Merhaba arkadaşlar. Eski sevgilim beni hayatında başka biri olduğu gerekçesiyle terk etti. Bu tam olarak doğru mu bilmiyorum(peşini bırakayım diye söylemiş olabilir) ama sonuç olarak bitti. Ben de yapılacak en doğru şeyin kendime acı çektirmeyi bırakıp yaşamaya devam etmek olduğuna karar verdim. Bu hem bana iyi gelecek hem de bir kişiyi istemediği bir şeye zorlamanın etik olmadığını düşünüyorum. Belirsiz bir süre için(belki de sonsuza kadar) benimle hiçbir şekilde iletişim kurmak istemiyor ve buna saygı duymak zorundayım. Aksi halde bu bir suç bunun farkındayım. Tek bir mesajla bitirdi asla konuşmama izin vermedi. Bir kere aradım bir daha ararsan farklı bir ses tonuyla konuşacağım dedi. Genellikle eski sevgilileriyle arkadaş olan, kimseyi engellemeyen kişi beni her yerden engelledi. Bu elbette onun seçimi olsa da kırıldım çünkü sevgililiğin yanında iyi bir arkadaşlığımız vardı. Kendisini merakıma yenik düşerek biraz stalkladım ve kız olan arkadaşlarının neredeyse hepsini takipten çıkardığını gördüm. Daha bir sürü anormal şeyler yaşandı. Bu bana bazı şeylerin yolunda gitmediği izlenimi uyandırdı. Son günlerde tuhaf ve dengesizdi. Fakat her ne olursa olsun ayrılığı üstelik böyle bir ayrılığı bana reva görmesi ondan vazgeçmem için yeterli. En azından onsuz da yaşamayı öğrenmeliyim. Amacım bu zaten. Onu tamamen silmek değil ki bunu yapamam zaten çünkü zamanında sevdiğim biri hala da seviyorum.
Eskisi gibi tutkulu bir sevgi değil aşk değil ona şu an hissettiğim daha durgun ve zayıflamış bir sevgi o da güzel günlerin hatırına. Belki bu da zamanla geçer bilmiyorum. Kendisiyle gerçekten güzel zamanlarımız oldu. Bana söylediği her güzel söz, gezmelerimiz, buluşmalarımız, izlediğimiz filmler, sevişmelerimiz hepsi aklımda. İlk sevişmem onunlaydı. Bana sen benimsin ben senin derdi. Merak etme bırakmam seni derdi. Hepsi aklımda. Sevgili olmadan önce de iyi arkadaştık. Bana bir kere sen aynı zamanda dostça sevdiğim birisin kardeş gibi o yüzden hep konuşuruz demişti. Ben ona takılmıştım sen beni bırakırsın diye onun üzerine söyledi bu lafı. O zaman çok hoşuma gitmişti şimdi ise canımı çok yakıyor. Araya başkası girmesine rağmen barışan hatta evlenen çiftler ne yalan söyleyeyim bana umut veriyor. Ama hayatımı bu umut üzerinden yürütmeyeceğim yine yaşamaya devam edeceğim. Kendisini engellemedim. Ararsa, bir işi düşerse insan gibi konuşurum. Düşmanım ya da nefret ettiğim biri değil. Pişman olup geri dönerse ne yaparım bilmiyorum. Onu öyle bir şey olursa düşünürüm. Şimdi asla dönmeyeceğini varsayıp öyle yaşamalıyım. Yeni bir ilişki şimdi gündemimde yok eğer yaşadıklarımı unutturacak biriyle karşılaşırsam onu o zaman düşünürüm. Fakat güven problemleri yaşayacağımı hissediyorum. Bir de ona bu kadar sevgi sözleri sarf edip onunla her şeyi yaşadıktan sonra başka birine aynı şeyleri demek, onunla birlikte olmak bana tuhaf geliyor. İkiyüzlülük gibi geliyor. Ben unutmak için sevmedim diyorum kendi kendime. Her terk edilende olan şu meşhur ondan başkasını onu sevdiğim kadar sevemem hissi bende de var. Bu ayrılık yeni olduğundan dolayı olabilir ve bunları düşünmek için erken. Henüz gündemimde yeni biri yok ve bir süre istemiyorum. Şimdi stalkı tamamen bırakmaya çalışıyorum. Omu hatırlatan şeyleri yok ettim. Şarkı söylediğim bir youtube kanalı açmak istiyorum şu an onun üzerinde çalışıyorum. Pandemiden dolayı dışarı çıkamıyorum ama sosyal medya ve arkadaşlık programlarında takılıyorum hemcinslerimle konuşuyorum genellikle iyi geliyor. Oyun oynayamıyorum çünkü onunla da çok oyun oynadığımız için ister istemez onu hatırlıyorum. Evet deneyimlerinizi ve tavsiyelerinizi paylaşın lütfen. Güzel yorumlarınız benim için değerli.