Eşimle kronik kavgalarimiz

Merhaba hanımlar.
8 yaşında bir oğlum ve ikiz iki yaşında bebeklerim var. Eşimse evle çocuklarla ilgili sorumluluk almak istemeyen biri. Sürekli herşey için e soyleseydin yapardım diyor. Ama en basit şeyi bile ben söylemeden asla yapmıyor. Söyleyince de uflaya puflaya yapıyor.

Evin içindeki işleri de sökme takma vs gerektiren seyleri de hep benle yapmak istiyor. E zaten çocukların ve evin her işini yalnız yaptığım için onun işlerinde de ben yanında olmak istemiyorum.

Büyük oğlumla hiç ilgilenmiyor. Çocuğu futbola yazdırdım çok istiyordu bütün yaz ikizleri de alıp alıp ben götürdüm maçlara. Bak herkes babasıyla ya da anne babasıyla gidiyor sen gotursen bir kere de, bak bebeklerin yemek saati vs ne olursa olsun götürmedi (iki kere benim cildirmam üzerine götürdü) her seferinde de bu defa da gitmesin ne gerek var dedi. Ekim ayında yağmurlar da başlayınca artık gitmesin futbola demeye başladı çünkü ben bebeklerle soğuk havada çıkamıyordum. Parasını ödediğimiz halde göndermedi çocuğu. Hala da oğlum futbola gitme hevesiyle ama adamın umru değil. Çocuklarla ilgili herşeyde ama aklınıza gelebilecek herşey için durum böyle.

Çalışıyorum. Kaynanamla da annemle de geçen yıl bebeklere bakma işini yurutemedim bakıcı arayışına çıktım. O kadar kızıyordu ki bakıcı deme bana bilmem ne. Ben buna rağmen buldum bı bakıcı görüştüm çok sinirlendi. Eşime haber vermeden ben bakicinin evine gittim görüştük vs tamam dedim. Sonra eşim zar zor ikna olmasada tamam dedi aradan zaman geçti iyiki bu ablayı buldun dedi.

Yani sayamayacagim daha birsuru böyle olay var. Adam herseye yok yok yok sonra zar zor ikna ve daha iyi bir durum.. 5 yıl önce benim iknamla ev aldık şimdi sukrediyor. Arabayi değiştirmemiz lazım yine yok yoklarda.
Haftasonlari berbat geçiyor. bu üç cocuklu adam 12, 12 bucuga kadar yatıyor. Bebekler yatıyor adam kalkıyor.
Yine bugün aynı şey yaşandı ve çıldırdım artık. Beni otorite kabul etmen gerek dedi ben de sen ortaya bir fikir sunsan belki otorite olarak esimdir der tamam derim. Senin ortaya koydugun bir fikir yok. Sen yoksun ki ne diye seni otorite sayayım ben dedim. O da sen de benim eşim değilsin o zaman dedi. E değilim zaten insan eşine bunlari yapmaz çünkü dedim.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Ama sinirlerim bozuldu iyice. Adam sırtıma yük geliyor artık. Ben de isterdim evine hakim bir kocam olsun çocuklarla ilgili fikirler sunsun ben de kabul edeyim. E yok ama. Akşamları ne bı sohbet muhabbet... Elinde telefon TV kumandasi.. çok bunaldım artık. Boşanmak da çözüm değil çünkü zaten üstümde bı ton yük varken daha da yük altında kalmak istemiyorum. Bu haliyle üç beş yıl idare edip çocuklar kolaylasinca hala aynı hallerdeyse düşünebilirim gibi görünüyor.
Çok bunaldıgim için içimi dökmek istedim...
Teşekkür ederim


Edit: çok bunaldigim bir anda açtığım bir başlıkti bundan aylar aylar önce :)
Süreç içinde eşimle terapiste gittik. Oldukça da faydalı oldu. Çok şükür arada ikimizde de falsolar olsada orta yolu ikizlerden sonraki stres zamanını atlatarak bulmuş olduk. Felaket yorumlarınızı başka başlıklarda kullanabilirsiniz artık

Çocuklar büyüyünce daha zor olur ayrılmanız. Hepsi de daha çok etkilenir. Önünde sonunda boşanmaksa niyetiniz acele edip bir an önce gerçekleştirin. Çocukların küçükken bu fikre alışması daha kolay.

peki neden 8 yaşındaki cocuktan sonra bir gebelik daha ?
adamın babaligindan çok mu memnun kaldınız ?

