Eşimin Çok Gücüne Gitmiş !!!

anyone0205

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2009
66
0
86
Sakarya
eşimin her türlü sorumsuzluk, baskı, şiddet vb. durumlarını iki senedir bilen fakat engel olamayan ailesi, ben durumu (şiddet hariç.) kendi aileme anlatınca babam kayınpederimi arayıp sizi adam bildik kızımızı verdik, böyle mi yapıyosunuz ... diye kalayı basınca, eşim ve ailesi bize adam diilsiniz dedi diye gücenmişler, çocuklar istedi biz sadece istemeye gittik diyolar bide. bana yaptıklarına bakmadan nasıl böyle düşünüyolar anlamış diilim. şimdi eşimin ailesinden kimseyle görüşmek istemiyorum ama hala yüzsüzce beni arıyolar, allahtan iki seferde telim tesadüfen yanımda diildi, onlarda benden sonra eşimi aramışlar. eşim düzeleceğine söz verdi, şiddeti kesti. diğerlerini de kesmek için çabalıyo ama ailesiyle görüşmek istemiyorum. eşimse ailesiyle görüşmemi istiyor ( önceden baskı yapıyodu, ben kaynanamı iki üç haftada bi arıyodum, kendileri bizden 1000km uzakta oturuyolar, doğal olarak dakka başı arama ihtiyacı hissetmedim. ama eşim hergün aradın mı annemi, arasana diye baskı yapıyodu) şimdi ise hiç birini istemiyorum en azından bi müddet. ne yapmalıyım kafam çok karışık
 
madem bazı şeyleri kabul ediyor istemediğin şeyler hakkında baskı yapmaması gerektiğinide anlamasına yardımcı ol.
yani illa ailenin mi devreye girmesi gerekiyordu bazı şeyleri kabullenmek için . ne oldu yani iyimi oldu ailenin ona hiç ilk zamanki gibi olmaz hep bi tavır olacaktır. keşke bu dereceye gelmeden kendi içinizde halledebilseydiniz. anlayamıyorum bu erkek milletini.
aileninde arkanda olması çok güzle bişe.
 
arama bence
hadlerini bilsinler
ne zaman düzelmek için çaba sarfettiklerine inanırsın o zaman yaklaşırsın..
ağırlığını koy
yoksa daha da üste çıkarlar
 
eşin maden bi gayter içinde araman konusunda da ısrar etmemesini söyle
eline böyle bi fırsat geçömişken ağırlığını koy bence
 
Seni zorlamamalı araman için lmaz:
Hatır gönül sorma içten gelirse tatlı gelen ve samimiyet hissedilen şeylerdir.
Zoraki olmaz. a.s
 
ailemi ikinci senemde haberdar ettim, o da artık değişeceğine söz verdiği halde işine gelmeyen şeylerde hala üstüme yürüdüğünü görünce açtım aileme durumu. kaynanama oğlunun yaptıklarını anlattığımda aileme söyleyemedim oğlunuzun yaptıklarını, yüreklerine iner diye korktum ama böyle gidersede söylemek zorunda kalcam demiştim, kaynanam da "aman ha söyleme, onlar da üzülmesinler biz oğlumuza tembih etcez" demişti ama oğlullarında bi değişiklik olmayın ca söyledim. tabi kaynanam bu lafını eşimin yanında söyledi, bence çok düşüncesizce bi davranıştı çünkü oğlunun "annem tembihledi, ailesine açmaz durumu, en kötü yine benim aileme söyler kendi annem babamdan azar yerim" diye düşünmesine sebep oldu bence. ama tabi bende bi yere kadar sustum, sonrada aileme açtım, babam eşimi görmek istemiyo, en azından benim mutlu olduğumu gözlerimden anlayıncaya kadar. evet bu iş gerçekten eşimle ailemin arasını açtı, ama eşimin yaptıklarına rağmen ailemin yüzüne gülmesi, kaynanamları alıp aileme gitme istekleri, ve gidincede ailece bizimkilerin yüzüne gülüp herşey çok güzelmiş gibi davranmaları bana çok koyuyodu.
 
ah canım en nefret ettiğim şey telefon icat edendende nefret ediyorum artık bende sürekli aramak istemiyorum ama eşim hergün aradın mı arasana zaten iki gün aramasan kaynanam komalarda oluyor. sende benim gibi tek gelin misin.
 
Sımdı agırlıgını koymazsan, hemen yumusarsan, aılene bıldırmenın bır degerı olmayacaktır.

Benzerı hataya ben dustum. Ben esımı, kendı aılesıne sıkayet ettım, sonra dayanamadım, gıttım konustum, esım o kadar mahcuptukı aslında ama ben konusunca o haklı konumuna gectı. Dusun kı annemı ara ve ozur dıle bıle dedı bana.

Ne oldu, hıc bır sey degısmedı. Aılesıne bıldırdıgım, benı uzen davranıslarına hala devam edıyor. Nıye? Cunku ben cabuk yumusadım.

