- 17 Temmuz 2022
- 524
- 350
- 33
- Konu Sahibi Moonlight01554
-
- #1
Kimse zaten canım istedi aldattım demez.Merhaba, zor bir dönemden geçiyorum. Deneyimli arkadaşlardan fikir almak isterim. Öncelikle eşimle 13 senedir birlikteyiz lise aşkıyız. 5 senedir de evliyiz. 4 sene sonra bi kızımız oldu. Ben evlenir evlenmez 3 sene doğuya atandım eşim özel sektörde iyi bir maaşla çalışıyordu uzak bir ilde. Üç ayda ancak görüşebiliyorduk. Birbirimize sadakatimizi hiç sorgulamadım. Hep ilgili romantik bir eş olmuştu bana. 3 senenin sonunda hamile olarak yanına eş durumu yaptım. Hemen ardına bebeğimiz oldu. Anneler geldi ben işe başladım tekrar yalnız kalamadık ama o eski sevgili hayatımız yerine artık sorumluluk artmış şekilde evlilik çatısı altında olduğumuzu iyice hissetmiştim. Çocuk çok güzel bir duyguydu çok yorulsam da bir sene sonra tekrar hamile olduğumu öğrendik. Bebeğim şimdi 1,5 yaşında ama eşimin desteğiyle hep halledemeyeceğim bir şey olmaz diye düşünüyordum. Ne maddi ne manevi tatmin sorunumuz yok. Cinselliğimiz de iyiydi. Hiç şüphe edecek bir durum oluşmamıştı. Neyse fazla uzatmayım. Son zamanlarda birkaç rüya gördüm ve telefonunu kurcalama gereği duydum. Bir de ne göreyim fake hesap açmış kendine sosyal medyadan birkaç senedir kızlarla yazışmalarını gördüm. Birine telefonunu vermiş konuşmuşlar hatta. Aşk sözcükleri cinsel içerikli konuşmalar vs. Herhangi bir buluşma yok kendini yurtdışında biri olarak tanıtmış. Konuşup tekrar donduruyormuş hesabını sonra aklına gelince tekrar açıyormuş. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bir gecede tüm inancım yerle bir oldu. Boşanmayı kafama koydum ama hamileyim diğer bebeğim küçük bu kararı bir anda almak yerine biraz zaman tanımak istedim kendime. Bir evimiz var benim üzerime zaten maddi kaygım yok ama iki çocukla yine de bu kararı almak zor benim için zaten hassas bir dönemden geçiyorum. Çok pişman oldu ağladı bağımlılık gibi bir şeydi vs ben ne kaybedeceğimi anladım dedi. Kaç gün yatakları ayırdım yüzüne bakmadım. Zona çıkardı. Psikiyatriye gitti ilaca başladı. Numarasını değiştirdi. Tüm hesaplarını kapattık vs. Yine de ben aklımdan çıkaramıyorum olanları. Boşanmak iyi gelecek mi bilmiyorum. Gerçekten pişman mı onu da bilmiyorum zaman gösterecek ama benim beklemeye mecalim var mı bilmiyorum. 30 yaşındayım herkesin beğendiği bi kadınım daha yolun çok başındayım kendi değerimin de farkındayım. Ama bir sürü soru işareti var kafamda. Affedilemeyecek bir durum mu çocuklar için tek bir şans vermeli miyim bilmiyorum. Bi sözleşme imzalattım böyle bir durumun tekrarında tüm mal varlığını altın takı ne varsa ayrıca çocukların velayetini bana bıraktı ve çocuklara bunu aynen bu şekilde açıklayacağımı söyledim. Yine de içim rahat değil acaba hiç devam etmesem mi? Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden teşekkürler.
