eşimin dalgalı ruh hali.

T

terrasigillata

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Mart 2022
183
369
53
31
Öncelikle merhaba. Bir süredir burada aktifim ancak ilk kez konu açıyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim. 29 yaşındayım eşim de 31 yaşında. 2,5 senedir evliyiz. Süper bir evliliğimiz var vs gibi güzellemelere girmeyeceğim , maalesef sorunsuz evlilik yok. Bizim sorunumuz da çocuk konusu.
Çocuk konusunda ikimizinde olumlu/olumsuz net bir isteği olmadığından dolayı evlenmeden önce hiç konusu açılmadı. Bu senenin başında ilk defa konusu açıldığında eşim çok istekli olmadığını söyledi ben biraz daha istekliydim. Zamana bıraktık. Bundan birkaç ay önce ise kendisi konuyu açıp , hazır olduğunu söyledi, benim zaten bu arada çocuğa yönelik isteğim daha da artmıştı. Birkaç aydır da deniyoruz. Eşim gerçekten hevesli görünüyordu. Ancak bu cumartesi günü üzgün ve tedirgin bir halde bana daha hazır olmadığını , bir süre ara vermek istediğini söyledi. Kendimi gerçekten çok kötü hissettim. Sanırım bu birkaç ayda psikolojik olarak bebek fikrine alıştırmışım..Konuşunca ise , eski rahatımızın olmayacağını, bu yüzden biraz daha özgürce takılmak istediğini söylüyor.Bu yaptığı bana bencilce geliyor. Sadece kendisini etkileyen bir durummuş gibi karar alabilmesini kaldıramıyorum. Çok haklısın diyor ama hazır olmadığımı anladım kendimi 20'li yaşlarda hissediyorum diyor. Eşim çocuk ruhlu biri sürekli neşeli ve hareketli.Bunun yanında her türlü sorumluluğunu yerine getirir , çevresindekilerin bile hayatını kolaylaştırır. Ancak baba olunca yaşlı hissedeceğini söylüyor. Çocuğu enerji emici bir varlık gibi görüyor. Bu durumu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var.
 
2 yaşında bir kızım var, Allah onsuz bir gün bile göstermesin fakat eşiniz doğru düşünüyor. Çocuk insanın enerjisini ciddi anlamda tüketiyor. Bireysel kimliğiniz dışında yeni bir kimliğiniz oluyor ve hayatınızı artık o kimlikle devam ettirmek zorunda kalıyorsunuz. Çocuk sahibi olmak nasıl bir tek baba isteği ile alınacak bir karar değilse sizin isteğinizle de olmaz. Çünkü zaman inanılmaz zor bir zaman işin maddi kısmını geçtim manevi olarak bir çocuğa yetmek yetebilmek çok zor, günün sonunda bi bakıyorsunuz size kalan yorgunluk. Ha bu yorgunluk mutluluk veren bir şey fakat şöyle diyeyim ben 26 yaşında anne oldum, şuan düşündüğümde 30a kadar yolu varmış aslında diyorum.
 
