eski eşim kafamı karıştırdı yardım edin kızlarrrrr.....

burdaki herkes ne kadar negatif ya..burda 5,5 yaşında bi çocuk var kimse onu dikkate almamış heralde?ben annemle babam büyük kavgalar ettiğinde boşansanız da kurtulsam sizden diye bağırırdım çocukluğumda.şu an annesi babası ayrı büyümüş bi sevgilim var.o kadar kötü şeyler yaşamış, o babanın yokluğu onu öyle çok yıpratmış ki onu gördükçe ve daha pek çok örneği gördükçe şükürler olsun ki annem babam başımda olmuş hep diyorum.aslında hiçbi ebeveynin çocuğuna böyle bişey yaşatmaya hakkı bile yok. nolursa olsun o adam çocuğunuzun babası.size kendinizi ateşe atın demiyorum ama eğer bi orta yol bulursanız, gerçekten değişmişse hiç düşünmeden dönün ona.çok merak ediyorum hangi evlat annesinin başka bi adamla birlikte olmasını ister? burda geniş geniş yazan arkadaşlar olmuş öbür adama şans ver diye, bence bunu yapınca sadece bencillik etmiş olursunuz.o çocuğu dünyaya getirdiyseniz ona karşı sorumluluklarınız var, gerekirse elinizi taşın altına koyacaksınız.

Hadi bizim fikirlerimiz geniş; Sizin cümleleriniz neden bu kadar "geniş geniş" ?

Neyse...
Ben bilakis 5.5 yaşındaki çocuğu düşünerek fikrimi belirttim...
Burada beni tanıyanlar çok iyi bilirler ki, "çocuk" söz konusu oldu mu akan sular durur bende...
Her çocuk "sağlıklı" bir ortamda yaşama hakkına sahiptir...
Boşanmış eşlerin tekrar birleşmesi bana sağlıklı gelmiyor, dolayısıyla da o ortamın sağlıklı olacağını düşünmüyorum...
 
Son düzenleyen: Moderatör:
hiçbirimiz geleceği bilemeyiz ama boşanmış ailelerin çocukları üzerine yapılmış araştırmalar ve çarpıcı sonuçlar var.boşanma olayı çocuğu hayatının her alanında derinden vuran bişey.bunları çok iyi düşünün derim.çocuğunuz bişeylere katlanmaya değer olmalı.

Gözünüzü seveyim, bu şekilde hassas noktadan etkilemeyin.
1,5 yıl öncede çocuk vardı ortada.
Ayrıca, konusahibine söylüyorum, anneme çok cephe almıştım çocuğumda bana öyle olsun istemiyorum demişsin. Eğer çocuğun aklı başında bir genç olursa emin ol seni bir gün anlayacaktır.
Çocukken anneme cephe aldığım her noktayı büyüyünce anladım ben !
Üstelik çocuğunuz bir şeylere katlanmaya değer olmalı demişler ama bir ömür geçmez, siz de insansınız. İnsanın çocuğu canıdır. Ama siz mutlu olmazsanız çocuğunuz da olamaz.
Çocuk olunca, anne - babaların hayatları,istekleri bitmiyor.
Eğer zamanında , annem babamın ihanetine katlanıp ondan boşanmasaydı, gözümde gurursuz bir kadın olurdu.
Çocuklar üstüne yapılan araştırmalar doğru olabilir, ama şunu da söylemek isterim, çocuğu en çok etkileyen boşanmak değil, boşanmadan sonraki anne-babası arasında hala devam eden çekişmeler kavgalar etkiler...
Zamanında annemle babam ayrıldılar, 5 yaşındayım, olayı kavrayamadım bile. Boşanmak ne demek ? Bilmiyordum.
Ama benim içimde derin yaralar açan, annemle babamın 13 yıl boyunca süren kavgaları oldu. Kanlı bıçaklıydılar resmen. Boşandıkları halde !!!
Birbirlerine kan kusturdular. Beni kullandılar çoğu zaman bunun için. Yeri geldi, annem beni babama göstermedi.
Yeri geldii , babam annem hakkında neler söyledi ...
Ben size ille geri dönme diyemem. Ama sadece çocuk için de dönülmez.
 
