saol canım herkesın ınsallah bende 4 yıllık evlıyım bende kendımı cok törpüledim ilk zamanlara göre özellikle de cocuk olunca ama daha yolum var sanırım
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
eşimle sürekli tartışıyoruz
- Konu Sahibi Beyhatun
- Başlangıç Tarihi
saol canım herkesın ınsallah bende 4 yıllık evlıyım bende kendımı cok törpüledim ilk zamanlara göre özellikle de cocuk olunca ama daha yolum var sanırım
aynı sorunu bende yaşıyorum malesef hatta şuan kavgalıyız :2:bu erkekler neden böyle bilmiyorum.bende ev hanımıyım 1.5 yaşında oğlum var bütün gün onunla hem ev işi hem yemek hem onun bakımıyla vede üstüne ortalığı birbirine katmasıyla uğraşıyorum.öyleki mutfaktaki tava tencere odaya,yatak odasındakiler mutfağa geliyor 
hergün rutin bunlar.dün oğlum uyurken koşa koşa duşumu aldım,sarmamı sardım çorbamı yemeğimi yaptım.askıdaki çamaşırlarımı katladım evi toparladım eşim geldi yemek çay servisi derken kendi bilgisayarının başına gitti oyun oynuyor bende aldım laptabımı buraya bakıyorum 1 saat sonra geldi yanıma bende dalmışım konulara bakıyorum yerdede oğlumun oyuncakları ama ölee canım istemedi bütn gün pilim bitiyor aynı işlerden neymiş efendim ben ne biçim kadın mışım ne biçim anneymişim.bütün gün çalış çabala oğluna bak sonuç koca bi sıfır cvp verdim çok büyük kavga ettik.üstelik ben gurbetteyim ve 1 haftadır evden çıkamıyorum soğuktan.sen toplayıver ne olur dedim delirdi.herşeyi benim üstüme yıkıyor kendi 12 de işe gidip 10 da geliyor.çocuğa sürekli yok bağırma yok oyuncağı yere atma.çok üzülüyorum bazen neyin mücadelesini veriyorum diyorum nereye kadar böyle sürecek düzelecekmi.severek evlendik ama sürekli beni eleştiriyor hiç bişeyden memnuniyeti yok eleştiri dedimi birinci ama.kendi lafı söylüyor bana suss lann diyor terbiyesiz kendini ne zannediyor bilmiyorum.kadınlar ezik kadın cevap vermemeli alttan almalı bunu yıllarca kocasından dayak yiyen kayınvalidem kendi hemcinsim söylüyor daha ne bekliyorum ki ben...
hergün rutin bunlar.dün oğlum uyurken koşa koşa duşumu aldım,sarmamı sardım çorbamı yemeğimi yaptım.askıdaki çamaşırlarımı katladım evi toparladım eşim geldi yemek çay servisi derken kendi bilgisayarının başına gitti oyun oynuyor bende aldım laptabımı buraya bakıyorum 1 saat sonra geldi yanıma bende dalmışım konulara bakıyorum yerdede oğlumun oyuncakları ama ölee canım istemedi bütn gün pilim bitiyor aynı işlerden neymiş efendim ben ne biçim kadın mışım ne biçim anneymişim.bütün gün çalış çabala oğluna bak sonuç koca bi sıfır cvp verdim çok büyük kavga ettik.üstelik ben gurbetteyim ve 1 haftadır evden çıkamıyorum soğuktan.sen toplayıver ne olur dedim delirdi.herşeyi benim üstüme yıkıyor kendi 12 de işe gidip 10 da geliyor.çocuğa sürekli yok bağırma yok oyuncağı yere atma.çok üzülüyorum bazen neyin mücadelesini veriyorum diyorum nereye kadar böyle sürecek düzelecekmi.severek evlendik ama sürekli beni eleştiriyor hiç bişeyden memnuniyeti yok eleştiri dedimi birinci ama.kendi lafı söylüyor bana suss lann diyor terbiyesiz kendini ne zannediyor bilmiyorum.kadınlar ezik kadın cevap vermemeli alttan almalı bunu yıllarca kocasından dayak yiyen kayınvalidem kendi hemcinsim söylüyor daha ne bekliyorum ki ben...
