eşimle tartışmamız

askitom_85 .!.:

Hayırlı olsun öncelikle....
Ama eşin e çok kızdım.bulamayan onca aile var iken.neyin şımarıklığı bu...Hiç mi dini inancı yok.Rabbim verdiyse vardır bir bildiği....
Kaç çocuğu var ki,çocuk hevesi yok.
Üstüne gitme umursamaz davran.zamanla alışacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Yıllardır çocuk özlemi çekiyoruz eşim ve ben çektiğimiz maddi manevi sıkıntılarda cabası halee bak korunduğu halde hamile mucizeyi yaşıyor eşide nankörlük yapıyor konu sahibii eger mecburi degilseniz saglıklı bir hamileliginiz varsa sakın aldırmayın derim allahtan kork kıyma canice o yavruya eşiniz zamanla alışacaktır bu duruma zaman verir üstüne gitmeyin ama sizde kararlı olun eger istiyorsanızz tabi benim bi tanıdığım vardı hamile kalmış eşi çok baskı yapmış aldır diye tıpkı eşiniz gibi davranmış kadın dik durdu taviz vermedi o cana kıymadı dünya tatlısı bi kızı oldu şimdi eşi iyiki beni dinlememişin diyormuş herkesten çok seviyor kızı aldır istemiyorum diyen adam

Hiçbir şekilde çocuk düşünmememe rağmen kazara hamile kaldım.
Duyduğumda sadece verdiğim tepki 'neden bunca isteyen varken bana nasip oldu, keşke önce onlara olsaydı, Allah onlara verseydi' dedim.
Eşimin ölesiye mutluluktan ağladığını görünce, tüm bakış açım değişti, çünkü bebek ikimizindi.
Tek başıma istiyorum ya da istemiyoum diyebileceğim bir konu değil.
Sizin eşinizin de bence böyle olmalıydı davranışı.
İstenmeyen bir gebelik olabilir, baba olmaya hazır değildir, istemiyordur vs.
Ama artık olduktan sonra yapabilecek bir şey yok ki bu durumda...
Hem de gerçekten istemezken mucize gibi gelen bir bebeği reddetmek ne kadar doğru...
Ayrıca zorunlu kürtaj durumunuz da olabilir, öncelikle sizin için endişelenmesi gerekiyordu.
Sonuçta büyük ve belki gelecek hayatınızı da etkileyebilecek, psikolojinizi derinden sarsacak bir operasyon bu.
Kan aldırmaya gitmiyorsunuz, kürjaj olmaya gideceksiniz, Allah hayırlısını versin yaşatmasın inşallah ama böyle bir olasılık söz konusuyken yaptığı bencillikten öte bir şey.
Hadi bebeği istemiyor, sizi de mi istemiyor?
Nasıl endişelenmez bir eş?
Böyle bir ikilemi yaşayan, duyguları tavan durumda olan bir kadını üzmeye, onunla arasına soğukluk sokmaya hangi adamın hakkı olabilir?
Eşime nasıl davranayım diye sormuşsunuz, bence davranmayın!
İnsan gibi davranmayın ki, belki yaptığı çok büyük kabahati anlar.

Esiniz belli ki erken diye boyle tepkiler vermis ama cok da hakli degil. Yine de kizmayin, dogurmayacaksin diye de tutturabilirdi ki mecburi kurtaj ihtimali de varmis.
Uzme kendini, sen zaten yeni evlisin. Hem baska yere tasiniyorsunuz, erteleyin sonra dusunursun cocuk yapmayi.
Ben de ilk ogrendigimde gebeligimi, deli oldum sinirlendim asla istemedim. Niye benim oldu, ben korundum niye isteyenlerin olmadi diye agladim.
Ama alistim simdi cok heyecanliyim.

Sephoraa .!.:

İstemeyen istemiyor işte.

Bir kuzenim var, eşi hamile kaldığında ikisi de bebeği hiç istemediler. 6 aylıkken gördüm ben ilk kez bebeği annesi emzirirken bile mutsuzdu. Bebeği emzirirken "asla hazır olmadan çocuk sahibi olma" dedi bana, bebek o an emmeyi bıraktı. Çok üzülmüştüm, hala üzülüyorum o çocuğa. Beş yaşında şimdi, hep istenmeyen çocuk oldu. Mecburen baktılar sanki kendi öz evlatlarına. Şimdi bir bebekleri daha oldu onu isteyerek yaptılar, yere göğe sığdıramıyorlar. Büyüğün kardeşine dokunmasına bile izin vermiyormuş annesi. O yüzden kucağına alınca değişir, babalar bebek doğmadan anlamıyor, hiç bir anne karnında bebeği hissedince ondan vazgeçemez safsatalarına inanmıyorum ben. Gözümün önünde istenmediği için kaybedilen bir çocuk var. Sorunlu bir çocuk, büyüdüğünde de sorunlu bir insan olacak.

Genişletmek için tıkla...

çok üzüldüm, için parçalandı
o insanlar "bebek istemiyor" değilmiş
(özür dilerim kuzenin ama) o insanlar ruhsal yönden hasta insanlarmış bence
çocuk istemeyen, hiçbir çocuğu istemez
böyle ayrımcılık olur mu
Allah o çocuğu çoooooooook mutlu etsin hayırlısıyla