benim eşim de obsesif.
ama ben onunla mücadele etmekten yıldığım için teslim oldum.
düşünün evinizdesiniz ama sanki çalıştığınız şirketin genel müdürü yanınızdaki.
her an hata yapmaktan korkarak yaşıyorsunuz.
korku mecaz anlamda değil çünkü hata yaptığınızda hatta yapma ihtimaliniz olduğunda bile apartman sarsılıyor yerinden.
çok zor gerçekten zor.
bir çocuğum olmasaydı çoktan canımı kurtarırdım :)
kaan seda bunu yazdığın mesajların arasında gördüm. durumu çok net anlatmıssın. ve böyle bir insanla birlikte güvenli bir çocuk yetiştirmek istediğini söylüyorsun. eğer gerçekten sevip değer veriyorsan tedavisi için uğraş derim. ama sakın sinip kendini ezdirme. yoksa daha da acımasızlaşır. ayrıca ne demek bebeğimi elimden alır. bir kere mahkemede çoğu zaman çocuklar anneye veriliyor. kim ne derse desin hayata bir kez geliyoruz. ve yaşadığımız her dakika çok kıymetli. koca bir ömrü ufacık şeyler için küfür eden bir insanla geçirebilir misin? hadi sen tahammül ettin diyelim yarın çocuğun büyüdüğünde ona da aynı şekilde davranacak buna nasıl katlanacaksın. yazık değil mi o yavruya. sırf babası problemli diye psikolojisiyle oynansın. etrafımda o kadar çok sorunlu baba var ki. o ortamda büyüyen çocuklara çok üzülüyorum. kuzenimin kuzeninin kocası aynen senin anlattığın gibi. mutfakta kadının başında bekliyor yemek yaparken ve sürekli eleştiriyor. çocuklarını bir görsen zavallım o kadar ezik ki doğru dürüst konuşmuyor bile. sürekli babasının yüzüne bakıyor korkuyla bir şey der mi diye. düşünsene her kapı açıldığında titriyorlar böyle hayat geçer mi? tabii ki çocukların sağlıklı büyümesi için anne babanın birlikte olması önemli ama bu gibi durumlarda ben kesinlikle boşanmaktan yanayım.sırf dul denmesin diye ciddi psikolojik rahatsızlıkları olan erkeklerle evli kalan bir çok kadın var. ama her insanın bir tahammül sınırı vardır. bir noktadan sonra kendine zarar vermeye başlarsın ve geri dönüşü olmaz. allah korusun o zaman çocuğuna kim bakacak? yada bu kadar ufak birşeyden bu derece sinirlenebilen böyle baskıcı bir erkek başka durumlarda çok daha fazla tepki gösterebilir. çocuğuna yada sana zarar verebilir. şimdi beliki de diyeceksin ki ailem bana destek olmaz param yetmez, tek başıma yapamam. evet hayat maddi açıdan çok zorlaşır. ama sen bir annesin ve çocuğun için herşeyin üstesinden gelirsin. her anı korkuyla dolu, huzursuz, mutsuz bir yaşamı güzel bir evde geçirmektense tek göz gecekonduda mutlu bir çocuk yetiştirmeyi tercih ederim.