- Konu Sahibi ispanakliborek
-
- #41
Soylenecek cok sey var ama nasil yazsam bilemedim. Esinizin isyeri, esiniz ciddi bir hastalik gecirmis, patronlarindan borc istemis, patronlar da bir kismi calisanlardan gelen bagis yapmis. Bunun kotuluk neresinde bulmaya calisiyorum. Insanlara boyle bir zamanda yardim yapilmayacak da ne zaman yapilacak?
Biz parayi topladik, ihtiyacimiz yok, parayi goturup geri versin, ya da bagislasin vb. demissiniz. Biz dilenci degiliz demissiniz. Eger parayi toplayamayip bu yardim parasini kullanmak zorunda kalsa idiniz dilenci mi sayilacaktiniz? Ya da esiniz ameliyat olmaktan vaz mi gececekti? Bagislanan parayi istemiyorsunuz, ama o sizin paraniz artik. Topladiginiz sizin degil, borc. Bu nalet hastalik tekrarlarsa belki de odeyemeyip ustune daha da ilave gelebilecek bir borc, unutmayin. Tedavi surecinden hic bahsetmemissiniz. Bu tip hastaliklar bir ameliyatla bitmez, siki takibi tedavisi devam eder. Bana kalirsa siz o parayi baska yere bagislamadan once bir daha dusunun. Ofke ile kalkan zararla oturur.
Insan bu yazdiklarinizi okuyunca zordaki birine yardim etmekten korkuyor. Daha once hic vermediginiz belli, ancak vermek almaktan daha cok mutlu edici birseydir. O bagisi yapanlar sandiginizin aksine bugun mutlu, benden daha zengine yardim ettim diye dusunmuyorlar. Parayi begenmeyip baska yere bagislayacaginizi duysalar eminim insanliga olan inanclarini kaybederler. Belki sizden sonra gercekten yardima muhtac birine rastladiklarinda siz aklillarina gelir, arkalarina bakmadan kacarlar.
Arkadasimin esi buyuk bir sirkette mudur. Karaciger kanseri oldu ve doktor iki aylik omru kaldigini soyledi. Organ nakli sartti, ancak organ sirasi bekleyenlerin listesi cook uzundu. Yani siranin ona gelmesi imkansizdi (organ bagisinin ne kadar az oldugu da dusunulurse). Ama onu da seven isyeri arkadaslari vardi. Para degil, organ lazimdi. Isyerinde bir cok kisi gonullu oldu, uc kisinin dokusu uydu, en saglikli olandan bir kisim karaciger alinip arkadasimin esine nakledildi. Uzerinden 9 ay gecti, arkadasimin esi yasiyor, dunyaya yeniden gelmis gibi... Onu, bizden daha zengin demeyen iscileri kurtardi.
Insaniz, toplum icinde yasiyoruz. Bugun sana ise yarin bana. Insanlari uc kurus para icin ne hakir gorun, ne de kalp kirin. O para sizin, esinizi tedavi ettirin, borclarinizi odeyin, gule gule harcayin. Yarin da karsiniza biri cikarsa ihtiyaci olan, siz de onu gorun, yardim edin. Bu tip paralar ancak bu sekilde odenir. Hayat uzun...
Soylenecek cok sey var ama nasil yazsam bilemedim. Esinizin isyeri, esiniz ciddi bir hastalik gecirmis, patronlarindan borc istemis, patronlar da bir kismi calisanlardan gelen bagis yapmis. Bunun kotuluk neresinde bulmaya calisiyorum. Insanlara boyle bir zamanda yardim yapilmayacak da ne zaman yapilacak?