burdaki herkes ne kadar negatif ya..burda 5,5 yaşında bi çocuk var kimse onu dikkate almamış heralde?ben annemle babam büyük kavgalar ettiğinde boşansanız da kurtulsam sizden diye bağırırdım çocukluğumda.şu an annesi babası ayrı büyümüş bi sevgilim var.o kadar kötü şeyler yaşamış, o babanın yokluğu onu öyle çok yıpratmış ki onu gördükçe ve daha pek çok örneği gördükçe şükürler olsun ki annem babam başımda olmuş hep diyorum.aslında hiçbi ebeveynin çocuğuna böyle bişey yaşatmaya hakkı bile yok. nolursa olsun o adam çocuğunuzun babası.size kendinizi ateşe atın demiyorum ama eğer bi orta yol bulursanız, gerçekten değişmişse hiç düşünmeden dönün ona.çok merak ediyorum hangi evlat annesinin başka bi adamla birlikte olmasını ister? burda geniş geniş yazan arkadaşlar olmuş öbür adama şans ver diye, bence bunu yapınca sadece bencillik etmiş olursunuz.o çocuğu dünyaya getirdiyseniz ona karşı sorumluluklarınız var, gerekirse elinizi taşın altına koyacaksınız.

hanımefendı kullandıgınız kelımelere dıkkat edın ,zira sız burada sizden

farklı düşünen kimseyı elestıremezsınız .ben de cocukları evlılıkte bı

araç olarak kullanılmasından cok rahatsızım ."cocugum ıcın ayrılmadım!

cocugum ıcın bosanmadım! " bahaneden baska hıc bırsey degıl .sen ıstersen

ayrılırsın ıstersen ayrılmazsın olay bu kadar basıttır cocuk sadece bahanedır .:ssz:

emin olun saglıksız bır aılenın ıcınde yetısmeye hıc bır cocuk meraklı degıldır .

kendınızden ornek vermıssınız ama ,benım de problemlı aılelerın ıcınde

buyumus arkadaslarım var hala ; "insallah bosanırlar da kurtulurum yada

bıran once evlenıp gıdeyım kurtulayım bunlardan "dıye mutlulugu baska

adamlarda arayan arkadaslarım var .

cogunluk boyledır sız belkı ıstısnasınız .aıle cocuk ıcın bır roldur

sorunlu bır aıle cocuga ne verebılır kı ? kı konu sahıbının anlattıgına gorede ;

cocuk hem annesını hem babasını gorebılıyor .yanı karı koca ayrılınca

cocuk annesını yada babasını gormuyor dıye bır sorunda yok ortada .

o yuzden cocugu bahane etmeye hic gerek yok




 
Son düzenleme:
merhaba herkese konuyu okudum yazmadan duramadım çoğu insan boşanmış eşlerin barışmalarına soğuk bakıyor. bence burda boşanma sebebi de önemli misal aldatmış bi eşe bidaha dönülmemeli bence ama burda öyle bi durum yok yani bi şans verilebilir yine de kimse kesin konuşmamalı eşini en iyi konuyu açan arkadaş tanır ve uzun uzun düşünüp duygularını tartıp geçmişi gözden geçirip öyle karar vermeli..
 
Gözünüzü seveyim, bu şekilde hassas noktadan etkilemeyin.
1,5 yıl öncede çocuk vardı ortada.
Ayrıca, konusahibine söylüyorum, anneme çok cephe almıştım çocuğumda bana öyle olsun istemiyorum demişsin. Eğer çocuğun aklı başında bir genç olursa emin ol seni bir gün anlayacaktır.
Çocukken anneme cephe aldığım her noktayı büyüyünce anladım ben !
Üstelik çocuğunuz bir şeylere katlanmaya değer olmalı demişler ama bir ömür geçmez, siz de insansınız. İnsanın çocuğu canıdır. Ama siz mutlu olmazsanız çocuğunuz da olamaz.
Çocuk olunca, anne - babaların hayatları,istekleri bitmiyor.
Eğer zamanında , annem babamın ihanetine katlanıp ondan boşanmasaydı, gözümde gurursuz bir kadın olurdu.
Çocuklar üstüne yapılan araştırmalar doğru olabilir, ama şunu da söylemek isterim, çocuğu en çok etkileyen boşanmak değil, boşanmadan sonraki anne-babası arasında hala devam eden çekişmeler kavgalar etkiler...
Zamanında annemle babam ayrıldılar, 5 yaşındayım, olayı kavrayamadım bile. Boşanmak ne demek ? Bilmiyordum.
Ama benim içimde derin yaralar açan, annemle babamın 13 yıl boyunca süren kavgaları oldu. Kanlı bıçaklıydılar resmen. Boşandıkları halde !!!
Birbirlerine kan kusturdular. Beni kullandılar çoğu zaman bunun için. Yeri geldi, annem beni babama göstermedi.
Yeri geldii , babam annem hakkında neler söyledi ...
Ben size ille geri dönme diyemem. Ama sadece çocuk için de dönülmez.