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
Allah hepimize huzur ve mutluluk versin,eşlerimize de anlayış izan inşallah.aynı sorunu bende yaşıyorum malesef hatta şuan kavgalıyız :2:bu erkekler neden böyle bilmiyorum.bende ev hanımıyım 1.5 yaşında oğlum var bütün gün onunla hem ev işi hem yemek hem onun bakımıyla vede üstüne ortalığı birbirine katmasıyla uğraşıyorum.öyleki mutfaktaki tava tencere odaya,yatak odasındakiler mutfağa geliyor
selam arkadaşlar uzun zamandar beri sorunumu sizinle paylaşıp paşlaşmama konusunda düşünüyordum çünkü , sıkıntımın beni strese sokan şeylerin hangisini yazayım ki diyordum. ama baktım böyle daha kötü hissetmeye başladım artık kendimi. ben 6 yıllık evliyim, bir yaşında bir kızım var.fakat bu 6 yıllık süre içerisinde artık anladım ki ben ve eşim çok uyumsuz bir çiftiz. iki sözümüzün biri mutlaka tartışmaya dönüşür. artık o kadar sinirleniyorum ki hiç bir şeye tahammül edemez oldum. çünkü karşımdaki insanla uzlaşmak ne mümkün! kendisi benden herşeyi dört dörtlük bekler ama iş benim beklentilerime gelince ben " çok rahatına düşkün bir insan" olup çıkıveriyorum. o erkektir onun her dediğine peki demeliymişim. çocuk beni uykusuz bıraktığı zamanlarda ondan yardım istesem sanki emzir, ya da altını değiştir demişim gibi annesi ben miyim, ben mi emziriyorum, ben mi altını değiştiriyorum tabiki sen bakacaksın der. gezmeye gideriz tartışırız misafir gelir gider biz arka planda yine tartışırız. çocuk beni uykusuz bırakır bazen kahvaltısını hazırlayamam her sabah düzenli olarak kahvaltı istiyorum der. çocuktan dolayı uykusuz kaldım diyorum, bir çocuğa bakamıyormuşum. hala alışamamışım bu çocuklu tempoya. yani yorgunluğa uykusuzluğa da alışılırmıymış bilmiyorum. kayınvalidem 75 yaşında, bir işte zorlandığım zaman tutar bana onu örnek verir. yani beni benim zamanımın şartlarıyla değilde kayınvalidemin yaşamının şartlarıyla kıyaslar.o yüzden ben çok şanslıymışım. bunun gibi daha çok şey...eskiden ona karşı çok halim selimdim artık sinirleniyorum çok aşırı tepki veriyorum. sen böyle değildin diyor.sen böyle ettin diyorum ben ne yapmışım ki, aslında biz çok huzurluymuşuz, bizim hiç bir sıkıntımız yokmuş. ee tabi o kendi bildiğini okuyor, istediğini yapıyor, beni istemediğim pek çok şeyi kabullenmek mecburiyetinde bırakıyor sonrada ben niye böyle huysuzmuşum?bazen çok üzülüyorum böyle nereye kadar diyorum kendi kendime.Allah boşanmadan muhafaza etsin bizleri. huzur versin bize inşallah.eşimin olumlu yönlerini de görmezlikten gelmiyorum evine bağlı Allaha şükür.ama geçinmek zor,huyuna ahlakına görüşlerine alışamıyorum.kendisine göre doğru ama bana göre yanlış bir şey varsa bunu kabul etmek istemiyorum. ama kabulenmem için ırsarla üstüne gider.hepimiz yetişkin , bilinçli insanlarız aklıma yatmayanı kabul etmek istemdiğimi söyleyince kocamın dediklerine peki demeyi öğrenmem lazımmış.offff arkadaşlar offf... dualarınızı desteğinizi istiyorum. ben işin içinden çıkamıyorum. siz napıyorsunuz böylesi durumlarda?
burda okuduklarina göre erkeklerin geneli böyle canim..benim esimde benzer..biz artik kavga etmiyoruz cunku ben esimel tartismaya girmiyorum..iyi yönlerini görüyorum sadece..sanada tavsiyem bu..seviyorsan boyle..