Biz parayi topladik, ihtiyacimiz yok, parayi goturup geri versin, ya da bagislasin vb. demissiniz. Biz dilenci degiliz demissiniz. Eger parayi toplayamayip bu yardim parasini kullanmak zorunda kalsa idiniz dilenci mi sayilacaktiniz? Ya da esiniz ameliyat olmaktan vaz mi gececekti? Bagislanan parayi istemiyorsunuz, ama o sizin paraniz artik. Topladiginiz sizin degil, borc. Bu nalet hastalik tekrarlarsa belki de odeyemeyip ustune daha da ilave gelebilecek bir borc, unutmayin. Tedavi surecinden hic bahsetmemissiniz. Bu tip hastaliklar bir ameliyatla bitmez, siki takibi tedavisi devam eder. Bana kalirsa siz o parayi baska yere bagislamadan once bir daha dusunun. Ofke ile kalkan zararla oturur. Insan bu yazdiklarinizi okuyunca zordaki birine yardim etmekten korkuyor. Daha once hic vermediginiz belli, ancak vermek almaktan daha cok mutlu edici birseydir. O bagisi yapanlar sandiginizin aksine bugun mutlu, benden daha zengine yardim ettim diye dusunmuyorlar. Parayi begenmeyip baska yere bagislayacaginizi duysalar eminim insanliga olan inanclarini kaybederler. Belki sizden sonra gercekten yardima muhtac birine rastladiklarinda siz aklillarina gelir, arkalarina bakmadan kacarlar.
Arkadasimin esi buyuk bir sirkette mudur. Karaciger kanseri oldu ve doktor iki aylik omru kaldigini soyledi. Organ nakli sartti, ancak organ sirasi bekleyenlerin listesi cook uzundu. Yani siranin ona gelmesi imkansizdi (organ bagisinin ne kadar az oldugu da dusunulurse). Ama onu da seven isyeri arkadaslari vardi. Para degil, organ lazimdi. Isyerinde bir cok kisi gonullu oldu, uc kisinin dokusu uydu, en saglikli olandan bir kisim karaciger alinip arkadasimin esine nakledildi. Uzerinden 9 ay gecti, arkadasimin esi yasiyor, dunyaya yeniden gelmis gibi... Onu, bizden daha zengin demeyen iscileri kurtardi.
Insaniz, toplum icinde yasiyoruz. Bugun sana ise yarin bana. Insanlari uc kurus para icin ne hakir gorun, ne de kalp kirin. O para sizin, esinizi tedavi ettirin, borclarinizi odeyin, gule gule harcayin. Yarin da karsiniza biri cikarsa ihtiyaci olan, siz de onu gorun, yardim edin. Bu tip paralar ancak bu sekilde odenir. Hayat uzun...
Öncelikle eşinize çok geçmiş olsun.İnşallah tüm sıkıntılarını atlatıp sağlığına kavuşur.
Fakat,
Mevlanın şu sözünü sizin bu tavrınız karşısında size yazmadan edemedim.
Tüm yazılanları ve yazdıklarınızın hepsini okumadım arkadaşım.Yazdığınız bazı yerlere takıldım ve yazamadan edemedim açıkçası.
- [h=4]Burnuna sarımsak tıkamışsın, gül kokusu arıyorsun.[/h]
Size toplanan parayı neden kendinize hakaret olarak görüyor biz fakirmiyiz muhtaçmıyız dilencimiyiz diyorsunuz ki.Fakirde olabilirdiniz.Bundan sonra hep böyle kalacağınızın garantiside yok.
Şu anda hasta olan eşinizle konuşmuyor olmanız ve onu bu halinde üzmeniz hiç doğru değil.Onun hastalığının en büyük devası moraldir.
İnsanlar işyerinde böyle bir mevzunun olduğunu öğrenmiş ve size iyi kötü bir şekilde yarım etmişlerse ve bazıları zorakide olsa vermiş bunuda konuşuyorsa bu onların ayıbıdır.
