Esimin çocuğa söylediği

Ben de aynı cümleyi kurdum patronuna is arkadaşına diyebikiyo misin kafam atarsa çok derim dedi bugüne kadar kac kere tepen attı dediğini duymadım dedim oflayip pufluyor
 
Cunku riyakar bir milletiz.. hic mi
Anne terligi yemediniz yani
Anne terliği de yemedim, babam ağzina da s.carim demedi. Bu hakaretin,saygısızlığın bir kısmını annemden gördüm, 30 yıldır da aram kötü.
Hakaret etmeden, bağırıp öfkeni çıkarmadan cocuk pekala büyütülür, babam ne kadar çoğu zaman haftanın 7 günü çalıştığı ,güç gerektiren bir işi olsa da bizimle fazlaca ilgilenirdi, ne cocuklukta haylazliklarimiza, ne ergenlikte ki asiligimize, ne sonrasında yaşanan anlaşmazlıklarda saygı çizgisini asla aşmadi mesela. Çünkü bize saygı duyuyor.
Nasıl çocuk babasına "senin ağzına ederim" demiyorsa, annesine sinirlenince terlik atmiyorsa anne baba da bunu yapamaz. Bunu normalleştiren işte çocukken sistematik şekilde hakarete , saygı gorulmemeye maruz kalıp büyüyüp icsellestiren insanlardir. Çünkü onların gözünde çocuk annenin babanın bir parçası, saygı görülecek bir birey degil
 
Daha dün benzer bir konuda eşimle gerildim.Cocuklar bazen anne babayı aşırı bunaltabiliyor ,sinirlendiriyorlar lakin hakaret etmek nedir ya? Eşim benimle tartışırken bile söylemediği bir cümleyi çocuğumuza kullandı.Tabi ki şok oldum ,sinirlendim aynı zamanda kızım adına üzüldüm.Bir anda boş bulunmuş Muş Muş...Bunun tek açıklaması çocuğun karşılık veremeyeceğini bildiği için rahat rahat sövüp sayacak .Yok öyle bir dünya kahrını çekmeyecekleri çocukları yapmasınlar
 
Dogru degil zaten ama ben yazdigim arkadasin dedigine katildim. Yani bu kk da zannedersin kimse cocuguna ses dahi yukseltmiyor.. yani bu pek inandirici degil.

Kufurle buyumedim ben o yuzden kufur etmekte tuhaf geliyor bana…ama yeri gelince cocuklara kizarim, kizilmaz diye diye tepemize cikarlar yoksa.
 
Herseyi abartiyoruz yine.. cocuga zaten kufur edilmez hatta yaninda edilmez bana gore… ama zamaninda yemistir cogu insan anne terligi..olmedik ayaktayiz.. onemli olan suydu belki.. periyodik olarak dayak atilma yoktu..

Ha buarada bibinin soyledigi ses yukseltme olayina hak verdim ben. Bu sitede herkes mukemmel anne.. pratikte hic oyle degildir cogu eminim buna
 
