- 1 Ekim 2019
- 496
- 2.007
- 43
- Konu Sahibi booksmoney
-
- #21
siniriniz gicikliginiz zamanla gecer umarim sizi elestirmeyi biraktikca, sonucta cok pis gicik olmussunuz, haklisiniz yaniKonuşursam dinler. Dün akşam konuştuk biraz ve anladı ama ben nedense hala sinirliyim.
ay okuyunca icim darlandi, ne yapiyorsunuz okadar yemek yapiyormusunuzBir de benim eşim ben sulu yemek sevmem ben sebze sevmem böyle biri ne yapıcam ben ger gün dedim et olacakmış 3 çeşit olacakmış ne yapsam ta bu kadını delirtsem diye uğraştı resmen
Evin yükünü tek başınıza üzerinize almayın.Diyorum bana böyle davranma bak senden de soğuyorum diye. Ayaklarım geri geri gidiyor akşam eve giderken artık. Hem iş yükü hem evin iş yükü ben de bi alışma sürecindeyim göremiyor bunu.
Yeni evliyken oluyor oyle seyler bende esimi taniyamamistim sanki evin sahibi o ben siginti gibiydim evin her yerini fotograflarla doldurmustu surekli tartisirdik zamanla birbirimize duzenimize alistik . Ilk yil normal boyle seylerYeni evliyiz. Daha birbirimize alışma sürecimiz var. Her ne kadar 3 4 yıl sevgili olsakta insanlar evde bambaşka biri oluyor ki buna ben de dahil. Dışarıda görüşüp sevgili olmaya benzemiyor. Ama eşimin içinden bambaşka biri çıktı sanki. Sürekli eleştiriyor ne yaparsam yapayım.
Yemek yapıyorum olmamış bu. Başka bir yemek yapıyorum niye böyle olmuş. Bu arada yemek yapmayı bilmiyor falan değilim. Önceden de yemek yapardım ve beğenirdi. Sadece o değil herkes güzel olmuş derdi. Ama alışma sürecinden mi artık neyden bilmiyorum sürekli bi eleştiri halinde. Eleştiri kaldıramıyor değilim ama yaptığım her şey de eleştirilicek gibi olamaz. Ben de artık her şeyden soğudum, canım yemek yapmak istemiyor. Temizlik yapmak istemiyor hatta ona yaklaşmak bile istemiyor. Dün bu yüzden kavga ettik artık o kadar doldum ki ağzıma ne geliyorsa söyledim. Şimdi ben nasıl bir tavır almalıyım ona karşı? Barıştık ama sorunlar bitmedi sanki benim hala aklıma geliyor sinirleniyorum. Haklıyım biliyorum da. Yapamıyor olsam bile böyle söylenmez ki anlamıyorum her şeyin bi adabı var.
Anası alıştırmış elini bir şeye sürdürmemeye şimdi de öyle olacak sanıyor ama dedim en başından ben annen değilim arkanı toplayamam ona göre düzenli ol ben de çalışıyorum. Şimdi düzenli en azından o konuları aştık.Evin yükünü tek başınıza üzerinize almayın.
İkinizde çalışıyorsunuz, sizin canınızın kıymeti yok mu ?
Beğenmiyorsa kendi yapsın, taviz vermeyin bu konuda .
Yemek yapmasını bilmiyor ben birazda kendim için yapıyorum yemek yemek istediğim için. Tabi bekarken böyle değildi canım istediğinde yapardım ama şimdi de bi yemeği 2 3 gün yiyoruz bitmiyor. Zaten her gün yemekte yapamam vaktim yok o da biliyor.Eşim de ilk başta her yaptığım yemeğe kritik yapardı sanki restoranda gibi. Zaten hafta 1,2 gün yemek yapardım onda da her eleştiri yaptığında önünden tabağı çekip aldım aç kaldı böyle böyle şuan önüne taş toprak koysam korkudan yer. Öncesinde gurme olan adama şimdi 1 kilo yeşil fasulye yapıyorım 4 gün yiyo. Bide çalışıyorsanız masraflar ortaksa ev işlerini üstünüze almayın. Ben masraflara katılmadığım için yapıyordum
En ufak eleştiri de alın tabağı önünden ben böyle kurtuldum eleştiridenYemek yapmasını bilmiyor ben birazda kendim için yapıyorum yemek yemek istediğim için. Tabi bekarken böyle değildi canım istediğinde yapardım ama şimdi de bi yemeği 2 3 gün yiyoruz bitmiyor. Zaten her gün yemekte yapamam vaktim yok o da biliyor.
Sakin dille anlatmakta fayda var. bir durumYeni evliyiz. Daha birbirimize alışma sürecimiz var. Her ne kadar 3 4 yıl sevgili olsakta insanlar evde bambaşka biri oluyor ki buna ben de dahil. Dışarıda görüşüp sevgili olmaya benzemiyor. Ama eşimin içinden bambaşka biri çıktı sanki. Sürekli eleştiriyor ne yaparsam yapayım.
Yemek yapıyorum olmamış bu. Başka bir yemek yapıyorum niye böyle olmuş. Bu arada yemek yapmayı bilmiyor falan değilim. Önceden de yemek yapardım ve beğenirdi. Sadece o değil herkes güzel olmuş derdi. Ama alışma sürecinden mi artık neyden bilmiyorum sürekli bi eleştiri halinde. Eleştiri kaldıramıyor değilim ama yaptığım her şey de eleştirilicek gibi olamaz. Ben de artık her şeyden soğudum, canım yemek yapmak istemiyor. Temizlik yapmak istemiyor hatta ona yaklaşmak bile istemiyor. Dün bu yüzden kavga ettik artık o kadar doldum ki ağzıma ne geliyorsa söyledim. Şimdi ben nasıl bir tavır almalıyım ona karşı? Barıştık ama sorunlar bitmedi sanki benim hala aklıma geliyor sinirleniyorum. Haklıyım biliyorum da. Yapamıyor olsam bile böyle söylenmez ki anlamıyorum her şeyin bi adabı var.
ben yemek yapmayı seven biriyim usta değilim tabi sürekli böyle alıştığı için dışarda yemeğeay okuyunca icim darlandi, ne yapiyorsunuz okadar yemek yapiyormusunuz
Evlilik hep sıkıntı bence boşverin he deyin geçinYeni evliler icin ilk sene hep sıkıntı bence.
Bir kere sen yemek yap, guzel yemek görelim deyin.
Ben aile terapisine giderken terapist bana sadece kendime ve kızıma kadar yemek yapmamı, onu bitirmemizi, bitmiyorsa kalanı çöpe dökmemizi tavsiye etmişti. 2 gün uyguladım aklı başına geldi.Yemek yapmasını bilmiyor ben birazda kendim için yapıyorum yemek yemek istediğim için. Tabi bekarken böyle değildi canım istediğinde yapardım ama şimdi de bi yemeği 2 3 gün yiyoruz bitmiyor. Zaten her gün yemekte yapamam vaktim yok o da biliyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?