terrasigillata .!.:
Öncelikle merhaba. Bir süredir burada aktifim ancak ilk kez konu açıyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim. 29 yaşındayım eşim de 31 yaşında. 2,5 senedir evliyiz. Süper bir evliliğimiz var vs gibi güzellemelere girmeyeceğim , maalesef sorunsuz evlilik yok. Bizim sorunumuz da çocuk konusu.
Çocuk konusunda ikimizinde olumlu/olumsuz net bir isteği olmadığından dolayı evlenmeden önce hiç konusu açılmadı. Bu senenin başında ilk defa konusu açıldığında eşim çok istekli olmadığını söyledi ben biraz daha istekliydim. Zamana bıraktık. Bundan birkaç ay önce ise kendisi konuyu açıp , hazır olduğunu söyledi, benim zaten bu arada çocuğa yönelik isteğim daha da artmıştı. Birkaç aydır da deniyoruz. Eşim gerçekten hevesli görünüyordu. Ancak bu cumartesi günü üzgün ve tedirgin bir halde bana daha hazır olmadığını , bir süre ara vermek istediğini söyledi. Kendimi gerçekten çok kötü hissettim. Sanırım bu birkaç ayda psikolojik olarak bebek fikrine alıştırmışım..Konuşunca ise , eski rahatımızın olmayacağını, bu yüzden biraz daha özgürce takılmak istediğini söylüyor.Bu yaptığı bana bencilce geliyor. Sadece kendisini etkileyen bir durummuş gibi karar alabilmesini kaldıramıyorum. Çok haklısın diyor ama hazır olmadığımı anladım kendimi 20'li yaşlarda hissediyorum diyor. Eşim çocuk ruhlu biri sürekli neşeli ve hareketli.Bunun yanında her türlü sorumluluğunu yerine getirir , çevresindekilerin bile hayatını kolaylaştırır. Ancak baba olunca yaşlı hissedeceğini söylüyor. Çocuğu enerji emici bir varlık gibi görüyor. Bu durumu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
En azından sizi uyarmış, bazıları patır patır dogurtturup sorumluluk almayıp ortadan kayboluyor, sizde önlem alın eşiniz hazır değil, çocuk konusu ciddi bir konu , herkes anne baba olmak zorunda da değil zaten , eşiniz de hazır olunca bebeğiniz olur inşallah
 
Tamam hazır olmayabilir ama hazır olsa bile çocuk çok yoracak. Yani şu an hazırım hadi çocuk olsun dediğinizde çocuk bakmak daha kolay hale gelmeyecek. Ki 9 ayda da neler neler değişecek. Bence çocuğa tam hazır olma hali diye bir şey yok. Eşiniz erteledikçe de ertelemek isteyecek gibi görünüyor. Yaşı ilerlese de karakteri değişmeyecek çünkü.
 
Yorumlarınız için teşekkür ederim. Evet haklısınız. Konuyu tekrardan zamana bırakmak da fayda var. İnsan bir şeyi çok düşününce artık kendisine uzaktan bakamaz hale geliyor gerçekten.
 
eminmirac .!.:
Tamam hazır olmayabilir ama hazır olsa bile çocuk çok yoracak. Yani şu an hazırım hadi çocuk olsun dediğinizde çocuk bakmak daha kolay hale gelmeyecek. Ki 9 ayda da neler neler değişecek. Bence çocuğa tam hazır olma hali diye bir şey yok. Eşiniz erteledikçe de ertelemek isteyecek gibi görünüyor. Yaşı ilerlese de karakteri değişmeyecek çünkü.
Genişletmek için tıkla...
Ben de bu şekilde düşündüğüm için durumu kafama takıyorum zaten. İnsan daha önce başına gelmeyen bir şeye kendisini nasıl hazırlayabilir ki ?
 
