Eşinizle tartıştığınızda çocuğunuza yansıtır mısınız?

Samimi olun lütfen bunu bir ben mi yapıyorum? Elimde değil sinirlendiğim an çocuk bişey sorunca veya yapınca yumuşak cevap veremiyorum. Şuan vicdan azabından ölüyorum. Her seferinde artık daha dikkatli olacağım diyorum sonra yine kendime hakim olamıyorum
6,5 yaşındaki çocuğunuzun suçu ne peki ?
 
Benimki daha 4 yaşında dolayısıyla o konuştuğunda eşimi de başka dertlerimi de unutturuyor ama yarın öbür gün ergen bir hayta olduğunda değişir mi bilmiyorum
 
Eşinizle çok sık mı tartışıyorsunuz?
Ufak tefek şeyler çocuklarıma yansımıyor. Büyük tartışmalar da çok sık olmadığından onları da olabildiğince çocuklardan hıncımı almadan geçiriyorum genel olarak.
Benimkiler şuan 10 ve 7 yaşlarındalar. Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var da diyebiliyorum.

Evde çok tartışma oluyorsa bunun üzerine gitmek lazım.
 
Samimi olun lütfen bunu bir ben mi yapıyorum? Elimde değil sinirlendiğim an çocuk bişey sorunca veya yapınca yumuşak cevap veremiyorum. Şuan vicdan azabından ölüyorum. Her seferinde artık daha dikkatli olacağım diyorum sonra yine kendime hakim olamıyorum
İlerde çocuğunuzun sizden, aranızdaki ilişkiden nefret etmesini istemiyorsanız yardım alın ve böyle durumlarda ne şekilde davranmanız gerektiğini öğrenin.
 
Ne kadar sinirli olursam olayım, durgun olurum ama oturur oğlumla normal bir şekilde oynarım, onunla normal konuşurum, ben oğlumla kavga etmiyorum ki. Üzgün olsam oğlum benden çok üzgün oluyor, ağlıyor, iki kere yaşadım o yüzden asla üzgün de görünmek istemem.
 
Dürüst oluyorum asla!
Aksine korkmasın diye daha yumuşak davranıyorum ona bazen anne-babaların tartışabileceğini anlatıyorum (5.5 yaşında)
Normalleştirmeyin sizde vicdanınızı dinleyip kendinizi bu konuda düzeltin onlarda çok küçükler ve savunmasızlar 🤍
 
Asiri öfkeli ve sinirli bir anda kim birşey sorsa agrasif ses tonuyla cvp verebiliriz istemeden insaniz yani. Ama bu sureklilik arz etmez anliktir aradadir. Farkedilince de hemen duzeltilir. Gecen kucuk olan beni cok ama cok darladi uyumuyor salliyorum ediyorum hava sicak nasil terlemisim bayilacam tam o sira buyuk olan birsey dedi ve ben agrasif bir sekilde simdi sirasi mi yani bekle birazdan gibi birseyler soyledim baktim yuzu düştü yanina gittim ve az once cok zor durumda hissettim kendimi ve istemeden sana oyle ters ve yuksek tonda konustum kizmakfa uzulmekte haklisin ozur dilerim dedim. Sonra da insanların bazen istemeden hata yapabilecegini anlattim onun yaptigi hatalardan örnekler verdim bizimde aile içinde bu tur seylere daha anlayisli olabilecegimizi soyledim. Arada olabilir bana kalirsa ama sorunu cozebilmek durumu aciklayabilmek onemli
 
Samimi olun lütfen bunu bir ben mi yapıyorum? Elimde değil sinirlendiğim an çocuk bişey sorunca veya yapınca yumuşak cevap veremiyorum. Şuan vicdan azabından ölüyorum. Her seferinde artık daha dikkatli olacağım diyorum sonra yine kendime hakim olamıyorum
Samimi bir şekilde Söylüyorum asla yansıtmam ne ben ne eşim. Lütfen dikkat edin teyzemde bahsettiğiniz gibi yapardı eşiyle huzursuzdu sürekli tartışma geçimsizlik çocuğa da çok yansıtırdı ve sonuç bugün çocuk kocaman delikanlı annesini hala suçluyor sen ne zaman babama kızsan bana kötü davranırdın stres topun değildim senin evladındım anne diyor. Bilginiz olsun.
 