ben çocuk için dönsün demedim dikkat ederseniz.sonuçta ortada sadece kv gibi bi problem var.insanlar bu dünyada neler yaşıyo haberiniz var mı? dayak yiyenler, kocası alkolik olanlar, aldatılanlar sürekli baskı görenler hakaret küfür yiyenler..bu kadar şeyin içinde kv yüzünden boşanıp da tekrar barışmak çok da saçma bi düşünce gibi gelmedi. ayrıca da kaç kişi bu dediğiniz boşanmış ama düzgün bi şekilde görüşen anne-baba ilişkisini yürütebiliyor?siz de biliyosunuz ki çok az..sorunları büyütmek çıkmaza sokmak da bizim elimizde, bi yerlerinden tutup çözmeye çalışmak da bizim elimizde.konu sahibi eski eşine karşı hiçbişey hissetmiyo olsa kafası karışıp da buraya bu konuyu açmazdı zaten.belli ki onun içinde kalmış bişeyler de var.benim etrafımda gördüğüm insanların hiçbiri benim annem babam da iyi ki boşanmış demiyo valla.o 5,5 yaşındaki çocuk büyüyüp de annesine babasına dönmediği için hak vereceği gün gelene kadar yeterince bozulmuş ve yaralanmış bi kişiliği olacaktır zaten..babanın yerini hiçbişey doldurmaz bu hayatta, özellikle de erkek çocuğu için.bu yüzden de ben sadece bu konunun düşünmeye değer olduğunu söyledim bunda bu kadar muhalefet olacak bişey yok.ayrıca da ben nasıl kesinlikle dönün diyemezsem siz de kesinlikle dönmeyin diyemezsiniz.çünkü hiçbirimiz ailenin diğer sorunları hakkında fikir sahibi değiliz.bu kadar muhalefet olacak bişey yok.
 
hanımefendı kullandıgınız kelımelere dıkkat edın ,zira sız burada sizden

farklı düşünen kimseyı elestıremezsınız .ben de cocukları evlılıkte bı

araç olarak kullanılmasından cok rahatsızım ."cocugum ıcın ayrılmadım!

cocugum ıcın bosanmadım! " bahaneden baska hıc bırsey degıl .sen ıstersen

ayrılırsın ıstersen ayrılmazsın olay bu kadar basıttır cocuk sadece bahanedır .:ssz:

emin olun saglıksız bır aılenın ıcınde yetısmeye hıc bır cocuk meraklı degıldır .

kendınızden ornek vermıssınız ama ,benım de problemlı aılelerın ıcınde

buyumus arkadaslarım var hala ; "insallah bosanırlar da kurtulurum yada

bıran once evlenıp gıdeyım kurtulayım bunlardan "dıye mutlulugu baska

adamlarda arayan arkadaslarım var .

cogunluk boyledır sız belkı ıstısnasınız .aıle cocuk ıcın bır roldur

sorunlu bır aıle cocuga ne verebılır kı ? kı konu sahıbının anlattıgına gorede ;

cocuk hem annesını hem babasını gorebılıyor .yanı karı koca ayrılınca

cocuk annesını yada babasını gormuyor dıye bır sorunda yok ortada .