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
evet sanırım burada yazılanlar eşimi olduğu kabullenmemde bana kolaylık sağlayacak inşallah.gerçekten eşim gibi ,hatta daha anlayışsız olanları bile var maalesef.zaten sevgimiz olmasa katlanmamız için gerekçe arar mıydık kendimize?
- 26 Şubat 2010
- 5.613
- 5.658
- 198
su siparişini kim verecek diye tartışan tek çiftin biz olduğumuzu düşünüyordum...yaşasın yalnız değilmişiz
şaka bir yana kızlar,13 yıllık evliyim.o kadar çok boşanmanın eşiğinden döndük ki...burada açılan konuların yarısı başımızdan geçti..şimdi okurken bazen gülümsüyorum,bunları da yaşadık sahiden diye...ama çözüm çok basit,POLİTİK OLMAK...nabza göre şerbet vermek...başından beri kendimi paraladım kadın-erkek eşitliği diye..onun önde olduğunu düşünmek gururuma dokunuyordu...sonra durup düşündüm;evliliği gurur kurtarmıyor kızlar
şimdi aman aşkım gelmiş,paşam acıkmış,kocacım yorulmuş,ben bilmem beyim bilir...kendilerine önem verildiğini hissettikleri an mayalanmış hamur gibi oluyorlar...bazen bildiğim şeyleri bile ona sorarım,aaaa öylemi bak ben hiç bilmiyordum sağol canım,ay aşkım senin yardımın olmadan imkansız ben bunu başaramam,bak iyi ki düşündün ne akıllısın benim asla aklıma gelmezdi gibi...her zaman son sözü o söyler,peki kocacım derim;hep benim istediğim olur 
yapıcak birşey yok yaradılışları böyle...
Gercekten cok zor bir durum ama sanki esiniz sartlanmis...Müsterek bir hayati taviz vermek zannediyor ve eger bir kez taviz verirse gerisi gelecek zannediyor..Bence esinize müsterek hayat ne demek onu ögretmeye calisin....Nasilki maddi konuda yeri gelince kadin kocasina yardim ediyorsa, kocada karisina gerektigi zaman yardim etmeli ki zaten bu ayni zamanda sünnettir...
tesk ederım cnm yuce mevlam sızlerınde yuzunu guldursun
bıranda degısmesı zaten mumkun olmaz bu asamadan sonra ancak yavaş yavaş ona ıstedıklerını yaptırdabılırsın bunda da uslup kendını ıfade etmek cok onemlı esın nasıl bır yapıda oldugunu cok ıyı bılıorsundur altan alarak onu pofpoflayarak nabza gore serbet verıp yolunu cızersın allah sabır versın cnm
selam arkadaşlar uzun zamandar beri sorunumu sizinle paylaşıp paşlaşmama konusunda düşünüyordum çünkü , sıkıntımın beni strese sokan şeylerin hangisini yazayım ki diyordum. ama baktım böyle daha kötü hissetmeye başladım artık kendimi. ben 6 yıllık evliyim, bir yaşında bir kızım var.fakat bu 6 yıllık süre içerisinde artık anladım ki ben ve eşim çok uyumsuz bir çiftiz. iki sözümüzün biri mutlaka tartışmaya dönüşür. artık o kadar sinirleniyorum ki hiç bir şeye tahammül edemez oldum. çünkü karşımdaki insanla uzlaşmak ne mümkün! kendisi benden herşeyi dört dörtlük bekler ama iş benim beklentilerime gelince ben " çok rahatına düşkün bir insan" olup çıkıveriyorum. o erkektir onun her dediğine peki demeliymişim. çocuk beni uykusuz bıraktığı zamanlarda ondan yardım istesem sanki emzir, ya da altını değiştir demişim gibi annesi ben miyim, ben mi emziriyorum, ben mi altını değiştiriyorum tabiki sen bakacaksın der. gezmeye gideriz tartışırız misafir gelir gider biz arka planda yine tartışırız. çocuk beni uykusuz bırakır bazen kahvaltısını hazırlayamam her sabah düzenli olarak kahvaltı istiyorum der. çocuktan dolayı uykusuz kaldım diyorum, bir çocuğa bakamıyormuşum. hala alışamamışım bu çocuklu tempoya. yani yorgunluğa uykusuzluğa da alışılırmıymış bilmiyorum. kayınvalidem 75 yaşında, bir işte zorlandığım zaman tutar bana onu örnek verir. yani beni benim zamanımın şartlarıyla değilde kayınvalidemin yaşamının şartlarıyla kıyaslar.o yüzden ben çok şanslıymışım. bunun gibi daha çok şey...eskiden ona karşı çok halim selimdim artık sinirleniyorum çok aşırı tepki veriyorum. sen böyle değildin diyor.sen böyle ettin diyorum ben ne yapmışım ki, aslında biz çok huzurluymuşuz, bizim hiç bir sıkıntımız yokmuş. ee tabi o kendi bildiğini okuyor, istediğini yapıyor, beni istemediğim pek çok şeyi kabullenmek mecburiyetinde bırakıyor sonrada ben niye böyle huysuzmuşum?