Toplana para ile eşinizin tedavisini yaptırın,sağlığına kavuşsun ve maddi durumunuz varsa sizde size destek veren insanları(dedikodunuzu yapan zoraki para verenlerde dahil)alın yemeğe bir pikniğe götürün birşeyler yapın.Size destek verenler sizin mutluluğunuzu paylaşırken hakkınızda konuşanlar ayıplarının farkına varsınlar lütfen.
Olmadı bir hayır kurumuna bağışlayın,bir öğrenciye burs verin,kurban bayramı geliyor bir kurban kesip ihtiyacı olana dağıtın,ne bileyim uç belki ama para ne kadar bilmesem de bir kaç parçaya bölüp evlenen maddi imkanı olmayan birine yardım edin,ramazan bayramı geliyor yolda sokakta gördüğünüz imkanı olmayan bir kaç çocuğu giydirin ya olmadı bu bayramda eliniz kolunuz dolu bir yurdu,huzurevini ziyaret edin...v.s...v.s yani.
Burayada çok takıldım.Sizin maddi durumunuz var üstesinden gelebiliyorsunuz.Nice insanlar var sağlık güvencesi olmayan nice insanlar var deva beklerken yok olup giden.
BANANE lafı çok ağır bencilce kalpsizce edilmiş bir kelime bence.
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın der gibi.Bugün iyisiniz yarın ne oalcaksınız Allah bilir.Büyük konuşmayın.
Kaç anne var evladım ölmesin diye kendi canından geçen haberiniz varmnı acaba.Keşke çok param olsa da gerçekten ihtiyacı olan özellikle sağlık sorunu olan insanlara karşılıksız yardım edebilsem.Keşke sokaktaki yaşlıları bir yerlerde rahat ettirebilsem,madde bağımlısı gençlere bir çatı kurabilsem.
Sevgiler paylaşıldıkça,acılar paylaşıldıkça değer bulur.Çoğalır yada azalır.
Ailenize iyide olsanız kötüde olsanız anlatabilirsiniz.Neden eşiniz hakkında kötü düşünsünler ki.Oldu ki kötüye gittiniz bırakın aileniz bilsin.Size maddi destek veremeyecek olsalar bile maneviyatta yanınızda olabilirler.Sanırım siz hep iyi yanlarınızı anlatıp insanların size imrenmesinden hoşlanıyorsunuz galiba.Düşmez kalkmaz bir ALLAH.Sizinle arkadaş olsaydım galiba kötü olmamız uzun sürmezdi.
Sizi kırmış üzmüş olabilirim şimdiden özür dilerim ama hayat sedece siz ve maddi gücünüz etrafında dönmüyor.
Biraz arkanıza sağınıza solunuza bakarsanız nice insanlar görüsünüz.
VESSELAM...
- [h=4]Öfke rüzgar gibidir, Bir süre sonra diner; ama birçok dal kırılmıştır bile.Mevlana[/h]
Merhaba ,
öncelikle Saraylım hanım çok güzel açıklamışsınız durumu. elinize sağlık.
Konu sahibesi kokett hanım öncelikle eşinize geçmiş olsun dileklerimi iletmek isterim. Herhangi bir işyerinde şu anda çalışıyor musunuz bilemiyorum. Artık pekçok işyerinde doğum günü , nişan , terfi , düğün , hastalık gibi dönemler için küçük yardımlar toplanmaktadır. Benim çalıştığım işyerinde de yapılır ve yapılmakta. Kendinizi ve ağır bir dönemden geçen eşinizi biraz gereksiz yere üzmüş ve hırpalamışsınız. Saraylım hanımın mesajını özellikle alıntıladım ki serinkanlılıkla özellikle renkli satırları okursanız birkez daha düşünmeniz gerektiği görüşündeyim naçizane.