Sakın yapma derım bu nedenle. Affetme hemen, gerekırse cıkar esının aılesını hayatından, Aranızda o kadar mesafe de varmıs, kolay olur sanırım senın ıcın.

Benı rahatsız eden esım oldugu ıcın, senın kadar sanslı degılım.

Gercı senın de esınle sorunların varmıs, ama degısmeye basladı yazmıssın.

Umarım gercekten oyle olur, fakat hemen ınanma. Bır anlıkta olabılır, benım esımın yaptıgı gıbı.
 

aynen tek gelimin eşimim bütün baskıları arasında biriktirdiğimiz bi miktar paramız var. eşim babasının rahatsızlığı için ameliyat parası vermeyi teklif etti. bende "o parayı senin dayağını, sorumsuzluklarını, vs. çekerek biriktirdim. o parada benim göz yaşım var. ağlatarak sattırdığın düğün takılarım, evlilik hazırlıklarında salon ve yemek odası takımını zorla aldırttığın ve bu yüzden ödeyemediğim öğrenim kredisi param var. madem yardım etmek istiyosum babandır bişey diyemem, yardım etmeyi tabiki isteyebilirsin. o zaman parayı bölüşelim kendi payından ver" dedim. "git yaaa vermem babama o zaman para" dedi. ki kayınpederimin bi evi bi arabası var, aynen bizimde öyle. ama eşim onlar elden çıkmasın hazırda birikmiş paradan vermek istedi bunu anlarım ama gelin parasınada göz dikmek ne demek ben onlar için mi gözyaşı döktüm gece gündüz çalıştım. bu gerçi onların diil eşimin fikriydi. ama yine de hoş değil.
 
Of ooff, herkeste ayrı dert.

Ne guzel mutluyum dıye avutuyordum kendımı ama baktım kı sadece kendımı kandırıyormusum.

Benım esımde bız nısanlıyken babası yazlık yaptırsın dıye kredı cektı. Bana vaad ettıgı balayı, kredı borcundan dolayı gerceklesmedı. Kayınpederım bır kez olsun, bu borcu nasıl oduyorsunuz dıye sormadı.

Bır kez olsun yemege cıkamadık, yıl donumumuz bıle evde gectı, o gun cay ıcmeye cıkalım barı dedım, kredı kartı borcunu one surdu. Cay dedıgın ne kadar tutar kı!

Sımdı kredı ıle ev aldık kendımıze, hala utanmasa medet umacak bızden. Dort tane kardesı var bekar. Adım gıbı emınım, ılerde evlenecek olduklarında mutlaka bız yardım edecegız. Esımle evlenırken, tek masrafları olmadı.

Evı aldıgımızda butun takılarım gıttı, annemın bana aldıgı bılezık bıle... Dert etmıyordum o kadar ama artık tukendım, hep aılesı ıcın fedakarlık yapmasından bıktım!
 

yok bi de diyoruzki fedakarlık yapıyoruz vs vs. ondan sonra bi alışıyolar, biz hala fedakarlık diyoruz oysaki onlar işi enayilik boyutuna taşıyo artık
 
Açıkcası ben adamların anneleri babaları kulaklarını çekti diye değişeceğine inanmam. Ailesinden bu beklenti içinde olmanız bir şey değiştirmez. 1000 km öteden ancak yapma etme derler o da telefonda. Şiddet, baskı bunlar alışkanlıktır ve kimse alışkanlıklarında başkası söyledi diye vazgeçmez. Psikolojik destek alması gereklidir. Eşinize olan hıncınızı başka yerlere yöneltmek bence sizinkisi. Diğer yaptıklarını bilemem , görüşmek istemiyorsanız görüşmeyin elbette.
 
Ailelerin normal şartlarda olaylara müdahele etmesine karşıyım. Ama işler sizi aştıysa artık, kimse evladını sokakta bulmadı, tabi ki söyleyeceksiniz ailenize, onlarda konuşacaklar. ıyi olmuş konuşmaları.

Arama meseleside, eğer ciddi manada zararları dokunuyorsa, uzak durma ve aramama hakkınız var elbette. Hele de hergün niye arayacakmışsınız ki. ıster ararsınız, ister aramazsınız. Büyük ihtimal eşiniz sizin ailenizi hiç aramıyordur. Ancak kendi annelerini düşünürler genelde.
 
anyone0205 .!.:
yok bi de diyoruzki fedakarlık yapıyoruz vs vs. ondan sonra bi alışıyolar, biz hala fedakarlık diyoruz oysaki onlar işi enayilik boyutuna taşıyo artık
Genişletmek için tıkla...

Fedakarlık yapmak ıcın basladım once her seye. Esım en pahalısından gıysıler alırken, ben ucuza kanaat ettım. Gun geldı, tartıstıgımızda bana ' sen pazar malına bıle layık degılsın' dedı. O gunden sonra hep marka kıyafetler almaya basladım. Ona da bana en pahalı gıysılerı alacaksın dıye soylendım durdum. Bır kac kez aldı da...