ben 1 yıllık evliyim çok yeniyim sizin kadar tecrübeli değilim bi yerde fakat bir erkeği yada kadını farketmez nasıl alıştırırsan öyle gider bence benim eşim hep hizmet görmüş iş yapmayı bilmez ne bilim bu evin kadını sensin die çıkardı işin içinden ama ben izin vermedim ben annemin evinde değilmişim döndüm sende annenin evinde değilsin lafını bil konuş dedim ve evden gittim sinirliyim çünkü dolaştım biraz yoksa kavga çıkıcak biliyorum...ki ben ünv okudum hep çalıştım bir evi sorumluluğu ne kadar olur bilmiyorum ondan bir farkım yok evlenmişim alışmaya çalışıyorum birde işte çalışıyorum kavgalarımız oldu nie ben çoraplarını buraya atma dedim diye işte hayatım çok kötüyüm bulaşığı sen yerleştirirmisin dedim die ama ne oldu alıştırdım en başta göz yumum tepeme çıkmasına izin verseydim şimdi bana yardım etmeyen ve bunu marifetmiş gibi söyleyip övünen adam olarak kalıp devam edicektim en başta kötü oldum sorumsuz oldum pis kadın oldum ama sonunda yola geldi gelmek zorunda hakkından gelemiyorum hem çalış hem evin işi birde dağınık koca sanki evde tek başına yaşıyoruz sen emziriyomuşsun sen annesiymişsin eee sen nesin iskele babasımı oldu canım ben annemin evinden getirdim o çocuğu zaten sinir olmakta çok haklısın ama artık yapıcak bişey yok bence alttan almaktan başka neden çünkü ona bunları yapması için çok izin vermişsin......
tek benim kocam değilmiş böyle olan demek.ben 10 yıllık evliyim eşimde herşeyi benden bekler çocukların sorumluluğu genelde bendedir.pek yardım etmez.bu konuda çok laf söyledim iyilikle kötülükle şakaya vurarak her yolu denedim ama nafile fayda etmedi
erkeği olduğu gibi kabullenmek en doğrusu belki ama ben bunu da pek başaramıyorum hala laf söylüyorum fakat tartışmıyorum olayı büyütmüyorum.sende çok umursama canım tartışmadan tatlılıkla yardım iste.çünkü kavga restleşme hiçbir işe yaramıyorbelki güzellikle zamanla biraz yumuşar
erkeği olduğu gibi kabullenmek en doğrusu belki ama ben bunu da pek başaramıyorum hala laf söylüyorum fakat tartışmıyorum olayı büyütmüyorum.sende çok umursama canım tartışmadan tatlılıkla yardım iste.çünkü kavga restleşme hiçbir işe yaramıyorbelki güzellikle zamanla biraz yumuşar
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
su siparişini kim verecek diye tartışan tek çiftin biz olduğumuzu düşünüyordum...yaşasın yalnız değilmişiz
şaka bir yana kızlar,13 yıllık evliyim.o kadar çok boşanmanın eşiğinden döndük ki...burada açılan konuların yarısı başımızdan geçti..şimdi okurken bazen gülümsüyorum,bunları da yaşadık sahiden diye...ama çözüm çok basit,POLİTİK OLMAK...nabza göre şerbet vermek...başından beri kendimi paraladım kadın-erkek eşitliği diye..onun önde olduğunu düşünmek gururuma dokunuyordu...sonra durup düşündüm;evliliği gurur kurtarmıyor kızlar