Biz kadınlar ev ve aile ile ilgili işlerde daha kolay organize olup aynı anda bir kaç iş yürütebiliyoruz. Ama erkeklerin çoğu belki de hepsi buna ayak uydurmakta zorlanıyor. Bence bunun tek çaresi sizin ondan daha beceriksizmiş gibi davranmanız. İlk zamanlar ortalık batar, işler yolunda gitmez, ama bir süre sonra adam da öğrenir organize olmayı. Size tavsiyem herşeye karışmayın, herşeyi yönetmeyin, bırakın bisüre yolunda gitmesin. Öyle öyle öğrenecek.

darkmore .!.:

Çocuklar büyüyünce daha zor olur ayrılmanız. Hepsi de daha çok etkilenir. Önünde sonunda boşanmaksa niyetiniz acele edip bir an önce gerçekleştirin. Çocukların küçükken bu fikre alışması daha kolay.

Genişletmek için tıkla...

Aklımdan geçen bu. Ama bütün yük tamamen omuzlarıma kalacağı için şu an mantıklı bulmuyorum. Bebekler çok küçük işe gidiyorum. Evin alışverişini vs yapiyir, bir iki işin ucundan tutuyor. O yüzden su anda daha fazla yük beni daha mutlu etmeyecek.

lattesizkitapsiz .!.:

peki neden 8 yaşındaki cocuktan sonra bir gebelik daha ?
adamın babaligindan çok mu memnun kaldınız ?

Genişletmek için tıkla...

Memnun kalsam arkasına hemen dogururdum:)) babamı kaybettim. Ve hayattaki aynı acıyı aynı sevinci yaşayan tek kimseler kardeşlerim oldu. Onlara tutundum. İleride bir acıyı çocuğumun tek başına yasamasini istemedim. Hayatta tutunacagi kardeşi olsun dedim. Allahta iki tane verdi :)) çok şükür.

Monoceto .!.:

Memnun kalsam arkasına hemen dogururdum:)) babamı kaybettim. Ve hayattaki aynı acıyı aynı sevinci yaşayan tek kimseler kardeşlerim oldu. Onlara tutundum. İleride bir acıyı çocuğumun tek başına yasamasini istemedim. Hayatta tutunacagi kardeşi olsun dedim. Allahta iki tane verdi :)) çok şükür.

Genişletmek için tıkla...

açıkçası o zaman adamın babalığından şikayet etme şansınız olmadığını düşünüyorum,
çocuk çok ağır bir sorumluluk tek başınıza hazır hissedip yapmışsınız belli ki o zaman adamdan bir bekletiniz olmasın.
çünkü maalesef ilk çocukla da hiç ilgilenmiyormus , e biriyle ilgilenmeyen ucuyle hiç ilgilenmez

Namutenahii .!.:

Biz kadınlar ev ve aile ile ilgili işlerde daha kolay organize olup aynı anda bir kaç iş yürütebiliyoruz. Ama erkeklerin çoğu belki de hepsi buna ayak uydurmakta zorlanıyor. Bence bunun tek çaresi sizin ondan daha beceriksizmiş gibi davranmanız. İlk zamanlar ortalık batar, işler yolunda gitmez, ama bir süre sonra adam da öğrenir organize olmayı. Size tavsiyem herşeye karışmayın, herşeyi yönetmeyin, bırakın bisüre yolunda gitmesin. Öyle öyle öğrenecek.

Genişletmek için tıkla...

Aslinda çok haklısınız. Ben de böyle düşünüyorum. Ama nereyi bırakacağımi bilemiyorum. Büyüğün derslerini bırakamam. (Sosyal etkinlikleri bıraktım babanın umuru değil) evi bırakayım desem bakıcı abla geliyor dağınık evde çocuklarıma iyi bakamaz. Yani işin neresini minimize edeceğimi bilemiyorum. Çocuklara gece bakmayayim diyorum mesele. Dürtüyor yatakta. Çocuk çığlık çığlığa hala o beni dürtüyor. Demiyor ki uyumuş hadi ben duymusum kalkayim... Bogcam bir gün adamı

lattesizkitapsiz .!.:

açıkçası o zaman adamın babalığından şikayet etme şansınız olmadığını düşünüyorum,
çocuk çok ağır bir sorumluluk tek başınıza hazır hissedip yapmışsınız belli ki o zaman adamdan bir bekletiniz olmasın.
çünkü maalesef ilk çocukla da hiç ilgilenmiyormus , e biriyle ilgilenmeyen ucuyle hiç ilgilenmez

Genişletmek için tıkla...