o yuzden cocugu bahane etmeye hic gerek yok





bi arkadaşım vardı.annesi babası boşandıktan sonra annesiyle kaldı.o da nefret ederdi evdeki sorunlardan.boşanmalarının üstünden nerdeyse 5 sene geçmesine rağmen hala keşke yanıbaşımda babam da olsaydı da kavga etselerdi razıydım der.boşanmış ailelerin çocuklarına bakarsanız çoğunun çok uç hayatlar yaşadığını görürsünüz.genel için konuşmuyorum elbette.ayrıca benim kimseyi eleştirdiğim yok,geniş dememin sebebi hiçkimsenin olaya küçük çocuğun nası bi hayatı olacağını düşünmeden yorum yapmasıydı. bu hayatta bişeyleri yıkıp atmak çok basit ben amaan eski kocanı salla takıl hayatını yaşa demeyi doğru bulmuyorum.kusura bakmayın da annesi başka adamlarla ilişki kurduğu için annesiyle görüşmeyi reddeden insanlar biliyorum..sadece biraz yapıcı olmanın bişey kaybettirmiceni düşünüyorum sonuçta adam asla affı olmayan bişey yapmamış bence..tabi kendi bilir siz nası onu savunuyosanız ben de böyle düşünüyorum.
 
ayrıca da bu hayatta herkesin katlandığı şeyler var.kim çıkıp benim kusursuz bi evliliğim var diyebilir?ya da kim benim kayınvalidemle kayınpederimle görümcemle dört dörtlük ilişkilerim var diyebilir?hayat malesef böyle bişey değil hepimiz bişeylere katlanıyoruz.yeri geliyo sinirimizden ağlıyoruz kimisi evi terkediyo babasının evine gidiyo kimisi boşanmanın eşiğinden dönüyo..maddi manevi sorunlar..evlilik denen şey çok uzun bi süreç sorunların sonu gelmiyo hayatta.

iyi, belki gider evlenir o şans vereceği adamla.bu sefer de çocuğu üvey babayla büyür.eminim o adam da kendi çocuğu gibi sever, bugün bitane okul çantasının 60 milyon olduğu bi ülkede hiçbişeyi esirgemez falan filan..

yani sorunların sonu yok! bu yüzden değer verdiğimiz insanlar için elimizi taşın altına koymamız gerektiği fikrini savunuyorum sadece.yaşanacak sorunlar varsa en azından onlar için çekilsin ki katlanılmaya değer olsun.bunu savunduğum için de gayet mutluyum savunmaya da devam edicem.
 
ben çocuk için dönsün demedim dikkat ederseniz.sonuçta ortada sadece kv gibi bi problem var.insanlar bu dünyada neler yaşıyo haberiniz var mı? dayak yiyenler, kocası alkolik olanlar, aldatılanlar sürekli baskı görenler hakaret küfür yiyenler..bu kadar şeyin içinde kv yüzünden boşanıp da tekrar barışmak çok da saçma bi düşünce gibi gelmedi. ayrıca da kaç kişi bu dediğiniz boşanmış ama düzgün bi şekilde görüşen anne-baba ilişkisini yürütebiliyor?siz de biliyosunuz ki çok az..sorunları büyütmek çıkmaza sokmak da bizim elimizde, bi yerlerinden tutup çözmeye çalışmak da bizim elimizde.konu sahibi eski eşine karşı hiçbişey hissetmiyo olsa kafası karışıp da buraya bu konuyu açmazdı zaten.belli ki onun içinde kalmış bişeyler de var.benim etrafımda gördüğüm insanların hiçbiri benim annem babam da iyi ki boşanmış demiyo valla.o 5,5 yaşındaki çocuk büyüyüp de annesine babasına dönmediği için hak vereceği gün gelene kadar yeterince bozulmuş ve yaralanmış bi kişiliği olacaktır zaten..babanın yerini hiçbişey doldurmaz bu hayatta, özellikle de erkek çocuğu için.bu yüzden de ben sadece bu konunun düşünmeye değer olduğunu söyledim bunda bu kadar muhalefet olacak bişey yok.ayrıca da ben nasıl kesinlikle dönün diyemezsem siz de kesinlikle dönmeyin diyemezsiniz.çünkü hiçbirimiz ailenin diğer sorunları hakkında fikir sahibi değiliz.bu kadar muhalefet olacak bişey yok.

