Eski eş

Herkese merhaba, ilk defa konu açıyorum buraya gerçekten konuşmaya dertleşmeye ihtiyacım var. Eşimle 1 yıl önce anlaşmalı olarak boşandık. 6 yıllık evliydik. Sorunlar ise güvensizlik, aynı evde soğuk savaşlar, gittikçe azalan sevgi, paylaşım azlığı, eşimin maddi olarak kendini toplamasıyla ve bana kötü davranmaya başlamasıyla bir anda davayı açtım ve boşandık. Maddi olarak eşimin evlilik içinde kazandığı meblağdan hiçbirşey talep etmedim yalnızca kirada olan evde oturmaya devam edeceğimi eşyaları bırakmasını söyledim o kadar. Çalışıyorum kendi yağımda kavruluyorum diyelim. Boşandıktan sonra eşimin ara ara mesajları görüşme talepleri oldu sürekli ben uzak durmaya çalıştım hep ama keşke yapmasaydım bir şans verebilirmiyim diye düşündüm birlikte kısa bir tatil yaptık. Aramızda sevgi hala var bir şekilde koparmıyoruzda. Bu görüşmede malesef korunmama rağmen gebe kaldım. Psikolojim alt üst oldu ben istemiyorum dedim eşim istiyordu ama sanki sırf çocuk için tekrar evlilik olur gibi tavırları vardı. Sanki çocuk doğduktan sonra anlaşamasak ailesine vs çocuk için evlendim zaten demekti amacı yoksa öyle bir niyeti yokmuş gibi davranıyordu. O kadar kötü zamanlar geçirdim ki anne olmayı çok istiyorum ama ne yapacağımı bilemiyorum güvenemiyorum çocuğun geleceğinden kendi psikolojimden korkar oldum ve sanırım stresten bebeği kaybettim. Hastanede tek başıma ve sonrasında yaşadıklarım değersizlik duygusu tarif edilir gibi değil kendimi çok çaresiz savunmasız hissettim. Bugün 1 ay oldu bebeği kaybedeli bu süreçte eski eşimle tekrar soğukluk girdi aramıza ve ben görüşmeyi bıraktım. Bugün eltim doğum yapmış eşim çok mutlu paylaşımlar yapıyor hiç beni düşünmeden ne hissederim bilmeden. Bu benim 2. bebek kaybım ben elimden geldiğince kimseyi kırmamaya çalıştım evlilik boyunca ve sonrasında asla maddiyat vs için tatsızlık yaratmadım ama ben neden böyle sınanıyorum ağlamaktan helak oldum. Eltim benim tam tersim herkesin yüzüne gülüp arkasından yapmadığını bırakmayan yalaka bir tip ben hep mesafeli ama saygılı dik duruşlu dedikodu vs yapmayan olan taraf. Pasifmiyim enayimiyim gururlu olucam diye kıymetim mi olmadı ben niye böyle yapayalnız kaldım anlamıyorum

Bir konuda düzletme yapmak istiyorum gerçek isim soyism kullanmadım, hastanede yalnız olmamın sebebi de hastaneden kaynaklıydı bu süreçte destek oldu sürekli. Bu lütuf değil tabiki onu haklı göstermez ama yanlış anlaşılmışım düzeltmek istedim

Adı üstünde “eski” eş. Bence eskide kalmalı.
Geleceğinize odaklanın, yeni bir sayfa açın.

Böyle sürdüğü müddetçe kendinizi daha da değersiz hisseder, daha çok üzülürsünüz.