aslında bir insanın yaradılışı ne ise odur yani fıtratı değiştirmek mümkün değil ama gerçekten de evlilikte de kesinlikle siyasetçi olmak lazım artık buna inanmaya başladım.siyasetçi olmak lazım derken tabi içimiz başka dışımız başka olmalı demek istemiyorum. hani bir hikaye vardır arkadaşlar bilirsiniz belki ama ben yeri gelmişken paylaşmak isterim.ama ( kör ) bir dilenci dışarda mendilini açmış "Allah rızası için bir sadaka" diye söylenerek saatlerce önüne sadaka atılmasını beklemiş ama bir sürü insan önünden geçtiği halde kimse beş kuruş vermemiş. sonra biri dilencinin önüne bir kağıt asmış. bundan sonra dilencinin önünden gelip geçen herkes mutlaka dilenciye para bırakmışlar. o kağıtta da ne yazıyormuş biliyor musunuz " güneşli bir ilkbahar günü ama ben göremiyorum...
sinirlenmekle, üzülmekle sıkıntılar aşılmıyor alternatif çözümler üretmek lazım diye düşünmeye başladım artık.başlamaya başladım da bakalım yapabilecek miyim? ama bunu sen ve bazı arkadaşlarımız başardığınıza göre demek ki neden olmasın?
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
Gercekten cok zor bir durum ama sanki esiniz sartlanmis...Müsterek bir hayati taviz vermek zannediyor ve eger bir kez taviz verirse gerisi gelecek zannediyor..Bence esinize müsterek hayat ne demek onu ögretmeye calisin....Nasilki maddi konuda yeri gelince kadin kocasina yardim ediyorsa, kocada karisina gerektigi zaman yardim etmeli ki zaten bu ayni zamanda sünnettir...
bunları çok yaptım ama diyorum ya başka taktikler denemem lazım galiba.hani herkesin faklı bir yapısı var , ben eşime giden yolu bu 6 yılda hala keşfedemedim demek ,bakalım yolu aramaya devam.
bunları çok yaptım ama diyorum ya başka taktikler denemem lazım galiba.hani herkesin faklı bir yapısı var , ben eşime giden yolu bu 6 yılda hala keşfedemedim demek ,bakalım yolu aramaya devam.
Son düzenleme:
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
canım zaten bizde de aynı şeyler olduğu için böyle sıkıntılar yaşadım, okul hayatı ,iş hayatı derken evlilik artı bir de çocuk. bunlar gerçekten insanı yıpratan şeyler. ben alıştırmak istedim ama olmadı. her halukarda sıkıntı oldu. yani onu alıştırayım derken yine kendimin yıprandığımı farkettim. bak seninki 1 yılda ortamınıza ayak uydurmuş bizim 6 yılımız doldu hala aynı, artık uğraşacak mecalim kalmadı. sanırım bazen bazı şeyleri kabullenmek en doğru çözüm. anlaşamadığımız çok nokta olsa da yinede sevgimiz var Allaha şükür. güzel düşünmek istiyorum ki güzel olsun inşallah. bir de keşke sinirli değilde sakin bir yapım olsa...