Bu yorumumdan önceki yorumumu okudunuz mu ? Okumadınız herhalde ki bana boşanmalar hakkında maval okuyorsunuz :)
Merak etmeyin ben sizden çok daha iyi bilirim boşanmaların sebeplerini, türlü türlü boşanmış insanları. Lakin şuanda bunları yazdığım evde tam 3 tane boşanmış insanla yaşıyorum.
Bir tanesi annem, diğer iki bayanda annemin ev arkadaşları ...
Bir tanesi eşinin terbiyesizliği yüzünden boşanmış, bir tanesi kocasının ona koca gibi sahip çıkamamasından.
Mesela annemin bir arkadaşı var boşanmış, o da eşinin sorumsuzluğundan.
Annem ikinci eşinden dayak yüzünden, babamdan ihanet yüzünden boşandı.
Benim babam, annemle ayrıldığında beni bırakmadı babalığına devam etti ama annemin bir arkadaşının eski kocası, kızlarına sahip çıkmadı.
Vs vs vs... Size türlü türlü örnekler verip, A'dan Z'ye yorum yapabilirim.
Yani benim sizden çok çok daha fazla haberim var! :34:
Lakin 18 yıldır boşanmış insanlarla iç içeyim ...
Bu olayı basit bir KAYINVALİDE problemi olarak görürken siz ! Bense, kocalık yapamayan, karısını ezdiren , ailesini toparlamak varken, boşanmaya razı gelen, ev üstüne ev kuran,çocuğunu düşünmeden boşanmayı kabul eden bir eş görüyorum !
Muhalefet olacak bir şey var , ilk yorumumda da söyledim, "aile durumlarımızı hayatımızı bilmeden geniş geniş damgasıyla" konuşuyorsunuz.
Şimdi de , "biliyor musunuz siz" edasıyla ahkam kesiyorsunuz. Benim gelemediğim bu.
Ben de kalkıp direk geri dönmeyin demedim. Ha bir de, madem ihtimaller üstünden gidiyoruz, "boşandıktan sonra kimler düzgün anne-baba ilişkisi yürütebiliyor?çok az" demişsiniz.
Ben de size soruyorum, "kimler ayrılıp barıştıktan sonra mutlu oluyor?" siz de biliyorsunuz ki çok az :)
Siz hiç görmediniz mi ," benim annem babam iyi ki boşanmış " diyen? Ben gördüm.
Bu tarz yorumlara girerek, ki dayanağı olmayan yorumlar. Bakın siz görmemişsiniz ben gördüm mesela, hanımefendiyi çocuğundan vurmayın.
Ha gönlü varsa eşine, çocuğu bahane etmesin , dönsün. Orası beni ilgilendirmez.
 
Ben denenmişi deneyen biri olarak konuşayım.
Hiç bir şey değişmiyor.

Karşıma geçip, bütün hata benim, her şeyi düzelteceğim diyen adam vardı.
Pişman görünüyordu. Ama pişmanlığı benim gibi bi enayi bulamamasıymış..Bunu anladım.
Ve tekrar ayrılık...

Bu kez, insanların gözünde "tutarsız" biri gibi oluyorsunuz.
Yine döner yine kabul edersin diyenler bile oluyor bıyık altından gülerek.

Yine de siz bilirsiniz. Benim çocuğum yoktu... Ömrüm geçti sadece...
Çocuk olunca belki farklı düşünülebilir, bilemiyorum...
 