Yok ya adama kalsa ontane çocuğu olurdu. Ben istemedim yıllarca ara verdim. Ona gore çocukta ne var. Dörtte olsun beş de olsun. Elaleme akıl veriyor öğretmenle evlenin çocuklara çok iyi bakıyorlar erken eve gelip evine de bakıyorlar diye. Bakacak gibi istedi de istedi... Tek bebek olsa adama hiç ihtiyacım olmazdı da. E ne yapayım şimdi birini tövbe tövbe atayım mi. Kendime guvenmesem zaten yapmazdım. Söylediğiniz bir işe yarasın. Çok mantıklı gibi bir de üstten üstten söylüyorsunuz.

Monoceto .!.:

Yok ya adama kalsa ontane çocuğu olurdu. Ben istemedim yıllarca ara verdim. Ona gore çocukta ne var. Dörtte olsun beş de olsun. Elaleme akıl veriyor öğretmenle evlenin çocuklara çok iyi bakıyorlar erken eve gelip evine de bakıyorlar diye. Bakacak gibi istedi de istedi... Tek bebek olsa adama hiç ihtiyacım olmazdı da. E ne yapayım şimdi birini tövbe tövbe atayım mi. Kendime guvenmesem zaten yapmazdım. Söylediğiniz bir işe yarasın. Çok mantıklı gibi bir de üstten üstten söylüyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

yanlış bir kafa yapisinda olduğunuz için böyle sorunlar yaşadığınızı söylüyorum, bu kafa yapisini değiştirmediğiniz sürece sorunlarda bitmez
kendi elinizi kendiniz bağlayıp sonra şikayet etme hakkınızin olmadığını düşünüyorum ve konu açılmış ise saygı çerçevesinde istediğim yorumu yaparım.

Monoceto .!.:

Aslinda çok haklısınız. Ben de böyle düşünüyorum. Ama nereyi bırakacağımi bilemiyorum. Büyüğün derslerini bırakamam. (Sosyal etkinlikleri bıraktım babanın umuru değil) evi bırakayım desem bakıcı abla geliyor dağınık evde çocuklarıma iyi bakamaz. Yani işin neresini minimize edeceğimi bilemiyorum. Çocuklara gece bakmayayim diyorum mesele. Dürtüyor yatakta. Çocuk çığlık çığlığa hala o beni dürtüyor. Demiyor ki uyumuş hadi ben duymusum kalkayim... Bogcam bir gün adamı

Genişletmek için tıkla...

Aslında biraz geç kalmışsınız işleri ona bırakmakta. 3 çocuk olunca çok fazla iş var artık ve hepsinin bir düzeni var. Çok daha komplike her şey. O yüzden şimdi daha zor olur bazı işlerine eşinize yıkmak ama imkansız değil, çelik gibi sinirleniriz olsun b12 demir folik asit eksiğiniz varsa tamamlayın ciddi diyorum :) çünkü kavga da çıkartmamalısınız. Bu işler kocanıza spontan geçiyor gibi olsun yani biraz salağa yatın. Şu işi de sen yap bu işi de sen hallet şeklinde bağırıp çağırmayın. Örneğin gece çocuk uyandı diyelim güzelce söyleyin ya canım başım çatlıyor rica etsem sen ilgilenir misin... Kavga çıkartırsanız ters teper. Bir de yaptığı işi beğenmeseniz bile numaradan takdir edin. Erkekler takdirle kendini bi b*k zannederler. Takdir etmek, sinirlenmemek, salağa yatmak ve görevleri ufaktan ufaktan ona yıkmak... Yolunda gitmeyen şeyleri dert etmemek... Pişkin olmak . Mesele bu :)

lattesizkitapsiz .!.:

yanlış bir kafa yapisinda olduğunuz için böyle sorunlar yaşadığınızı söylüyorum, bu kafa yapisini değiştirmediğiniz sürece sorunlarda bitmez
kendi elinizi kendiniz bağlayıp sonra şikayet etme hakkınızin olmadığını düşünüyorum ve konu açılmış ise saygı çerçevesinde istediğim yorumu yaparım.

