ben esinin sadece yurtdisinda olmasini anliyorum, cocuk yuzunden surat asmasini felan tabi ki anlamsiz.
ben de yurtdisina geldim berbat bi yer yani hic mutlu degilim burda. senede 1-2 kez aileyi gorebilmek birden bi anda bu kadar uzaga dusmek insani cok kotu yapiyor. esiniz erkek ama duygusal olabilir. bakin tek ben degilim benim dayim da bunalimda, ve bir kuzenin esi de geldi yeni o cocuk da bunalimda. inanin ki hic bos durmuyor dusunmemek icin pazar gunleri bile calisiyor. yani maalesef ki yasamadan bilemiyoruz ama cok zormus bu baska yerde yasamak.
ben hala ailemi aradigimda gozleri!m yasla doluyo, ne bilim dusundugumde ya da bana ne zaman geleceksin diye sorduklarinda. kolay degil hem de hiccc...
bunun disinda bu duruma bi bunalim olarak bakmalisiniz, simdi cocuk da olunca kendini iyice bagimli olmak zorunda hissetmis olabilir, tamam onun cocugu ama erkek olmasi psikolojik seyler yasayamacagi anlamina gelmez sionucta o da bi insan duygulari vs var. bole seyleri illa sadece kadinlar yasar diye bi sart da yoktur. sabirli davranmaniz yarariniza olacaktir.
Kesinlikle katılıyorum.Ben de aynı durumdayım.İki buçuk yıldır yurtdışındaydım.İnanılmaz mutsuz oldum.Suratım hiç gülmedi.defalarca ayrılma eşiğine geldik.Halada içimde dönme ümidi var.Çok zor çünkü.Ama sonra düşündüm taşındım böyle olmayacak.Yaşadığım anı kaçırıyorum.
Daha pozitif olamaya çalışıyorum.eşinizinde zamana ihtiyacı var.inan bana.kadınlar için daha kolay her şey.Biraz sabır.Çocuk olunca dengeler değişiyor zaten.benim kızım Türkiyede doğduğu halde evin içi karabasan gibiydi.zamanla onlarda düzeldi.biraz sabır.
Bana sanki eşinle olan sorun ve bebeğinle olan sorun birbirinden ayrı iki sorun gibi geldi.Oğlun sürekli ağlamasaymış,eşinle daha iyi anlaşacakmışsınız gibi gelmedi bana.
Eşin uyum sorunu yaşıyor.Sen çevreyi ve koşulları daha iyi tanıyorsan cesaret verip destek olabilirsin.
Oğlunla ilgili durum için,çocuk gelişimiyle ilgili kitaplar almanı öneririm.Gerçi internette de böyle bilgilendirici siteler var.Öncelikle uyku saatlerine düzen getirmen gerekecek.Çocukla aynı göz hizasına gelip,gözlerine bakarak alçak sesle konuşmalısın.Ağladığı zaman,onun ağlama sesini bastırmak için sesini yükseltmemen gerekiyor.Usulca bir sesle "tuvalete gidip hemen döneceğim" gibi anlayabileceği kısa cümleler kullanabilirsin.
Prof. Dr. Sabiha Paktuna Keskin bahsettiğiniz kişi. Ben de katılıyorum size. Bir çocuk bir sorunu yokken bu kadar çok ağlamaz. Mutlaka altında yatan bir neden var. Umarım bulunur yavrucağınızın sorunu
Hatta bir keresinde hastanede bir bayanla karşılaştım. Bir buçuk yaşında oğlu vardı. Defarlca hastaneye gitmişler, birkaç doktor gezmişler, herkes sorun yok demiş ama çocuk ağlıyormuş sürekli. Hatta azarlamışlar kadını bu kadar evhamlı olma diye. Sonunda gittiği başka bir doktor fıtık teşhisi koymuş ve ameliyatı bekliyorlardı. Kadın en azından oğlunun acısını dindireceği için mutluydu.
guzelim cocugunun ilgisini oyuncaklarina falan cekmeye calis..bazi cocuklar hicbir sorunlari yokken sirf anneleri sadece onunla ilgilensin diye aglamayi koz olarak kullanirlar..uc cocuk annesi olarak nacizane fikrim bu..
ne kadar dengesız tıpler... o senın çocugun, ve daha çok kucuk hıçbir şeyden anlamıyor.. el kadar bebege nasıl cephe alıyorlar anlamıyorum.. ve butum yuku kadının omuzlarına sen dogurdun sorumlusu sensın diye atıyorlar.. gerçekten böyle insanların akıl saglıgının yerınde olduguna inanmıyorum...