terrasigillata .!.:
Öncelikle merhaba. Bir süredir burada aktifim ancak ilk kez konu açıyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim. 29 yaşındayım eşim de 31 yaşında. 2,5 senedir evliyiz. Süper bir evliliğimiz var vs gibi güzellemelere girmeyeceğim , maalesef sorunsuz evlilik yok. Bizim sorunumuz da çocuk konusu.
Çocuk konusunda ikimizinde olumlu/olumsuz net bir isteği olmadığından dolayı evlenmeden önce hiç konusu açılmadı. Bu senenin başında ilk defa konusu açıldığında eşim çok istekli olmadığını söyledi ben biraz daha istekliydim. Zamana bıraktık. Bundan birkaç ay önce ise kendisi konuyu açıp , hazır olduğunu söyledi, benim zaten bu arada çocuğa yönelik isteğim daha da artmıştı. Birkaç aydır da deniyoruz. Eşim gerçekten hevesli görünüyordu. Ancak bu cumartesi günü üzgün ve tedirgin bir halde bana daha hazır olmadığını , bir süre ara vermek istediğini söyledi. Kendimi gerçekten çok kötü hissettim. Sanırım bu birkaç ayda psikolojik olarak bebek fikrine alıştırmışım..Konuşunca ise , eski rahatımızın olmayacağını, bu yüzden biraz daha özgürce takılmak istediğini söylüyor.Bu yaptığı bana bencilce geliyor. Sadece kendisini etkileyen bir durummuş gibi karar alabilmesini kaldıramıyorum. Çok haklısın diyor ama hazır olmadığımı anladım kendimi 20'li yaşlarda hissediyorum diyor. Eşim çocuk ruhlu biri sürekli neşeli ve hareketli.Bunun yanında her türlü sorumluluğunu yerine getirir , çevresindekilerin bile hayatını kolaylaştırır. Ancak baba olunca yaşlı hissedeceğini söylüyor. Çocuğu enerji emici bir varlık gibi görüyor. Bu durumu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Bu çok kişisel bir mevzu olduğu için sadece kendi fikrimi yazacağım.zaten çok yoruma açık bir konu.böyle bir kocaya sahip olduğun için bence çok şanslısın. Adam saldım çayıra mevlam kayıra tarzı bir hayat yaşamıyor, nasıl olsa çocuk bakımının çok büyük bir kısmı kadına ait oluyor diye aman doğursun ne olacak demiyor.bencil değil.
Kendi çocuk fikrimi sorarsa ben de 29 yaşındayım ama kim neden çocuk ister, yapar hâlâ aklım almıyor.50,60 yaşında evim kalabalım olacak diye gençliğini yakmanın hiçbir mantığı yok.ben bu isteğin yüzde doksanının topluma uyma, öyle görme, öyle öğrenme, sürü psikolojisi, can sıkıntısı, herkes yapıyor ben de yapmalıyım mantığı olduğunu düşünüyorum.kadın vücudunun bir yaştan sonra anne olmak istediği fikrinin de tamamen şehir efsanesi olduğunu düşünüyorum.bana göre tabi.
Adam belli ki benim kafadan, çoluk çocuk sahibi aile babası olmayı kendine yakıştıramıyor daha.ben de çoluklu çocuklu kadın olmayı kendime yakıştıramıyorum mesela.eşinizin dediği gibi kendimi çok genç hissediyorum.adamda suç yok.evlenmeden önce adam gibi birşeyler konuşulmamış.haa bana kalsa daha çoluğa çocuğa karışma vaktin gelmediyse evlenip beklenti de yaratma.sevgili kal.karşındaki evlenmek istiyorsa da açık açık söyle.suçlu vazgeçtim.evlenen kadın da çocuk bekleyebilir yani.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Çocuk enerji emici bir varlık değil mi zaten? :) cocugun doğası daha anne karninda seni tüketmek soyup soğana çevirmek üzerine gelistirilmis. Bi beslenmeden hamile kal bak dişlerini bile alıyor :D

Cocuk yapmak iki kişinin verecegi bir karar iken yapmamak tek kişinin istegiyle olabilir gayette. Sen ters düşünüyorsun. Ayrica daha 30 bile degilsin.
 
Bence insanin yapmak istedikleri varsa (yurtdisina cikmak, okumak felan) ilk onlari yapip sonra evlat sahibi olmali. Ben 30 yasimdan sonra evlendigim icin ve bazi saglik sorunlar yüzünden evliligin basinda hemen evlat sahibi oldum. Bundan pisman da degilim. Ama daha erken evlensem ve saglik sorunu olmasa esimle ilk daha cok zaman gecirip anı biriktirmek isterim. Esiniz kendini hazir hissetmiyorsa ve bunu dile getiriyorsa bu cok iyi ve iletisiminizin iyi oldugunu gösterir. Biraz daha zamana birakin ve acik isteklerinizi birbirinize dile getirmekten cekinmeyin.
 
