benımle konusabilmek için.. önce özür dilerim senden dedi sonra senınle konusabılmek için suan bu haldeyım dedi istedıgını sor cevaplayabılcek kafadayım dedi ve konustuk 3 bucuga kdr.. çıkmazdayım ne olacak ne bıtecek bilmiyorum dıyor mahkeme nasıl sonuclanır bılmıyorum dıyor . sana yansıtarak hamılelıgını zorlastırmak istemıyorum senı strese sokmak hiç istemıyorum dıyor bende dedim bu zamana kdr nasılsak öyle olalım ben gayet ıyıyım oglunda iyi biz güçlüyüz falan pişman konustumm yeterkı içine kapanmasın dıye ozaman söyle yapalım dedi ben streslıysem o an uzak dur bı kac saatliğine dedi sonra ben zaten sana yaklasmadan duramam dedi ben sana sırnasana kdr bekle dedi ozmn senı üzmemiş olurum dedi sonra paylasmaya musaıt olursam paylasırım dedi ve aslında ne paylaşacagımıda bilmiyorum kı dedi o sadece bı cıkmaz neyın cıkmazı onuda bilmiyor bu konusma bıze cok iyi geldi özellıkle bana en azından bana bıraz yol gösterdi ve neyı düşündüğünü öğrendim ve benımle konusunca cok rahatladığını hıssettı hıc uyuyamayan adam pazar gunu öğlene kdr uyudu neşeli stresden uzak ve saglıklı olmamı istiyor her ne kdr agrılı günlerimiz baslada iyi hissedıyorum kendımı en azından oglum ve onun için.. zamanla aşacagımıza inandım o gece cunku bu ilk konusmamızdı o konuyu detaylarını sordum ve rahatlıkla konustu benımle kaza ve kadere inanıyor cok şükür inanmasaydım zaten o gece nezarette kendımı bitirirdim diyor. işte böyle arkadaslar bızde bunu atlatıcaz ALLAHIN İZNİ İLE İNSALLAH.
o benden saklarken stresını ondan uzaklastım mı anlayamıyorum.. yogun tempo calısıyoruz ondanmı kı ailesi de yogun bugunlerde işleri var onlara yardım ederken yoruldugum içinmi ki yoksa. ama bır aksilik olsun ağlamaya baslıyorum cunku içinden cıkamıyorum buz gibi oluyor tenim care arayamıyorum eskisi gibi... eşimde o defteri kapatıp yenı defter acalım dedii hiç birşey olmamıs gibi dedi bu halimi görünce ama keske benımle paylassaydı içine atmasaydı ben bir bütünüz diye düşünürken o bütünlük bozulmus gibi gözümde.. aksi asi sinirli gergin bir insan oluyor eşim dısarı vuramadıkca içinde tuttukca geriliyorum üzülüyorum.. hersey cocukdan ibaretmi biz yokmu=? yanı bız neyız sadece anne babamı.. önceden eş tik cok seven cok iyi anlasan çifttik.. yıne olamıycakmıyız ? ben acaba hamılelık bunalımımı yoksa o olayın verdıgı stresin etkisindemıyım ben nerdeyim.