Bugün sizin desteğe ihtiyacınız olmuş , yarın bir başkasının. Bağış yapma veya parayı dağıtma fikrinizin makul olmadığı görüşündeyim. Şu an o para gözünüzde büyüyor olabilir anlayabilirim sizi. O zaman banka hesabınıza yatırın , her an dokunmamak adına hatta vadeli hesap yapın ancak bağış , burs vermek ,yemek dağıtmaktan önce onu eşinizin sağlığı ve hastalık seyrindeki doktor kontrolleri , oluşabilecek anlık nakit ihtiyacınız için elden çıkarmadan önce bir daha düşünün.
Patronunun yaptığını terbiyesizlik olarak niteleyen bir yorumda gördüm ancak inanın ki değil bence. Eşiniz sevilen , sayılan bir insanmış ki patronunun ve çalışanların yüreği sizi borca sokmaya razı gelmemiş. Karınca kararınca herkes yardımcı olmak , destek olmak istemiş.
Umarım serinkanlılıkla birkez daha düşünür ve o parayı eşiniz için , onun sağlığına tamamen yeniden kavuşabilmesi için bir sigorta teminatı gibi elinizde tutarsınız. Bugün size , yarın bir başkasına. Paylaşmak ve imkanlar dahilinde yardımda bulunmak güzeldir. Sağlıkla kalın.
Çok teşekkür ederim arkadaşım.
Evet çalışıyorum ama o dedikleriniz biraz daha hediye gibi oluyo.. bizimki öyle az buz bir para olmadığı ve borç olarak istediğimiz için bize sormadan bunu yapmaları beni üzmüştü.
Paraya dediğiniz gbi şimdilik dokunmamaya karar verdik. Allah korusun inşallah bi daha tekrarlamaz. ama borcumuzu bi an önce verelim elimizde ne var ne yok hemen sıktık dişimizi toparladık. O da öyle elimizde şu an o paradan başka dayanagımız olmadıgı için haliyle bi süre bekleticez bankada.
Bazı arkadaşlar maddi gücümüz var diye böyle davrandağımı ileri sürmüş de. Hayır yok o paradan başka kenarda 5 liram yoktu ben borcu kapatırken. Sırf daha fazla ezilmeyelim diye hemencecik toparladık. Veremedik işte.. Bi dahaki ay maaşımız yatar doyarız yani. Ama borçlu hissediyorum kendimi ve o para bana ait değilmiş gibi hissediyorum..
Kibirlisiniz
yardim etmezdim diyorsunuz
ozele geciyor diye
herkes sizin kadar kötü kalpli degil...
kızılca arkadaşım üzgünüm gerçekten. Çok öfkeliydim burdaki arkadaşlar sağolsun beni rahatlattı.
Önemsiz bir rahatsızlık olsa zaten her türlü operasyonu devlette yaptırırdık muhtaç olmazdık. ailelere haber vermedik uzaktalar paniklemesinler diye. Bari eşim rahat etsin istedik yapayalnızken. Özelde ameliyat fikrine ben zor ikna oldum. Sonra kredi çekeriz hallederiz diye düşündüm. Ama eşim patronundan istedi, bu kısım beni zaten sinirlendirmişti. Patrondan borç isteme işine pek sıcak bakamıyodum..
İnsanlar enayi yerine kondugunu hisseder mi diye düşündüm ben. Ben yardım etmezdimden kastım biri gelse devlette rahatça yaptıracağı bir operasyonu parası olmadıgı halde özelde yaptırmak için yardım toplasa ben garipserdim siz de bir düşünün bunu. Ama bizim hastalığımız biraz daha ciddi bir durumdu ve direk yardım talep etmedik borç istedik o yüzden içim biraz daha rahat. Yine de o para benim hakkım değil gibime geliyo. Boğazımdan geçmez. Belki çok daha zor durumda çok daha kötü hastalıklarda insanlar var. Ben arabasına taksiciye lösemi çocuğu için taksiyi bankanın önünde durdurup maaşımı çekip vermiş insanım. Ama işyerinde herkes bizim ne durumda oldugumuzu bilemez. Gerçekten böyle zor bir dönemden geçtiğini elimizde paramız kalmadığını anlatamazsın ki. Umarım helali hoş olsun diye vermiştir herkes. Eşimin pozisyonu gereği de arkasından konuşurlar diye düşünüyorum çok daha düşük maaş alanlar var o iş yerinde. Arkamızdan kötü bir şey densin istemiyorum.