samantha .!.:
Çocuk enerji emici bir varlık değil mi zaten? :) cocugun doğası daha anne karninda seni tüketmek soyup soğana çevirmek üzerine gelistirilmis. Bi beslenmeden hamile kal bak dişlerini bile alıyor :KK70:

Cocuk yapmak iki kişinin verecegi bir karar iken yapmamak tek kişinin istegiyle olabilir gayette. Sen ters düşünüyorsun. Ayrica daha 30 bile degilsin.
Genişletmek için tıkla...
Geçen bir söz okumuştum. Anne karnındayken kanını, doğunca canını, ölünce de malını yiyen bir varlıktır evlat diye😳 aslında hiç mantık işi değil ama sevgisi bir başka.. Eksikliklerini göstermesin Rabbim
 
Ferhans .!.:
Bu çok kişisel bir mevzu olduğu için sadece kendi fikrimi yazacağım.zaten çok yoruma açık bir konu.böyle bir kocaya sahip olduğun için bence çok şanslısın. Adam saldım çayıra mevlam kagıra tarzı bir hayat yaşamıyor, nasıl olsa çocuk bakımının çok büyük bir kısmı kadına ait oluyor diye aman doğursun ne olacak demiyor.bencil değil.
Kendi çocuk fikrimi sorarsa ben de 29 yaşındayım ama kim neden çocuk ister, yapar hâlâ aklım almıyor.50,60 yaşında evim kalabalım olacak diye gençliğini yakmanın hiçbir mantığı yok.ben bu isteğin yüzde doksanının topluma uyma, öyle görme, öyle öğrenme, sürü psikolojisi, can sıkıntısı, herkes yapıyor ben de yapmalıyım mantığı olduğunu düşünüyorum.kadın vücudunun bir yaştan sonra anne olmak istediği fikrinin de tamamen şehir efsanesi olduğu u düşünüyorum.kısaca çocuk isteyen kişiler bence tam bir deli.bana göre tabi.
Genişletmek için tıkla...
Evet eşim sorumluluk sahibi bu yüzden her şeyi tam manasıyla düşünür öyle hareket eder. Tek başıma bakmaya kalksam vicdanen kendisini kötü hisseder onu da anlıyorum bu yüzden. Sanırım aklım karıştı benim
 
samantha .!.:
Çocuk enerji emici bir varlık değil mi zaten? :) cocugun doğası daha anne karninda seni tüketmek soyup soğana çevirmek üzerine gelistirilmis. Bi beslenmeden hamile kal bak dişlerini bile alıyor :KK70:

Cocuk yapmak iki kişinin verecegi bir karar iken yapmamak tek kişinin istegiyle olabilir gayette. Sen ters düşünüyorsun. Ayrica daha 30 bile degilsin.
Genişletmek için tıkla...
haklısınız :) Tabiki o istemeden olacak bir şey değil. Önce istiyorum deyip sonra hazır değilim demesine bozuldum sanırım
 
Pamukannesi83 .!.:
Bence insanin yapmak istedikleri varsa (yurtdisina cikmak, okumak felan) ilk onlari yapip sonra evlat sahibi olmali. Ben 30 yasimdan sonra evlendigim icin ve bazi saglik sorunlar yüzünden evliligin basinda hemen evlat sahibi oldum. Bundan pisman da degilim. Ama daha erken evlensem ve saglik sorunu olmasa esimle ilk daha cok zaman gecirip anı biriktirmek isterim. Esiniz kendini hazir hissetmiyorsa ve bunu dile getiriyorsa bu cok iyi ve iletisiminizin iyi oldugunu gösterir. Biraz daha zamana birakin ve acik isteklerinizi birbirinize dile getirmekten cekinmeyin.
Genişletmek için tıkla...
Allah bağışlasın. Bir de evliliğimiz tam pandemi dönemine denk geldiğinden çoğunlukla evde geçti mecburen...ona da hak veriyorum
 
