- Konu Sahibi SenEsittirBen
-
- #1
Merhabalar sevgili ablalarim, kardeslerim,
Esim baskalarina karsi cok bonkör bir insan. Anneme, babama, ablalarima, akrabalarima hediyeler alirken hic söylenmez mesela, bu güzel birsey.
Ama bana gelince tam tersi. Bana aldigi en ufak seyi aklinda tutar, isitip isitip önüme sunar.
Biz yurtdisinda yasiyoruz, yakinda türkiyeye tatile (akraba ziyaratine) gidecegiz. Bende tiroid cikti, 3 yil icerisinde baya bir kilo aldim birden bire, 46 kilodan 61 kiloya ciktim. Pantolonlarim olmuyor, ocak ayinda 56 kiloydum, simdi 61. Üzerime zar zor olan 3 pantolonum var, yikaya yikaya onlari giyiniyorum sürekli, ama cok dar oluyor tüm hatlarimi, göbegimi belli ediyor. Dedim türkiyeye gitmeden 2-3 pantolon ismarlayim bari. Sonra havuza gideriz dedi, haydaaa bikinilerim olmuyor artik tabi, bide göbegimin görüntüsünden rahatsizim, mayo´da ismarladim. Yarin paralarini yatirayim ben dedim, toplam nekadar tuttu diye sordu: 157 lira civarinda dedim. Hemen asti suratini, iste cok degilmiymis, gerek varmiymis, türkiye ye hic bosuna gitmeyelim ozaman, yada ordan sen kendine hicbirsey alma artik gibi laflar etti. Cok sinirlendim, kirildim.
Yaa kuaföre gittim ailemle, sana ne oluyor biz duruken deyip elimi cebime attirmadilar, kozmetikci´de aynisini yaptilar, elbise almak icin kasaya gittim (ucuzluk vardi) orda´da ablam kasada kavga ede ede yine elimden aldi elbiseyi o ödedi. Yetmedi esime haksizlik olmasin diye onada üst bas aldilar sürpriz yaptilar ona. Sonra bayramda annemler cebime birde bayram harcligi sokusturdu. Mahcubiyetim tavan yapti, cok utandim. Esim nasil rahat, insan bir mahcup olur ya. Bu ismarladigim kiyafetleri´de annecigimin verdigi harclikla ödiyecektim zaten. Esim ona bile karisiyor, halbuki kendi cebinden 5 kurus para cikmadi.
Cok kiyafet aliyormusum kendime, öyle diyor bana. Bende actim agzimi yumdum gözümü. 1 yildir hep ben kisiyorum herseyimden, ordan kis burdan kis. Kendisi´de kendi üstüne basina hicbirsey almaya kiyamaz ama fast food icin harcadigi paralari hic görmez. Eskiden evde yemek yapardim, benim canim hamburger cekti deyip, gidip onlari alirdi. Ozaman hic gereksiz olmazdi harcadigi paralar. Simdi o huyundan vazgecti cok sükür.
Bir sürü kiyafet aldim sana simdiye kadar demezmi birde. Ne aldin allah askina diye sordugumda, dogum günümde, evlilik yildönümünde aldigi seyleri söylüyor ya utanmadan. Sonradan pismanmi oldu ne özür diledi, ben seni kizirdmak istedim vs vs. Hic inanasim gelmedi, hala kizginim.
Yarin ismarladigim paket gelcek. Cok kararsizim. Hic kulak asmadan alsam giysemmi kiyafetleri, yoksa gerimi yollasam? Ne yalan söyliyeyim hic hevesim kalmadi. Siz olsaniz ne yapardiniz arkadaslar?
Esim baskalarina karsi cok bonkör bir insan. Anneme, babama, ablalarima, akrabalarima hediyeler alirken hic söylenmez mesela, bu güzel birsey.
Ama bana gelince tam tersi. Bana aldigi en ufak seyi aklinda tutar, isitip isitip önüme sunar.
Biz yurtdisinda yasiyoruz, yakinda türkiyeye tatile (akraba ziyaratine) gidecegiz. Bende tiroid cikti, 3 yil icerisinde baya bir kilo aldim birden bire, 46 kilodan 61 kiloya ciktim. Pantolonlarim olmuyor, ocak ayinda 56 kiloydum, simdi 61. Üzerime zar zor olan 3 pantolonum var, yikaya yikaya onlari giyiniyorum sürekli, ama cok dar oluyor tüm hatlarimi, göbegimi belli ediyor. Dedim türkiyeye gitmeden 2-3 pantolon ismarlayim bari. Sonra havuza gideriz dedi, haydaaa bikinilerim olmuyor artik tabi, bide göbegimin görüntüsünden rahatsizim, mayo´da ismarladim. Yarin paralarini yatirayim ben dedim, toplam nekadar tuttu diye sordu: 157 lira civarinda dedim. Hemen asti suratini, iste cok degilmiymis, gerek varmiymis, türkiye ye hic bosuna gitmeyelim ozaman, yada ordan sen kendine hicbirsey alma artik gibi laflar etti. Cok sinirlendim, kirildim.
Yaa kuaföre gittim ailemle, sana ne oluyor biz duruken deyip elimi cebime attirmadilar, kozmetikci´de aynisini yaptilar, elbise almak icin kasaya gittim (ucuzluk vardi) orda´da ablam kasada kavga ede ede yine elimden aldi elbiseyi o ödedi. Yetmedi esime haksizlik olmasin diye onada üst bas aldilar sürpriz yaptilar ona. Sonra bayramda annemler cebime birde bayram harcligi sokusturdu. Mahcubiyetim tavan yapti, cok utandim. Esim nasil rahat, insan bir mahcup olur ya. Bu ismarladigim kiyafetleri´de annecigimin verdigi harclikla ödiyecektim zaten. Esim ona bile karisiyor, halbuki kendi cebinden 5 kurus para cikmadi.
Cok kiyafet aliyormusum kendime, öyle diyor bana. Bende actim agzimi yumdum gözümü. 1 yildir hep ben kisiyorum herseyimden, ordan kis burdan kis. Kendisi´de kendi üstüne basina hicbirsey almaya kiyamaz ama fast food icin harcadigi paralari hic görmez. Eskiden evde yemek yapardim, benim canim hamburger cekti deyip, gidip onlari alirdi. Ozaman hic gereksiz olmazdi harcadigi paralar. Simdi o huyundan vazgecti cok sükür.
Bir sürü kiyafet aldim sana simdiye kadar demezmi birde. Ne aldin allah askina diye sordugumda, dogum günümde, evlilik yildönümünde aldigi seyleri söylüyor ya utanmadan. Sonradan pismanmi oldu ne özür diledi, ben seni kizirdmak istedim vs vs. Hic inanasim gelmedi, hala kizginim.
Yarin ismarladigim paket gelcek. Cok kararsizim. Hic kulak asmadan alsam giysemmi kiyafetleri, yoksa gerimi yollasam? Ne yalan söyliyeyim hic hevesim kalmadi. Siz olsaniz ne yapardiniz arkadaslar?