Ne güzel bir üsluptur hayran kaldım
 
Konu sahibi babası çocuğuyla münakaşa ediyor ya da evimizde sesler yükseldi diye konu açmamış ki. Babası çocuğuna bu hakareti etti diye açmış.
Anne terliginden kimse ölmez ama psikolojisinin de içine edilir. Benim ananeme sorsan asla çocuklarına fiske vurmamistir ve asla evlatlarını ayırmamistir. Ama annem hep anne hatiralarindan kötü bahseder, ayrımcılık o kadar içine işlemiş ki kadının, kıyas yapmayi geç- yanında birisini övsen bozulur, iki çocuğu var, birine kizarken bile diğerine gulmezdi ayrımcılık olmasın diye, takık bu konuda . Oysa dediğim gibi, ananeme sorsan asla vurmamis bile. Çünkü ona göre anne terliği dayak değil, sokakta cimciklemek dayak değil, bir şeyi bırakmayan çocuğun eline vurmak ,itelemek dayak değil, paşa oğluna meyve soyup vermesi için kızını darlamak ayrımcılık degil. Oysa bunların hepsi sistematik şiddet ve gayet de annemin psikolojisini bozmuş. Ve annem hala etkisinde.
İnsanın ruhuna en büyük yaraları anne babalar açıyor, ama bizim ülkemizde kimse durup iki saniye düşünüp hayatını analiz etmediği için öyle doğan büyüyor, içindeki yaraların nereden geldiğini bulmayi düşünmeye bile zahmet etmiyorlar..
Ve bagirilmadan büyüyen çocuk var, "bagirmayan ebeveyn yoktur" demek biraz yaşadığın çevreyle alakalı.
Ben çok iyi ve ortalama iki ebeveyne sahip olduğum için bunu net bir şekilde görebildim. Çocuğuna saygı duyan , onu insandan sayan ebeveyn tepki vermeden önce bir durup düşünüyor. Diğeri ise ona saygı duymuyor ve tamamen dürtüsel hareket ediyor. Aradaki fark bundan ibaret .
Mesela pazarları bakkala gitme örneği, eğer "bakkala gidin" diyen annemse ve biz istemiyorsak (hatta iki küçük kardes birbrini yiyorsa sen git diye) annem çareyi bas bas bağırıp , ani ve yüksek sesiyle bizi korkutmakta bulurdu, ve rastgele bir isim söyler zorla bakkala gönderirdi.
Ama "bakkala gidin" diyen babamsa ve biz iki kardeş 'sen git' diye dalasiyorsak babam bağırıp cagirmak yerine kahvaltinin hazir olduğunu, birisinin gitmesi gerektiğini,haftaya pazar da diğerinin gideceğini söylerdi, ikna ederdi, giderdik.
Ya da ara karnede zayıf not getirince annem bağırır çağırır, tüm kitapları salona getirip 'beni okutsunlar diye ailemin gözünün içine baktım, okutmadilar. Ben size tüm imkanları verdim,bu notlar Ne! Atıyorum kitapları' falan diye bizi ağlatır, zorla 'düzeltecegiz' sozu verdirir, evde resmen dram filmi çekerdi. Aynı zayıf karneye babam tepki vermezdi, karne günü karneyi göstermediysek bakmak için ısrar bile etmezdi , birkaç gün sonra hala gostermediysek akşam vakti odamızı Ziyaret eder, fıkra falan anlatır,sohbet eder, sonradan karneleri sorardı, bakınca da espri yapardı (Toto oynarken kullanayım karneyi diye) , biraz konuşurduk öyle odadan çıkardı.
Yani çocuğuna bağırmamaya imtina eden 30 sene boyunca bagirmadan, çocuğun sınırını ihlal etmeden de yaşayabiliyor. Ama buna Sabri olmayan yapmiyor.
Bu arada benim yeğenim 5 yasinda, annesi babası sesini yükseltmedigi gibi bizim gibi yakın akrabaların çocuğa "küserim ama" dememiz,basit bir şeylere zorlamamiz vs bile kesinlikle yasak. Yani bu sekilde azar yemeden büyüyen çocuklar da var
 
Ne güzel bir üsluptur hayran kaldım

Hukuk profesoru bir anne ile buyumenin yan etkisi olarak -annem bir hata yaptigimizda oturur bunun neden yanlis oldugunu uzun uzun konusurdu bizimle- butun sorunlarin duzgun bir dille uzun uzun konusularak cozulebilecegine dair olan bir inancim var. Gunluk hayatta her zaman ise yaramiyor tabii ki ama en azindan esimle iletisimimizi bu sekilde kurduk :))
 
Ne kadar güzel anlatmışsın ama işte biz anneler çocuklarla fazla yüz göz oluyoruz herhalde o yüzden böyle konuşmalar bence
 
Adam normalde küfür kullanmıyor bir kere hata yaptı başına geçip parmak göstererek höd höd konustuysaniz çıldırmıştir siz sanırım "mikemmel ebeveyn" oluyorsunuz.
Sürekli oto kontrol sorunu yaşasa tamam da sizin aklınızla bu yaşa gelmediğine göre insan bazen hata yapıyor
 