Aylarca ıse yuruyerek gıdıp, geldım esıme bıldırmedım. Paramı bırıktırıp, goturup esımın elıne verdım. O bu kadar tutumlu olmamın karsısında yıne bır gun bana 'bıraz tasarruf yapmasını ogren' dedı.

Ben yıl donumumuz ıcın cay ıcmeye razı oldugumda param yok dedı, ıkı gun sonra bır laptop ıle eve geldı!

Yıl donumumuzu telafı edecegıne soz verdı, yuzuk al o zaman dedım. Alyansını ver bozdurayım, bende benım alyansımı da bozdururum (o altın oldugu ıcın onu takmıyor) alırım bır yuzuk dedı. ıstemedım...

Ben hasta oldugumda yan odada yatarken yanıma gelmedı, kardesı hasta oldugunda defalarca onu aradı, usenmedı hastaneye goturduler dıye yanına gıttı.

Ben hasta oldugumda ılac bıle ıstemedım, o kardesıne aynı gun bot aldı.

Daha neler var, neler...

Soylesem, ben gecmıse takılı yasayan bırı oluyorum.
 

Elefera senin eşin ciddi ciddi evlendiğinin farkında değil heralde. Ailesinin yanında eski hayatı gibi, onlara sorumlu, onların yanında rahat, yaşayıp gidiyor. Peki acaba bu hayatın neresine seni koymuş. İnsan kardeşlerine sorumlu hissettiği kadar eşine sorumlu hissetmez mi kendini hiç. Ki artık kardeşlerine sorumlu olan kişi o değil, en çok sana sorumlu. Ve malesef evlendiğinin farkına varamamış bence. Bir yerden sonra, artık senin ailen benimi karşı tarafa göstermek lazım. Yok benim ailem onlar diyorsa, evlenmeseymiş, güzel güzel otursaymış ailesiyle, zorla mı evlendiniz.
 

ya bi de geçmişe takılıp kalma diyo eşim bana. sanki yaptıkları çok önemsizmiş gibi, ikide bi geçmişi açma, hastasın sen, doktora git diyo ...
 
Tiryandafila, o kadar caresız hıssedıyorum kı kendımı anlatamam. Derdımı ona anlatamadım ben. Ben aılesını hıce saysın ıstemedım. Sadece bıraz da bana deger versın ıstedım. Bunları dedıgımde ben nankor oluyorum. Bana en ufgak bır seyde sen evlendıgının farkında degılsın dıyen adam boyle bırı ıste! Abartıyorsam namertım. Kardeslerı bıle abılerını cekılmez buluyor. Bır tek calısma azmını begenıyorlar. Gorumcem dıyor kı 'yenge sen abımle nasıl evlendın? Ben cesaret edemezdım!' Abartıyorsam, onlarda abartıyor. Ustelık butun ayrıntıları bılmedıklerı halde.

anyone0205, esımde bana hasta oldugumu soyluyor. Hatat c.tesı gunu 'senı doktora goturecegım' bıle dedı.

Hastayım evet, psıkolojım alt-ust oldu.
 
elefaracım, niye hasta oldun diyen yok hiç! ben evlenmeden önce böyle diildimki şimdi bana hastasın sen diye nasıl suçlayabilir. sende aynı benim gibisin, çaresiz hissediyo insan kendini, aslında bi sürü çare var ama cesaret edemiyoruz, ayrılmak da zor geliyo kalmak da. ben çok düşündüm, geri kalan tek çare sınırlarımı aşmalarına izin vermeden, fazla da kafaya takmadan yaşayıp gitmek.
 
anyone0205, keske benı neyın hasta ettıgını gorse, anlasa. Ona gore ben asla mutlu olmayan bırıyım. Kı yanına uzandıgımda ne kadar huzur duydugumu, mutlulugun bu oldugunu bıkmadan dıle getırırım...

Dusunuyorum, evlendıgımızden berı her sey onun ıstedıgı gıbı oldu. Bır kez ya, bır kez ınsan karısının ısteklerıne onem vermez mı? 'sunun da su ıstegını yapayım' demez mı?

Sadece bır kez bana ozel bır bun yasattı. Bır pazar gunu kahvaltıya goturdu. Unutamadıgım ılk ve tek ozel gunum!

Sımdı bu halıyle bebek ıstıyor benden. Ben ıse anne olmayı cok ıstememe ragmen, cesaret edemıyorum.

Bır yandan da belkı dıyorum, bebek benı benımsemesıne yardımcı olur. Cunku farkındayım esım henuz benı benımseyemedı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Bana akıl verin napıyım ben…?
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
moonlite_
M
Cimri Eş Ailesi
4 5 6
Yorumlar
119
Görüntüleme
4K
gunces
G
Y
Eşimin sinirle söyledikleri aşamıyorum..
4 5 6
Yorumlar
116
Görüntüleme
4K
Mihrimah Sultann
Eşimden boşanmak istiyorum hamileyim
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
4K
rosalindamiss
R
S
  • Kilitli
Eşimin aile problemleri
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
sureyyas
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…