Size boşananın demedim hiçbir zaman başından beri dediğim tek şey kendinizi ezdirmeyin, eşinizin sizi manipüle etmesine izin vermeyin, çocuklarınız konusunda eşinize sorumluluk verin, evin çocukların tüm yükünü sırtlanmayın, eşinizin her yanlışına ve keyfi hareketine sizin çalışmanızı bahane etmesine izin vermeyin. Şuan evde, iş çocuklar derken canınız çıkıyor anlattıklarınızdan anladığım kadarı ile ama birde eşinizi nazlamak zorunda hissediyorsunuz. Adamın çocuklar umrunda değil üç gün görmesemde olur demiş kafasına göre spora yazılmış, siz çocukların düzenini ona göre ayarlamaya çalışıyorsunuz ama anlattığınızdan anladığım adam evde de çocuklarla ilgilenmiyor, hem kendinizi hem çocuklarınızı yıpratıyorsunuz adamın gönlünü etmek için. Bakın vermeden almak Allaha mahsus, bu düzende iki üç yıl sonra sizde ne psikoloji kalacak ne fiziksel dayanma gücü, çocuklarda büyüyecek anlayacak babalarının bu hallerini o zaman ne olacak. Evlilik ortaklıktır, birbirine destek olmaktır, yetemediği yerde eşinin yükünü sırtlanmaktır, birbirlerinin hayatını etkileyen şeylerde ortak karar alabilmektir. Benim size temelde verdiğim tek tavsiye de buydu aslında, bu düzeni değiştirmek gerçek bir evlilik hayatına geçmeniz için direnmenizdi sadece. Dediğiniz gibi eşiniz sizi gerçekten seviyor ve kaybetmekten korkuyorsa sizi kaybetmemek için zaten mücadele edecektir. Yoksa kimsenin yuvasını yıkma meraklısı değilim. Boşanmaya gelen müvekkillerime bile şiddet gibi bir aciliyet yoksa bir hafta beklerim ani karar almasınlar diye. Ama genede karar sizin, ben bu düzende böyle mutluyum diyorsanızda bu şekilde devam edin siz bilirsiniz.