Bu yorumumdan önceki yorumumu okudunuz mu ? Okumadınız herhalde ki bana boşanmalar hakkında maval okuyorsunuz :)
Merak etmeyin ben sizden çok daha iyi bilirim boşanmaların sebeplerini, türlü türlü boşanmış insanları. Lakin şuanda bunları yazdığım evde tam 3 tane boşanmış insanla yaşıyorum.
Bir tanesi annem, diğer iki bayanda annemin ev arkadaşları ...
Bir tanesi eşinin terbiyesizliği yüzünden boşanmış, bir tanesi kocasının ona koca gibi sahip çıkamamasından.
Mesela annemin bir arkadaşı var boşanmış, o da eşinin sorumsuzluğundan.
Annem ikinci eşinden dayak yüzünden, babamdan ihanet yüzünden boşandı.
Benim babam, annemle ayrıldığında beni bırakmadı babalığına devam etti ama annemin bir arkadaşının eski kocası, kızlarına sahip çıkmadı.
Vs vs vs... Size türlü türlü örnekler verip, A'dan Z'ye yorum yapabilirim.
Yani benim sizden çok çok daha fazla haberim var! :34:
Lakin 18 yıldır boşanmış insanlarla iç içeyim ...
Bu olayı basit bir KAYINVALİDE problemi olarak görürken siz ! Bense, kocalık yapamayan, karısını ezdiren , ailesini toparlamak varken, boşanmaya razı gelen, ev üstüne ev kuran,çocuğunu düşünmeden boşanmayı kabul eden bir eş görüyorum !
Muhalefet olacak bir şey var , ilk yorumumda da söyledim, "aile durumlarımızı hayatımızı bilmeden geniş geniş damgasıyla" konuşuyorsunuz.
Şimdi de , "biliyor musunuz siz" edasıyla ahkam kesiyorsunuz. Benim gelemediğim bu.
Ben de kalkıp direk geri dönmeyin demedim. Ha bir de, madem ihtimaller üstünden gidiyoruz, "boşandıktan sonra kimler düzgün anne-baba ilişkisi yürütebiliyor?çok az" demişsiniz.
Ben de size soruyorum, "kimler ayrılıp barıştıktan sonra mutlu oluyor?" siz de biliyorsunuz ki çok az :)
Siz hiç görmediniz mi ," benim annem babam iyi ki boşanmış " diyen? Ben gördüm.
Bu tarz yorumlara girerek, ki dayanağı olmayan yorumlar. Bakın siz görmemişsiniz ben gördüm mesela, hanımefendiyi çocuğundan vurmayın.
Ha gönlü varsa eşine, çocuğu bahane etmesin , dönsün. Orası beni ilgilendirmez.

bu mantıkla düşünecek olursak kimbilir kaç kuşağın kocasını terk edip gitmesi gerekirdi.özellikle eskiden gelinler köle gibi çalıştırılırdı, kocasının ailesiyle yaşamaya mahkum edilirdi, kv'nin lafından çıksa gelin kıyametler kopardı..hala da bunu yaşayan binlerce insan olduğuna eminim.o zaman mükemmel ve hiç sorun çıkarmayan bi annesi olan bi sevgili bulsun kadınlar önce. tabi böyle bi kv varsa.

ayrıca şunu da belirtmek isterim. ortalama bi evliliğin 30 yıl olduğunu düşünsek bile bu süreçte insanların çok büyük problemleri de kavgaları da olacaktır.tahammülsüz olup çekip gitmek çözümse sizin gözünüzde ne güzel, eminim sorunsuz bi hayatınız vardır.

ben bu uyumsuzluğun ve tahammülsüzlüğün sadece yalnızlık ve yeni sorunlar getirdiği düşüncesindeyim. hayatta arkamızı dönüp gidemeyeceğimiz şeyler de var.
 
bu mantıkla düşünecek olursak kimbilir kaç kuşağın kocasını terk edip gitmesi gerekirdi.özellikle eskiden gelinler köle gibi çalıştırılırdı, kocasının ailesiyle yaşamaya mahkum edilirdi, kv'nin lafından çıksa gelin kıyametler kopardı..hala da bunu yaşayan binlerce insan olduğuna eminim.o zaman mükemmel ve hiç sorun çıkarmayan bi annesi olan bi sevgili bulsun kadınlar önce. tabi böyle bi kv varsa.

ayrıca şunu da belirtmek isterim. ortalama bi evliliğin 30 yıl olduğunu düşünsek bile bu süreçte insanların çok büyük problemleri de kavgaları da olacaktır.tahammülsüz olup çekip gitmek çözümse sizin gözünüzde ne güzel, eminim sorunsuz bi hayatınız vardır.

ben bu uyumsuzluğun ve tahammülsüzlüğün sadece yalnızlık ve yeni sorunlar getirdiği düşüncesindeyim. hayatta arkamızı dönüp gidemeyeceğimiz şeyler de var.

