Ne halt yemeye dertsiz basima dert aldim hic de karakterime uygun bir sey yapmadim ama 11 ay once evlendim. 7 senedir tanidigim biriyle. Ailesini de taniodum da evlenince yakin olmak yaramadi bana.
Gerçekten tahammül edemiyorum artik ailesine. En küçüğünden en buyugune sorun var bunu iyice anladim. Bugun anneannesi eşimin on yil once yazlikta yaptigi capkinligi gulerek anlatinca bende kayis koptu artik. Ne yapmis oldugu hic umrumda degil ben zaten birini bu yuzden yargilayacak insan degilim ama beni hice sayar gibi bu ne gevseklik. Kirk yilin basi ilk kez gittigim evde sofrayi toplamami beklemeleri cabasi. Hadi kizlar toplayiverin diye ben ve gorumceme sesleniyor kayinvalide. Gevsek bi enişte var annemin basina bi olay geldi onla ilgili ayip denebilcek bir geyik yapio falan. Hepsine bi cevap verdim ama ben yoruldum ya bu mudur yani ince dusunceli nazik bir insan olmak yük haline geldi bu hayatta. Insanlar neden intihar ediyor cok iyi anliyorum. Yapacagim bir is degil ama anliyorum. Gercekten insanlarin cogunlugunu sevmiyorum.
Tabiki normal hayatta burdaki kadar dandun catir patir bi insan degilim toplumda survive etmeye calisiorum eezikce susarak. Akla mantığa uygun olmayan şeyler yazmayiverin sonra banlaniyorum baska zaman oynayalim vala cok sinirim bozuk.
Ben onun ailesiyle gorusmesem bu evlilik yürür mü sizce bunu yapabilen var mi? Merak ettigim sey bu.
“Görüşmeyeceğim” deyip eşinizle tartışacağınıza bence görüşüp buradaki gibi dan dan cevap verip, bozun. Ne kadar ayıp şeyler söylüyorsunuz vs deyin, eleştirin. Ne hakediyorlarsa söyleyin. Onlar sizinle görüşmek istemesinler.
Ne halt yemeye dertsiz basima dert aldim hic de karakterime uygun bir sey yapmadim ama 11 ay once evlendim. 7 senedir tanidigim biriyle. Ailesini de taniodum da evlenince yakin olmak yaramadi bana.
Gerçekten tahammül edemiyorum artik ailesine. En küçüğünden en buyugune sorun var bunu iyice anladim. Bugun anneannesi eşimin on yil once yazlikta yaptigi capkinligi gulerek anlatinca bende kayis koptu artik. Ne yapmis oldugu hic umrumda degil ben zaten birini bu yuzden yargilayacak insan degilim ama beni hice sayar gibi bu ne gevseklik. Kirk yilin basi ilk kez gittigim evde sofrayi toplamami beklemeleri cabasi. Hadi kizlar toplayiverin diye ben ve gorumceme sesleniyor kayinvalide. Gevsek bi enişte var annemin basina bi olay geldi onla ilgili ayip denebilcek bir geyik yapio falan. Hepsine bi cevap verdim ama ben yoruldum ya bu mudur yani ince dusunceli nazik bir insan olmak yük haline geldi bu hayatta. Insanlar neden intihar ediyor cok iyi anliyorum. Yapacagim bir is degil ama anliyorum. Gercekten insanlarin cogunlugunu sevmiyorum.
Tabiki normal hayatta burdaki kadar dandun catir patir bi insan degilim toplumda survive etmeye calisiorum eezikce susarak. Akla mantığa uygun olmayan şeyler yazmayiverin sonra banlaniyorum baska zaman oynayalim vala cok sinirim bozuk.
Ben onun ailesiyle gorusmesem bu evlilik yürür mü sizce bunu yapabilen var mi? Merak ettigim sey bu.
Yaş ilerledikçe bana da koymaya başladı muhabbetleri. Bızde gecen gun mecburıyetten aynı yerde bulunmak zorundaydık ayy darlandım resmen dedım kendı kendıme allahım ıkı bın tl kıra vereyım ama benı bu kadınla aynı evde yasamaya mahkum etme bırdahaLaf sokmak kirmak istemiyorum. Onlar da bana yapmasin. Ugrasmak istemiyorum kimseyle. Biseyleri kac paraya aldiklarini konusuolar saatlerce mutsuzluklarindan huzursuzluklarindan gina geldi bana artik. Laf uretemeyip bana sariolar yemin ediyorum. Evlenen aklimi ben..
