Aslında ben eski mutluluğum derken çocuk yapmadan önceki yaşantımızı kastetmiştim. Yani evliliğimizin ilk 2 yılı.
Çocuktan sonra hamilelikten sonra hiçvirşey eskisi gibi olmadı. Hatta öyle ki; bedenimi bile beğenmiyordum çoğu zaman. Kendimle bile mutlu değildim. Bu ister istemez olan birşey. Bunu düşünmeye engel olamıyorsunuz. Sanırım kendimle zorum olunca onu da zora soktum. Evet dışardan bakınca toksiklik gibi geliyor ama benim iyileşmem için biraz zaman gerekliydi ve iyileştim de. O süreçte eşim de yaşadıklarımın farkındaydı ve asla beni idare etmekten vazgeçemedi. 3.kişilere olaylara karşı güzel bir lohusalık geçirdim sayesinde. Ama bu da onu yordu sanırım.
Söylediklerinizin çoğunda haklısınız ama tam olarak öyle değil.
Bazen de iyi ki çocuğu ilk günden yapmamışız diyorum. Hayatımız tümden değişti. Toksiklik mi bilmiyorum ama ben bunu istemsizce yaptım. Tamamen hamilelikten sonra böyle bir insan oldum.
Tüm bunlar haricinde bana vereceğiniz bir tavsiye var mıdır