Merhaba yeni sayılırım burda uzun zamandır yazmak istiyorum eşimle uzun süredir çok tartışıyoruz.aslında tam olarak bebeğim doğduğundan beri.5 aylık kızım var ve doğum sürecinde annesinin hastalığı nedeniyle çok yanlız kaldım.annesinin göğsünde kitle vardı ve tam benim doğum yapma zamanında ameliyat oldu.onun yanımıza gelip ameliyat olabileceğini ben istedim fakat hesaplamadığım şey eşimin beni bu denli yanlız bırakacağıydı. Eşim hergünü hastanede annesinin yanında geçirip beni gün içinde aramadı bile.msj atıp yanındayım veya seni seviyorum gibi bikaç cümle bile sarfetmedi. Akşam gelip kızımla biraz vakit geçirip uyuyordu. Nasıl olduğumu sormuyordu bile.o günlerden kalan kırgınlığım devam ediyor hala, unutamıyorum yaptığını. Şimdilerde ise bebeğim ne zaman ağlayıp huzursuz olsa biz çok kötü tartışıyoruz. Ona defalarca çocuk yüzünden kavga etmeyelim çocuk 1 saat sonra susar geriye pişmanlıklarımız kalır diyorum tamam Özür dilerim diyor fakat yine aynı şeyleri yapıyor.en son dün bu yüzden çok kötü tartıştık, öfkemi kontrol edemedim bağırdım ve bacaklarımı yumrukladım galiba.galiba diyorum çünkü çok iyi hatırlamıyorum.sadece sakinleştiğimde ellerim ve bacaklarım çok ağrıyordu. Sürekli ilk adımı ben atıyorum hatalı olmasam bile gidip konuşan Özür dileyen benim ve bu durum artık beni çok yoruyor. Kararlıyım bu defa konuşmayacam. Onun beni sevip sevmediğinden emin bile değilim.lütfen benimle tecrübelerinizi paylaşabilir misiniz.