Kızım 5 yaşında ve böyle anlarda gelip konuştuğunda içimden 10'a kadar sayıp sakince konuşuyorum.
Çocuklar stres topumuz değil
 
Samimi bir şekilde Söylüyorum asla yansıtmam ne ben ne eşim. Lütfen dikkat edin teyzemde bahsettiğiniz gibi yapardı eşiyle huzursuzdu sürekli tartışma geçimsizlik çocuğa da çok yansıtırdı ve sonuç bugün çocuk kocaman delikanlı annesini hala suçluyor sen ne zaman babama kızsan bana kötü davranırdın stres topun değildim senin evladındım anne diyor. Bilginiz olsun.
Benim annem böyleydi babama her kızdığında bize bağırır hakaret eder hatta dozunu kaçırıp beddua ederdi,gelinlik giymeyesiniz derdi :( çok üzülüyordum o zamanlar da hala da …
 
Samimi olun lütfen bunu bir ben mi yapıyorum? Elimde değil sinirlendiğim an çocuk bişey sorunca veya yapınca yumuşak cevap veremiyorum. Şuan vicdan azabından ölüyorum. Her seferinde artık daha dikkatli olacağım diyorum sonra yine kendime hakim olamıyorum
Sana dürüstçe cevap veriyorum ve en büyük pişmanlığımı yazıyorum. Eşimle ilk çocuğumda sürekli ailesi yüzünden yada kızımın sürekli ağlamasından ötürü tartışıyorduk . Ve ben elimde olmadan kızıma yansıttım bu durumu . Çocuk benden korkar olmuştu o kadar üzüldüm ağladım ki pişmanlığımdan . Bir daha kızmayacağıma yemin ettim
 
tartışma ne kadar büyükse ona o kadar iyi davranıyorum çünkü ona karşı sorumluluğumu yerine getiremediğimi düşünüyorum. çok sinirli ve sabırsız bi insanım ama başkasına sinirimi çocuğumdan çıkarmam ve hep o daha hayata yeni başlıyor bizim gibi yaşamadı o yüzden daha sabırlı olmalıyım diyorum, olabiliyorum da çok şükür
 
Bu yansıtma değil sanki. Çocuğun ne suçu var babasıyla siz kavga ediyorsunuz. Sinirlerinize hakim olmak zorundasınız.
 
Pişman oluyorum diyorsunuz ama sanırım bu durum defalarca oluyor yaptığınız yanlış
Tam tersine hiç yansıtmamaya özen gösteriyorum etkilenmesin diye
Onların hiç bi sucu yok çünkü biz ebeveynler olarak daha dikkatli özverili olmak zorundayız
 
Anne baba da bazen farklı düşünür, birbirinin hoşlanmayacağı şeyler yapar ve birbirine kızar derdim ben. Sen de kardeşinle bazen anlaşamıyorsun birbirinize kızıyorsunuz, onun gibi derdim. Bağırış çağırış kavga gürültü olmazdı ama tartışırdık. Ne kadar belli etmiyim desen de çocuk anlıyor hissediyor. Babam niye sana onu söyledi veya sen niye böyle kızdın dediğinde anlatıyordum ben. Mesela, ben şunu istemiyorum ama baban istiyor ve benim de istememi istiyor derdim. Ama kötü mü ben de istiyorum dediği zaman kötü değil ama ben istemiyorum, ne güzel babanla ikiniz yapın ben de başka bir şey yapayım derdim. Çocuktan gizlenmiyor böyle şeyler o nedenle yalan söylemek yerine izah etmek açıklamak gerek. 1 den 10 a kadar saymak da işe yarıyor. O kısa sürede zihin sağlıklı çalışmaya başlıyor, karşımda çocuğum var ve benim söylediğimden etkilenecek mekanizması çalışıyor. 10 değil hadi 15 sn olsun, deneyin.
 
