Eşimle 13 senelik evliyim. Bu zaman kadar bir küs bir barışık bir evliliğiniz oldu ve 9 yaşında bir çocuğumuz var.
Yılların verdiği yorgunluktan mıdır, tahammülüm hiç kalmadı. Genel olarak uyumlu bir insan olsada gamsız olmasından bıktım. Evdeki bütün ödemeler, faturalar, çocukla ilgili herşey benim üzerimde. Ben unuttuğum zaman sıkıntı çıkıyor. Kendisine birşeyi yapması için 3 kez söylüyorum. Benim söylediğim şeyleri çoğunlukla unutuyor. Tek unutamadığı şey telefonları şarj etmek ve iş kıyafetlerini yıkamak.
Bu sabah ben kahvaltı hazırlamaya çalışıyorum. Bana yardım eder misin dedim ki bende çalışıyorum ve yetişemiyorum. Yardım etmeye geldi bir anda iş kıyafetlerimi makineye atmadım. Deyip banyoya gitti. Bende ne alaka şimdi kahvaltı hazırlamaya çalışıyoruz sen ne derdindesin, benim söylediğim çoğu şeyi unutuyorsun ama bu tarz şeyleri unutmuyorsun diye kızdım. Bana sen nasıl insansın, hastamızın sen deyince ben çok sinirlendim. Sen kime hasta diyorsun dedim. İşin kötü tarafı bunların hepsini çocuğum duydu.
Alt tarafı bir kıyafet yıkamak istedim ne var bunda dedi. Her tartışmada alt tarafı, ne var bunda abartma vs gibi kelimeler kullanıyor.
Çocukla oyun oynamak gerekir, oyna diye ben söylerim. Ödev yapılır ben söylerim.evdkeş herşey benim üzerimde çok sıkıldım çok yoruldum. Üstelik bana hasta mısın deyince çok kızdım, kırıldım.
Bir sürü maddi sıkıntı yaşadık, hala borç ödüyoruz ama hiç sıkıntı çıkarmadım. Her zaman maneviyata önem veren biri oldum ama oda yok. Tek bildiği kumanda elinde televizyon izlesin.
Tek artı tarafı sessiz olması, ve birşey istediğimde üşenmeden gidip yapması. Gece canım birşey istediğinde gitmesi vs
Şu an odada öyle yatıyor artık akşama kadar yatar. Bende bıraktım herşeyi artık ilgilenemiyorum dedim.
Çok sinirlerim bozuk
ortasını bulmak lazımmış