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
tek benim kocam değilmiş böyle olan demek.ben 10 yıllık evliyim eşimde herşeyi benden bekler çocukların sorumluluğu genelde bendedir.pek yardım etmez.bu konuda çok laf söyledim iyilikle kötülükle şakaya vurarak her yolu denedim ama nafile fayda etmedi
canım ben de senin gibi eşleri böyle olan arkadaşları görünce olduğu gibi kabullenmem gerektiği fikrine alıştırmaya çalışıyorum kendimi. kendimde hoşuma gitmeyen yönüm olan şu sinirli halimden de bir nebze olsa kurtulabilsem ne güzel umursamaz bir insan olucam ben de
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
arkadaşlar hepinizden Allah razı olsun, sıkıntıma ortak oldunuz paylaştınız siz de sıkıntılarınızı. inanın iki gün önceki halimden daha sakinim .bu arada kaç gündür eşimle küstük barıştık elhamdülillah. her ikimizde hatalarımızı gözden geçirip daha dikkatli olmaya gayret göstereceğiz .bizim barışmamız ve hepimizin mutluluğu daim olsun inşallah. Allah hepimize yuvamızda eş ve çocuklarımızla huzurlu bir hayat nasip etsin.
selam arkadaşlar uzun zamandar beri sorunumu sizinle paylaşıp paşlaşmama konusunda düşünüyordum çünkü , sıkıntımın beni strese sokan şeylerin hangisini yazayım ki diyordum. ama baktım böyle daha kötü hissetmeye başladım artık kendimi. ben 6 yıllık evliyim, bir yaşında bir kızım var.fakat bu 6 yıllık süre içerisinde artık anladım ki ben ve eşim çok uyumsuz bir çiftiz. iki sözümüzün biri mutlaka tartışmaya dönüşür. artık o kadar sinirleniyorum ki hiç bir şeye tahammül edemez oldum. çünkü karşımdaki insanla uzlaşmak ne mümkün! kendisi benden herşeyi dört dörtlük bekler ama iş benim beklentilerime gelince ben " çok rahatına düşkün bir insan" olup çıkıveriyorum. o erkektir onun her dediğine peki demeliymişim. çocuk beni uykusuz bıraktığı zamanlarda ondan yardım istesem sanki emzir, ya da altını değiştir demişim gibi annesi ben miyim, ben mi emziriyorum, ben mi altını değiştiriyorum tabiki sen bakacaksın der. gezmeye gideriz tartışırız misafir gelir gider biz arka planda yine tartışırız. çocuk beni uykusuz bırakır bazen kahvaltısını hazırlayamam her sabah düzenli olarak kahvaltı istiyorum der. çocuktan dolayı uykusuz kaldım diyorum, bir çocuğa bakamıyormuşum. hala alışamamışım bu çocuklu tempoya. yani yorgunluğa uykusuzluğa da alışılırmıymış bilmiyorum. kayınvalidem 75 yaşında, bir işte zorlandığım zaman tutar bana onu örnek verir. yani beni benim zamanımın şartlarıyla değilde kayınvalidemin yaşamının şartlarıyla kıyaslar.o yüzden ben çok şanslıymışım. bunun gibi daha çok şey...eskiden ona karşı çok halim selimdim artık sinirleniyorum çok aşırı tepki veriyorum. sen böyle değildin diyor.sen böyle ettin diyorum ben ne yapmışım ki, aslında biz çok huzurluymuşuz, bizim hiç bir sıkıntımız yokmuş. ee tabi o kendi bildiğini okuyor, istediğini yapıyor, beni istemediğim pek çok şeyi kabullenmek mecburiyetinde bırakıyor sonrada ben niye böyle huysuzmuşum?