Kırmızı ile belirttiğim yerler yüzünden, daha doğrusu başından beri aynı tavır içerisinde "bilip bilmeden" atıp tuttuğunuz için daha fazla muhattabım değilsiniz.
"Eminim sorunsuz bir hayatınız vardır" nasıl bir cümle yahu ? Neye eminsiniz , altımı siz bağlayıp, çişe kadar siz götürdünüz herhalde? Her anımda yanımda olan birisiniz de haberim yok galiba.
Konuyu çarpıtmayın. Ben tahammülsüzlüğü savunmuyorum. Aksine, 6 yıl boyunca ettiği tahammülü savunuyorum. Neyse, daha fazla konuşmak cidden istemiyorum.
Peşin hükümlü insanları pek sevmem çünkü. İyi geceler.
 
bi arkadaşım vardı.annesi babası boşandıktan sonra annesiyle kaldı.o da nefret ederdi evdeki sorunlardan.boşanmalarının üstünden nerdeyse 5 sene geçmesine rağmen hala keşke yanıbaşımda babam da olsaydı da kavga etselerdi razıydım der.boşanmış ailelerin çocuklarına bakarsanız çoğunun çok uç hayatlar yaşadığını görürsünüz.genel için konuşmuyorum elbette.ayrıca benim kimseyi eleştirdiğim yok,geniş dememin sebebi hiçkimsenin olaya küçük çocuğun nası bi hayatı olacağını düşünmeden yorum yapmasıydı. bu hayatta bişeyleri yıkıp atmak çok basit ben amaan eski kocanı salla takıl hayatını yaşa demeyi doğru bulmuyorum.kusura bakmayın da annesi başka adamlarla ilişki kurduğu için annesiyle görüşmeyi reddeden insanlar biliyorum..sadece biraz yapıcı olmanın bişey kaybettirmiceni düşünüyorum sonuçta adam asla affı olmayan bişey yapmamış bence..tabi kendi bilir siz nası onu savunuyosanız ben de böyle düşünüyorum.

annesi babası boşanmayıpda sürekli kavga gürültü eden aılelerın cocuklarıda

uç noktalarda yasayan hayatları var .bence bı'De siz bunu arastırın .

eşler kavga etmekten birbirini yemekten cocuk ne yapıyor umurlarında olmuyor .

madde bagımlısından tutun bır baska kısılerde mutlu bır yuvayı arzu etmenın

hayallerıyle evı terkedenlere kadar ...

yakın bır zamanda yetıskın bır arkadasımız burada actı boyle bır konu ;

19 yasında olmasına ragmen anne ve babasının sorumlulugunu almaktan

bıktıgını ıfade edıyordu .eger soz konusu gercekten cocuk ıse ,burada

mesele anne ve babanın bosanmıs yada bosanmaması demek degıldır .

o cocuga "anne" olabılmek "baba" olabılmektır mesele .

 
Son düzenleme:
Kırmızı ile belirttiğim yerler yüzünden, daha doğrusu başından beri aynı tavır içerisinde "bilip bilmeden" atıp tuttuğunuz için daha fazla muhattabım değilsiniz.
"Eminim sorunsuz bir hayatınız vardır" nasıl bir cümle yahu ? Neye eminsiniz , altımı siz bağlayıp, çişe kadar siz götürdünüz herhalde? Her anımda yanımda olan birisiniz de haberim yok galiba.
Konuyu çarpıtmayın. Ben tahammülsüzlüğü savunmuyorum. Aksine, 6 yıl boyunca ettiği tahammülü savunuyorum. Neyse, daha fazla konuşmak cidden istemiyorum.
Peşin hükümlü insanları pek sevmem çünkü. İyi geceler.

siz evliyken yaşadıklarının ona geri dönmemesi için yeterli bi sebep olduğuyla ilgili peşin bi hüküm verebiliyosunuz, o nası olcak peki?siz de konu sahibiyle birlikte yaşadınız evliliği heralde..