Sakın bi daha görüşmeyin çıkarın her yerden. Aynı hataları yapmayın. Gerekirse çıkın başka yere anılar silinsin

Gebelik olmasaydı bu kadar sarsılmazdım eminim en azından bir şans verdim olmadı derdim ama zaten çok istediğim birşey ve böyle bir süreçte yaşamak travmaya sebep oldu bende. 36 yaşındayım tekrar evlenebilirmiyim çocuğum olur mu gibi değişik bir psikolojiye girdim

Sorunuz tam olarak nedir ben anlamadım? Eşinizle yeniden barışıp sonra olmayacağını anlayıp yolları tekrar ayırmışsiniz burası tamam, olması gereken. Esinizin eltiyle ilgili paylaşımlarını görmek istemiyorsanız da takipten çıkarın bakmayın? Zaten bitmiş ne diye eltiyi takip ediyorsunuz ki hala? Bakmasaniz görmeyeceksiniz ve boş yere canınız sıkılmamis olacak kendi kendinize çekiyorsunuz. Bebeğiniz için üzüldüm inşallah istediğiniz vakitte doğru kişiden bebek yapmak nasip olsun.

Bence bitmiş olan bi şeyi tekrar başlatmanın anlamı yok. Evliliğiniz boyunca bebek istemiş miydiniz? 36 yaş günümüz şartlarında geç bir yaş değil. Ama bence kesinlikle görüşmemenizi tavsiye ederim

Ah gülüm ya. Simdi beklenmedik bir gebelikti, ama kim bilir yinede ne kadar üzülmüssündür kaybedince. Öncelikle cok gecmis olsun. Yasadiklarin kolay degil, lütfen kendini suclayarak daha da fazla kendini üzme. Biz bazen yalnis insanlara güveniyoruz ve inanmak istiyoruz. Bu tecrübeyi hepimiz yapiyoruz maalesef. Bundan sonra kendine ve hayatina odaklan. Hicbirsey icin gec degil. Istersen bir süre psikolojik destek de al. Iyi gelir. Cok gecmis olsun tekrar. Yazmaya unutmiyim: eski esinle görüsmeleri tamamen kes..sana layik biri degil

Düsük sirasinda hastanede vs destek oldu mu, yaninda miydi?

Ayni yataga girecek kadar iyiydinizde neden bosandiniz? Bebek olacak diye evlenecek miydin yani? Anne olmak istemeni anliyorumda hastanede yaninda
Olabilirdi, sonucta ikinizin bebegiydi..her iste vardir hayir Allah buyuktur.. boylesi hayirliynis oyle dusun

Eş eski...
Elti eski...
Her şerde bir hayır vardır. Çok geçmiş olsun.
Bence silin hepsini yeni bir hayat için herşeyi yapın. Tüm eskileri silin atın.

Eski eşle buluşup tatil yapmak ve hamile kalmak pek mantıklı olmamış sanki. Yol yakınken dönün, zararın neresinden dönülse kârdır. Adı üstünde eski eş, görüşmeyin bitsin

Geçmişe takılıp kalırsan, bir gün gelir, bu günlerini ararsın. Daha gençsin. hayat devam ediyor. Yaşadıkların çok üzücü haklısın. Ama artık bu sayfayı çevirip temiz bir sayfa açman gerekiyor.

accessdenied .!.:

Düsük sirasinda hastanede vs destek oldu mu, yaninda miydi?

Genişletmek için tıkla...

Evet o süreçte çok destek oldu pandemiden dolayı yanımda değildi refakatçi almadılar o sebeple yalnızdım.

Bir şans daha olur mu diye düşünmemin sebebi aldatma şiddet gibi durumlar yoktu severek evlendik ama çok yorulduk sorunlardan iletişimsizlikten. Bundan sonraki süreçte görüşmeyi düşünmüyorum bebek olmasaydı sanırım tekrar başa sarmayacaktım yeniden annelik evlilik gibi beklentilerim olmayacaktı.

Size kocaman sarıldım. Her şeyin doğru zamanı ve kişisi olduğuna inanıyorum. Sizin için doğru zaman değilmiş. O kişiyi her yerden engelleyin ve size yaklaşmasına asla izin vermeyin.

Bir şans vermişsiniz ikinize de olmamış, kolay şeyler atlatmamışsınız.
Ortada çocuk olmadığı için artık iletişimi tamamen (sosyal medya vs) kesmeniz daha iyi olur, böyle şeylere maruz kalmazsınız en azından.

