derim hep. Çünkü zoraki olan şeylerden hiç haz etmem. Bendeki eşime olan sevgi...bu benim için önemsiz, ama onun için önemli..Yani o ailesine gidilmesini, zoraki de olsa yapılması gerekenlerin yapılmasını önemsiyor. Ben de sadece ve sadece eşim için gidiyorum hepsi o kadar. Ve çocuklarımın babaanne sevgisini yaşamalarını istiyorum. Bundan onları mahrum bırakamam.
Tüm bunları eşim çok iyi biliyor. Üstüme düşenleri yaptığım için, orada yaşanacak herşeyde, beni ilgilendiren kısımlarda eşim devreye girer ve olayları hafifletir. Çünkü bunları sedece onun için yaptığımı çok iyi biliyor. Haliyle fazla sorun çıkmıyor. Ama evliliğimin ilk 3-5 yılında çok sıkıntılı zamanlarım oldu.
İnsanın sevmediği insanlarla ve sevmediği şeylerle muhattab olması tam bir işkence. Oyüzden sizi çok iyi anlıyor ve hakveriyorum. Sonsuz sabır ve dayanma gücü diliyorum size. Allah yardımcımız olsun hepimizin.
Arkadaş hissettiklerini anlatmış, paylaşmış ve bunları yaşayanlardan yorum istemiş. Yazılanlara inanamıyorum! Bizim milletimiz ne kadar meraklı ne olduğunu bilmediği şeyler hakkında akıl vermeye, yagılamaya...Herkes birbirinin düşündüğü gibi düşünsün istiyor. Yok böyle birşey! Yargılar, insanın kendini suçlamasından başka hiçbir halta yaramaz...Karşındakini anlamak, onun gibi düşünmeye çalışmak gerek doğru iletişim için.
Bende nefret ederim eşimin ailesine gitmekten. Şartlarımız farklı sizinle, biz yıllık iznimizi geçiririz onun memleketinde. Ama yaşadıklarımız aynı. Evet bende sevmedim, sevemedim, ne yaptımsa ısınamadım eşimin tarafından olanlara. Kimi zaman "oluyor galiba, bak düzeliyor..buzlar eriyor" dediğim olur..ama çoook kısa sürer bu, kaybolup gider. Olumsuz şeyler yapmam, üstüme düşen neyse onu yerine getiririm. Ama asla isteyerek ve içimden gelerek olmaz bunlar. Ve tabi bunu karşımdakilerde ço iyi bilir.
Ben "böyle yaparsam eşimde benim aileme böyle yapar, gitmez vs." leri kabul etmiyorum. Yani eşimin benim aileme gidip gitmemesi, onları sevip sevmemesi hiiç önemsediğim bir şey değil. Hatta herkes keşke kendi ailesine gitse izinlerde derim hep. Çünkü zoraki olan şeylerden hiç haz etmem. Bendeki eşime olan sevgi...bu benim için önemsiz, ama onun için önemli..Yani o ailesine gidilmesini, zoraki de olsa yapılması gerekenlerin yapılmasını önemsiyor. Ben de sadece ve sadece eşim için gidiyorum hepsi o kadar. Ve çocuklarımın babaanne sevgisini yaşamalarını istiyorum. Bundan onları mahrum bırakamam.
Tüm bunları eşim çok iyi biliyor. Üstüme düşenleri yaptığım için, orada yaşanacak herşeyde, beni ilgilendiren kısımlarda eşim devreye girer ve olayları hafifletir. Çünkü bunları sedece onun için yaptığımı çok iyi biliyor. Haliyle fazla sorun çıkmıyor. Ama evliliğimin ilk 3-5 yılında çok sıkıntılı zamanlarım oldu.
İnsanın sevmediği insanlarla ve sevmediği şeylerle muhattab olması tam bir işkence. Oyüzden sizi çok iyi anlıyor ve hakveriyorum. Sonsuz sabır ve dayanma gücü diliyorum size. Allah yardımcımız olsun hepimizin.