8 sayfa içinde tek bir kelime onun hakkında olumlu bir şey yazmışmıyım? Ben onu unutmasam ben onun hayatını takip ederim, ortak tanıdıklarımızla görüşürüm. Beni aldatan, arkamdan dolap çeviren adamı unutamayacak kadar gurursuz gibi mi görünüyorum?
8 sayfa boyunca keşke boşanmasaydık diye bir ibare var mı? Ahlaklı bir biçimde boşanmayı becerebilseydi, zamanında insanlık gösterseydi yazmışım. Ben onunla hiç evlenmemiş olmayı isterdim. Adını duymaya tahammülüm yok. Bunun sebebi nefret, özlem değil.
çokça sevgiler