Genişletmek için tıkla...

Çözüm öneriniz nedir? Doğan çocukları geri göndermek mi? Bu öneri mi şimdi? Yorum mu? Kafa yapımı hangi yönde değiştirmem gerek sizin yorumlariniza göre?

Monoceto .!.:

Aklımdan geçen bu. Ama bütün yük tamamen omuzlarıma kalacağı için şu an mantıklı bulmuyorum. Bebekler çok küçük işe gidiyorum. Evin alışverişini vs yapiyir, bir iki işin ucundan tutuyor. O yüzden su anda daha fazla yük beni daha mutlu etmeyecek.

Genişletmek için tıkla...

Ah inşallah umduğunuz gibi olur bilemedim, çocuklar büyüdüğünde çok zorlanıyor insanlar. Çocukken bebekken daha kolay. Büyüdüklerinde bir de onların fikirlerini dinleyip etki altında kalıyorsunuz çünkü.


Burada çok nadir insan aklımda kalır siz de onlardan birisiniz,gerçekten ilginç bir adam eşiniz. Beraber yaşaması çok çok zor. Hakkınızda hayırlısı olur inşallah.

Namutenahii .!.:

Aslında biraz geç kalmışsınız işleri ona bırakmakta. 3 çocuk olunca çok fazla iş var artık ve hepsinin bir düzeni var. Çok daha komplike her şey. O yüzden şimdi daha zor olur bazı işlerine eşinize yıkmak ama imkansız değil, çelik gibi sinirleniriz olsun b12 demir folik asit eksiğiniz varsa tamamlayın ciddi diyorum :) çünkü kavga da çıkartmamalısınız. Bu işler kocanıza spontan geçiyor gibi olsun yani biraz salağa yatın. Şu işi de sen yap bu işi de sen hallet şeklinde bağırıp çağırmayın. Örneğin gece çocuk uyandı diyelim güzelce söyleyin ya canım başım çatlıyor rica etsem sen ilgilenir misin... Kavga çıkartırsanız ters teper. Bir de yaptığı işi beğenmeseniz bile numaradan takdir edin. Erkekler takdirle kendini bi b*k zannederler. Takdir etmek, sinirlenmemek, salağa yatmak ve görevleri ufaktan ufaktan ona yıkmak... Yolunda gitmeyen şeyleri dert etmemek... Pişkin olmak . Mesele bu :)

Genişletmek için tıkla...

İşte güzel oneriler :) ben pek salağa yatamıyorum. Bu ara sabah kalktığımda bileklerim pek tutmuyor o yüzden bir kaç istiyorum muhtaç olunca dediğiniz gibi yerine getiriyor. Biraz bunun üstüne gidip salağa yatmayı ve beceriksiz görünmeyi deneyeyim :))

darkmore .!.:

Ah inşallah umduğunuz gibi olur bilemedim, çocuklar büyüdüğünde çok zorlanıyor insanlar. Çocukken bebekken daha kolay. Büyüdüklerinde bir de onların fikirlerini dinleyip etki altında kalıyorsunuz çünkü.


Burada çok nadir insan aklımda kalır siz de onlardan birisiniz,gerçekten ilginç bir adam eşiniz. Beraber yaşaması çok çok zor. Hakkınızda hayırlısı olur inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Önceki konulardan mi aklinizda kaldım :) cidden zor bir eşim var. Dua edin aklınıza geldikçe. Teşekkür ediyorum

Monoceto .!.:

İşte güzel oneriler :) ben pek salağa yatamıyorum. Bu ara sabah kalktığımda bileklerim pek tutmuyor o yüzden bir kaç istiyorum muhtaç olunca dediğiniz gibi yerine getiriyor. Biraz bunun üstüne gidip salağa yatmayı ve beceriksiz görünmeyi deneyeyim :))

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle öyle yapın. Biz kadınlar gerçekten çok pratik ve becerikliyiz. Erkekler öyle değil ama onlar da kendilerini geliştirebilir fırsat verin. Sabırlı olun.

