Merhaba herkese öncelikle baştan belirteyim ben eşimi kısıtlayan biri değilim olmadım..Anlatacaklarımdan sebepli bu yargıya varmamanızı rica ediyorum.
Eşimle en son 10 gün kadar önce ilgisizliği yüzünden (bana da 10 yıl bekleyip kucağımıza aldığımız çocuklarımıza da evin her türlü sorununa da) kötü tartıştık ordan olayı benim atandıktan sonra değiştiğime getirip kartlarını bana vermelisin demişti ki son sözümüz ayrılık olmuştu ancak akşam çiçek getirmesi özür dilemesi ile tekrar konuştuk ve hallettik..Yani sanırım.
Şimdiki sorun şu eşim zaten akşam 8.30-9 .00 gibi eve gelir işi gereği.Ben de çalışan bi anne olarak en geç çocuklarımı 10-11 gibi uyutuyorum (babayı da yeterince görebilsinler diye geç bir vakit aslında;yoksa gönül 9.00-9.30 ister) Şimdi eşim 15 aylığına haftanın 3 günü spora kaydolmuş.En erken eve 11 gibi gelecektir (eşim daha erken diyor da salonun saatleri gidiş dönüş mesafesi bu yani daha erken mümkün değil)
Siz olsanız nasıl karşılardınız?
O saatlerde çocuklarımı uyutmuş olacağım ve haftanın yarısı babayı hiç görmeyecekler.Sizce de çocuklarıma haksızlık değil mi ? Tam da babaya aşk duydukları yaştalar (3 yaşına girecekler önümüzdeki ay)
Ben de yazılayım hem sosyal bi aktivitem olur hem de o evde yok diye streslenmem diye düşündüm ama çocuklarımla gidebileceğim bi salon yok.(kreş tarzında bi alanları vardır diye düşünmüştüm) Onları bi yerlerde bırakıp keyif de yapamam (ki ben onlarla daha uzun beraberim 4te evimdeyim)
Yani olmaz desem kavga çıkacaktır bi de gider, parayı peşin verdim bahanesiyle..ne tepki vereceğimi bile şaşırdım artık.Yine kompleks yapar da benim onu ezdiğimi düşünecek diye
Çalıştıktan sonra onu ihmal ettiğim oluyor Yani arada o da söylüyor bunu.