Burada yazilanlar beni üzdü, annemin ne kadar acımasız ve sevgisiz olduğunu kabul etmek zorladı beni..saniyordum ki herkesin annesi, kocasını sevmediğinde yada onunla kavga ettiğinde cocugunu döver, ona yansıtır. Ama işin aslı öyle değilmiş. Burada yazan kadınların çocuklarını ne kadar gerçekçi duygularla sevdiğini gördüm. Herkes benim annem gibi davranmiyormus ne şanslı o çocuklar.
Ve size çok kızgınım..
Hayatım bu şekilde geçti.. iş yerinde bir sorun olurdu, anneme kapıyı açtığımda beni suratsız bir şekilde karsilardi😪 babamla kavga ederdi ve bana da hiç yoktan vururdu. Ailesinde bir sorun olurdu, bana bağırırdi. Hiç bir zaman aramızda yakınlık olmadı.bdn onunla hiç yakın olamadım. Tek sorun yansıtması yansitmamasi da değil aslında, belki siz çocuğunuzu çok seviyorsunuz.asla size haksızlık etmek istemem.🩷 ama benim annem beni sevmiyor ondan eminim.. Bu şekilde kavgaları çocuklara yansıtıp onlardan acısını cikardiginizda , cocuklarin güveni kırılıyor. Hassas bir çocuksa üstelik daha kotu. Size bir derdini anlatmak istemiyor. Üstelik kavgalardan sizi sorumlu tutuyor.
 
Burada yazilanlar beni üzdü, annemin ne kadar acımasız ve sevgisiz olduğunu kabul etmek zorladı beni..saniyordum ki herkesin annesi, kocasını sevmediğinde yada onunla kavga ettiğinde cocugunu döver, ona yansıtır. Ama işin aslı öyle değilmiş. Burada yazan kadınların çocuklarını ne kadar gerçekçi duygularla sevdiğini gördüm. Herkes benim annem gibi davranmiyormus ne şanslı o çocuklar.
Ve size çok kızgınım..
Hayatım bu şekilde geçti.. iş yerinde bir sorun olurdu, anneme kapıyı açtığımda beni suratsız bir şekilde karsilardi😪 babamla kavga ederdi ve bana da hiç yoktan vururdu. Ailesinde bir sorun olurdu, bana bağırırdi. Hiç bir zaman aramızda yakınlık olmadı.bdn onunla hiç yakın olamadım. Tek sorun yansıtması yansitmamasi da değil aslında, belki siz çocuğunuzu çok seviyorsunuz.asla size haksızlık etmek istemem.🩷 ama benim annem beni sevmiyor ondan eminim.. Bu şekilde kavgaları çocuklara yansıtıp onlardan acısını cikardiginizda , cocuklarin güveni kırılıyor. Hassas bir çocuksa üstelik daha kotu. Size bir derdini anlatmak istemiyor. Üstelik kavgalardan sizi sorumlu tutuyor.
Üzülmeyin, hayata iyi tarafından bakın. Benim annem çok asabi ve her daim kavga tartışma yaratan biri olduğu için ben öyle olmadım. Kendi kızlarıma tam tersi bir anne oldum, çocukken genç kızken annemden göremediğim davranışı ilgiyi anlayışı kendi kızlarıma gösteriyorum. Elalem ne der diye dizini döverdi, sokakta biri sizi şöyle böyle görmesin derdi. Ben kızlarıma kimin ne dediği umurunuzda omasın, sizin hayatiniz sizin kararınız benim bile fikrimi beğenmiyorsanız söylemelisiniz diyorum. Çocuklarıyla güven ilişkisi kurmuş ve bu nedenle her şeylerini söyleyebildiği bir anne oldum. Bu beni de iyileştirdi desem inanır mısınız?
 
Back
X