- 8 Mart 2019
- 3.025
- 4.206
- 133
- 38
- Konu Sahibi Acelyahayat
- #1
Merhaba arkadaşlar,
30 yaşında 2 yaşında çocuk annesiyim. Eşimle severek evlendik. Ama gel gelelim evlendiğimiz günden beri özel hayatımız yok gibi birsey hep benim itelememle oldu. Başından beri öyle bahaneler sundu ki bende inandım ya da inanmak istedim. 5te kalkiyordu ise gitmek için yorgun oluyorum dedi başlarda. Sonra iş yeri değişti artık 8 de kalkiyordu pek birsey değişmedi. Daha sonra hamileliği bahane etti ki bahanelerin arasında benim en ikna olduğum dönemdi ki ilk 6 ay karnım bile çıkmamıştı ama ona da neyse dedim. Bebegimiz doğduktan sonra ise işler iyice değişti bu sefere çocuk ağladığı için gece uykuları bölündugünü ve yorgun hissettiğini söylüyordu. Çocuk ağladığında dönüp uyumaz beraber kalkar ilgileniriz. Bende çalışıyorum bu arada. Üstelik sabah 2 akşam 2 saat yol gidiyorum çocuğa bakıyorum ama benim nasıl halim oluyor. Cinsellik bir iş değil ki tam tersi bir eylem. Velasilkelam anladım ki bunlar bahane. Doktora gitmeyi teklif ettim bir sıkıntım yok sadece yorgunum dedi. Aile terapistine gittik 4 ay hiç bir çözüm alamadık ona gitmeyi de reddetti. Artık beraber bile yatmıyorum çünkü ben istemiyorum. Ev arkadasiysak tam anlamıyla ev arkadaşı olalım madem ama yok yok. Bu arada işin garip tarafı gelir sever öper koklar evine düşkündür. Çocuğumuza bakar ilgilenir hayatı benimle tam anlamıyla paylaşır ama gelin görün ki... Ne yapmam lazım nasıl düzeltmem lazım inanım bilmiyorum..
Böyle olup çözüm bulabilen var mı gerçekten merak ediyorum. Neler yaptınız. Yoksa böyle gelir böyle gider mi?
Yorumlarınız için şimdiden teşekkür ederim. Kırıcı yorum yapmazsanız, eşime veya bana kötü söz kullanmadan yorum yaparsanız ayrıca sevinirim.
30 yaşında 2 yaşında çocuk annesiyim. Eşimle severek evlendik. Ama gel gelelim evlendiğimiz günden beri özel hayatımız yok gibi birsey hep benim itelememle oldu. Başından beri öyle bahaneler sundu ki bende inandım ya da inanmak istedim. 5te kalkiyordu ise gitmek için yorgun oluyorum dedi başlarda. Sonra iş yeri değişti artık 8 de kalkiyordu pek birsey değişmedi. Daha sonra hamileliği bahane etti ki bahanelerin arasında benim en ikna olduğum dönemdi ki ilk 6 ay karnım bile çıkmamıştı ama ona da neyse dedim. Bebegimiz doğduktan sonra ise işler iyice değişti bu sefere çocuk ağladığı için gece uykuları bölündugünü ve yorgun hissettiğini söylüyordu. Çocuk ağladığında dönüp uyumaz beraber kalkar ilgileniriz. Bende çalışıyorum bu arada. Üstelik sabah 2 akşam 2 saat yol gidiyorum çocuğa bakıyorum ama benim nasıl halim oluyor. Cinsellik bir iş değil ki tam tersi bir eylem. Velasilkelam anladım ki bunlar bahane. Doktora gitmeyi teklif ettim bir sıkıntım yok sadece yorgunum dedi. Aile terapistine gittik 4 ay hiç bir çözüm alamadık ona gitmeyi de reddetti. Artık beraber bile yatmıyorum çünkü ben istemiyorum. Ev arkadasiysak tam anlamıyla ev arkadaşı olalım madem ama yok yok. Bu arada işin garip tarafı gelir sever öper koklar evine düşkündür. Çocuğumuza bakar ilgilenir hayatı benimle tam anlamıyla paylaşır ama gelin görün ki... Ne yapmam lazım nasıl düzeltmem lazım inanım bilmiyorum..
Böyle olup çözüm bulabilen var mı gerçekten merak ediyorum. Neler yaptınız. Yoksa böyle gelir böyle gider mi?
Yorumlarınız için şimdiden teşekkür ederim. Kırıcı yorum yapmazsanız, eşime veya bana kötü söz kullanmadan yorum yaparsanız ayrıca sevinirim.