canım eski zamanlarla kıyaslaması yanlış ama eskiden cidden iyi katlanıyormuş büyüklerimiz şimdi o sabır hiçbirimizde yok maalesef zaman hepimizi değiştirdi şimdiki ayrılıklar bu yüzden çoğaldı 3 kişiden biri ayrılıyor neyse eskidendi eşin hala modern hayata ayak uyduramamış canım :))gülüyorum diye yanlış anlama tatlım dalga geçmiyorum sakın alınma ama sana bişi diyimmi benim eşim hiç böle kıyaslamalar yapmıyo çok mu modern hayır sadece izin vermiyorum çünkü her ama her diyeceğini önceden kestirip yapıyorum yapma dediği şeyleri yapmıyorum onun sözünden hiç çıkmıyorum eğer ayak uydurmasam sorun olurdu sanırım belki bu yönüm sana yanlış gelebilir oyuncak gibi her dediğini yapmış olmam sana yanlış gelebilir tatlım ama annemden bunları gördüm ben çoraplarına kadar hazır eder yerine göre giydirirm bile soğuk oluyo dikkat etmiyo üşeniyo üstelesem kızacak bende alıyorum kendim giydiriyorum böle işte canım ben böle olmasaydım belki eşimde istermiydi bilemiyorum ama ben fazla alıştırdım benim bir bebğim olsa artık o kadar ilgilenemem o başka mesele eşimden anlayış beklerim ama ayrılığı aklıma getirmem tatlım anlıyorum sinir küpü oluyosundur canın çok acıyodur ama şöle düşün kardeşiylede anlaşamıyo insan sürekli didişir ama ayrılıyomu evi terk ediyomuyuz kan bağı var demi o nikahta benim için o kadar önemli sabret desem bana kızarmsın tatlım bebekte büyüyecek kocan olgunlaşacak biraz sen biraz o değişecek evlilikte dönem dönem oluyo zaten benim babam çok sinirliydi önceleri ve annem hep susardı hiç bir gün bilmem karşılık verdiğini ama babamda gönlünü almadan bahçe kapısından dığarıya çıkamazdı ya işte evlilik böle yürüdü eğer sabredemem ben böle olmamam diyosan o zaman ayrılmalısın ama ben olsam ayrılmam sabrederim karşılık verme farklı yollar dene elinden geleni yap o da elini vicdanına koysun sen bir süre daha sabret desem kızmassın demi daha kötü evlilikleri düşün sabret tatlım her evlilikte sorunlar oluyo bunu unutma...
yok canım tamamen alışmadı tabiki ama eskisi gibi değil ama çok direndim evliliğimizin ilk 6ayı sürekli kavga ettik sürekli ama o sen beni beğenmiyosuna giriyodu bense derdimi anlatmaya çalışıyodum hep evde sorun yaratan kadındım bi gün mail yazdım sabah işteyken anlatamıyorum bir türlü yoksa ne varsa hepsini yazdım birazda benimki kendini beğenmiş burnundan kıl aldırmaz
ondan sonra daha da düzeldi ben yollamamışım da oda okumamış gibi yaptı hiç ayrılık lafı etmedim biliyodum düzeleceğini ha şimdide çok çok çok yardımcı olmaz ama en azından evde olduğu zaman(her zaman olmasada:):) yediğini içtiğini kaldırır yada sırf o daha rahat kullansın die kablosuz süpürgelerden aldım onla biraz üstten alır keyfi olursa çorapları bi nepze düzeldi atsada ben eve geldiğim zaman kaldırır görmiyim die şimdi hamileyim dahada ağırlaştım artık şimdiden çocuğa nöbetleşe bakıcaz die başının etini yiyorum belki biraz cadılık yaptığım ama napiiim yani yoksa herşeyi üzerime yıkıcak ben öyle olsun istemiyorum
- 22 Eylül 2010
- 2.510
- 57
- 363
canım benim neden kızayım ki
bak ben de gülüyorum,çünkü yazdıkların çok samimi geldi bana .evet eşim biraz eski usul erkeklerdendir .o kendini osmanlı erkeği olarak görür ( ama bir o kadar da yumuşacık bir kalbi vardır) bir yuva kolay kurulmuyor .bir şeyi yapmak zordur ama yıkmak çok kolaydır. bizler bir ömür boyu aynı yastığa baş koymak için, her iki cihan saadetini yakalamak için yuva kurduk. Allah boşanmaktan muhafaza etsin. sorunlarımızı aşmanın, evliliği daha güzel yürütebilmenin yollarını göstersin rabbim. senin şu eşine yaptığın şeylerin çoğunu benim eşim de bekler ama ne bileyim ben bazı şeyleri yapamıyorum. gönlü hoş olsun diye sevmediğim ama yaptığım çok şey var ama bazılarını kabullenmedim. yetiştirilme tarzım, belki hayat görüşümün farklı oluşundan sanırım.ama beni kızdırmasa yinede yaparım belki.kızdırdı mı yapacağımı da yapasım gelmiyor artık. ama şunuda kabul ediyorum ben de dik başlıyım o da bunu söyler durur bana.Benzer Konular
