Merhaba arkadaşlar
Hemen konuya geçmek istiyorum...
7 yıllık evliyim çocuğum olmuyor...
Eşimle nişanlıyken yengesi yani eltim daha hic tanımadan aşağıladı beni..
Dinime.. ve namasuma laf etti..
Kendisi kapali ben açığım diye aşağıladı beni..
Eşimle 5 yıl çıktıktan sonra evlendik niye çıkıyormuşum diye o.... imalarda bulundu kendisi babasının zoru ile evlenmiş..
Basından beri hic sevmedim eltiyi..
Son olaylardan sonra nefret ediyorum ondan ve kaynimdan çünkü eşinin hatalarını görmüyor ne var canım dediyse demiş gözüyle bakıyor...
Eşim kardeşimdir diyip susup o tarafı tutuyor beni sahiplenmiyor en çok zoruma gidende bu..
Bugün tartıştık ve bana dediki o kardeşim sen kimsinki?
O kadar içim acıdı ki...
Geçen gün tüp bebek konularını konuşuyorduk 2 negatif denemem var..
Esimin bi akrabası karısının çocuğu olmayınca başka bir kadınla çocuk yapmış adam o çocuğu eve getirmiş kadından dolayı çocuk olmayınca..
Bana dediki senin imkansız olsa çocuğun olmasa imam nikahi ile alırdım birlikte olup çocuk yapardım bizim çocuğumuz da olurdu..
Sonra o kadını boşol diyip boşardım dedi...
Bende dedimki sen manyakmisin bunu kim kabul eder resmen kuma..
Boşanırım tabiki dedim nasıl iğrenç bir teklif bu midem bulaniyo artık ondan.. ben çıkışınca da yok sen yanlış anladın senin yumurtan var rahimin var dedi... Öyle birşey zaten olmaz dedi...
Kendine cok güveniyor çünkü doktor dediki diğer erkeklerin spermleri 1 se senin 5...
Çok fazla ve kaliteli.. yani benden dolayı olmuyormus öyle ima ediyor.. Bende dedimki senden dolayı olmasa ben başka adamla çocuk yapıp getirsem dedim manyakmisin sen doğru konuş dedi... sana gelince normal bana gelince doğru konuş... hiç sağlıklı düşünemiyorum iyi değilim..
Kafam allak bullak size danışmak istiyorum..
Çok üzgünüm çok kırgınım...
Gün geçtikçe değişiyor...
Artık samimiyetine sevgisine inanmıyorum..
Babam vermiyordu beni ona..ben onun için ne sıkıntı lar çektim... Yazık geçen yıllarıma... emeklerime yazık...