Monoceto .!.:

Merhaba hanımlar.
8 yaşında bir oğlum ve ikiz iki yaşında bebeklerim var. Eşimse evle çocuklarla ilgili sorumluluk almak istemeyen biri. Sürekli herşey için e soyleseydin yapardım diyor. Ama en basit şeyi bile ben söylemeden asla yapmıyor. Söyleyince de uflaya puflaya yapıyor.

Evin içindeki işleri de sökme takma vs gerektiren seyleri de hep benle yapmak istiyor. E zaten çocukların ve evin her işini yalnız yaptığım için onun işlerinde de ben yanında olmak istemiyorum.

Büyük oğlumla hiç ilgilenmiyor. Çocuğu futbola yazdırdım çok istiyordu bütün yaz ikizleri de alıp alıp ben götürdüm maçlara. Bak herkes babasıyla ya da anne babasıyla gidiyor sen gotursen bir kere de, bak bebeklerin yemek saati vs ne olursa olsun götürmedi (iki kere benim cildirmam üzerine götürdü) her seferinde de bu defa da gitmesin ne gerek var dedi. Ekim ayında yağmurlar da başlayınca artık gitmesin futbola demeye başladı çünkü ben bebeklerle soğuk havada çıkamıyordum. Parasını ödediğimiz halde göndermedi çocuğu. Hala da oğlum futbola gitme hevesiyle ama adamın umru değil. Çocuklarla ilgili herşeyde ama aklınıza gelebilecek herşey için durum böyle.

Çalışıyorum. Kaynanamla da annemle de geçen yıl bebeklere bakma işini yurutemedim bakıcı arayışına çıktım. O kadar kızıyordu ki bakıcı deme bana bilmem ne. Ben buna rağmen buldum bı bakıcı görüştüm çok sinirlendi. Eşime haber vermeden ben bakicinin evine gittim görüştük vs tamam dedim. Sonra eşim zar zor ikna olmasada tamam dedi aradan zaman geçti iyiki bu ablayı buldun dedi.

Yani sayamayacagim daha birsuru böyle olay var. Adam herseye yok yok yok sonra zar zor ikna ve daha iyi bir durum.. 5 yıl önce benim iknamla ev aldık şimdi sukrediyor. Arabayi değiştirmemiz lazım yine yok yoklarda.
Haftasonlari berbat geçiyor. bu üç cocuklu adam 12, 12 bucuga kadar yatıyor. Bebekler yatıyor adam kalkıyor.
Yine bugün aynı şey yaşandı ve çıldırdım artık. Beni otorite kabul etmen gerek dedi ben de sen ortaya bir fikir sunsan belki otorite olarak esimdir der tamam derim. Senin ortaya koydugun bir fikir yok. Sen yoksun ki ne diye seni otorite sayayım ben dedim. O da sen de benim eşim değilsin o zaman dedi. E değilim zaten insan eşine bunlari yapmaz çünkü dedim.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Ama sinirlerim bozuldu iyice. Adam sırtıma yük geliyor artık. Ben de isterdim evine hakim bir kocam olsun çocuklarla ilgili fikirler sunsun ben de kabul edeyim. E yok ama. Akşamları ne bı sohbet muhabbet... Elinde telefon TV kumandasi.. çok bunaldım artık. Boşanmak da çözüm değil çünkü zaten üstümde bı ton yük varken daha da yük altında kalmak istemiyorum. Bu haliyle üç beş yıl idare edip çocuklar kolaylasinca hala aynı hallerdeyse düşünebilirim gibi görünüyor.
Çok bunaldıgim için içimi dökmek istedim...
Teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Eşiniz size sadece yük, bu yükü ya indireceksiniz sırtınızdan ya da devam edeceksiniz böyle..

Konulariniza baktim daha once bosanma konusu acmissiniz. Cift terapisi dusunmez misiniz?

Keşke tek çocukta kalsaymışsınız manevi olarak onun ihtiyaçlarına yetişirdiniz ama şimdi küçükler olunca hepsi eksik kalıyor. Babayı umarım değiştirebilirsiniz pek sanmıyorum ama. Çift terapisi deneyin.

Monoceto .!.:

Merhaba hanımlar.
8 yaşında bir oğlum ve ikiz iki yaşında bebeklerim var. Eşimse evle çocuklarla ilgili sorumluluk almak istemeyen biri. Sürekli herşey için e soyleseydin yapardım diyor. Ama en basit şeyi bile ben söylemeden asla yapmıyor. Söyleyince de uflaya puflaya yapıyor.

