İlk evlendiğim zamanlar yakamizi bırakmadılar her hafta gittik bazen 2 kere haftada.
Telefonlarından gına gelmişti.
Sonra noluyo ya dedim kendi ailem olsa bile ben bukadar sık gitmem bu ne dedim . Haftada 1 düşürdük görüşmeYı. .
Sonraları 2 haftada bir gorusuyorken hop hamilelik çocuk derken yine haftada bir görüşüyoruz.
İstemesem gitmem aslında ama çocuğumu ozluyorlar ve onlarında hakkı diye düşünüyorum. . Ama mecburiyetten haftada bir görüşmemiz çünkü eşim yoğun çalışıyor ve birbirimize zor zaman ayirabiliyoruz. Ve gidince eşimde bende sıkılıyoruz aslında ..
Birazda onların görüp beklentiye girmemesi lazım da nerdeee. Bana acımadın bari oğluna acı uyumaya hasret kitap okumaya kendine zaman ayırmaya hasret kaldı. .
Bu büyükler insanı daraltiyolar Allahtan seviyorum sevmesem aslaaa gitmem

ben zaten pek gidiş geliş sevmem. Bi kafede bi sinema sonra kahve falan olsa daha iyi. Diğeri benlik değil ama hayat işte...