yurtdisina giden bi insan orda yetisen kadar dil bilmez ve kagit islerini yapamaz.
ayrica bu tutumunuz hiç iyi degil, bu durumda olan biri olsaydiniz bole mi derdiniz kendinize, buraya konu açardiniz hemen! esim bana bole bole dedi diye!! maalesef insan gelmeden yasamadan bilemiyor bu denli zor olacagini.
gitmeden önce ben yurtdışına gidiyorum diye böbürlenen erkekler zoru görünce böyle oluyor işine eşine dört elle sarılması gerekmiyormu bu konuyu eşiyle konuşup bir çözüm yolu bulabilirler.bayanı tek başına bir sürü yükün içine sokmak ne denli dogru....
gitmeden önce ben yurtdışına gidiyorum diye böbürlenen erkekler zoru görünce böyle oluyor işine eşine dört elle sarılması gerekmiyormu bu konuyu eşiyle konuşup bir çözüm yolu bulabilirler.bayanı tek başına bir sürü yükün içine sokmak ne denli dogru....
ah ah arkadasim neler yapmiyorum ki, alisveris, evi temizle (yemek, Ütü....), kagit isleri, doktor (hem esim hem oglum), ailemin islerine kosduruyorum.. kosdur babam kosdur.....
cok zor allah hepimize anlayisli bir es nasip etsin, esim sadece ise gidiyor, inanin sadece ise, ve bazen onada "cok yorgunum" diyor, bunu ben duyunca küp oluyor küp....
ah ah arkadasim neler yapmiyorum ki, alisveris, evi temizle (yemek, Ütü....), kagit isleri, doktor (hem esim hem oglum), ailemin islerine kosduruyorum.. kosdur babam kosdur.....
cok zor allah hepimize anlayisli bir es nasip etsin, esim sadece ise gidiyor, inanin sadece ise, ve bazen onada "cok yorgunum" diyor, bunu ben duyunca küp oluyor küp....
Canım eve haftada bir veya iki haftada bir yardımcı al imkanın varsa. Arada haftada bir çocuğu ailene bırakıp gezmeye git arkadaşlarınla. Bu imkanın yoksa da sana tavsiyem bir işe girip çocuğu bakıcıya bırakman arkadaşım. O zaman temizlikçiye de bakıcıya da yetecek paran olur hem de işyerinde kafanı dağıtırsın ne bileyim öğlen rahat bir yemeğini yersin arkadaşlarınla kahveni içersin. Benim de 11 aylık kızım var. Fazla ağlamıyor ama o da sürekli ilgi alaka bekliyor ben de evde tuvalete bile gidemiyorum bazen. Ama inan ki işteyken dinleniyorum. Evdeki bakıcı da yemeğimi ütümü falan hallediyor. İki haftada bir de temizliğe yardımcı geliyor. Yoksa inan ben de zorlanırdım depresyona bile girebilirsin Allah korusun.Benim eşim de arada çocuğun altını değiştirmek dışında pek birşey yapmaz.
Ben de bir süre yurtdışında yaşamak zorunda kaldım,üstelik ilk bebeğime hamileydim.Emin
Olun ki hiç kolay birşey değil,hele ki erkek için.Biraz anlayış ve destek..
ah ah arkadasim neler yapmiyorum ki, alisveris, evi temizle (yemek, Ütü....), kagit isleri, doktor (hem esim hem oglum), ailemin islerine kosduruyorum.. kosdur babam kosdur.....
cok zor allah hepimize anlayisli bir es nasip etsin, esim sadece ise gidiyor, inanin sadece ise, ve bazen onada "cok yorgunum" diyor, bunu ben duyunca küp oluyor küp....
bebeğimiz doğduğunda ben değil eşim lohusa sendromuna girmişti. bazılarına komik gelebilir ama böyle birşey tıp literatüründe de varmış gerçekten. eşimle birkaç kez aile terapisine gitmiştik ve terapist hatanın bende olduğunu söylemişti. biraz düşününce hak verdim . çünkü ben mükemmel olmaya çalıştıkça hem hatalar yapıyor hem kendimden çok şey feda ediyor hem de kendimde dahil olmak üzere herkesi mutsuz ediyormuşum farkında olmadan .O andan sonra herşeyde ' olduğu kadar ' demeyi kendime yavaş yavaş öğrettim. sana da tavsiyem her şeyi yetiştirmek için kendini hırpalama ...