Adı üzerinde eski imiş keşke hiç şans falan vermeseymişsiniz. Bari bundan sonra koparın iletişiminizi.

Hatice Guvenay .!.:

Ama ben neden böyle sınanıyorum ağlamaktan helak oldum.

Genişletmek için tıkla...

Siz Allah'ın sevgili kulusunuz konu sahibi .Bir şekilde sizi kurtarıyor ama siz yine de o bataklığa gidicem diye koşuyorsunuz. Umarım en sonunda o bataklığa batmazsınız..

bu kişiyle tekrar bir yola girmemeniz gerektiğinin mesajı ne yazık ki acı bir şekilde gelmiş size. üzüntünüzü anlıyor ve paylaşıyorum ancak şöyle düşünün belki çocuk olsa ve bu yüzden evlenseniz çok daha kötü olacaktı herşey.
eskide kalanları silin ve hayatınıza odaklanın.
eminim önünüzde sizi hakeden insanlarla dolu güzel bir hayat var.

Hatice Guvenay .!.:

Herkese merhaba, ilk defa konu açıyorum buraya gerçekten konuşmaya dertleşmeye ihtiyacım var. Eşimle 1 yıl önce anlaşmalı olarak boşandık. 6 yıllık evliydik. Sorunlar ise güvensizlik, aynı evde soğuk savaşlar, gittikçe azalan sevgi, paylaşım azlığı, eşimin maddi olarak kendini toplamasıyla ve bana kötü davranmaya başlamasıyla bir anda davayı açtım ve boşandık. Maddi olarak eşimin evlilik içinde kazandığı meblağdan hiçbirşey talep etmedim yalnızca kirada olan evde oturmaya devam edeceğimi eşyaları bırakmasını söyledim o kadar. Çalışıyorum kendi yağımda kavruluyorum diyelim. Boşandıktan sonra eşimin ara ara mesajları görüşme talepleri oldu sürekli ben uzak durmaya çalıştım hep ama keşke yapmasaydım bir şans verebilirmiyim diye düşündüm birlikte kısa bir tatil yaptık. Aramızda sevgi hala var bir şekilde koparmıyoruzda. Bu görüşmede malesef korunmama rağmen gebe kaldım. Psikolojim alt üst oldu ben istemiyorum dedim eşim istiyordu ama sanki sırf çocuk için tekrar evlilik olur gibi tavırları vardı. Sanki çocuk doğduktan sonra anlaşamasak ailesine vs çocuk için evlendim zaten demekti amacı yoksa öyle bir niyeti yokmuş gibi davranıyordu. O kadar kötü zamanlar geçirdim ki anne olmayı çok istiyorum ama ne yapacağımı bilemiyorum güvenemiyorum çocuğun geleceğinden kendi psikolojimden korkar oldum ve sanırım stresten bebeği kaybettim. Hastanede tek başıma ve sonrasında yaşadıklarım değersizlik duygusu tarif edilir gibi değil kendimi çok çaresiz savunmasız hissettim. Bugün 1 ay oldu bebeği kaybedeli bu süreçte eski eşimle tekrar soğukluk girdi aramıza ve ben görüşmeyi bıraktım. Bugün eltim doğum yapmış eşim çok mutlu paylaşımlar yapıyor hiç beni düşünmeden ne hissederim bilmeden. Bu benim 2. bebek kaybım ben elimden geldiğince kimseyi kırmamaya çalıştım evlilik boyunca ve sonrasında asla maddiyat vs için tatsızlık yaratmadım ama ben neden böyle sınanıyorum ağlamaktan helak oldum. Eltim benim tam tersim herkesin yüzüne gülüp arkasından yapmadığını bırakmayan yalaka bir tip ben hep mesafeli ama saygılı dik duruşlu dedikodu vs yapmayan olan taraf. Pasifmiyim enayimiyim gururlu olucam diye kıymetim mi olmadı ben niye böyle yapayalnız kaldım anlamıyorum

Genişletmek için tıkla...

Boşandığınız adamla tatile çıkmak neyin kafası Allahaşkına