Evin içindeki işleri de sökme takma vs gerektiren seyleri de hep benle yapmak istiyor. E zaten çocukların ve evin her işini yalnız yaptığım için onun işlerinde de ben yanında olmak istemiyorum.

Büyük oğlumla hiç ilgilenmiyor. Çocuğu futbola yazdırdım çok istiyordu bütün yaz ikizleri de alıp alıp ben götürdüm maçlara. Bak herkes babasıyla ya da anne babasıyla gidiyor sen gotursen bir kere de, bak bebeklerin yemek saati vs ne olursa olsun götürmedi (iki kere benim cildirmam üzerine götürdü) her seferinde de bu defa da gitmesin ne gerek var dedi. Ekim ayında yağmurlar da başlayınca artık gitmesin futbola demeye başladı çünkü ben bebeklerle soğuk havada çıkamıyordum. Parasını ödediğimiz halde göndermedi çocuğu. Hala da oğlum futbola gitme hevesiyle ama adamın umru değil. Çocuklarla ilgili herşeyde ama aklınıza gelebilecek herşey için durum böyle.

Çalışıyorum. Kaynanamla da annemle de geçen yıl bebeklere bakma işini yurutemedim bakıcı arayışına çıktım. O kadar kızıyordu ki bakıcı deme bana bilmem ne. Ben buna rağmen buldum bı bakıcı görüştüm çok sinirlendi. Eşime haber vermeden ben bakicinin evine gittim görüştük vs tamam dedim. Sonra eşim zar zor ikna olmasada tamam dedi aradan zaman geçti iyiki bu ablayı buldun dedi.

Yani sayamayacagim daha birsuru böyle olay var. Adam herseye yok yok yok sonra zar zor ikna ve daha iyi bir durum.. 5 yıl önce benim iknamla ev aldık şimdi sukrediyor. Arabayi değiştirmemiz lazım yine yok yoklarda.
Haftasonlari berbat geçiyor. bu üç cocuklu adam 12, 12 bucuga kadar yatıyor. Bebekler yatıyor adam kalkıyor.
Yine bugün aynı şey yaşandı ve çıldırdım artık. Beni otorite kabul etmen gerek dedi ben de sen ortaya bir fikir sunsan belki otorite olarak esimdir der tamam derim. Senin ortaya koydugun bir fikir yok. Sen yoksun ki ne diye seni otorite sayayım ben dedim. O da sen de benim eşim değilsin o zaman dedi. E değilim zaten insan eşine bunlari yapmaz çünkü dedim.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Ama sinirlerim bozuldu iyice. Adam sırtıma yük geliyor artık. Ben de isterdim evine hakim bir kocam olsun çocuklarla ilgili fikirler sunsun ben de kabul edeyim. E yok ama. Akşamları ne bı sohbet muhabbet... Elinde telefon TV kumandasi.. çok bunaldım artık. Boşanmak da çözüm değil çünkü zaten üstümde bı ton yük varken daha da yük altında kalmak istemiyorum. Bu haliyle üç beş yıl idare edip çocuklar kolaylasinca hala aynı hallerdeyse düşünebilirim gibi görünüyor.
Çok bunaldıgim için içimi dökmek istedim...
Teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Aaaaa, aynı benim babam Umursamazlık, rahatlık, beceriksizlik, üşengeçlik, tembellik. Annem bugüne kadar akıl sağlığını nasıl korudu hayret ediyorum. Babamın kendi ailesine de hayrı yoktur, tek bizim eve özel değildi. Sırf evde işleri yapan biri var, diye böyle bu adamlar. Benim annemde evin her işini üstleniyor diye babam hep yatar. 60 yaşına geldi akıllanmadı.

Böyle adamların çocuklarına da hayrı olmuyor. Bugün başım sıkışsa babama laf anlatıp, kıçını kaldırmasını bekleyene kadar kendi işimi halledeceğimden asla aramam babamı.

Bu adam başında koca olarak olmasa da olur. Evli kaldığınız süre boyunca sanki evde hiçbir işe yaramayan, evde huzursuzluk çıkaran yorgan gibi duracak, baba olarak işe yaramaz, koca olarak işe yaramaz. Anca eve 3 kuruş para getirirler o parayı değerlendirmeyi beceremeyeceği için pekte faydasını görmezsiniz.