Galiba çocuğa sesini yükseltmeden buyutenler bir tek kk da var normal hayatta hiç böyle görmuyorum çünkü
Herkes harika ebeveyn çocuklarına karşı sonsuz sabırlı ve yanlışlarını sonsuz şekilde tolere ediyorlar umarım bende burdaki gibi kanatsız bir melek olarak ebeveyn olurum
 
Birde bir insanı babaligindan vurmak da normal değil kusura bakmayın sen nasıl babasin başkasına yapamadigini savunmasız çocuktan cikartiyorsun dediğiniz için aslında bir şekilde,"babaligini" ispatlamaya çalışmış adam .

Sakinlesmesini bekleyip bir daha olmaması gerektiğini düzgün bir üslupla soyleyebilirdiniz
 
Konu neyse iste ben bibiye hak verdim.. konu sahibinin kocasina hak vermedim… ayrica baban ve annen farkli karaktermis herkes ayni olamaz…ki annenin yaptigi dogru demiyorum asla.. anneannene gelirsek.. siddet illa fiziksel olmaz zaten, ayrimcilikta bir cesit siddettir bana gore..

Benim cocuklar “ hangimizi daha cok seviyorsun?” Diye sorsalar diyorum: suan hepinizi ayni seviyorum ama buyuyunce kim daha iyi bir insan olursa ve bana iyi davranirsa onu daha cok sevecem diyorum

Yani anne baba olmanin bir kitabi var mi? Pratikte cok baska seyler cikabiliyor ortaya..

Sen anne olsan bu elestirdiklerini yapmazsin belki ama baska yerlerde hata yaparsin muhtemelen ki ilerde cocuklarin hatalarindan sikayet edebilir.

Gecen kizimin fizyoterapistiyle bahsettik bu konudan hatta… kadin kitap yazmis cocuk yetistirmeyle ilgili… daha sonra kuzeni o yazar hakkinda birseyler soylemis(komsusuymus) 7/24 dadi var evlerinde cocuklariyla kendisi ilgilenmiyor bile demis..
Yani soylenenle pratikte olanlar hic ayni degil genelde..

herkesin bir cocuk yetistirme bicimi vardir..
 
7 buçuk yaşında oğlum çok şükür hiç vurmadım. Sana şöyle yaparım böyle yaparım gibi korkutmadım da. İsmiyle ya da napıyosun gibi yüksek sesle bağırdığım oldu malesef. Zaten minnacık çocuk bundan korkuyor yeterince. Kızdığım zaman pişman oluyorum özür diliyorum. Onun hatasını anlatıyorum benim de öyle bağırmamam gerektiğini anlatıyorum. Hatta bazen canım şuna sıkkındı fazla tepki verdim diyorum. Öpüp koklayıp gönlünü alıyorum. En az eşim kadar ya da hayatımdaki diğer yetişkinler kadar saygıyı hakediyor çünkü oğlum, hatta çok daha fazla. Böyle olduğu için de hiç şımarmadı. Gerçekten çok uyumlu söz dinleyen yetişkin gibi olgun Bi çocuk. Mükemmel anne değilim ama sırf doğurdum kahrını çekiyorum, nasılsa karşılık da veremez diye istediği gibi davranamayacağının farkında olan Bi anneyim. Çok canım sıkılırsa eşime sararım. Bana ne benim oğlum üzüleceğine elin oğlu üzülsün. Adsdafafa
 
Cevaplarda anlayamadığım bir şeyler var sanirimmesela ses yukseltme mukemmel ebeveynlik vurgusu yaoan arkafaslarim eşleri ile tartışırken nasillar bağırıp çağırıp bir ağzına ...... yok bilmem ne yaparım ya da başka olumsuz sıfatlar kullanıyorlar mi merak ettim
Ben eşimle ses yükselterek tartistigim olmuştur ama aptal salak vs gibi şeyler demem ya da başka şeyler arada ben mi fark görüyorum sadece anlamadım ki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…