terrasigillata .!.:
Öncelikle merhaba. Bir süredir burada aktifim ancak ilk kez konu açıyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim. 29 yaşındayım eşim de 31 yaşında. 2,5 senedir evliyiz. Süper bir evliliğimiz var vs gibi güzellemelere girmeyeceğim , maalesef sorunsuz evlilik yok. Bizim sorunumuz da çocuk konusu.
Çocuk konusunda ikimizinde olumlu/olumsuz net bir isteği olmadığından dolayı evlenmeden önce hiç konusu açılmadı. Bu senenin başında ilk defa konusu açıldığında eşim çok istekli olmadığını söyledi ben biraz daha istekliydim. Zamana bıraktık. Bundan birkaç ay önce ise kendisi konuyu açıp , hazır olduğunu söyledi, benim zaten bu arada çocuğa yönelik isteğim daha da artmıştı. Birkaç aydır da deniyoruz. Eşim gerçekten hevesli görünüyordu. Ancak bu cumartesi günü üzgün ve tedirgin bir halde bana daha hazır olmadığını , bir süre ara vermek istediğini söyledi. Kendimi gerçekten çok kötü hissettim. Sanırım bu birkaç ayda psikolojik olarak bebek fikrine alıştırmışım..Konuşunca ise , eski rahatımızın olmayacağını, bu yüzden biraz daha özgürce takılmak istediğini söylüyor.Bu yaptığı bana bencilce geliyor. Sadece kendisini etkileyen bir durummuş gibi karar alabilmesini kaldıramıyorum. Çok haklısın diyor ama hazır olmadığımı anladım kendimi 20'li yaşlarda hissediyorum diyor. Eşim çocuk ruhlu biri sürekli neşeli ve hareketli.Bunun yanında her türlü sorumluluğunu yerine getirir , çevresindekilerin bile hayatını kolaylaştırır. Ancak baba olunca yaşlı hissedeceğini söylüyor. Çocuğu enerji emici bir varlık gibi görüyor. Bu durumu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Adam dürüst davramış, zorla baba yapamazsınız kimseyi. Hazır değilim diyor açık açık. Her sorumluluk sahibi çocuk ister diye bir sart da yok. Eşiniz hazır olana kadar bekleyeceksiniz. Ola ki asla hazır olmam diyorsa da eğer önceliğiniz hala çocuksa yolunuzu çizeceksiniz ona göre
 
terrasigillata .!.:
haklısınız :) Tabiki o istemeden olacak bir şey değil. Önce istiyorum deyip sonra hazır değilim demesine bozuldum sanırım
Genişletmek için tıkla...
Olabilir ama belki seninle tatil planlari falan vardir ne bileyim. Yerinde olsam cocuk istiyor olsam bile ben artik hic düşünmüyorum diye dolanirim. Cocuk yapmak ne ya bu dünyaya bi canli getirip onun zihnini mahvetmekten baska bisey degil vs vs agir laflarla iyice sogudugumu belli ederim. Tutuşmaya baslar o zaman. Gercekten istiosa istemeye baslar. Hic istemio hak veriosa da gerçek yüzünü görmüş olursunuz. Ama bence birincisi yani bu sefer o istemeye baslicak.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Esime karşı olan sinirimde haksızmıyım?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
2K
leyla_17
L
S
Çocuğumu Babaannesine göstermek istemiyorum doğru mu ?
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
1K
Runam
Runam
Tiryandafila
Eş ailesi ile görüşmek zorunda mıyız?
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
1K
zingarina10
zingarina10
S
İc döküş, pismanlik.
Yorumlar
14
Görüntüleme
836
Mutlusirin777
M
D
Maddi sıkıntılar ve eşimin kayınvalideme taşınma isteği
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
5K
Acelya A
Acelya A
Back
X