Yaptığı için pişman değil, itiraf etmek yâda vazgeçmek için yılları vardı. Yakalandığı için pişman.Merhaba, zor bir dönemden geçiyorum. Deneyimli arkadaşlardan fikir almak isterim. Öncelikle eşimle 13 senedir birlikteyiz lise aşkıyız. 5 senedir de evliyiz. 4 sene sonra bi kızımız oldu. Ben evlenir evlenmez 3 sene doğuya atandım eşim özel sektörde iyi bir maaşla çalışıyordu uzak bir ilde. Üç ayda ancak görüşebiliyorduk. Birbirimize sadakatimizi hiç sorgulamadım. Hep ilgili romantik bir eş olmuştu bana. 3 senenin sonunda hamile olarak yanına eş durumu yaptım. Hemen ardına bebeğimiz oldu. Anneler geldi ben işe başladım tekrar yalnız kalamadık ama o eski sevgili hayatımız yerine artık sorumluluk artmış şekilde evlilik çatısı altında olduğumuzu iyice hissetmiştim. Çocuk çok güzel bir duyguydu çok yorulsam da bir sene sonra tekrar hamile olduğumu öğrendik. Bebeğim şimdi 1,5 yaşında ama eşimin desteğiyle hep halledemeyeceğim bir şey olmaz diye düşünüyordum. Ne maddi ne manevi tatmin sorunumuz yok. Cinselliğimiz de iyiydi. Hiç şüphe edecek bir durum oluşmamıştı. Neyse fazla uzatmayım. Son zamanlarda birkaç rüya gördüm ve telefonunu kurcalama gereği duydum. Bir de ne göreyim fake hesap açmış kendine sosyal medyadan birkaç senedir kızlarla yazışmalarını gördüm. Birine telefonunu vermiş konuşmuşlar hatta. Aşk sözcükleri cinsel içerikli konuşmalar vs. Herhangi bir buluşma yok kendini yurtdışında biri olarak tanıtmış. Konuşup tekrar donduruyormuş hesabını sonra aklına gelince tekrar açıyormuş. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bir gecede tüm inancım yerle bir oldu. Boşanmayı kafama koydum ama hamileyim diğer bebeğim küçük bu kararı bir anda almak yerine biraz zaman tanımak istedim kendime. Bir evimiz var benim üzerime zaten maddi kaygım yok ama iki çocukla yine de bu kararı almak zor benim için zaten hassas bir dönemden geçiyorum. Çok pişman oldu ağladı bağımlılık gibi bir şeydi vs ben ne kaybedeceğimi anladım dedi. Kaç gün yatakları ayırdım yüzüne bakmadım. Zona çıkardı. Psikiyatriye gitti ilaca başladı. Numarasını değiştirdi. Tüm hesaplarını kapattık vs. Yine de ben aklımdan çıkaramıyorum olanları. Boşanmak iyi gelecek mi bilmiyorum. Gerçekten pişman mı onu da bilmiyorum zaman gösterecek ama benim beklemeye mecalim var mı bilmiyorum. 30 yaşındayım herkesin beğendiği bi kadınım daha yolun çok başındayım kendi değerimin de farkındayım. Ama bir sürü soru işareti var kafamda. Affedilemeyecek bir durum mu çocuklar için tek bir şans vermeli miyim bilmiyorum. Bi sözleşme imzalattım böyle bir durumun tekrarında tüm mal varlığını altın takı ne varsa ayrıca çocukların velayetini bana bıraktı ve çocuklara bunu aynen bu şekilde açıklayacağımı söyledim. Yine de içim rahat değil acaba hiç devam etmesem mi? Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden teşekkürler.
Aynı şeyleri 1 ay önce başkasından okusam kesinlikle sizin yazdıklarını söylerdim. Ama olayın içinde olmak bambaşka bir şeymiş. Kendinizi düşünmüyorsunuz siz de hamileymişsiniz sağlıkla kucağınıza alın inşallah. Çocuklarım mağdur olur mu tek başına bu kadar küçük iki çocukla neler olabilir diye düşünmeden edemiyor insan.Bir kere sizin ütülediginiz gömleğin düğmesi başkasına açıldı. Artık bir yatakta iki kişi olabilecek misiniz ?
Kafanızdan bunları tamamen atmak mümkün mü? Hayır değil.
Her dokunduğunda, başkasını da düşündüğü, tatmin olduğu, ve hatta belkide ten tene bile geldiği ihtimali asla silinmeyecek. Ben bu tip konularda şans vermenin kendimize hakaret olduğunu düşünüyorum.
Siz affedemezseniz bu durum size acı verecekse, daha kötü olacağını düşünürseniz bir dakika düşünmeyin. Ama ben ne yapardımın cevabı hissettiklerim bu şekilde. Umarım en sancısız şekilde olacağına varır her şeyAynı şeyleri 1 ay önce başkasından okusam kesinlikle sizin yazdıklarını söylerdim. Ama olayın içinde olmak bambaşka bir şeymiş. Kendinizi düşünmüyorsunuz siz de hamileymişsiniz sağlıkla kucağınıza alın inşallah. Çocuklarım mağdur olur mu tek başına bu kadar küçük iki çocukla neler olabilir diye düşünmeden edemiyor insan.
Benim ailemin oldu yanımdalardı hatta. İl dışında yaşıyor iki tarafta telefonla anlatılacak olay değil zaten. Destek olurlar ama bir yere kadar onlrın da kendilerine göre hayatları var. İki çocukla ben tek başıma kalacağım eğer boşanırsam.Ailelerin haberi oldu mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?