Bu kadar kendini yıpratma bence onlar seni sinir ettikleri için mutlu oluyorlar bunu onlara verme görüşmemek gibi bir durum olursa eşinle aran çok açılır sıkıntı yani en iyisi onların yanında onlar gibi olmak başka türlü başa çıkamazsınLaf sokmak kirmak istemiyorum. Onlar da bana yapmasin. Ugrasmak istemiyorum kimseyle. Biseyleri kac paraya aldiklarini konusuolar saatlerce mutsuzluklarindan huzursuzluklarindan gina geldi bana artik. Laf uretemeyip bana sariolar yemin ediyorum. Evlenen aklimi ben..
Seni taa 2010-2011 yıllarından tanıyorum bu forumda. Hakikaten evlenmis olmana sasirdim. Hayrli olsun umarim guzel bir hayatin olur:)
Ben büyük görümcemle yıllardır görüşmüyorum. Evine en son altı sene önce gitmisimdir. Mecbur kalmadıkça bir araya gelmiyorum. Ama eşim de bu duruşuma karşı oldukça saygılı ve anlayışlı davrandığı için bunu başarabiliyorum. Böyle olmasaydı başaramazdım. Ama aile deyince işin içine anne baba vs giriyor. Ve görüşmezsen esin gerçekten mutsuz bir adam oluyo. Kim ister ki hayatını kurduğun biriyle ailen arasında koca bir duvar olsun? Benimki ablası diye çok etkilenmiyo kendi gorusuyo ona yetiyi. Ama anne baba farklı.
Sana tavsiyem aleni hadsızlık ve gereksiz laubalilik varsa direkt tepkini belirt. Çat çat konus. Bir süre sonra çekinirler senden. Biraz uyuz bu kız derler arkandan ama bisey olmaz :))
Biz hanımefendilik yapıp susunca bu tipler kendilerini daha güçlü hissediyo ve terbiyesizlik limitini git gide artiriyolar. O yaşa gelmiş insanlara terbiye öğretemezsin ama en azından senin yanında dikkat etmelerini sağlayabilirsin. Yüzleri varsa anlarlar bir süre sonra
Ama yuzsuz insanlarsa ne yaparsan yap anlamayacaklar ve devam edecekler. O noktada da ya kabulleneceksin bir süre sonra onların niyetlerinin kötü olmadığına inanacaksın. Ya da görüşmeyi keseceksin
Ne diyebilirim ki. Zor işler bunlar...
Bu kadar kendini yıpratma bence onlar seni sinir ettikleri için mutlu oluyorlar bunu onlara verme görüşmemek gibi bir durum olursa eşinle aran çok açılır sıkıntı yani en iyisi onların yanında onlar gibi olmak başka türlü başa çıkamazsın
Sen de gamsız ol Gül geç işlerini yapma rahatına bak sinir bozucu ol ya valla artık yeter bu eş ailesinden çektiğimiz dünyaya onlara köle olarak gelmedik nasıl gülüyorlarsa sen de gülerek lafını sok bırak onlar bozuksun biraz ama tamamen görüşmeyi kesersen eşin sürekli seni suçlar isterse annesi seni dövmüş olsun asla affedilemez hata yapmış olsun fark etmez sen her zaman dış kapının dış mandalısınBuna inansam gene uzulmem bilio musun. Beni azcik takiolar demek ki mutlu oluolar üzüldüğüme derim. Uzulmem hic umurlarinda diil bence. O kadar da gamsizlar.
Dogru diosun saolasin. Ama agzimi acasim yok artik. Yani niye yorayim kendimi laf yetistirmek icin. Al laf yetistirdim de noldu geldim keske sunu da deseydim keske su lafi da caksaydim tuh orda aklima gelmedi diye kendime kiziyorum. Laf gecirmenim de limiti yok. Yetmio sana gecir gecir. Hic enerjim halim yok ugrasmaya benim insanlarla.
Bir de tavsiyem, biraz gözlemle
Genel olarak tavırları , anlayışları, tarzları bu olabilir. Eğer öyleyse hiçbirini degistiremeyeceksin. Onlar bu. Onlarla yasarken bu tarz durumlarla hep karsilasacaksin. Bu noktada kendi algini degistirmeye çalış. Kendi kemdine yontemler gelistir. Bunlarin hepsi zamanla oluyor. Bir süre sonra insan alışıyor galiba. Bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi bilmiyorum ama en azından migrenin tutmaz :)
Evliliğin bence en zor tarafı bu. Alışık olmadığın benimsemedigin bir kültürle karsi karsiyasin vr onlarla dolayli da olsa organik olarak bağlanıyorsun. Eşini seviyorsan bir süre sonra bu kadar takmamaya başlayacaksın.
Inşallah her şey daha güzel olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?