Evet şirket adına bağış yapma fikri biraz kibirli bir hareketti. Zaten eşim buna kesinlikle karşıydı.. kavgamız da buydu. İşin doğrusu ne karar verecek halde değildim sadece. Sizlere danışdım akıl verdiniz. Hepiniz sağolun.
aaa tum sayfalari okudum
esiniz duai'de ustelik? inanin orda bu tur dayanismalar cok normal
bir akrabamiz iyi bir konumda calisiyorken elindekileri ailesine yollamis
sonra babasinin ciddi bir rahatsizligi oldugu icin maasindan fazlasini istemis
ve ayni size yapilan yardim yapildi
ustelik istediginden fazlasi gecti eiline misal iki milyar yerine uc milyar
ve anlata anlata bitiremiyordu cok sik bogaz oluyorlarmis ordaki insanlar ve
biraz mudahaleci davraniyorlarmis
Arkadaşlar merhaba,
Eşim özel bir şirkette çalışıyor. Bir süre önce ameliyat olması gerekti. Önemli bir rahatsızlığı vardı(kötü huylu bir tümör). Pahalı bi doktora gitti. Özel hastanede olmak istedi ameliyatını. Canı da biraz tatlı. Bize bu durum pahalıya patlayacaktı. Kredi çekelim dedik. Sonra patronuna söylemeye ve iş yerinden borç alıp maaşından kestirmeye karar verdik. 5 maaşıyla halledilecek bir şeydi. Patronundan paranın bi kısmını istemiş olmasına rağmen adam paranın tamamını hesabına geçirmiş ertesi gün hemen.
Biz de ezildik bu durumda biraz o yüzden de çabucak parayı topladık ikimiz bir olup. Eşim hemen paranın tamamını aldı şirketin muhasebesine götürdü. Ancak muhasebeci demişki biz şirkette senin ameliyatın için para topladık. Eşim napıcağını şaşırmış önce adama zorla parayı vermeye çalışmış sonra patronu aramış. Yok borcun falan sen iyi ol demiş. Meğerse şirkette herkese anlatmışlar durumu herkes verebildiğini vermiş 100 200 her neyse. Kalanını da patronlar tamamlamış.
Ben bunu duyunca cinlerim tepeme çıktı biz dilenci miyiz muhtaç mıyız diye. Tamam iyi bişey yapmak istemişler ama biz keyfimizden özel hastaneye gitmişiz. Parayı da hallederdik ama hemen ameliyat olsun diye böyle bi yola başvurduk falan. Yani o şirkette bizden çok daha zor durumda insanlar çalışıyor. Bizim ameliyatımız için evini zor geçindiren insanların para vermesini ben yediremedim. Biz de parayı topladık ya. Ben bu parayı bi hayır kurumuna bağışlayıp şirketin tüm çalışanlarına eşimin bir mail atmasını istiyorum. Hem bir teşekkür için hem de verdikleri bağışın bize değil de gerçekten gereken bir yere gittiğini bilmelerini istiyorum çünkü ben onların yerinde olsam söylenirdim benden yardım istendiğinde. Eşim de parayı bağışlama fikrini kabul etti ama şirkettekilere söylememekte ısrarcı. Zaten muhasebedeki adam çok bozulmş parayı zorla vermeye çalışınca. Böyle davranmak kibirlilikmiş. İnsanlar kötü düşünürmüş onun hakkında falan diyo. Ben de gurur yaptım biraz bu meseleyi.
Sonuç : şu an küsüz, o para meselesini halledene kadar konuşmayalım dedim :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?