eminim sorunsuz bi hayatınız vardır derken de kendi hayatınızda da size sorun yaşatanlara tahammül etmediğiniz, yani bu fikri savunduğunuz için (bu fikri savunduğunuza göre kendi hayatınızda da uyguluyo olmalısınız diye düşünerek) şu an eminim çok mutlusunuzdur o zaman demek istedim, ama onu bile anlamakta sorun yaşamışsınız ne yazık ki...haklısınız bence de size anlatılabilecek pek bişey yok..iyi geceler.
 
annesi babası boşanmayıpda sürekli kavga gürültü eden aılelerın cocuklarıda

uç noktalarda yasayan hayatları var .bence bı'De siz bunu arastırın .

eşler kavga etmekten birbirini yemekten cocuk ne yapıyor umurlarında olmuyor .

madde bagımlısından tutun bır baska kısılerde mutlu bır yuvayı arzu etmenın

hayallerıyle evı terkedenlere kadar ...

yakın bır zamanda yetıskın bır arkadasımız burada actı boyle bır konu ;

19 yasında olmasına ragmen anne ve babasının sorumlulugunu almaktan

bıktıgını ıfade edıyordu .eger soz konusu gercekten cocuk ıse ,burada

mesele anne ve babanın bosanmıs yada bosanmaması demek degıldır .

o cocuga "anne" olabılmek "baba" olabılmektır mesele .


bu konuda elbette haklısınız, ama olay kv ile ilgiliymiş ve konu sahibinin eski eşi de şimdi yeni eve çıkmayı teklif etmiş.yani sorun doğrudan eski eşiyle ilgili olmadığı için kv ile aynı evde yaşamadıklarında normale dönebilir belki her şey..
 
siz evliyken yaşadıklarının ona geri dönmemesi için yeterli bi sebep olduğuyla ilgili peşin bi hüküm verebiliyosunuz, o nası olcak peki?siz de konu sahibiyle birlikte yaşadınız evliliği heralde..

eminim sorunsuz bi hayatınız vardır derken de kendi hayatınızda da size sorun yaşatanlara tahammül etmediğiniz, yani bu fikri savunduğunuz için (bu fikri savunduğunuza göre kendi hayatınızda da uyguluyo olmalısınız diye düşünerek) şu an eminim çok mutlusunuzdur o zaman demek istedim, ama onu bile anlamakta sorun yaşamışsınız ne yazık ki...haklısınız bence de size anlatılabilecek pek bişey yok..iyi geceler.

Evet, sonuna kadar haklısınnnn .... Arkandayım, devam. Durma tam gaz ileri :81: :79: :80:
 
bencede denemeye deger. benimde bi cocugum var. esin pisman olmussa ve sen öyle oldugundan emin olabiliyorsan, mutu olabilecegini düsünüyorsan tekrar dene derim..
 
merhaba arkadaşlar kısaca şöyle özetleyeyim 1.5 yıl önce eşimden boşandım 5.5 yaşındada bir oğlum var hayatımı yeni düzene soktum yeni yeni toparlandım hatta hayatıma başka biri girmek üzereydi ama bu sabah babası oğlumu almaya geldi görmek için ve o sırada bana ilan-ı aşk etti çok şaşırdım böyle birşeyi bekliyodum ama bu kadar çabuk değil bizim boşanmamızada annesi sebep olmuştu şimdi çok pişmanmış bir söz vardır en iyi erkek pişman olan erkektir diye şimdi ne yapacağımı şaşırdım onu seviyomuyum nefretmi ediyorum anlıyamıyorum kafam çok karıştı bişeyler söyleyin lütfen ne yapmam gerekir sizcee...
Senin ne dusundugun onemli bence belki gercekten degisti.ortada bi cocuk var benimde annem babam ayri anlasamadılar onların hayatı saygı duydum hep ama gelin bide bana sorun.hep ezikliini yasadım.düğünümde bile üzüntü içersindeydim.benm annem 41 babam 51 yasında 8 yıl oldu bosanalı ama evlenmediler ve simdi barısmayı düşünüyolar.eger gerçekten degistgne inanıyosanız barışın.çünkü ben hep aglardım geceleri niye benim ailem birarada degil dye.o yüzden 21 yasında evlendim mtlu bi ailem olsun diye.en azından bi düşünün... :(
 
Back
X